برنج‌های صددرصد ایرانی چقدر واقعیت دارد؟
فعالان بخش کشاورزی معتقدند که از برنج ماکارانی یا شبه برنج در بازار از سوی مردم استقبال نخواهد شد.
«برنج صددرصد ایرانی»؛ این جمله را تقریبا هر بار که تلویزیون را روشن کنید و با پیام‌های بازرگانی روبه‌رو شوید، می‌توانید بشنوید. اما نکته این‌جاست که این روزها شنیده می‌شود این برنج‌های صددرصد ایرانی که تقریبا خوش قد و بالا هم هستند، آن‌قدرها هم که می‌گویند صددرصد ایرانی نیست.
حرف‌های درگوشی این روزهای فعالان کشاورزی نشان از این واقعیت تلخ دارد که برنج‌های نیم‌دانه داخلی و خارجی را به وسیله یک دستگاه خمیر کرده و با افزودن انواع اسانس و مقداری ژلاتین یا نشانسته و با عبور از دستگاه، پس از چند دقیقه تبدیل به برنجی خوش‌رنگ و خوشبو می‌کنند.
این دستگاه هم گویا از چین آمده است؛ کشوری که سابقه تولید محصولات کشاورزی و خوراکی غیرواقعی مانند تخم‌مرغ، گوشت، شیرخشک و... را دارد و به نظر می‌رسد در غیاب قوانین بازدارنده، دستگاه‌های تولید این کشور وارد ایران شده و محصول این دستگاه با نام برنج ایرانی در حال تولید است.
با ورود این دستگاه‌ها، شاید در آینده‌ای نزدیک کشورمان به جای سرمایه‌گذاری بیشتر روی شالیزارهای شمال کشور، به تولیدکننده شبه‌برنج تبدیل شود. این شبه‌برنج‌ها در حالی با قیمت پایین در بازار عرضه می‌کند که برنج مرغوب استان گیلان در بازار بیش از 7 هزار تومان قیمت دارد.
یک ابهام در تولید شبه‌برنج
در این شرایط، گزارش انجمن برنج حاکی از آن است که سرانه مصرف برنج برای هر نفر در سال 38 کیلو است. البته وزارت جهادکشاورزی این رقم را 40 کیلو برای هر نفر مطرح کرد. با این وجود، برنج یکی از محصولات پرمصرف در سبد خانوار است که چنین اتفاقاتی، کیفیت و مقبولیت برنج ایرانی را در میان مردم به خطر می‌اندازد. البته جمیل علیزاده‌شایق، دبیر انجمن برنج در گفت‌وگو با خبرگزاری خبرآنلاین تاکید داشت که «از این نوع برنج در ایران استقبال نخواهد شد.»
به گفته وی، «در این خصوص یک کارخانه‌ای داشت راه‌اندازی می‌شد، ما با آنها صحبت کردیم که ضرر خواهند کرد، زیرا در یک جایی مانند ایران از برنج نیم‌دانه برای پخت و پز استفاده می‌شود و این موضوع برای کشورهایی است که مصرف نیم‌دانه ندارند.»
دبیر انجمن برنج با اشاره به این نکته که این کارخانه تصمیم گرفته بود به تولید این نوع برنج بپردازد، اما الان به حالت راکد مانده است، تصریح کرد: «این برنج‌ها به عنوان برنج‌های ماکارانی معروف هستند و هم‌اکنون مردم به خوبی این برنج‌ها را می‌شناسند و استقال هم از آن نخواهد شد، چون قبل از این‌که کارخانه راه‌اندازی شود، شایعه این‌که چنین کاری می‌خواهند انجام دهند، در میان مردم پیچید.»
علیزاده‌شایق با تاکید بر این‌که این برنج در ایران جایگاهی نخواهد داشت، متذکر شد: «برای تولید این برنج‌ها به وسیله دستگاه برنج‌های خرده را خمیر می‌کنند.»
وی با اشاره به یک ابهام در تولید شبه‌برنج‌ها در بازار، عنوان کرد: «منتها سوالی که در حال حاضر مطرح است و تاکنون پاسخی به آن داده نشده، این است که آیا برای این‌که این خمیرها را مجددا شبیه دانه برنج در بیاورند، از ماده شیمیایی استفاده می‌شود یا خیر؟»
به نوشته خبرآنلاین، دبیر انجمن برنج یادآور شد: «برای این‌که برنج حالت چسبندگی را حفظ کند، صددرصد نیاز به یک کاتالیزور است، اما تاکنون به این سوال پاسخی داده نشده و دولت نیز خیلی علاقه‌ای ندارد که از این کار حمایت کند.
علیزاده‌شایق خاطرنشان کرد: «در حالی چنین اتفاقاتی در کشور می‌افتد که برنج جزو محصولات استراتژیک کشور است و در سال گذشته در کشور حدود 2 میلیون تن تولید برنج داشتیم و امسال نیز همین میزان تولید را پیش‌بینی می‌کنیم.»
برنج ایرانی را بدنام نکنیم
در همین حال، عنایت‌اله بیابانی، قائم‌مقام دبیرکل خانه کشاورز با انتقاد از این‌که به کشور مازاد بر نیاز برنج وارد می‌شود، به خبرآنلاین گفت: «ما انواع و اقسام برنج وارداتی داریم که اصلا نمی‌دانیم این‌ها با چه کیفیتی وارد کشور می‌شوند.»
وی با بیان این‌که در گذشته حتی موسسه استاندارد بعضی از برنج‌ها را مجاز برای واردات ندانست، افزود: «با این وجود، ساختار برنج‌هایی که فراوری و عرضه می‌شود، همه می‌دانیم که کیفیت برنج ایرانی تحت‌تاثیر را قرار می‌دهد و برنج ایرانی دچار بدنامی می‌شود.»
قائم‌مقام دبیرکل خانه کشاورز متذکر شد: «آنچه که مهم است و در این فصل که شروع فصل برنج‌کاری است و باید به آن توجه کنیم، حمایت‌های لازم در دولت از برنج‌کارانی است که به خصوص در منطقه شمال ایران مشغول هستند.»
به گفته بیابانی، «به صورت عادی ما یک رقمی حدود 600 تا 700 هزار تن نیاز داشتیم، ولی شاهد این بودیم که بیش از یک یا دو میلیون تن برنج وارد کشور می‌شده است.»
وی با ذکر این نکته که کیفیت برنج‌های وارداتی نیز علامت سوال دارد که گاهی جواب درستی بابت آنها نمی‌دادند و گاهی هم می‌گفتند از استاندارد بهداشتی خارج است، عنوان کرد: «ما اگر بخواهیم از برنج‌های تولید داخلی حراست کنیم، به طور قطع نیاز به نظارت دقیق سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان داریم و نیز وزارت جهادکشاورزی باید مسایل حمایتی از بخش کشاورزی را انجام دهد. گمرکات هم باید برنج‌های وارداتی را از مبادی ورودی تحت کنترل داشته باشد.»
قائم‌مقام دبیرکل خانه کشاورز ابراز کرد: «مگر می‌شود انواع و اقسام برنج را در بسته‌های آن‌چنانی تبلیغ کنیم، بعد برنج وارداتی را با برنج ایرانی ترکیب کنیم؟ اگر برنج‌های خارجی کیفیت داشت، چرا با برنج‌های داخلی مخلوط می‌شد.
وی خاطرنشان کرد: «این‌ها نکاتی است که باید مسوولان روی آن توجه داشته باشند و دقت کنند که اگر ما برنج‌کاری را براساس یک برنامه اجرا کنیم، یک شغل پایداری را ایجاد کردیم.»
«برنج صددرصد ایرانی»؛ این جمله را تقریبا هر بار که تلویزیون را روشن کنید و با پیام‌های بازرگانی روبه‌رو شوید، می‌توانید بشنوید. اما نکته این‌جاست که این روزها شنیده می‌شود این برنج‌های صددرصد ایرانی که تقریبا خوش قد و بالا هم هستند، آن‌قدرها هم که می‌گویند صددرصد ایرانی نیست.
حرف‌های درگوشی این روزهای فعالان کشاورزی نشان از این واقعیت تلخ دارد که برنج‌های نیم‌دانه داخلی و خارجی را به وسیله یک دستگاه خمیر کرده و با افزودن انواع اسانس و مقداری ژلاتین یا نشانسته و با عبور از دستگاه، پس از چند دقیقه تبدیل به برنجی خوش‌رنگ و خوشبو می‌کنند.
این دستگاه هم گویا از چین آمده است؛ کشوری که سابقه تولید محصولات کشاورزی و خوراکی غیرواقعی مانند تخم‌مرغ، گوشت، شیرخشک و... را دارد و به نظر می‌رسد در غیاب قوانین بازدارنده، دستگاه‌های تولید این کشور وارد ایران شده و محصول این دستگاه با نام برنج ایرانی در حال تولید است.
با ورود این دستگاه‌ها، شاید در آینده‌ای نزدیک کشورمان به جای سرمایه‌گذاری بیشتر روی شالیزارهای شمال کشور، به تولیدکننده شبه‌برنج تبدیل شود. این شبه‌برنج‌ها در حالی با قیمت پایین در بازار عرضه می‌کند که برنج مرغوب استان گیلان در بازار بیش از 7 هزار تومان قیمت دارد.
یک ابهام در تولید شبه‌برنج
در این شرایط، گزارش انجمن برنج حاکی از آن است که سرانه مصرف برنج برای هر نفر در سال 38 کیلو است. البته وزارت جهادکشاورزی این رقم را 40 کیلو برای هر نفر مطرح کرد. با این وجود، برنج یکی از محصولات پرمصرف در سبد خانوار است که چنین اتفاقاتی، کیفیت و مقبولیت برنج ایرانی را در میان مردم به خطر می‌اندازد. البته جمیل علیزاده‌شایق، دبیر انجمن برنج در گفت‌وگو با خبرگزاری خبرآنلاین تاکید داشت که «از این نوع برنج در ایران استقبال نخواهد شد.»
به گفته وی، «در این خصوص یک کارخانه‌ای داشت راه‌اندازی می‌شد، ما با آنها صحبت کردیم که ضرر خواهند کرد، زیرا در یک جایی مانند ایران از برنج نیم‌دانه برای پخت و پز استفاده می‌شود و این موضوع برای کشورهایی است که مصرف نیم‌دانه ندارند.»
دبیر انجمن برنج با اشاره به این نکته که این کارخانه تصمیم گرفته بود به تولید این نوع برنج بپردازد، اما الان به حالت راکد مانده است، تصریح کرد: «این برنج‌ها به عنوان برنج‌های ماکارانی معروف هستند و هم‌اکنون مردم به خوبی این برنج‌ها را می‌شناسند و استقال هم از آن نخواهد شد، چون قبل از این‌که کارخانه راه‌اندازی شود، شایعه این‌که چنین کاری می‌خواهند انجام دهند، در میان مردم پیچید.»
علیزاده‌شایق با تاکید بر این‌که این برنج در ایران جایگاهی نخواهد داشت، متذکر شد: «برای تولید این برنج‌ها به وسیله دستگاه برنج‌های خرده را خمیر می‌کنند.»
وی با اشاره به یک ابهام در تولید شبه‌برنج‌ها در بازار، عنوان کرد: «منتها سوالی که در حال حاضر مطرح است و تاکنون پاسخی به آن داده نشده، این است که آیا برای این‌که این خمیرها را مجددا شبیه دانه برنج در بیاورند، از ماده شیمیایی استفاده می‌شود یا خیر؟»
به نوشته خبرآنلاین، دبیر انجمن برنج یادآور شد: «برای این‌که برنج حالت چسبندگی را حفظ کند، صددرصد نیاز به یک کاتالیزور است، اما تاکنون به این سوال پاسخی داده نشده و دولت نیز خیلی علاقه‌ای ندارد که از این کار حمایت کند.
علیزاده‌شایق خاطرنشان کرد: «در حالی چنین اتفاقاتی در کشور می‌افتد که برنج جزو محصولات استراتژیک کشور است و در سال گذشته در کشور حدود 2 میلیون تن تولید برنج داشتیم و امسال نیز همین میزان تولید را پیش‌بینی می‌کنیم.»
برنج ایرانی را بدنام نکنیم
در همین حال، عنایت‌اله بیابانی، قائم‌مقام دبیرکل خانه کشاورز با انتقاد از این‌که به کشور مازاد بر نیاز برنج وارد می‌شود، به خبرآنلاین گفت: «ما انواع و اقسام برنج وارداتی داریم که اصلا نمی‌دانیم این‌ها با چه کیفیتی وارد کشور می‌شوند.»
وی با بیان این‌که در گذشته حتی موسسه استاندارد بعضی از برنج‌ها را مجاز برای واردات ندانست، افزود: «با این وجود، ساختار برنج‌هایی که فراوری و عرضه می‌شود، همه می‌دانیم که کیفیت برنج ایرانی تحت‌تاثیر را قرار می‌دهد و برنج ایرانی دچار بدنامی می‌شود.»
قائم‌مقام دبیرکل خانه کشاورز متذکر شد: «آنچه که مهم است و در این فصل که شروع فصل برنج‌کاری است و باید به آن توجه کنیم، حمایت‌های لازم در دولت از برنج‌کارانی است که به خصوص در منطقه شمال ایران مشغول هستند.»
به گفته بیابانی، «به صورت عادی ما یک رقمی حدود 600 تا 700 هزار تن نیاز داشتیم، ولی شاهد این بودیم که بیش از یک یا دو میلیون تن برنج وارد کشور می‌شده است.»
وی با ذکر این نکته که کیفیت برنج‌های وارداتی نیز علامت سوال دارد که گاهی جواب درستی بابت آنها نمی‌دادند و گاهی هم می‌گفتند از استاندارد بهداشتی خارج است، عنوان کرد: «ما اگر بخواهیم از برنج‌های تولید داخلی حراست کنیم، به طور قطع نیاز به نظارت دقیق سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان داریم و نیز وزارت جهادکشاورزی باید مسایل حمایتی از بخش کشاورزی را انجام دهد. گمرکات هم باید برنج‌های وارداتی را از مبادی ورودی تحت کنترل داشته باشد.»
قائم‌مقام دبیرکل خانه کشاورز ابراز کرد: «مگر می‌شود انواع و اقسام برنج را در بسته‌های آن‌چنانی تبلیغ کنیم، بعد برنج وارداتی را با برنج ایرانی ترکیب کنیم؟ اگر برنج‌های خارجی کیفیت داشت، چرا با برنج‌های داخلی مخلوط می‌شد.
وی خاطرنشان کرد: «این‌ها نکاتی است که باید مسوولان روی آن توجه داشته باشند و دقت کنند که اگر ما برنج‌کاری را براساس یک برنامه اجرا کنیم، یک شغل پایداری را ایجاد کردیم.»
گزارش خطا
آخرین اخبار