حاشیه های ارکستر سمفونیک ادامه دارد/ کنارهگیری احمدینژاد از ارکستر ادغام شده
انصراف و کنارهگیری یکی دیگر از نوازندگان اصلی ارکستر ادغام شده سمفونیک ملی ایران، حواشی پیش آمده درباره این مجموعه موسیقایی را وارد فاز تازهای کرد.
آیدین احمدینژاد یکی از نوازندگان اصلی ارکستر سمفونیک تهران که این روزها با عنوان جدید ارکستر سمفونیک ملی ایران معرفی شده درباره دلایل کنارهگیری خود از این ارکستر ادغام شده، به خبرنگار مهر گفت: من یک بار بین سالهای ۷۸ تا ۸۴ در ارکستر سمفونیک تهران به عنوان نوازنده حضور داشتم و بعد از این چند سالی که در ارکستر بودم به دلایل مختلف از جمله تاسیس ارکستر «پارسیان» از مجموعه ارکستر سمفونیک تهران خارج شدم. البته بعد از این مدت و طی سالهایی که ارکستر به فعالیت خود ادامه می داد تماس هایی برای حضورم گرفته می شد و من با توجه به فضای کاری که در آن قرار گرفته بودیم، تمایلی به بازگشت نداشتم.
خاطرات خوبی با استاد رهبری داشتم اما...
وی ادامه داد: از زمانی که اخباری مبنی بر احیای ارکستر سمفونیک تهران و بازگشت استاد علی رهبری در رسانه ها منتشر شد، من نیز که خاطرات بسیار خوبی در استانبول ترکیه با این هنرمند ارزشمند داشتم، از حضور وی در ایران برای مدیریت هنری و رهبری ارکستر سمفونیک تهران بسیار خوشحال شدم کما اینکه ایشان از جمله هنرمندان ایرانی است که در طول چندین سال گذشته به عنوان یک هنرمند بین المللی در کیفیتی بسیار بالا به دنیای موسیقی معرفی شده است. به همین جهت من نیز بعد از تماس هایی که گرفته شد، تصمیم گرفتم در ارکستر سمفونیک تهران که برایم یک برند معتبر است به عنوان نوازنده حضور داشته باشم اما متاسفانه به دلیل شرایطی که به لحاظ حرفهای طی هفتههای اخیر با آن مواجه شدم، تصمیم گرفتم تا از این مجموعه موسیقایی کناره گیری کنم. می توانم بگویم که از شنبه هفته گذشته دیگر فعالیتی در ارکستر سمفونیک تهران ندارم.
مساله شخصی در کار نیست
این نوازنده ویولنسل با تاکید بر این نکته که کنارهگیری وی از ارکستر سمفونیک تهران صرفا به خاطر مسائل حرفهای بوده است، بیان کرد: بدون هیچ تردیدی می گویم که استاد علی رهبری از نامآوران موسیقی کشور ما در عرصه های بین المللی است که حضور در کنار وی برای من تجربه بسیار ارزشمندی است. به همین جهت تاکید می کنم که کنارهگیری من از ارکستر سمفونیک تهران به خاطر مسائل شخصیام با این هنرمند نبوده و نیست. معتقدم مسائلی در ارکستر وجود دارد که همگی آنها به طور مستقیم مربوط به آقای رهبری نمیشود و این نکته ای است که لازم است به آن اشاره کنم. البته در این چند مدت افرادی بودند که به خاطر دلخوری از ایشان مجموعه را ترک کردند اما کنارهگیری من فقط به دلایل حرفه ای است که انجام کار را برای من مشکل کرده بود.
ادغام ارکسترها برای من قابل هضم نیست
سرپرست ارکستر «پارسیان»با بیان اینکه متاسفانه در فضایی که طی این مدت مشغول به فعالیت بودیم، قراردادی متناسب با حجم کار و برنامه های ارایه شده توسط مدیر هنری تهیه و ارایه نشد، اظهار کرد: این در حالی است که من بارها و بارها به این نکته تاکید داشته و دارم که ارکستر سمفونیک تهران برای من مانند یک برند معتبر و ارزشمندی است که هم حضور در آن باعث افتخار هر هنرمندی است و هم فضای خوبی برای ارائه یک کار با کیفیت است. در عین حال قضایایی چون ماجرای ادغام شدن ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک تهران برای من واقعا قابل هضم نبود. چراکه حضور در ارکستر ملی با محتوایی که قرار است به مخاطب ارائه شود با وجودی که من سابقه حضور در این مجموعه را هم دارم، در تخصص من نیست.
وی متذکر شد: دوستان و سیاستگذاران ارکستر باید به این نکته واقف باشند که موسیقی ملی فضای خاص خود را می خواهد که باید هر نوازنده متناسب با علاقه و البته تخصصی که با آن فضا دارد در ارکستر حضور داشته باشد. البته شاید چنین مواردی مستقیما به آقای رهبری مربوط نشود اما به هر حال نکاتی است که باعث نارضایتی برخی از نوازندگان شده و مسئولان ارکستر باید به حال آن فکر دیگری کنند.
به یک قرارداد منصفانه فکر کنید
احمدینژاد با اشاره به استعفا و کناره گیری برخی دیگر از نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران از جمله ارسلان کامکار و علی جعفری پویان توضیح داد: قطعا من نمی توانم از زبان و دیدگاه این عزیزان صحبت کنم که چرا از حضور در ارکستر سمفونیک تهران کناره گیری کردند. اگر بخواهم دیدگاه خودم را درباره انصرافم از ارکستر بیان کنم و البته تاکید کنم که دلیل کناره گیری من اعتراض به چیزی نبوده است، برای من هنگامی ارکستر تشکیل میشود که رابطه کاری یک نوازنده بر اساس قراردادی منصفانه، او را به انجام کار تخصصی خود در قالب یک آیین نامه ملزم کند. نهادهایی مانند هیات امنای ارکستر، شورای فنی و مدیر هنری همه در کنار هم و با یک وزن میتوانند این سیستم را جلو ببرند. شاید قصد بر این است که در آینده به این موارد هم فکر شود و امیدوارم با توجه به تجربه جناب رهبری این کارها صورت بگیرد.
ظاهرا موانع و مشکلات قبلی همچنان پابرجاست
وی تصریح کرد: اصولا دارا بودن سیستمی یکپارچه در ارکستری مانند ارکستر سمفونیک تهران، بهترین روش برای پیشگیری از تنش هاست؛ موضوعی که متاسفانه ما در این مجموعه به آن نرسیدیم در حالیکه باید به این نکته واقف بود که جمع کردن یک عده هنرمند صاحبنام در کنار هم برای حضور در یک ارکستر کار سختی نیست و هر کسی می تواند چنین کاری را انجام دهد. بنابراین بهتر است از زاویه دیگری به ماجرای ارکستر سمفونیک تهران نگاه کنیم. اتفاقا من بر این باورم تنها حسن ارکستر سمفونیک تهران در دوره جدید، همین حضور آقای رهبری است که با سابقه خوبی که در عرصههای بینالمللی دارد امیدوارم سرمنشا خدمات خوبی در عرصه موسیقی ارکسترال باشد.
این هنرمند و نوازنده ارکستر سمفونیک تهران توضیح داد: البته به اعتقاد من اگر رهبران قبلی ارکستر سمفونیک تهران هم حتی بخشی از اختیارات آقای رهبری را داشتند، ما زودتر از اینها شاهد بازگشایی ارکسترها بودیم. متاسفانه برخی از مدیران فقط به هنرمندانی مانند آقای منوچهر صهبایی مسئولیت داده بودند اما اختیاری به وی ندادند که بتواند به راحتی کارهای مورد نظر ارکستر سمفونیک تهران را انجام دهد. در واقع می توان گفت در اینجا فقط به آقای رهبری این امکانات را دادهاند ولی با این وجود ظاهرا موانع و مشکلات قبلی همچنان پابرجاست. یکی از همین موارد، مسائل مالی قضیه است که با توجه به فشار کاری که اتفاقا با ادغام ارکسترها انجام گرفته، اصلا مناسب با شرایط نوازندگان نیست.
علاقه ای به ارائه مدارک ندارم ولی ...
سرپرست ارکستر «پارسیان» با اشاره به رقم اعلام شده دستمزدهای نوازندگان ارکستر در نشست خبری اخیر علی رهبری گقت: اساسا علاقهمند به ارائه مدرک در چنین فضایی نیستم اما رقمی که در قالب رقم دریافتی کف و سقف دستمزدها در نشست خبری اعلام شد، اصلا درست نیست و بهتر بود رقم واقعی ماجرا به خبرنگاران اعلام می شد. نکته دیگری که در یکی از بندهای همین قرارداد ارائه شده به ما، نحوه کار در دیگر ارکسترها بود. به این معنا که برای حضور در مجموعه ها و برنامه های دیگر باید اجازه می گرفتیم که این موضوع به نظر من با توجه به رقم دستمزدها یک تمامیت خواهی و یک تمرکز گرایی عجیب و غریب است.
سخت گیری ها نباید به فضای ترس و واهمه تبدیل شود
احمدینژاد در ادامه صحبتهای خود گفت: با در نظر گرفتن تمام سلیقه های موجود، تمام حسن و امتیاز ارکستر به لحاظ فنی حضور آقای رهبری است اما امیدوارم این حمایت هایی که از ایشان انجام میشود باقی بماند تا برنامه ها طبق برنامهای که او برای ارکسترهای ادغام شده در نظر گرفته، به درستی هدایت شود. البته برخی ها میگویند دلایل حاشیه هایی که برای ارکستر به وجود آمده، نوع رفتار و برخورد آقای رهبری با نوازندگان حین تمرین است. من به فضای شخصی ماجرا کاری ندارم اما معتقدم که باید جدیت را در فضای تمرین ارکسترها پذیرفت چراکه اگر نظم و انضباط و دیسیپلینی در این فضاها وجود نداشته باشد ارکستر دچار آسیب های فراوانی می شود که تصور می کنم نوازندگان ارکستر نیز به این موضوع کاملا واقف هستند. البته زمان هم هنوز آنقدر نگذشته که هنرمندان با نوع اخلاق آقای رهبری که فکر می کنم برگرفته از نظم و انضباط ارکسترهای اروپایی است، آشنا شوند. من فضای جدی استاد رهبری را می پسندم ولی معتقدم و فکر می کنم همه نوازندگان ارکستر نیز با من هم نظر باشند که این سخت گیریها نباید به فضای ترس و واهمه تبدیل شود و مطمئن باشید جدیت در کار برای من و تمامی نوازندگان گروه مهم است.
اهالی رسانه گذشته ارکستر سمفونیک تهران را نادیده نگیرند
وی در ادامه سخنان خود یادآور شد: بازگشت من به ارکستر سمفونیک تهران برای خودم بسیار سخت بود چراکه من اصولا شخصیت گزیده کاری هستم و البته منتی هم برای این حضور نداشته و ندارم. این تصمیم شخصی خودم بود که با علاقه و اشتیاق آن را انجام دادم اما متاسفانه انتظارات حرفه ای من برآورده نشد. مثلا با وجود اینکه مخاطبان از فضای کنسرتهای اجرا شده راضی بودند اما باید بگویم شخصا از نظر کیفی نیز توقع متفاوتی در این خصوص داشتم.
این نوازنده ویولنسل در بخش دیگری از صحبتهای خود بیان کرد: من لازم است در اینجا انتقادی هم به دوستان رسانهای داشته باشم که در این مدت به شایستگی در کنار ارکستر سمفونیک تهران قرار گرفتند اما نکته ای در این بین وجود دارد، اینکه اغلب دوستان رسانه ای به نسل های دیگری که پیش از این ارکستر در ارکستر سمفونیک تهران حضور داشتند و انصافا آثار بسیار ارزشمندی را به مخاطب ارائه کردند توجهی نداشته و فقط به این ارکستر فعلی نگاه کردند. گویی آن مجموعه هایی که قبلا به عنوان ارکستر سمفونیک تهران برای مخاطبان آثاری را اجرا می کردند، همگی مجموعه هایی بی کیفیت و بیارزش بودند و حالا ارکستر سمفونیک فعلی است که از همه مجموعه های قبلی بهتر و برتر است. باور کنید اصلا اینطور نبوده و دوستان منتقد و رسانه ای نباید گذشته ارکستر سمفونیک تهران را نادیده بگیرند. لازم نیست برای تایید چیزی به تکذیب و انکار گذشته آن بپردازیم.
نادیده گرفتن زحمات قبل بی انصافی محض است
احمدی نژاد با اشاره به اینکه عزیزان رسانهای بدانند بزرگانی در ارکستر سمفونیک تهران حضور داشتند که بسیار حرفه ای می نواختند و انصاف نیست خدمات و هنر آنها را به این راحتی فراموش کرد، متذکر شد: من از همه پژوهشگران، منتقدان و رسانه ها میخواهم جستجوهای خود پیرامون ارکسترها را فقط معطوف به جستجوهای اینترنتی نکنند چراکه نگاه سطحی به فعالیت ارکسترها در زمانی که تعطیل نبودند، واقعا اجحاف به حق آنهاست. اینکه بیاییم و طوری وانمود کنیم که بعد از انقلاب همه ارکسترها بد بودند و حالا این ارکستر است که بهتر و برتر از دیگر مجموعه های قبلی است، بی انصافی محضی است که نباید به راحتی از آن عبور کرد. شما اگر کمی تحقیق بیشتری کنید خواهید دید، زمانی طولانی غذای موسیقی کلاسیک کشور را همین ارکستر سمفونیک تهران تامین می کرد. حتی در زمینه موسیقی ملی نیز این گونه بود که البته حالا متاسفانه با ادغام آن شرایط فرق کرده است.
استاد فخرالدینی برنامه های خود را بی کیفیت اجرا نمیکرد
وی در بخش پایانی صحبتهایاش یادآور شد: من نمی خواهم قضایای مربوط به کناره گیری خود را معطوف به یک اعتراض بیهوده کنم اما بازهم تاکید می کنم این تمرکز گرایی برای ادغام ارکسترها آن هم به یکباره برای من غیر عادی است که شخصا این روش را نمی پسندم. مگر استاد فرهاد فخرالدینی زمانی که در ارکستر ملی بودند برنامه های خود را بی کیفیت اجرا می کرد که حالا می گویند با ادغام می خواهیم کارها با کیفیت اجرا شود؟ ببینید به اعتقاد من در یکسری از برنامهریزیها و نامگذاریها باید یک تجدید نظر اساسی صورت گیرد چرا که برخی از دلخوری ها و حاشیه ها از همین جنس تصمیم گیریها شروع میشود. من همچنان به مجموعه ارکستر سمفونیک تهران احترام قائلم و قلبا آرزو می کنم شرایط به سمتی هدایت شود که همه چیز در بهترین شرایط ممکن قرار داشته باشد.
گزارش خطا
آخرین اخبار