آمریکا با القاعده آشتی کرد؟

بعد از سال ها تردید ایالات متحده اهداف خود را در سوریه تعیین کرد. در معرکه سرنگونی بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه تصمیم گرفت که در کنار شبکه "القاعده" قرار بگیرد. این دقیقا چیزی است که از رفتارهای امریکا بعد از سقوط شهر جسر الشغور، در شمال شرق سوریه در 25 آوریل گذشته به دست نیروهای متحد مسلح مورد حمایت ترکیه و عربستان که متشکل از "جبهه النصره" و "احرار الشام" و مجموعه دیگری از گروه های مسلح کوچکتر که گفته می شود "میانه رو" هستند، مشاهده می شود.

به گزارش روزنامه لبنانی السفیر، جبهه النصره مورد حمایت عربستان و قطر و ترکیه و امارات متحده عربی است که در حقیقت شاخه رسمی شبکه القاعده در سوریه محسوب می شود.

درباره کتائب "احرار الشام" که خیلی مورد علاقه قطر است نیز باید گفت که این شبکه هم با القاعده ارتباط دارد، این شبکه همچنین در هماهنگی کامل با شبکه داعش در عراق است.

درباره دیگر مجموعه های مسلح نیز باید گفت که آنها هم "مجموعه ای از شاهین های جنگلی" و "فرقه های ساحلی" هستند. آنها بخشی از "ارتش آزاد سوریه" که مورد حمایت واشنگتن است، هستند که قرار است مخالف تروریسم باشند و همان قدر که با حکومت اسد می جنگند با گروه های تروریستی نیز بجنگند. اما با این وجود این گروه ها نیز سوار موج حمله اخیر جبهه النصره به جسر الشغور شدند با وجود این که روزنامه وال استریت ژورنال همه تلاش خود را کرد که آن را موجه جلوه دهد و آنها را نیروی نظامی اصلی موثر در سقوط جسر الشغور جا بزند.

به این ترتیب کشورهایی که از القاعده حمایت می کنند و مورد حمایت واشنگتن هستند بر منطقه ای استراتژیک در سوریه مسلط شدند. اما این همه کاری نیست که امریکا کرد.

واشنگتن راه های دستیابی نیروهای مسلح به موشک های تاو را نیز تسهیل کرد. موشک های حرارتی که می توانند ده ها دستگاه از ادوات نظامی ارتش سوریه را ویران کنند. این دقیقا چیزی است که فیلم های ویدئویی که در شبکه های اجتماعی پخش شده اند ثابت می کند.

در همین رابطه فارس بیوش، یکی از فرماندهان مجموعه موسوم به "سوارکاران حق"، گروه مورد حمایت امریکا به وال استریت ژورنال گفت: «موشک های تاو توانستند موازنه های قدرت را بر هم بزنند. آنها تبدیل به سپری تدافعی برای نیروهای مسلح جهت عقب راندن نیروهای سوری از شهر شدند.»

بعد از آن که سوریه ارتش ترکیه را متهم به حمایت لجستیکی گروه های مسلح کرد، به نظر می رسد که این نیروها توانستند موشک های مورد نیاز خود را با عبور از مرزهای ترکیه، تنها 8 مایل دورتر از جسر الشغور به دست آورند. اگر چه دقیقا مشخص نیست که آیا مجموعه های مورد حمایت امریکا این موشک ها را به داخل سوریه منتقل کردند یا جبهه النصره، اما کاملا روشن است که منبع آن از کجا تامین شده است.

در اواخر سال 2013 عربستان جایگاهی ویژه در هیستری رقابت تسلیحاتی در منطقه به دست آورد، اقدام به خرید بیش از 15 هزار موشک ضد تانک "رایثیون" به ارزش رقم کلی یک میلیارد دلار کرد. این کار تعجب بسیاری را برانگیخت، چرا که این موشک ها فقط علیه تانک ها قابل استفاده هستند، در حالی که هیچ خطری از این ناحیه، اقلا از زمان سقوط حکومت صدام حسین در عراق، متوجه عربستان نبوده است، پس دلیل اصلی عربستان در خرید این موشک ها چه بود؟

امروز روشن شده است که هدف عربستان از این خرید چه بود. در سایه اعلام آژیر ایستادگی در برابر "پیشروی شیعی" در عراق و سوریه و لبنان و یمن، به نظر می رسد نیروهای "قوس سنی" که عربستان سعودی آن را رهبری می کند اقدام به خرید این موشک ها کرد تا آنها را به خاک سوریه برای رساندن آنها به دست اسلام گرایان تندرو منتقل کند به این امید که بتواند جلوی "توسعه شیعی" را در منطقه بگیرد.

قوانین ایالات متحده روشن هستند، مخالف هر گونه انتقال سلاح از سوی طرفی که سلاح ها را به آنها فروخته به طرف سوم است. با این حال واشنگتن چشمانش را به این نقض قانونی بسته است. کما این که سیاست امریکا مسلح کردن "نیروهای میانه رو" سوری به شرط عدم ارتباطشان با القاعده است. در این مورد هم هیچ اظهار نظری از سوی کاخ سفید ایراد نشده است.

یک مقام عالی رتبه امریکایی به روزنامه واشنگتن پست اعتراف کرد که کاخ سفید نگران اصرار جبهه النصره به رهبری مخالفان سوری است. اما در عین حال افزود: «انتظار می رود که واقعیت های موجود به روی زمین در میدان درگیری سبب شود تا اراده نیروهای میانه رو بر مخالفان تحمیل شود و گروه های تروریستی ای که با آنها همکاری می کنند واقعیت جدید را بپذیرند.»

وی همچنین گفت: «کاخ سفید در برابر حقایق کور نیست اگر چه می داند خیلی سخت می تواند جلوی رسیدن سلاح به دست تروریست ها را بگیرد.»