۴ پيشنهاد به تيم مذاکره‌کننده هسته‌اي
دکتر سيد عبدالله متوليان در سرمقاله رسالت نوشت:
با توجه به نزديک شدن تاريخ توافق هسته اي ( 10 تير ماه سال جاري) و با عنايت به توطئه هاي آمريکايي ها ، 6 نکته را متذکر شده و در ادامه ، 4 پيشنهاد را ارائه مي دهم، تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد؛
1 - ثمره 23 سال تلاش دانشمندان هسته اي کشور عزيزمان ، امروز براي معامله با کدخدا !!! ( به زعم رئيس جمهور محترم) در اختيار تيم مذاکره کننده اي هسته اي ايران قرار گرفته است.
2 - تجربه جهاني نشان مي دهد کابوي‌هاي سلطه گر و بي فرهنگ آمريکايي ، هيچ‌گاه در طول تاريخ به تعهدات خود پايبند نبوده و در سطح جهان به پيمان شکني و بدعهدي و فريب کاري مشهورند و هر کس به آمريکا اعتماد کرده ، لاجرم به خواري و ذلت افتاده و با تحقير آمريکايي ها به تفاله‌اي قابل ترحم تبديل شده است. سرنوشت ياسر عرفات ، صدام حسين ، قذافي ، مبارک ، حسن مراکشي ، مرسي و... از اين نمونه هاست. آنان حتي به پيمان سالت 2 با شوروي سابق خيانت کرده و موشکهاي بالستيک خود را در مرزهاي روسيه مستقر کرده اند.
3 - تجربه 2 سال اخير نيز به خوبي نشان مي دهد که با وجودي که هنوز توافقنامه اي قطعي بين ايران و آمريکا به امضاء نرسيده ، يانکي هاي آمريکايي با بهره گيري از امپراتوري رسانه اي خود به تحقير مردم قهرمان ايران پرداخته و علناً از رژيم هاي بازرسي انحصاري براي ايران سخن مي گويند.
خوب است بدانيد که در تاريخ سازمان ملل متحد ، اين رژيم هاي انحصاري بازرسي صرفا يک بار و آن هم براي کشور عراق استفاده شد که نتيجه آن ، اشغال عراق و پايمال شدن حقوق مردم و کشته و مجروح شدن ميليونها نفر و ذليل شدن مردم شريف عراق بوده است.
4– به اذعان کارشناسان و افراد مطلع، از جمله آقاي ابراهيم کارخانه اي (رئيس کميته هسته اي مجلس شوراي اسلامي) ايران در مذاکرات هسته‌اي با 1+5 و نشست لوزان به طرف غربي 44 تعهد و امتياز (احتمالي) داده است اما در مقابل انتظار لغو تحريم‌ها را دارد که هنوز محقق نشده است.
5 - تمامي قرائن و شواهد نشان مي دهد که در تفاهمنامه لوزان نسبت به توافقنامه ژنو امتيازات بيشتري داده شده و در مواردي هم به گفته برخي صاحب نظران از خطوط قرمز نظام عبور شده است.
6 - حداقل در 6 مورد ابهامات جدي در تعهدات ايران وجود دارد که متأسفانه ، تيم مذاکره کننده و مشخصاً وزير خارجه از پاسخگويي و رفع ابهام طفره مي رود.
با عنايت به موارد مذکور ، پيشنهادات زير جهت استفاده در توافقنامه نهايي ارائه مي گردد:
1 - در برابر قبول تعهدات ايران ، ازکشورهاي 1+5 سه خواسته ي زير جهت درج در سند رسمي نهايي مطالبه گردد:
الف - صدور يک قطعنامه واحد توسط شوراي امنيت سازمان ملل متحد، مبني بر خروج ايران به شکل قطعي از ذيل بند 41 فصل هفتم منشور ملل متحد و لغو تمامي تحريم ها و قطعنامه هاي مرتبط با موضوع هسته اي به صورت يک جا و هم زمان.
ب - لغو مطلق و بي قيد و شرط و يکجاي تمامي تحريم هاي ( اقتصادي ، مالي ، صنعتي ، فناوري ، تکنولوژيک و...) اتحاديه اروپا ، آمريکا ( اعم از تحريمهاي کنگره و رئيس جمهور و ايالت هاي آمريکا و...) ، کشورهاي اروپايي و ساير کشورهاي جهان مرتبط با موضوع هسته اي به طور همزمان با امضاي توافق نامه ي نهايي.
ج - اذعان و اعتراف رسمي 1+5 نسبت به کليه حقوق هسته اي ايران و رفع هر گونه مزاحمت در برابر حقوق مسلم هسته اي ايران.
د - قبول رسمي ايران به عنوان يکي از هفت قدرت هسته اي جهان ، در سند توافق نامه نهايي.
2 - عدم قبول هرگونه رژيم انحصاري بازرسي براي ايران.
3 - مشخص کردن انتهاي توافق نامه و جلوگيري از امضاي يک توافقنامه باز و بي انتها.
4 - و مهمترين موضوع : پيش بيني امکان بازگشت پذيري هم وزن تعهدات طرف هاي مقابل.
براي امکان بازگشت پذيري پيشنهاد مهم و جدي ما اين است که علاوه بر اتخاذ تمهيدات فني ، سايت اراک به عنوان سند افتخار هسته اي ايران، به صورت «موزه مقاومت هسته اي» در آمده و به صورت دست نخورده در تاريخ ايران باقي بماند تا نسلهاي آينده نيز شاهد تلاش افتخار آميز دانشمندان هسته اي کشور باشند.
نقطه اتکا و حسن اين پيشنهاد اين است که چنانچه طرف غربي به تعهدات خود عمل ننمايد بلافاصله اين موزه به شکل سابق خود به فعاليتهاي مرتبط با غني سازي آب سنگين باز خواهد گشت.
حال اگر 1+5 دلش به حال ايران مي سوزد!! ، مي تواند در نقطه اي ديگر مشابه سايت اراک را بر اساس آخرين فناوري هاي روز دنيا ايجاد نمايند.!
در حقيقت پيشنهادات مذکور در سه خواسته کلي ايران خلاصه مي شود:
1 – صدور قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد مبني بر خروج رسمي ايران از ذيل بند41 فصل هفتم منشور ملل متحد هم زمان با امضاي سند نهايي توافق هسته اي.
2 – اذعان و اعتراف آمريکا و سه کشور اروپايي به کليه حقوق هسته اي ايران و رفع هر گونه مزاحمت در مسير رشد و توسعه ي هسته اي کشور ايران. (ناگفته پيداست که حقوق هسته اي ايران هيچ ارتباطي به آمريکا و سه کشور اروپايي نداشته و حقوق هسته اي ايران از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي پذيرفته شده و خواسته روشن ايران از آنان صرفا رفع مزاحمت هاي احتمالي است و نه پذيرفتن حقوق هسته اي ايران).
3 – رفع کليه تحريم هاي مرتبط به موضوع هسته اي به هر شکل و تحت هر عنوان و از سوي هر کشور ، جمعي يا فردي، همزمان با اعلام توافق.
حتي به جرات مي توان گفت خواسته واحد ايران تحقق بند يک اين پيشنهاد (صدور قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد مبني بر خروج رسمي ايران از ذيل بند41 فصل هفتم منشور ملل متحد هم زمان با امضاي سند نهايي توافق هسته اي) بوده ، چرا که با تحقق اين پيشنهاد عملا هم کليه تحريم ها لغو مي گردد و هم به صورت ضمني و تلويحي به منزله رفع هر کونه مزاحمت بر سر فعاليت هاي هسته اي ايران تلقي مي گردد.
قبول صدور قطعنامه خروج رسمي ايران از ذيل بند 41 فصل هفتم منشور ملل متحد ، به منزله اثبات صداقت طرف مقابل تلقي مي گردد ؛ در غير اين صورت ، طرف ايراني بايد بلافاصله به صورت يک طرفه ميز مذاکرات را ترک نمايد ، بديهي است که طرف آمريکايي به دليل نقاط ضعف فراوان و نياز بسيار شديد به اين توافق ، از تمامي ظرفيت هاي خود براي راضي کردن ايران به بازگشت به ميز مذاکرات استفاده خواهد کرد که در اين صورت برگ برنده در اختيار تيم ايران قرار خواهد گرفت.
بديهي است مردم قهرمان ايران به هيچ عنوان اجازه ذلت پذيري و زدن چوب حراج به توانمندي هاي هسته اي کشور را به بهانه تعليق تحريم ها نخواهند داد و در صورت لزوم ، يکپارچه گوش به فرمان مقام عظماي ولايت حضرت آيت الله العظمي امام خامنه اي در ميدان دفاع از حقوق هسته اي، از بذل جان ناقابل خود دريغ نخواهند کرد.
با توجه به نزديک شدن تاريخ توافق هسته اي ( 10 تير ماه سال جاري) و با عنايت به توطئه هاي آمريکايي ها ، 6 نکته را متذکر شده و در ادامه ، 4 پيشنهاد را ارائه مي دهم، تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد؛
1 - ثمره 23 سال تلاش دانشمندان هسته اي کشور عزيزمان ، امروز براي معامله با کدخدا !!! ( به زعم رئيس جمهور محترم) در اختيار تيم مذاکره کننده اي هسته اي ايران قرار گرفته است.
2 - تجربه جهاني نشان مي دهد کابوي‌هاي سلطه گر و بي فرهنگ آمريکايي ، هيچ‌گاه در طول تاريخ به تعهدات خود پايبند نبوده و در سطح جهان به پيمان شکني و بدعهدي و فريب کاري مشهورند و هر کس به آمريکا اعتماد کرده ، لاجرم به خواري و ذلت افتاده و با تحقير آمريکايي ها به تفاله‌اي قابل ترحم تبديل شده است. سرنوشت ياسر عرفات ، صدام حسين ، قذافي ، مبارک ، حسن مراکشي ، مرسي و... از اين نمونه هاست. آنان حتي به پيمان سالت 2 با شوروي سابق خيانت کرده و موشکهاي بالستيک خود را در مرزهاي روسيه مستقر کرده اند.
3 - تجربه 2 سال اخير نيز به خوبي نشان مي دهد که با وجودي که هنوز توافقنامه اي قطعي بين ايران و آمريکا به امضاء نرسيده ، يانکي هاي آمريکايي با بهره گيري از امپراتوري رسانه اي خود به تحقير مردم قهرمان ايران پرداخته و علناً از رژيم هاي بازرسي انحصاري براي ايران سخن مي گويند.
خوب است بدانيد که در تاريخ سازمان ملل متحد ، اين رژيم هاي انحصاري بازرسي صرفا يک بار و آن هم براي کشور عراق استفاده شد که نتيجه آن ، اشغال عراق و پايمال شدن حقوق مردم و کشته و مجروح شدن ميليونها نفر و ذليل شدن مردم شريف عراق بوده است.
4– به اذعان کارشناسان و افراد مطلع، از جمله آقاي ابراهيم کارخانه اي (رئيس کميته هسته اي مجلس شوراي اسلامي) ايران در مذاکرات هسته‌اي با 1+5 و نشست لوزان به طرف غربي 44 تعهد و امتياز (احتمالي) داده است اما در مقابل انتظار لغو تحريم‌ها را دارد که هنوز محقق نشده است.
5 - تمامي قرائن و شواهد نشان مي دهد که در تفاهمنامه لوزان نسبت به توافقنامه ژنو امتيازات بيشتري داده شده و در مواردي هم به گفته برخي صاحب نظران از خطوط قرمز نظام عبور شده است.
6 - حداقل در 6 مورد ابهامات جدي در تعهدات ايران وجود دارد که متأسفانه ، تيم مذاکره کننده و مشخصاً وزير خارجه از پاسخگويي و رفع ابهام طفره مي رود.
با عنايت به موارد مذکور ، پيشنهادات زير جهت استفاده در توافقنامه نهايي ارائه مي گردد:
1 - در برابر قبول تعهدات ايران ، ازکشورهاي 1+5 سه خواسته ي زير جهت درج در سند رسمي نهايي مطالبه گردد:
الف - صدور يک قطعنامه واحد توسط شوراي امنيت سازمان ملل متحد، مبني بر خروج ايران به شکل قطعي از ذيل بند 41 فصل هفتم منشور ملل متحد و لغو تمامي تحريم ها و قطعنامه هاي مرتبط با موضوع هسته اي به صورت يک جا و هم زمان.
ب - لغو مطلق و بي قيد و شرط و يکجاي تمامي تحريم هاي ( اقتصادي ، مالي ، صنعتي ، فناوري ، تکنولوژيک و...) اتحاديه اروپا ، آمريکا ( اعم از تحريمهاي کنگره و رئيس جمهور و ايالت هاي آمريکا و...) ، کشورهاي اروپايي و ساير کشورهاي جهان مرتبط با موضوع هسته اي به طور همزمان با امضاي توافق نامه ي نهايي.
ج - اذعان و اعتراف رسمي 1+5 نسبت به کليه حقوق هسته اي ايران و رفع هر گونه مزاحمت در برابر حقوق مسلم هسته اي ايران.
د - قبول رسمي ايران به عنوان يکي از هفت قدرت هسته اي جهان ، در سند توافق نامه نهايي.
2 - عدم قبول هرگونه رژيم انحصاري بازرسي براي ايران.
3 - مشخص کردن انتهاي توافق نامه و جلوگيري از امضاي يک توافقنامه باز و بي انتها.
4 - و مهمترين موضوع : پيش بيني امکان بازگشت پذيري هم وزن تعهدات طرف هاي مقابل.
براي امکان بازگشت پذيري پيشنهاد مهم و جدي ما اين است که علاوه بر اتخاذ تمهيدات فني ، سايت اراک به عنوان سند افتخار هسته اي ايران، به صورت «موزه مقاومت هسته اي» در آمده و به صورت دست نخورده در تاريخ ايران باقي بماند تا نسلهاي آينده نيز شاهد تلاش افتخار آميز دانشمندان هسته اي کشور باشند.
نقطه اتکا و حسن اين پيشنهاد اين است که چنانچه طرف غربي به تعهدات خود عمل ننمايد بلافاصله اين موزه به شکل سابق خود به فعاليتهاي مرتبط با غني سازي آب سنگين باز خواهد گشت.
حال اگر 1+5 دلش به حال ايران مي سوزد!! ، مي تواند در نقطه اي ديگر مشابه سايت اراک را بر اساس آخرين فناوري هاي روز دنيا ايجاد نمايند.!
در حقيقت پيشنهادات مذکور در سه خواسته کلي ايران خلاصه مي شود:
1 – صدور قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد مبني بر خروج رسمي ايران از ذيل بند41 فصل هفتم منشور ملل متحد هم زمان با امضاي سند نهايي توافق هسته اي.
2 – اذعان و اعتراف آمريکا و سه کشور اروپايي به کليه حقوق هسته اي ايران و رفع هر گونه مزاحمت در مسير رشد و توسعه ي هسته اي کشور ايران. (ناگفته پيداست که حقوق هسته اي ايران هيچ ارتباطي به آمريکا و سه کشور اروپايي نداشته و حقوق هسته اي ايران از سوي آژانس بين المللي انرژي اتمي پذيرفته شده و خواسته روشن ايران از آنان صرفا رفع مزاحمت هاي احتمالي است و نه پذيرفتن حقوق هسته اي ايران).
3 – رفع کليه تحريم هاي مرتبط به موضوع هسته اي به هر شکل و تحت هر عنوان و از سوي هر کشور ، جمعي يا فردي، همزمان با اعلام توافق.
حتي به جرات مي توان گفت خواسته واحد ايران تحقق بند يک اين پيشنهاد (صدور قطعنامه شوراي امنيت سازمان ملل متحد مبني بر خروج رسمي ايران از ذيل بند41 فصل هفتم منشور ملل متحد هم زمان با امضاي سند نهايي توافق هسته اي) بوده ، چرا که با تحقق اين پيشنهاد عملا هم کليه تحريم ها لغو مي گردد و هم به صورت ضمني و تلويحي به منزله رفع هر کونه مزاحمت بر سر فعاليت هاي هسته اي ايران تلقي مي گردد.
قبول صدور قطعنامه خروج رسمي ايران از ذيل بند 41 فصل هفتم منشور ملل متحد ، به منزله اثبات صداقت طرف مقابل تلقي مي گردد ؛ در غير اين صورت ، طرف ايراني بايد بلافاصله به صورت يک طرفه ميز مذاکرات را ترک نمايد ، بديهي است که طرف آمريکايي به دليل نقاط ضعف فراوان و نياز بسيار شديد به اين توافق ، از تمامي ظرفيت هاي خود براي راضي کردن ايران به بازگشت به ميز مذاکرات استفاده خواهد کرد که در اين صورت برگ برنده در اختيار تيم ايران قرار خواهد گرفت.
بديهي است مردم قهرمان ايران به هيچ عنوان اجازه ذلت پذيري و زدن چوب حراج به توانمندي هاي هسته اي کشور را به بهانه تعليق تحريم ها نخواهند داد و در صورت لزوم ، يکپارچه گوش به فرمان مقام عظماي ولايت حضرت آيت الله العظمي امام خامنه اي در ميدان دفاع از حقوق هسته اي، از بذل جان ناقابل خود دريغ نخواهند کرد.
گزارش خطا
آخرین اخبار