امکان تشخیص سرطان از 13 سال قبل
روزنامه دیلی تلگراف روز جمعه نوشت: دانشمندان موفق به کشف شیوه جدیدی شده اند که می تواند امکان پیش بینی صددرصدی ابتلای افراد را به بیماری سرطان ، سیزده سال قبل از بروز بیماری فراهم سازد.
روزنامه دیلی تلگراف عنوان کرد: محققان دانشگاه 'هاروارد' و 'نورث وسترن ' کشف کرده اند، بیش از یک دهه قبل از آنکه بیماری سرطان تشخیص داده شود، تغییرات کوچک اما مهمی در بدن روی می دهد.
این روزنامه افزود: دانشمندان متوجه شده اند که پایه های حفاظتی کروموزم ها ( تلومرها) که وظیفه آنها حفاظت از وارد شدن آسیب به 'دی ان ای ' می باشد، به طور قابل توجهی در افرادی که دچار بیماری سرطان پیشرفته می شوند، دچار ساییدگی و پارگی شده است. در حقیقت آنها به نظر می رسند که متعلق به شخصی هستند که به لحاظ سنی 15 سال پیرتر است.
به نوشته دیلی تلگراف، این تلومرها، خیلی کوتاهتر از آنچه باید، هستند و این وضعیت ( کوتاه شدن) تا حدود چهار سال قبل از گسترش سرطان متوقف می شوند و زمانی که این روند کوچک شدن به یکباره متوقف می شود، افرادی که با تغییر مواجه هستند، دچار یک بیماری سرطان پیشرفته می شوند.
این روزنامه افزود: محققان امیدوارند با شناسایی چگونگی این فرآیند ( کوتاه شدن تلومرها ) بتوانند به روش هایی برای خود نابودی سلول های سرطانی بدون صدمه زدن به سلول های سالم دست یابند.
دیلی تلگراف نوشت: دکتر 'لیفانگ هو' پروفسور دانشگاه 'نورث وسترن' درخصوص کشف این روش جدید، گفته است: فهم الگوی رشد تلومرها می تواند به پیش بینی نشانه های سرطان در افراد کمک کند.
این روزنامه اضافه کرد: وی گفت: ما شاهد یک روابط قوی در الگوهای طیف گسترده ای از سرطان ها هستیم و با آزمایش درست این روند ( فرآیند کوتاه شدن تلومرها) در نهایت می توانیم برای تشخیص طیف وسیعی از سرطان ها استفاده کنیم .
نتایج این تحقیق یاد شده در نشریه اینترنتی 'ابیومدیسن ' منتشر شده است.
تلومرها ساختارهای ویژه ای در انتهای کروموزوم ها به خصوص در 'یوکاریوت ها' می باشند که از توالی های تکراری 'دی ان ای ' و پروتئین های 'غیر نوکلئوزومی' تشکیل شده اند.
تلومرها در حفاظت کروموزوم ها از تخریب 'اگزونوکلئازی'، اتصال کروموزوم به کروموزوم و هم چنین جلوگیری از دیگر اشکال نوترکیبی ناقص نقش دارند.
به گفته محققان، تلومرها در طول زمان متلاشی و کوتاه تر می شوند. هنگامی که تلومرها تا حدی بحرانی کوتاه شوند، سلول های حاوی آنها از کار می افتند و می میرند. این سازوکار برای این به وجود امده است تا مانع از تکثیر خارج از کنترل سلول ها - یا سرطانی شدن آنها- شود.
پیشتر نیز نتایج پژوهش دانشگاه 'ایست انگلیای' انگلیس بر روی جمعیتی از 'چکاوک' ها، موید آن بود تفاوت بسیاری از لحاظ سرعت کوتاه شدن تلومرها با افزایش سن میان افراد این جمعیت وجود دارد، و داشتن تلومر کوتاه در هر سنی همراه با افزایش خطر مرگ است. براساس این بررسی طول تلومرها شاخص بهتری از امید به زندگی (میانگین طول عمر) نسبت به سن واقعی است، و بنابراین در واقع شاخص طول عمر زیستی است.
روزنامه دیلی تلگراف عنوان کرد: محققان دانشگاه 'هاروارد' و 'نورث وسترن ' کشف کرده اند، بیش از یک دهه قبل از آنکه بیماری سرطان تشخیص داده شود، تغییرات کوچک اما مهمی در بدن روی می دهد.
این روزنامه افزود: دانشمندان متوجه شده اند که پایه های حفاظتی کروموزم ها ( تلومرها) که وظیفه آنها حفاظت از وارد شدن آسیب به 'دی ان ای ' می باشد، به طور قابل توجهی در افرادی که دچار بیماری سرطان پیشرفته می شوند، دچار ساییدگی و پارگی شده است. در حقیقت آنها به نظر می رسند که متعلق به شخصی هستند که به لحاظ سنی 15 سال پیرتر است.
به نوشته دیلی تلگراف، این تلومرها، خیلی کوتاهتر از آنچه باید، هستند و این وضعیت ( کوتاه شدن) تا حدود چهار سال قبل از گسترش سرطان متوقف می شوند و زمانی که این روند کوچک شدن به یکباره متوقف می شود، افرادی که با تغییر مواجه هستند، دچار یک بیماری سرطان پیشرفته می شوند.
این روزنامه افزود: محققان امیدوارند با شناسایی چگونگی این فرآیند ( کوتاه شدن تلومرها ) بتوانند به روش هایی برای خود نابودی سلول های سرطانی بدون صدمه زدن به سلول های سالم دست یابند.
دیلی تلگراف نوشت: دکتر 'لیفانگ هو' پروفسور دانشگاه 'نورث وسترن' درخصوص کشف این روش جدید، گفته است: فهم الگوی رشد تلومرها می تواند به پیش بینی نشانه های سرطان در افراد کمک کند.
این روزنامه اضافه کرد: وی گفت: ما شاهد یک روابط قوی در الگوهای طیف گسترده ای از سرطان ها هستیم و با آزمایش درست این روند ( فرآیند کوتاه شدن تلومرها) در نهایت می توانیم برای تشخیص طیف وسیعی از سرطان ها استفاده کنیم .
نتایج این تحقیق یاد شده در نشریه اینترنتی 'ابیومدیسن ' منتشر شده است.
تلومرها ساختارهای ویژه ای در انتهای کروموزوم ها به خصوص در 'یوکاریوت ها' می باشند که از توالی های تکراری 'دی ان ای ' و پروتئین های 'غیر نوکلئوزومی' تشکیل شده اند.
تلومرها در حفاظت کروموزوم ها از تخریب 'اگزونوکلئازی'، اتصال کروموزوم به کروموزوم و هم چنین جلوگیری از دیگر اشکال نوترکیبی ناقص نقش دارند.
به گفته محققان، تلومرها در طول زمان متلاشی و کوتاه تر می شوند. هنگامی که تلومرها تا حدی بحرانی کوتاه شوند، سلول های حاوی آنها از کار می افتند و می میرند. این سازوکار برای این به وجود امده است تا مانع از تکثیر خارج از کنترل سلول ها - یا سرطانی شدن آنها- شود.
پیشتر نیز نتایج پژوهش دانشگاه 'ایست انگلیای' انگلیس بر روی جمعیتی از 'چکاوک' ها، موید آن بود تفاوت بسیاری از لحاظ سرعت کوتاه شدن تلومرها با افزایش سن میان افراد این جمعیت وجود دارد، و داشتن تلومر کوتاه در هر سنی همراه با افزایش خطر مرگ است. براساس این بررسی طول تلومرها شاخص بهتری از امید به زندگی (میانگین طول عمر) نسبت به سن واقعی است، و بنابراین در واقع شاخص طول عمر زیستی است.
منبع: ایرنا
گزارش خطا
آخرین اخبار