آخرین وضعیت جسمی منصور نریمان/ استاد موسیقی ممنوع‌الملاقات است

استاد منصور نریمان نوازنده پیشکسوت موسیقی ایرانی که به دلیل عارضه ریوی در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بهمن تهران بستری شده، فعلا ممنوع‌الملاقات است.

همسر این نوازنده پیشکسوت موسیقی در گفتگو با مهر درباره آخرین وضعیت جسمانی این نوازنده پیشکسوت موسیقی گفت: متاسفانه چند روز پیش همسرم دچار عارضه ریوی شد و ما هم با توجه به شرایط ویژه ای که برایش به وجود آمد، وی را سریعا به بیمارستان منتقل کردیم که خوشبختانه با تلاش پزشکان در همان مدت اوضاع جسمی وی بهبود پیدا کرد اما مدتی است به دنبال همان عارضه ریوی نریمان را به بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بهمن تهران منتقل کردند و وی هم اکنون ممنوع الملاقات است.

وی افزود: با تماسی که با مدیران بیمارستان گرفتیم هم اکنون وی در شرایط مطلوب تری نسبت به روزهای گذشته قرار دارد و امیدوارم امروز شرایط به گونه ای فراهم شود که بتوانیم در بیمارستان ملاقاتی با او داشته باشیم. البته تا آنجا که اطلاع داریم به دلیل مصرف داروهای فراوانی که داشته تا مدتی هوشیاری در او وجود نداشته اما امیدوارم در روزهای آینده شرایط به گونه ای باشد که وی هر چه زودتر از بیمارستان مرخص شود.

استاد اسکندر ابراهیمی زنجانی که بعدها نام هنری‌‌اش را به منصور نریمان تغییر داد، در سال ۱۳۱۴ در مشهد دیده به جهان گشود. پدرش که خود سه تار، تار و نی می‌نواخت از همان دوران کودکی او را تحت آموزش خود گرفت و وی را با ردیف‌ها و گوشه‌های موسیقی ایرانی آشنا کرد و نواختن سه تار را به او آموخت.

این نوازنده موسیقی ایرانی از سن چهارده سالگی همکاری خود را با رادیو مشهد به عنوان تک‌نواز موسیقی آغاز کرد و پس از تسلط کافی بر شیوه نوازندگی عود، در بعضی برنامه‌ها به اجرای موسیقی با این ساز پرداخت. پس از مدتی همکاری با رادیو مشهد به شیراز نقل مکان کرد و به مدت چهار سال فعالیت و همکاری خود را در زمینه موسیقی و اجرا با رادیو شیراز ادامه داد. پس از آن به عنوان تک‌نواز رسمی رادیو در کنار اساتید دیگر نظیر جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی و دیگر تک‌نوازان آن دوره به فعالیت خود در رادیو تهران ادامه داد.

در سال ۱۳۴۱ از نریمان برای تدریس تخصصی ساز عود در هنرستان موسیقی دعوت به عمل آمد، در این سال ها تصمیم به نگاشتن کتابی برای تدریس این ساز گرفت. این کتاب با نام «شیوه بربت نوازی» در سال ۱۳۷۲ همراه با دوره عالی که شامل پنج تمرین متنوع است به چاپ رسید. از تالیفات دیگر استاد نریمان می‌توان به کتاب «۴۲ قطعه برای عود» و «ردیف موسیقی ایرانی برای بربت» اشاره کرد.