«ماه عسل»حاشیه سازترین برنامه ماه رمضان/ازدستمزد احسان علیخانی تا حامی مالی غیرقانونی

برنامه ماه عسل، امسال نیز طبق سالهای گذشته در ساعات قبل از افطار از شبکه پربیننده  3سیما با اجرای احسان علیخانی پخش می شود و به دلیل ماجراهای عجیب و غریبی که در آن مطرح می شود همواره از پربیننده ترین برنامه ها در ماه مبارک رمضان بوده است. این برنامه را همچنان می توان یکی از پرحاشیه ترین برنامه ها نیز دانست؛ به طوری که همواره از دکور این برنامه و هزینه ای که برای آن می شود تا مهمانان آن حرف هایی ایجاد کرده که دهان به دهان می گردد.

به گزارش صدای ایران به نقل از ایسکانیوز،‌ ماه عسل درحالی امسال کار خود را شروع کرد که به عقیده بسیاری از مخاطبان این برنامه امسال با افت چشمگیری مواجه بوده و دیگر از آن سوژه های ناب و دست اول خبری نیست.از طرفی رفتارهای مجری این برنامه احسان علیخانی نیز همواره مورد انتقاد بسیاری بوده است و بسیاری نوع برخورد او با مهمانان را تا حدود زیادی زننده و خالی از ادب دانسته اند.این اعتراضات در هفته گذشته به اوج خود رسید. هنگامی که مجری برنامه درباره دختران مجرد صحبت کرد و به آنها گوشزد کرد که به دلیل کمبود شوهر! به خواستگاران خود جواب مثبت دهند. این حرف ها آنچنان به مذاق بینندگان و به خصوص مخاطبان ناخوش آیند آمد که در مدت کوتاهی هزاران پیام اعتراض آمیز راهی گروه های مجازی شد و کار به جایی کشید که رسانه ها هم لب به اعتراض گشودند و احسان علیخانی را مجبور کردند در برنامه بعدی با ارائه ی پاره ای توضیحات برخورد نادرستش را توجیه و از مردم عذرخواهی کند.علیخانی

بحث دستمزد احسان علیخانی نیز یکی دیگر از حاشیه هایی بود که این برنامه در هفته های گذشته با آن مواجه بود. هفته نامه طلوع صبح نوشت: با شروع ماه مبارك رمضان مطابق چند سال گذشته شاهد پخش برنامه ماه عسل از شبكه سه سيما هستيم . تنها پس از پخش چند قسمت از اين مجموعه به دلايل متفاوتي همچون عدم نوآوري در موضوع و اجرا ، بد آموزي براي قشر مخاطب جوان و ...انتقادات فراواني به آن صورت گرفته است ، اما انتشار اسنادي از قرار دادهاي مالي اين برنامه تلويزيوني و نحوه اسپانسرينگ صورت گرفته ، تهيه كننده و مجري اين برنامه احسان عليخاني را با چالشي جدي رو به رو خواهد كرد.

در ابتدا لازم به توضيح است كه صدا و سيما سازماني دولتي است و كسي حق فروش آنتن آن كه به نوعي بيت المال محسوب ميشود را نداشته و حتي در برنامه هايي كه به صورت مشاركتي تهيه مي شوند ، تمام درآمد ها به حساب سازمان واريز شده و پرداخت حقوق كارمندان از اين درآمد ها صورت مي گيرد .

ميزان پرداختي سازمان صدا و سيما به تهيه كننده در برنامه هاي مشاركتي عظيم و با بيننده بالا در بهترين حالت به دقيقه اي ٥٠ هزار تومان مي رسد ، كه اگر بخواهيم ماه عسل را از اين اصل مستثني كنيم و آن را جزو برنامه هاي مناسبتي مانند ويژه برنامه شب عيد به حساب بياوريم دقيقه اي ١٠٠ هزار تومان براي آن در نظر مي گيريم كه با محاسبه اي سرانگشني در طول ٣٠ روز ماه مبارك رمضان مبلغ ٢٥٠ ميليون تومان عددي توجيه پذير براي تهيه كنندگي اين برنامه به نظر مي رسد.

جالب است كه بدانيد شنيده ها حاكي از آن است او مبلغ ١٢٠٠٠٠٠٠٠٠٠ ريال معادل يك ميليارد و دويست ميليون تومان را براي يك ماه طلب كرده است ، كه علاوه بر اين مبلغ ١٠٪ از دريافتي سازمان به عنوان حق آورندگي اسپانسر به آورنده حامي مالي تعلق مي گيرد .البته احسان علیخانی نیز ساکت ننشست و با لحنی اعتراض آمیز به این افشاگری ها پاسخ داد.وی گفت: غیر منصفانه انگشت اتهام را به سمت تیم سازنده ماه عسل نشانه گرفته‌اند و از هر گونه تهمت، توهین و افترا فروگذار نکرده‌اند.

وی گفت: صدا و سیما این روزها بودجه ندارد، اما کارشناس زیاد پیدا کرده است. برای اطلاع آنهایی که فکر می‌کنند سازمان صدا و سیما، خانه پدرم است و ما را متهم به استفاده از بیت‌المال می‌کنند می‌گویم که برنامه حامی مالی دارد و ما به هیچ وجه بدون نظارت مسئولان شبکه، مجاز به انجام کاری نیستیم. تمام گروه و عوامل با زبان روزه و در اوج گرما تلاش می‌کنند تا یک ساعت برنامه روی آنتن برود و مزد کارشان را دریافت می‌کنند؛ اما این حجم از اتهام‌ها و توهین‌ها دل عوامل ماه عسل را می‌شکند. حداقل این یک ماه تهمت نزنید، توهین نکنید و به ناحق قضاوت نکنید.

علیخانی ادامه داد: در حال حاضر درامد فیلم برداری مجالس عروسی از یک تهیه کننده با سابقه ی تلویزیون بیشتر است، برخی گمان می کنند تلویزیون خانه ی پدر بنده است. بی معرفتی و صحبت‌هایی که در اطرافمان می بینیم ومی شنویم دل انسان را به درد می‌آورد.

حرفهایی که منطبق با واقعیت نیست. من نباید در مورد بحث مالی برنامه حرفی می زدم چراکه سازمانی داریم که قاعده ی آن مشخص است.ماه عسل

حاشیه های این برنامه البته به این مورد ختم نشده و همچنان ادامه دارد. زمانی که عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با انتقاد از حمایت موسسه غیرمجاز از برنامه ماه عسل گفت: باید دستگاه‌های ذی‌صلاح هرچه سریعتر به تعیین تکلیف موسسه غیرمجاز حامی این برنامه بپردازند.

ابراهیم نکو در نشست علنی امروز (چهارشنبه 3 تیرماه) مجلس شورای اسلامی، در تذکر شفاهی با اشاره به اینکه حامی برنامه خوب و آموزنده ماه عسل موسسه غیرمجاز بوده که باعث اعتراض برخی از شهروندان شده است؛ افزود: سوال من این است که چرا برنامه‌ای که به دنبال ترویج احکام اسلام و حوزه‌های دینی و مسائل فرهنگی در جامعه است باید مورد حمایت موسسه‌ای قرار بگیرد که در معرض اتهام بوده و غیرمجاز شناخته می‌شود؟

وی ادامه داد: این همه موسسه داشتیم که هیچ مشکلی نداشتند و می‌توانستند حامی برنامه ماه عسل باشند حال باید مشخص شود؛ چرا موسسه‌ای که درگیر حاشیه بوده؛ به عنوان حامی این برنامه معرفی می‌شود؟ درصورتیکه حامی برنامه‌های صداوسیما موسسات مجاز باشند؛ می‌توانند اثرات مثبت آنها را دو چندان کند.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی یادآور شد: امیدوار است هرچه سریعتر تکلیف موسسه مذکور مشخص شده تا مطالبه مردم در این باره جامه عمل پوشیده شود.

اما آنچه بیش از همه دست اندرکاران این برنامه را در تنگنای واکنش ها قرار داد صحبت های هفته گذشته علیخانی درباره کمبود خواستگار برای  دختران بود که با بازخوردهای منفی زیادی همراه بود.این برنامه در یکی از قسمت ها  میزبان جوانانی بود که از کودکی بی سرپرست بوده و توسط بهزیستی سرپرستی شدند و امروز به سن ازدواج رسیده اند. یکی از پسرهایی که مهمان برنامه بود اظهار کرد که تمایل به ازدواج با یکی از دخترانی دارد که او هم همراه آن ها از کودکی تحت سرپرستی بهزیستی بوده است. احسان علیخانی تصمیم گرفت در برنامه زنده با دختر تماس گرفته و جواب بله را از پشت تلفن از او بگیرد ! علیخانی وقتی مشاهده کرد که دختر برای جواب مثبت دادن مردد است به او گفت: "خانم شوهر نیستا ! به خدا شوهر نیست !"

افسر افشارنادری، جامعه‌شناس خانواده و زنان، درباره علل این موضوع که چرا نگاه‌ها در جامعه تنها به سوی دختران مجرد است نه پسران؟ به آفتاب یزد گفت: تاکیدی که بر هر تغییر عامل فرهنگی در جامعه می‌شود از طریق تغییرات ادبیاتی صورت می‌گیرد به عبارت دیگر زمانی که قرار است تغییر فرهنگی در جامعه رخ دهد ابتدا سعی می‌شود ادبیات آن را در جامعه جا بیندازند سپس روی آن ادبیات مانور دهند درست مثل این ادبیات که دختران ترشیده شده‌اند یا شوهر نیست.

وی در بیان عوامل باب شدن چنین ادبیاتی در جامعه اظهار کرد: یکی از اهداف رایج شدن این ادبیات از سوی مردانی است که می‌خواهند اینگونه القا کنند که زنان همواره به دنبال مردان هستند نه مردان به دنبال زنان. در حالی که در واقعیت اینگونه نیست. عده‌ای از مردان هم که قوه مردسالارانه در آنها قوی‌تر است چون تاب نمی‌آورند شاهد پیشرفت زنان در جامعه باشند به این ادبیات روی آورده‌اند. اینکه زنان امروز ما در حال پیشرفت‌اند بر کسی پوشیده نیست و این موضوع برای برخی مردان سنگین است.

این جامعه‌شناس تاکید می‌کند: در این میان عده‌ای از مردان نیز قصد دارند با به راه انداختن این ادبیات و القای این موضوع به دختران در قدم بعدی به اهداف خود برسند از جمله ازدواج مردان سن بالا یا مطلقه با دختران مجرد به این بهانه که این دختر دیگر ترشیده شده و زمان ازدواجش گذشته است.

افشارنادری با تاکید بر اینکه پس پشت این ادبیات مقاصدی نهفته است، ادامه داد: این الفاظ نشانگان زبانی در جامعه است که در پشت آنها معانی‌ای در جریان است که هدف جا افتادن آنها در جامعه است و این اتفاق بیشتر در جوامع مردسالار دیده می شود. ما در مقابل دختران مجرد، پسران مجردی هم داریم که می‌توان آنان را هم ترشیده لقب داد اما زنان هدفی در استفاده از این ادبیات ندارند تا با رواج این الفاظ به هدفشان برسند.

وی با بیان اینکه در این میان زنان و دختران هم نباید حساسیت خاصی به این ادبیات نشان دهند، اظهار کرد: چه اشکالی دارد زنان هم به مردان مجرد بگویند پیرپسر یا ترشیده؟! کافی است شما به مرد مجردی بگویید ترشیده، می‌بینید چگونه از کوره درمی‌رود! اگر این لفظ بد است، پس کسی حق ندارد آن را درباره زنان به کار ببرد و اگر بد نیست پس مردی حق اعتراض ندارد.

این جامعه‌شناس در بیان راهکار این موضوع نیز گفت: باید برای خلاصی از شر چنین ادبیات زننده‌ای به گفتمان اجتماعی متوسل شد تا آرام آرام زننده بودن این ادبیات به جامعه تفهیم شود و سپس باور مردان و زنان به این سمت برود که ازدواج کردن یا نکردن یک انتخاب است و خوشبختی لزوما این نیست که افراد ازدواج کنند. علیخانی

وی تاکید کرد: البته خوشبختانه این باور در بین برخی زنان و مردان ما وجود دارد و ترجیح می‌دهند در سنین بالا و بعد از پایان تحصیل ازدواج کنند.

افسر افشارنادری، جامعه‌شناس خانواده و زنان، درباره علل این موضوع که چرا نگاه‌ها در جامعه تنها به سوی دختران مجرد است نه پسران؟ به آفتاب یزد گفت: تاکیدی که بر هر تغییر عامل فرهنگی در جامعه می‌شود از طریق تغییرات ادبیاتی صورت می‌گیرد به عبارت دیگر زمانی که قرار است تغییر فرهنگی در جامعه رخ دهد ابتدا سعی می‌شود ادبیات آن را در جامعه جا بیندازند سپس روی آن ادبیات مانور دهند درست مثل این ادبیات که دختران ترشیده شده‌اند یا شوهر نیست.

وی در بیان عوامل باب شدن چنین ادبیاتی در جامعه اظهار کرد: یکی از اهداف رایج شدن این ادبیات از سوی مردانی است که می‌خواهند اینگونه القا کنند که زنان همواره به دنبال مردان هستند نه مردان به دنبال زنان

. در حالی که در واقعیت اینگونه نیست. عده‌ای از مردان هم که قوه مردسالارانه در آنها قوی‌تر است چون تاب نمی‌آورند شاهد پیشرفت زنان در جامعه باشند به این ادبیات روی آورده‌اند. اینکه زنان امروز ما در حال پیشرفت‌اند بر کسی پوشیده نیست و این موضوع برای برخی مردان سنگین است.

این جامعه‌شناس تاکید می‌کند: در این میان عده‌ای از مردان نیز قصد دارند با به راه انداختن این ادبیات و القای این موضوع به دختران در قدم بعدی به اهداف خود برسند از جمله ازدواج مردان سن بالا یا مطلقه با دختران مجرد به این بهانه که این دختر دیگر ترشیده شده و زمان ازدواجش گذشته است.

افشارنادری با تاکید بر اینکه پس پشت این ادبیات مقاصدی نهفته است، ادامه داد: این الفاظ نشانگان زبانی در جامعه است که در پشت آنها معانی‌ای در جریان است که هدف جا افتادن آنها در جامعه است و این اتفاق بیشتر در جوامع مردسالار دیده می شود. ما در مقابل دختران مجرد، پسران مجردی هم داریم که می‌توان آنان را هم ترشیده لقب داد اما زنان هدفی در استفاده از این ادبیات ندارند تا با رواج این الفاظ به هدفشان برسند.

وی با بیان اینکه در این میان زنان و دختران هم نباید حساسیت خاصی به این ادبیات نشان دهند، اظهار کرد: چه اشکالی دارد زنان هم به مردان مجرد بگویند پیرپسر یا ترشیده؟! کافی است شما به مرد مجردی بگویید ترشیده، می‌بینید چگونه از کوره درمی‌رود! اگر این لفظ بد است، پس کسی حق ندارد آن را درباره زنان به کار ببرد و اگر بد نیست پس مردی حق اعتراض ندارد.

این جامعه‌شناس در بیان راهکار این موضوع نیز گفت: باید برای خلاصی از شر چنین ادبیات زننده‌ای به گفتمان اجتماعی متوسل شد تا آرام آرام زننده بودن این ادبیات به جامعه تفهیم شود و سپس باور مردان و زنان به این سمت برود که ازدواج کردن یا نکردن یک انتخاب است و خوشبختی لزوما این نیست که افراد ازدواج کنند.علیخانی

یکی از موارد دیگر که علیه «ماه عسل» علم شد، مشابه با همانی بود که بر ضد برنامه «امشب» علی ضیا مطرح شد؛ یعنی تشابه دکور با یک کنسرت خارجی، منتهی آنجا دکور امشب شبیه دکور کنسرت اول بود و حالا نکته‌سنجان دریافته‌اند دکور «ماه عسل»، تقلیدی از کنسرت مدوناست.

هر چند این تشابه در حد استفاده منظره‌ای از منظومه شمسی باشد، اما به هر حال نگاهی به این تصاویر، اندک تشابهاتی را نشان می‌دهد. قانع طراح دکور این برنامه  در بخشی از  گفت‌وگوی خود با ایسنا مواردي را مطرح كرد كه نشان از دفاع او در مقابل اتهامات دارد. آنجا كه مي گويد:«ماه عسل» نیز برنامه‌ای است که مشابه خارجی ندارد، مشابه داخلی هم که اگر دارد کپی است. یک موقع کپی، کپی خوبی است و یک چیزی به برنامه اضافه می‌شود ولی یک موقع است کپی آماتوری است و از سرامتیازگیری و دیده شدن است. وقتی اجرا کپی باشد، میزانسن‌ها کپی‌ باشد، طراحی صحنه کپی باشد باید برای آن برنامه‌ساز تاسف خورد. به نظرم تنها چیزی که در برنامه بد است کپی کنیم، دکور است. معمولا دکور را کپی نمی‌کنند»ماه عسل

یکی از انتقادات دیگری که به این برنامه وارد می شود این است که این برنامه برنامه حزن آوری است و برای جامعه ایرانی که با مشکلات عدیده دست و پنجه نرم می کند مانند سم است. این ادعا در حالی است که گره خوردن مرتضی پاشایی خواننده جوان که در اثر سرطان درگذشت و تیتراژ این برنامه را در سال های پیش خوانده بود، جو غمگنانه و حزن آور بیشتری بر این برنامه حاکم کرده است.

حمید یعقوبی - روان‌شناس و استاد دانشگاه در این باره  به ایسنا گفته است: اشکالی ندارد که یک برنامه درد را هم به مردم نشان دهد، اما مساله اینجاست که وقتی پایه و اساس یک برنامه درد می‌شود، منجر به انعکاس نگرش‌های منفی در بین افکار عمومی می‌شود.

دکتر یعقوبی گفت: برنامه «ماه عسل» یک برنامه‌ی پربیننده، پرمخاطب و نسبتا جا افتاده است که چند سالی است با همین عنوان پخش می‌شود و مخاطب خاص خود را پیدا کرده است. معمولا روال این برنامه بر روایت یک قصه است. مردم قصه‌ها و روایت‌ها را دوست دارند و هر تأثیری که رویشان بگذارد باز هم قصه‌ها را دوست دارند به نوعی که از دوران کهن تاکنون قصه‌گویی یک امر مطلوب برای مردم بوده است. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که قصه‌هایی که برای این برنامه انتخاب می‌شوند جذاب است اما در عین حال غم‌افزا. شاید اگر سوژه‌های این برنامه جذاب و مفرح باشند تأثیر مثبتی بر روی سلامت روان جامعه خواهند داشت.

این استاد دانشگاه در ادامه گفت: محتوای برنامه «ماه عسل» اندکی غمگین است و البته در بعضی صحنه‌ها این غم بیشتر می‌شود و معمولا حزن‌آلود است. منتها این حزن‌آلود بودن خیلی عمیق نیست بلکه یک حزن لحظه‌ای ایجاد می‌کند. اگر منتقدان فکر می‌کنند این برنامه حزن‌انگیز است، درست است، اما حزنی که اثرات پایداری داشته باشد، ندارد و بیشتر در لحظه ممکن است فردی را ناراحت کند و اشکش را دربیاورد. اما یک غم پایدار نیست. ما باید نگران غم پایدار باشیم.

وی درباره قصه‌هایی که در «ماه عسل» مطرح می‌شود، اظهار کرد: برخی از قصه‌هایی که در این برنامه مطرح می‌شود و ناراحت‌کنندگی‌اش بیشتر است در یک بخشی به جوزدگی مردم و تحریک هیجانات و احساسات‌شان کمک می‌کند. به نوعی که مردم گاهی وقت‌ها به گفته مجری تماس می‌گیرند و دوست دارند به آن سوژه مورد نظر کمک کنند در صورتی که این اتفاق ساده‌سازی آسیب‌ها و مشکلات جامعه است. مردم فکر می‌کنند اگر همین مشکل که الان نشان دادند را حل کنند مشکلات‌شان حل است در صورتی که این فریب است و به نوعی مردم خودشان را فریب می‌دهند و این برنامه به بالا رفتن هیجانات مردم کمک می‌کند که این اتفاق از منظر روان‌شناسی درست نیست. اما برنامه «ماه عسل» از منظر رسانه و نگه داشتن مخاطب پای تلویزیون یک برنامه موفق است.

این مدرس دانشگاه در ادامه درباره‌ی کارکرد تلویزیون که در جنبه‌ی سرگرمی قرار می‌گیرد، اظهار کرد:‌ مردم وقتی از سرکار خسته به خانه برمی‌گردند می‌خواهند استراحت کنند در نتیجه هر چه برنامه‌های تلویزیون مفرح و شادتر باشد و شادی سالمی را به مردم ارائه بدهد این خستگی را از تن ملت درمی‌آورد و مردم روز بعد آماده‌تر سرکار می‌روند. اما وقتی برنامه حزن‌انگیز باشد خلق افراد پایین می‌آید، وقتی خلق یک جامعه پایین بیاید راندمان و تولید هم پایین می‌آید و خشم و خشونت بالا می‌رود و زمانی که غمگین هستند عنصر سروتونین ترشح می‌شود که در پی آن دچار بی‌حوصلگی می‌شوند. می‌خواهم این را بگویم تلویزیون می‌تواند کارکرد داشته باشد همچنان که یک برد و پیروزی والیبال خوشحالی زیادی برای مردم به وجود می‌آورد و یک سوژه غمگین مخاطب را افسرده می‌کند.