5 نکته به بهانه روز جهانی قدس
نزدیک به هفت دهه از اشغال کشور فلسطین از سوی رژیم صهیونیستی می گذرد و طی این سال های طولانی فلسطینیان بی شماری شهید، مجروح، اسیر یا از خانه و سرزمین خویش آواره شده اند اما ملت فلسطین از پای ننشسته و همچنان برای باز پس گیری سرزمینشان مبارزه می کنند.
طی سال های سختِ اشغال، رژیم صهیونیستی از هیچ جنایتی در حق ملت فلسطین فروگذار نکرده است. از زمانی که فلسطین به عنوان «ارض موعود» هدف اشغال صهیونیسم جهانی قرار گرفت، صهیونیست ها از سراسر جهان به این سرزمین مهاجرت کردند و خانه و کاشانه فلسطینیان را غصب و زندگی آنان را به خاک و خون کشیدند. شاید هیچ کس از ساکنان این سرزمین به این نمی اندیشید که اشغالگران برای فلسطین چه خوابی دیده اند و مصایب و دردهای فلسطینیان بی دفاع و مظلوم، صفحه یی تاریک و ننگین از تاریخ جهان شود.
از آنجا که آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به حمایت از ملت رنج کشیده فلسطین، روز قدس نام گذاری شده است و مردم کشورهای اسلامی در این روز با برپایی راهپیمایی و سردادن شعارهای ضد صهیونیسم، خشم و انزجار خود را از این رژیم غاصب نشان می دهند به همین مناسبت بیان چند نکته در این زمینه بایسته است:
1-از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی در 1948 میلادی(1327 خورشیدی) تاکنون جهانیان شاهد اشغالگری آشکار صهیونیسم و دردهای و رنج های بی پایان ملتی بوده اند که از سرزمین آبا و اجدادیشان به ناحق آواره شده اند پس از حمله به 774 روستا و شهر در سرزمین فلسطین و کشتار 15 هزار غیرنظامی مسلمان و مسیحی، بازماندگان را به کرانه باختری رود اردن، باریکه غزه و کشورهای همسایه مانند سوریه، اردن و لبنان تبعید کردند.
اشغال کشوری دیگر، کشتار وبیرون راندن ساکنان آن از سرزمینشان، نشانه یی از بربریتی است که در قاموس قوانین و معاهده های جهان نوین هیچ جایی ندارد اما آشکارا در مورد فلسطین و ساکنان آن به وقوع پیوست و مدعیان قانون و آزادی نیز به حمایت آن پرداختند.
2- نسل کشی، جنایتی است که در طی 68 سال اشغال فلسطینیان با آن روبرو بوده اند. کشتار مردم بی دفاع به ویژه غیر نظامیان، حمله و بمباران مناطق مسکونی، خسارت های فراون به زیرساخت های صنعتی، اقتصادی و بهداشتی و همچنین استفاده از سلاح های ممنوعه و کشتار صدها کودک در طول جنگ های 22 روزه، هشت روزه و 51 روزه غزه در سال های 2008 تا 2014 میلادی نقض آشکار حقوق بشر و اوج جنایاتی است که به موجب آن رژیم صهیونیستی را رژیم کودک کش نامیدند.
بر پایه آمارهای منتشر شده از سوی یونیسف، حملات نظامی رژیم صهیونیستی به غزه در سال های 2008 و 2009 به کشته شدن 350 کودک و در سال 2012 کشته شدن 35 کودک و در سال 2015 نیز کشته شدن 447 کودک را در پی داشت. اوج جنایات در سال 2015 به اندازه یی بود که در طول جنگ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در قطعنامه ای رژیم صهیونیستی را متهم به «نقض فاحش حقوق بشر» کرد و رژیم اشغالگر همچنان با نادیده انگاشتن حقوق بشر غزه را آماج حملات موشکی و خمپاره های فسفری خود قرار می داد.
3- بیرون راندن مردم و تخریب خانه های آنان و شهرک سازی های بی پایان نیز ظلم دیگری است که این رژیم از ابتدای اشغال تاکنون در حق ساکنان فلسطین روا داشته است. روند شهرک سازی صهیونیست ها و کیفیت رفتار اشغالگران با فلسطینی ها همواره بخشی از اعتراضات فلسطینیان بوده است. گسترش شهرک سازی و همچنین بدتر شدن رفتار شهرک نشینان با مرم فلسطین به عنوان ساکنان اصلی این سرزمین، بیش از پیش بر وخامت اوضاع می افزاید و چیزی که رنج های این ملت بی دفاع را بیشتر می کند، سکوت همیشگی و چشم پوشی بی پایان سازمان های بین المللی و مدافع حقوق است.
4- افزون بر کشتار و نسل کشی، آوارگی و محرومیت هایی ناشی از آن همچون بیسوادی، دسترسی نداشتن به امکانات بهداشتی، سوء تغذیه و ... از مشکلاتی است که آوارگان فلسطینی با آن دست و پنجه نرم می کنند و سازمان بشر دوستانه و مدعیان حقوق بشر نیز به سادگی از کنار آن می گذرند. بر پایه آخرین آماری که مرکز اطلاع رسانی فلسطین بیست و سوم اردیبهشت ارایه کرده است 6 میلیون و یکصد هزار تن در فلسطین ساکن و به همین اندازه بیرون از سرزمین مادری آواره هستند. از این شمار، فقط پنج میلیون و 49 هزار نفر در آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) پرونده دارند.
5- مساله دیگر در ارتباط با فلسطین سکوت کشورهای عربی، سیاست های دوگانه و ضدو نقیض و روابط مسالمت آمیزآنها با رژیمی است که از نیل تا فرات را به عنوان قلمرو سرزمینی خود هدف قرار داده است و مساله دیگر، دو دستگی فلسطینیان و مواضع آنان در برابر رژیم صهیونیستی و نداشتن اتحاد و یکپارچگی کشورهای عربی و اسلامی است که همین امر نیز دستاویزی برای جولان بیشتر این رژیم در منطقه و جهان شده است.
با وجود دردها و رنج ها و سختی های شصت و هشت ساله یی که ملت فلسطین به دوش کشیده اند همچنان با رشادت در برابر اشغالگران مقاومت می کنند شاید روزی صلح و آرامش را به سرزمین زیتون بازگردانند.
طی سال های سختِ اشغال، رژیم صهیونیستی از هیچ جنایتی در حق ملت فلسطین فروگذار نکرده است. از زمانی که فلسطین به عنوان «ارض موعود» هدف اشغال صهیونیسم جهانی قرار گرفت، صهیونیست ها از سراسر جهان به این سرزمین مهاجرت کردند و خانه و کاشانه فلسطینیان را غصب و زندگی آنان را به خاک و خون کشیدند. شاید هیچ کس از ساکنان این سرزمین به این نمی اندیشید که اشغالگران برای فلسطین چه خوابی دیده اند و مصایب و دردهای فلسطینیان بی دفاع و مظلوم، صفحه یی تاریک و ننگین از تاریخ جهان شود.
از آنجا که آخرین جمعه ماه مبارک رمضان به حمایت از ملت رنج کشیده فلسطین، روز قدس نام گذاری شده است و مردم کشورهای اسلامی در این روز با برپایی راهپیمایی و سردادن شعارهای ضد صهیونیسم، خشم و انزجار خود را از این رژیم غاصب نشان می دهند به همین مناسبت بیان چند نکته در این زمینه بایسته است:
1-از زمان تشکیل رژیم صهیونیستی در 1948 میلادی(1327 خورشیدی) تاکنون جهانیان شاهد اشغالگری آشکار صهیونیسم و دردهای و رنج های بی پایان ملتی بوده اند که از سرزمین آبا و اجدادیشان به ناحق آواره شده اند پس از حمله به 774 روستا و شهر در سرزمین فلسطین و کشتار 15 هزار غیرنظامی مسلمان و مسیحی، بازماندگان را به کرانه باختری رود اردن، باریکه غزه و کشورهای همسایه مانند سوریه، اردن و لبنان تبعید کردند.
اشغال کشوری دیگر، کشتار وبیرون راندن ساکنان آن از سرزمینشان، نشانه یی از بربریتی است که در قاموس قوانین و معاهده های جهان نوین هیچ جایی ندارد اما آشکارا در مورد فلسطین و ساکنان آن به وقوع پیوست و مدعیان قانون و آزادی نیز به حمایت آن پرداختند.
2- نسل کشی، جنایتی است که در طی 68 سال اشغال فلسطینیان با آن روبرو بوده اند. کشتار مردم بی دفاع به ویژه غیر نظامیان، حمله و بمباران مناطق مسکونی، خسارت های فراون به زیرساخت های صنعتی، اقتصادی و بهداشتی و همچنین استفاده از سلاح های ممنوعه و کشتار صدها کودک در طول جنگ های 22 روزه، هشت روزه و 51 روزه غزه در سال های 2008 تا 2014 میلادی نقض آشکار حقوق بشر و اوج جنایاتی است که به موجب آن رژیم صهیونیستی را رژیم کودک کش نامیدند.
بر پایه آمارهای منتشر شده از سوی یونیسف، حملات نظامی رژیم صهیونیستی به غزه در سال های 2008 و 2009 به کشته شدن 350 کودک و در سال 2012 کشته شدن 35 کودک و در سال 2015 نیز کشته شدن 447 کودک را در پی داشت. اوج جنایات در سال 2015 به اندازه یی بود که در طول جنگ شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در قطعنامه ای رژیم صهیونیستی را متهم به «نقض فاحش حقوق بشر» کرد و رژیم اشغالگر همچنان با نادیده انگاشتن حقوق بشر غزه را آماج حملات موشکی و خمپاره های فسفری خود قرار می داد.
3- بیرون راندن مردم و تخریب خانه های آنان و شهرک سازی های بی پایان نیز ظلم دیگری است که این رژیم از ابتدای اشغال تاکنون در حق ساکنان فلسطین روا داشته است. روند شهرک سازی صهیونیست ها و کیفیت رفتار اشغالگران با فلسطینی ها همواره بخشی از اعتراضات فلسطینیان بوده است. گسترش شهرک سازی و همچنین بدتر شدن رفتار شهرک نشینان با مرم فلسطین به عنوان ساکنان اصلی این سرزمین، بیش از پیش بر وخامت اوضاع می افزاید و چیزی که رنج های این ملت بی دفاع را بیشتر می کند، سکوت همیشگی و چشم پوشی بی پایان سازمان های بین المللی و مدافع حقوق است.
4- افزون بر کشتار و نسل کشی، آوارگی و محرومیت هایی ناشی از آن همچون بیسوادی، دسترسی نداشتن به امکانات بهداشتی، سوء تغذیه و ... از مشکلاتی است که آوارگان فلسطینی با آن دست و پنجه نرم می کنند و سازمان بشر دوستانه و مدعیان حقوق بشر نیز به سادگی از کنار آن می گذرند. بر پایه آخرین آماری که مرکز اطلاع رسانی فلسطین بیست و سوم اردیبهشت ارایه کرده است 6 میلیون و یکصد هزار تن در فلسطین ساکن و به همین اندازه بیرون از سرزمین مادری آواره هستند. از این شمار، فقط پنج میلیون و 49 هزار نفر در آژانس امدادرسانی و کاریابی برای آوارگان فلسطینی (آنروا) پرونده دارند.
5- مساله دیگر در ارتباط با فلسطین سکوت کشورهای عربی، سیاست های دوگانه و ضدو نقیض و روابط مسالمت آمیزآنها با رژیمی است که از نیل تا فرات را به عنوان قلمرو سرزمینی خود هدف قرار داده است و مساله دیگر، دو دستگی فلسطینیان و مواضع آنان در برابر رژیم صهیونیستی و نداشتن اتحاد و یکپارچگی کشورهای عربی و اسلامی است که همین امر نیز دستاویزی برای جولان بیشتر این رژیم در منطقه و جهان شده است.
با وجود دردها و رنج ها و سختی های شصت و هشت ساله یی که ملت فلسطین به دوش کشیده اند همچنان با رشادت در برابر اشغالگران مقاومت می کنند شاید روزی صلح و آرامش را به سرزمین زیتون بازگردانند.
منبع: ایرنا
گزارش خطا
آخرین اخبار