گونتر شولر آهنگساز برنده پولیتزری که از پیشگامان جنبش «جریان سوم» و ترکیب موسیقی جاز و کلاسیک بود، در 89 سالگی درگذشت.
پسر این موسیقیدان گفت که او وضعیت جسمی مناسبی نداشت و در بیمارستانی در بوستون زندگی را وداع کرد. «اد شولر» درباره پدرش گفت: او موسیقی‌دانی بزرگ بود. او زندگی عالی‌ای داشت و رویاهایش را زندگی کرد.
شولر در طول عمرش 200 قطعه موسیقی برای اجرای سولو، ارکستر، اپرا و جاز تنظیم کرد. «یادها و اندیشه‌ها» اثری برای ارکستر بود که او به همسرش تقدیم کرد و جایزه پولیتزر موسیقی سال 1994 را برایش به ارمغان آورد.
شولر سال 1925 در نیویورک به دنیا آمد. خانواده او در حوزه موسیقی کلاسیک فعالیت می‌کردند؛ پدربزرگش رهبر ارکستری آلمانی و پدرش نوازنده ویلن ارکستر فیلارمونیک نیویورک بود. او به نوازندگی ساز هورن فرانسوی روی آورد و سپس به سمت ارکستر سمفونی سینسیناتی، تئاتر باله آمریکا و ارکستر اپرای متروپولیتن سوق پیدا کرد.
شولر یک روز که در حال انجام تکالیف مدرسه‌اش بود، کاری از «دوک الینگتون» را شنید و دنیای جدیدی در موسیقی را کشف کرد. عشق جدید شولر او را به سمت کلوب‌های جاز نیویورک کشاند. او در اواخر دهه 1940 به فعالیت در این حوزه روی آورد.
اواسط دهه 50 بود که شولر با «جان لوییس» پیانیست جازی که موسیقی کلاسیک را به خوبی آموخته بود، آشنا شد و با همکاری او که مدیر موسیقی کوارتت جاز مدرن بود، سبک جدیدی را از تلفیق جاز و کلاسیک پدید آورد. شولر معتقد بود موسیقی‌دانان هر دو ژانر می‌توانند از همدیگر یاد بگیرند.
او در سال 1957 طی سخنرانی در دانشگاه «برندیس» برای اولین‌بار اصطلاح «جریان سوم» را به کار برد و تا یک سال پس از آن، دو آلبوم «موسیقی برای برنج» و «کنسرت جاز مدرن» را با همراهی لوییس روانه بازار کرد.
او در این راه، انتقادات بسیاری را به جان خرید، چون حرفه‌ای‌های دنیای موسیقی تصور می‌کردند تلفیق کلاسیک و جاز، موسیقی اصیل کلاسیک را آلوده می‌کند.
به گزارش گاردین، شولر در دهه 1960 بیشتر از اجرا، روی ساخت آهنگ، تدریس و نگارش آثارش تمرکز کرد. وی در سال 1973 موفق شد جایزه «گرمی» اجرای موسیقی چمبر را از آن خود کند. وی دو «گرمی» دیگر را هم برای نگارش نت‌هایش دریافت کرد.
شولر در سال 1990 با همکاری «دیوید بیکر»، ارکستر شاهکارهای جاز را در واشنگتن تاسیس کرد تا به اجرا و نگهداری آثار برجسته موسیقی جاز آمریکایی بپردازد.
سال 2011 بود که او اولین جلد از زندگی‌نامه خودنوشتش را با عنوان «گونتر شولر: یک عمر به دنبال موسیقی و زیبایی» منتشر کرد. او در سال 2008 عنوان استادی جاز را که بالاترین مقام موسیقی جاز آمریکا به حساب می‌آید، به خود اختصاص داد.
«سمفونی» (1965) و «سه اتود از پل کلی» (1959) از کارهای بیادماندنی این آهنگساز هستند. او «قرار ملاقات» را در سال 1966 با الهام از داستان «فرانتس کافکا» تنظیم کرد. شولر اپرای «ماهیگیر و همسرش» که متن آن را «جان آپدایک» نویسنده معروف به نگارش درآورد را هم براساس یک داستان قدیمی ساخت.
آخرین اخبار
