سلاح‌های سایبری؛ انقلاب بعدی در جنگ‌های جهان

پنتاگون تاکنون زرادخانه سایبری به سرعت در حال توسعه خود را محرمانه نگهداشته است. این امر در عین حال که منجر به مخفیانه ماندن این تسلیحات از دید همگان می شود، امکان مباحث عمومی در خصوص موضوع را نیز از بین می برد. در این وضعیت آیا راهی جهت مباحثه عمومی در خصوص آینده عملیات سایبری وجود دارد؟ سایت Defense One اخیراً این سوال را از ژنرال مایکل راجرز فرمانده عملیات سایبری و رئیس آژانس امنیت ملی آمریکا در کنفرانسی در واشنگتن مورد پرسش قرار داد. راجرز ضمن تأکید بر عدم امکان شفافیت کامل در حوزه مورد بحث اطمینان داد که ایالات متحده در مورد قابلیتهای تهاجمی سایبری نیز مطابق نُرم های بین المللی در جنگ رفتار خواهد کرد: به خاطر داشته باشید هر آنچه در میدان نبرد سایبری انجام گیرد، می بایست تابع قوانین جنگ باشد و در این عملیات پاسخ می بایست متناسب و در راستای معاهدات موجودی که در طول زمان ایجاد شده اند صادر گردد.

وی سلاحهای سایبری را به عنوان انقلاب بعدی در جنگ معرفی کرده که تمامی جنبه های مربوط به سایر تسلیحات در این حوزه نیز کاربرد دارد و ادامه می دهد من اطمینان دارم که واکنش های زیادی به توسعه سلاحهای انفجاری در محدوده سال 1800 اتفاق افتاده و به همین منوال در زمینه تسلیحات سایبری نیز که همان اهداف قبلی را به روش پیشرفته تر دنبال می کند مباحث زیادی در سالهای آینده جریان خواهد داشت.

تمایل راجرز به مصاحبه در خصوص موضوع سایبری قدمی به سوی شفافیت بیشتر در این موضوع است چرا که تاکنون مقامات آمریکایی علاقه ای به باز کردن موضوع از خود نشان نمی دادند. در سال 2011 پنتاگون در خصوص وجود لیستی از سلاح ها و قابلیت های سایبری اشاراتی کرد ولی جزئیات موجود فاش نگردید. در همین راستا موضوع ایجاد کرم استاکس نت به عنوان مشهورترین سلاح سایبری جهان توسط آمریکا یا اسرائیل و یا مشارکت هر دو هیچگاه فاش نگردیده است.

با وجود توسعه سریع اینگونه سلاحها نبردهای آینده در هوا، دریا و خشکی نیز واجد جنبه های سایبری در میدان جنگ خواهند بود. به این معنی که عملیات سایبری نه تنها توسط کارشناسان متخصص به دور از میادین نبرد که توسط سربازان در خط مقدم جبهه نیز (به واسطه تجهیزات سایبری مخصوص میدان نبرد) جریان خواهد داشت و در این مسیر ایالات متحده تمامی ریسک های احتمالی را با استفاده از کارشناسان برجسته مدیریت خواهد کرد. سوالی که مطرح می شود این است که در یک میدان نبرد که شامل عملیات سایبر نیز هست چگونه ارتباطات امن و پایدار شبکه ای بین عوامل موجود برقرار گردد؟ یکی از راه حلهای مسئله هماهنگی هر چه بیشتر فرماندهان و کارشناسان سایبری در فرآیند توسعه قابلیتهای سایبری است.

برخی سلاحها به قابلیتهای سایبری بیشتری به نسبت سایرین برخوردارند. بعنوان مثال سلاحهایی در عراق مورد استفاده قرار گرفته است که به سربازان در شناسایی و انهدام اهداف دشمن کمک موثری ارائه داده است. در برخی موارد نیز هکرهای آمریکایی پیامک هایی به عاملان انتحاری در جهت اخلال در عملیات آنها ارسال کرده و با هدایت این افراد به خیابانهای خاص باعث دستگیری آنها توسط ارتش آمریکا و یا مورد هدف قرار گرفتن ایشان توسط موشکهای هدایت شونده می شوند. در آینده عملیات سایبری با اتصال تمامی سربازان به شبکه های کامپیوتری و امکان شناسایی موقعیت و توسعه تجهیزات دید در شب و ... نقش برجسته تری را برعهده خواهد گرفت؛ نقشی که DARPA (آژانس تحقیقات پروژه های دفاعی پیشرفته) مسوولیت آن را بر عهده خواهد داشت.

در سمینار آینده جنگ در واشنگتن DARPA اعلام کرد که در حال کار بر روی پروژه ای است که به سربازان امریکایی امکان می دهد محیط نبرد را تحت کنترل داشته و از خطرات احتمالی آگاهی یابند.

اظهار اطمینان راجرز به عنوان رئیس آژانس امنیت ملی آمریکا مبنی بر اینکه ایالات متحده بطور حتم در نبرد سایبری نیز قوانین جنگ را پیگیری و رعایت خواهد کرد از اهمیت بالایی برخوردار است ولیکن به دلیل خصلت و عملکرد غیرملموس در توسعه و عملکرد فضای سایبر، جهان با دیده تردید به این اظهارات خواهد نگریست.