الاهرام:چرا اسرائیل‌از بابت‌داعش نگران‌نیست؟

موفقیت نیروهای شبه نظامی داعش در اشغال نیمی از اراضی سوریه بعد از موفقیت های بزرگی که توانستند در عراق به دست آورند، آن هم در سایه حملات هوایی ائتلاف مبارزه با تروریسم به رهبری امریکا، پرسش های بسیاری را به وجود آورده است. از جمله این که آیا واقعا پیمان مبارزه با داعش امریکا به داعش حمله می کندیا تنها راه را در برابر آن می گشاید تا بتواند بر مناطق بیشتری مسلط شود و سرزمین های عربی بیشتری را به اشغال خود در آورد. داعش آن قدر آسان در سرزمین های عربی سیر می کند که می توان گفت ضرب المثل مشهور مثل حلوا سیر کردن برای آن صادق است.

همچنین به نظر می رسد که تمام این تحرکات و فعل و انفعالات به شکل غریب و غامضی با نیات و اهداف اسرائیل مرتبط هستند. تنها اسرائیل در خاورمیانه و شاید بتوان گفت در جهان است که از داعش نمی ترسد، همان طور که در گذشته از القاعده نمی ترسید. در حالی که انتظار می رود جریان های جهادی تندروی تروریستی مثل داعش که به طرفة العینی متولد می شوند قبل از هر چیز حیات و بنیان رژیم صهیونیستی را هدف قرار دهند. در حالی که واقعیت کاملا عکس آن است. بر اساس واقعیت های موجود این گروه های تروریستی حتی به اسرائیل نزدیک هم نمی شوند. داعش فقط علیه مسلمانان و اعراب وارد عمل می شود و آنها را می کشد و بی خانمان می کند و سرزمین ها و ناموس و زن و بچه شان را به تصرف خود در می آورد.

از این عجیب تر این که عملیات وحشیانه داعش که حتی به آثار باستانی و تاریخی در عراق رحم نکرد به سرعت می رود که همانند همان رفتار را بر ویرانه های سوریه اعمال کند گویی که سیاستی طرح ریزی شده از سوی شیطان بزرگ در جریان است.

حقایق مرتبط با داعش باز هم این سوال را به وجود می آورد که واقعا نقش اسرائیل در افزایش تنش در منطقه چیست؟ شکی نیست که اسرائیل نقشی خطرناک در ساخت و تشدید این تنش ها ایفا می کند و با استفاده از ابزارها و وسایل گوناگون نظامی نسل چهارم جنگ ها تلاش دارد به اهداف شوم خود بدون دخالت مستقیم نظامی برسد. اسرائیل به کمک وسایل و ابزارهای مدرن می خواهد همه اهداف خود را محقق سازد و به بسیاری از دستاوردهای مورد نظر خود به هر قیمتی برسد. رفتاری که در اسرائیل سابقه دار است. وانگهی شکی نیست که اسرائیل در استفاده از هر گونه وسیله منافی اصول اخلاقی ید طولا دارد.

این نقش شوم در سایه دولت نتانیاهو در سال های گذشته به شدت افزایش یافته است، این دولت با استفاده از سازمان های امنیتی ویژه خود توانسته در تشدید تنش ها و آشوب ها فعالیت سنگینی کند و پیش بینی می شود که در سایه دولت جدید که همچنان افراطی است و حتی می توان گفت افراطی تر از گذشته است، شدیدتر هم بشود.

بر اساس واقعیت های جدید نتانیاهو نمی تواند جنگ های مستقیم نظامی انجام دهد، برای همین تنها گزینه جایگزین برای او تخریب از درون کشورهای هدف است. دولت نتانیاهو به نقش همیشگی خود در بازی افزایش تنش ادامه می دهد که نه تنها از حقایق صلح فرار کند بلکه بتواند بر منطقه نیز مسلط شود.