مجلسی که نمایندگانش وکلای تسخیری نباشند
صدای ایران؛پیمان گودرزی* - شکیل گیری اندیشه پارلمانتاریسم در ایران ، پاسخی بود به نیازها و ضرورت های موجود برای انتخاب راهِ حلها جهت رفع مشکلات مردم . از جمله این نیازها به زمینه های داخلی باز می‌گشت. در جاییکه مردم از خود کامگی، مشکلات اقتصادی ، شکست های نظامی و اصلاحات انجام شده برخی سلاطین ورجال سیاسی ابراز نارضایتی می‌کردند.
براساس تعاریف متون حقوقی؛ وکیل کسی است که از طرف شخص دیگری- اعم از حقوقی یا حقیقی- به موجب عقد وکالت برای انجام کاری مامور می شود. وکالت هم عقدی است که بموجب آن یکی از طرفین ، طرف دیگر را برای انجام امری نایب خود قرار می دهد. معنای لغوی آن هم به معنی تفویض و واگذار کردن است.
طبق آنچه در اندیشه تشکیل پار لمان و تعریف وکیل گفته شد، نمایندگان مجلس چه در زمان مشروطه و چه در زمان حال موظف به رفع نیازها و ضرورت ها در جهت ایجاد و استمرار آرامش برای مردم هستند.
متاسفانه با گذشت بیش از یکصد سال از تشکیل اولین مجلس، بجای اینکه به بار مفهومی خانه ملت توجه شود به زیرکیورود، اندیشه می شود. در این راستا امروز داوطلبان با دادن شعارهایی از جنس واهی و خارج از حیطه وظایف واختیارات نمایندگی سعی می‌کنند به هرشکل ممکن کرسی نمایندگی را تصاحب کنند و جالب است که اکثریت نیز خود را بحق ولایق این صندلی می‌دانند.لذا نکته قابل توجه در اینجاست که مسئولین به این سوال پاسخ دهند که آیا مردم را به غیر از انتخابات در سایر مشارکتها شرکت داده ایم. سوال مهمتر اینکه جایگاه نمایندگان در پروسه(فرایند) انتخابات کجاست؟
شناسنامه یک نامزد مجلس را در همان ابتدا با تیم انتخاباتی اش می توان تشخیص داد. لذا بنظر می‌رسد امروز تیم‌های انتخاباتی نه تنها در مسیر و بستر خودشان نیستند، بلکه برخلاف و حتی در مسیری جدید در حال حرکت هستند.
در این موضوع خاص نکته قابل توجه انتخاب کنندگان هستند. مردمی که باید بدون توجه به شعارهای بی محتوا و اغراق آمیز نمایندگان و وعده های کاذب آنها و به دور از هر گونه وابستگی خویشاوندی و جناحی به انتخابی اصلح بپردازند. زیرا پیشرفت یک کشور نیازمند همدلی و همزبانی و نگاهی بلند مدت است. رشد و توسعه کشور نباید فدای منافع مقطعی و شعارهای کذایی و غیر واقعی شود.
از آنجا که نمایندگان مجلس بعنوان وکلای ملت محسوب می شوند و باید از طریق موکلان خود(مردم) انتخاب شوند،لیکن متاسفانه این اتفاق نمی‌افتد. چراکه به موکلان با نگاه خاص فکری و اقتصادی نگریسته و وکلایی ازجنس تسخیری به آنها تحمیل می شود. در حالیکه وکیل را باید برگزید .
با اشاره به برخی از صحبت های مسئولین کشور در ارتباط با پولهای کثیف و ارتباط دادن آن به سیستم انتخاباتی و بخصوص انتخابات نظام پارلمانی باید اذعان داشت، ریشه این فسادو ناهنجاری صرفا در اشکال نظام سیاسی و مراحل کسب مقبولیت برای افراد جهت کسب کرسی‌ها و جایگاههای سیاسی و حکومتی نیست، بلکه گوشه چشمی به سطح فرهنگی، شناخت و شعور سیاسی و اجتماعی جامعه نیز در این امر دخیل است. لازم است بدانیم سطح شناخت و شعور سیاسی رابطه مستقیمی با طبقه اجتماعی و اقتصادی جامعه دارد. باید به این نکته توجه نمود در جوامعی که طبقه متوسط رشد یافته و حجم قابل توجهی از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده است سطح شناخت سیاسی و اجتماعی در جایگاه رفیع تری قرار دارد. و در این جامعه، وجود جریانهای سیاسی جهت دار ، بحثهای مبنی بر فسادهای اقتصادی و سیاسی ، پولهای کثیف ، سالم نبودن روند انتخابات و نظام کسب رای توسط نمایندگان کمتر به چشم می‌خورد.پس به نظر می رسد تا زمانیکه بدنبال ارتقاء جایگاه اجتماعی افراد و تقویت طبقه متوسط در جامعه نباشیم، همچنان باید شاهدوجود پولهای کثیف ، دستهای پشت پرده و بسیاری از عناوین و القاب مضموم دیگر باشیم.
کسانی که از قبل خود را نامزد می‌کنند و با هزینه های سرسام آور وارقام نجومی به شعارها ، تبلیغات و پذیرایی‌های پررنگ ولعاب می پردازند؛در واقع قصد و نیتی جز خریدن آراء و خط دادن انحرافی به حرکت سالم انتخابات ندارند. سوال اینجاست که کدام وکیل برای گرفتن وکالت افراد، نهار و شام می دهد؟ کدام وکیل برای کسب وکالت موکل خود تبلیغات میلیاردی میکند؟
در آخر؛ باید توجه داشت که نمایندگانی که با روشها و مدلهای مختلف خود را به موکلین خود تحمیل می‌کنند، علاوه بر اینکه تسخیری هستند، ازجنس مردم و آشنا به خواسته ها و نیازهای آنها نیستند. بلکه عمده تلاش خود را در جهت شناخت نقاط ضعف و زوایایی پنهان مردم کرده اند تا شناخت نیازها و تقاضاهای انها! پس از چنین نمایندگانی نباید انتظار داشت که حرفهای مردم را بزنند. بلکه نماینده هایی که هزینه های گزاف پرداخت می کنند و در پشت انبوهی از آرایشها، نقش و نگارهای تبلیغاتی برای ورود به مجلس پنهان می‌شوند، بدنبال زدن حرفهای خودشان هستند نه حرفهای موکلشان. نمایندگانی که بدنبال سوء استفاده ازنقاط ضعف مردم باشند و با شناخت آنها جهت کسب آراء و کرسی های نمایندگی به فعالیت بپردازند و نه شناخت و خواسته ها و مطالبات مردم ، نماینده مردم نیستند بلکه نماینده هوای نفس خویش‌اند.
*کارشناس ارشد علوم سیاسی
