الاشرق‌الاوسط:آیا اسراری‌در مذاکرات‌هسته‌ای باقی مانده است؟

گفته می شود اسرائیلی ها تمام گفتگوهای مذاکره کنندگان آمریکایی و ایرانی را درباره برنامه هسته ای تهران که در هتل های سوئیس به دور از گوش و چشم کشورهای ناخوانده انجام شد، شنیدند.

به گزارش «تیک»، محرمانه باقی مانده مذاکرات با موفقیت روبه رو نشد. اطلاعات درز کرده به بیرون که منتشر شد دوستان را به حیرت واداشت. مذاکره کنندگان را رسوا کرد و آنچه امید داشتند از سه گروه یعنی مخالفان جمهوری خواه در کنگره آمریکا، اسرائیل و کشورهای عربی حاشیه خلیج [فارس] پنهان کنند، از بین برد. 

عملیات افشای اطلاعات به کشف اسرار چارچوب توافق هسته ای خدمت بزرگی کرد. دو تیم مذاکره کننده ناچار شدند نقشه های خود را اصلاح کنند. حتی پس از افشای [مذاکرات] و شوکی که وارد شد همچنان تردید ها ونگرانی هایی وجود دارد درباره این که آیا اسراری باقی مانده که دو تیم موفق به پنهان کردن آن شده باشند ؟ اگر باقی مانده آن اسرار چیست؟ با وجود این که دولت رئیس جمهور اوباما در تصحیح روابط و ارائه تضمین ها و تعهدات تلاش کرد اما در میان کشورهای حاشیه خلیج [فارس] همچنان تردید وجود دارد. .

اما چگونه اسرائیلی ها توانستند این راز بزرگ را برملا کنند؟ گفته می شود اسرائیلی ها ویروسی الکترونیکی را در کامپیوترهای سه هتل سوئیسی کار گذاشتند و به وسیله این ویروس اطلاعات گفته شده و نوشته شده جمع آوری شد، بدون این که کسی از حضور پنهان آن آگاه شود. روس ها کسانی بودند که از طریق شرکتشان که در زمینه امنیت سایبری تخصص دارد سارقان را رسوا کردند. این شرکت روسی اعلام کرد ویروسی اسرائیلی را در کامپیوترهای سه هتل میزبان مذاکره کنندگان پیدا کرده است. 

با وجود این که می دانیم اسرائیلی ها از بهترین ها در فناوری هک و نفوذ به کامپیوترها در جهان به شمار می روند اما بعید می دانم اسرائیلی ها اطلاعات خود را فقط از طریق الکترونیکی گردآوری کرده باشند، بلکه احتمالا آنان این اطلاعات را از روشی قدیمی یعنی از طریق یکی از شرکت کنندگان و یا آگاهان در میان هیئت آمریکایی. 

طبیعتا عملیات جاسوسی الکترونیکی پیشرفت کرده است و تلفن های همراه، کامپیوترهای همراه و رومیزی، شبکه های تلفن و حتی دستگاه های هشدار دهنده الکترونیکی در داخل ساختمان ها و همچنین دوربین های امنیتی و نگهبانی در داخل ساختمان ها که از راه دور کنترل می شوند را در برمی گیرد. اما با این وجود بعید می دانم مذاکره کنندگان اینقدر نادان باشند و اجازه دهند یکی از این دستگاه ها در اتاق مذاکرات وجود داشته باشد. همه می دانند که بسیاری از موسسه های رسمی حساس اکیدا از ورود انواع تلفن و کامپیوتر به داخل اتاق های مذاکره و دفترهای ویژه خود جلوگیری به عمل می آورند.

گمان می کنم درز اطلاعات از طریق انسانی و از جانب یکی از اعضای دو گروه بوده است. حتی اگر اعضای دو گروه و خدمتگزاران آن ها از سوی دولت هایشان تحت کنترل قرار داشته باشند، اما این مسئله مانع از انتقال اسرار به طرفی سوم نمی شود. بیشتر مذاکره کنندگان احتمال نفوذ انسانی و نیز الکترونیکی را درک می کنند.

در مذاکرات [حفظ] اسرار دوام نمی آورد. بهترین گزینه سیاستمداران حفظ اسرار نیست بلکه انتشار و تعامل با آن است زیرا سرانجام برملا خواهند شد. این مسئله را یکی از مسئولان آمریکایی در گفتگو با روزنامه "وال استریت ژورنال" به شکلی متفاوت بیان کرد او گفت احتمال کشف [اسرار مذاکرات] همیشه وجود دارد. مهم محرمانه بودن نیست بلکه دفاع از اسرار محرمانه است.

خود مذاکرات میان آمریکایی ها و ایرانی ها محرمانه نبود بلکه ابهام هایی که در مورد آن وجود داشت معمای حیرت انگیز بود. تردید ها وقتی بیشتر شد که هیئت آمریکایی از مطلع کردن متحدان خود مانند اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج [فارس] از جریان مذاکرات شدیدا خودداری کرد. ابهام، تردید ها را افزایش داد. آمریکایی ها چه امتیازاتی به ایرانی ها خواهند داد و نیز بالعکس؟ این ها پرسش هایی سرنوشت ساز برای دولت ها بود با وجود آگاهی از این مطلب که این اسرار موقتی هستند و تاریخ انقضای آن پایان مذاکرات است. موفقیت اسرائیلی ها در باز کردن قفل ها آمریکایی ها را شوکه کرد.

 اسرائیلی ها از هیچ تلاشی برای افشای عقب نشینی های آمریکا [در مذاکرات] دریغ نکردند اگر دولت امریکا در اصلاح و توضیح موضع خود شتاب نکرده بود حتی نزدیک بود مذاکرات را با شکست روبرو کنند. آمریکا سپس تلاش کرد طرف های تردید کننده مانند کشورهای حاشیه خلیج [فارس] را متقاعد کند با ارائه تضمین هایی به آنان جبران خواهد کرد. 

در این راستا نشست کمپ دیوید را با رهبران کشورهای حاشیه خلیج [فارس] برگزار کرد. تصور نمی کنم و بعید می دانم اسرار مهمی از مذاکرات درباره برنامه هسته ای ایران باقی مانده که هنوز افشا نشده باشد. اگر اشتباه کرده باشیم و این اشتباه ما در آینده مشخص شود، در آن زمان باید به دولت آمریکا برای بازیگری فوق العاده اش جایزه اسکار اهدا شود.