جوادی آملی: اختلاس و نیرنگ کشور را نیازمند می کند

 آیت الله عبدالله جوادی آملی از مراجع تقلید با بیان این که سلامت جامعه در گرو تقویت فضائل اخلاقی است، گفت: اگر در مملکت اختلاس، فریب، بیکاری و نیرنگ، غرور و فتنه نداشته باشیم، این کشور روی پای خود می ایستد.

وی در جلسه درس اخلاق خود، با تاکید بر خودکفایی در زمینه های مختلف با توکل و اتکای به خداوند، اظهار کرد: تعبیر ذات اقدس الهی در قرآن کریم در خصوص انسان این است که فرمود' شما بوستانی هستید که باغبانش خداست، از سوی دیگر فرمود گیاهی که در بوستان است یا درختی که در باغ است برای اینکه به غیر از خود تکیه نکند و قیّم نخواهد، بعد از هر مقدار رشد کمرِ همّت می بندد و به کمرِ خود گِره می زند.'

وی ادامه داد: مسلمان ها باید مانند آن درختی باشند که نمی خواهد متکی به دیگری باشد، درست است خدای سبحان انسان را آفریده است و به او امکانات رشد و بالندگی داده ،ولی به انسان دستور داد روی پای خود بایستید، این نکته در مسائل سیاسی ، اجتماعی و نیز در مسائل ملّی ما باید یک اصل باشد.

وی گفت: بوستان بشریّت با صاحب بوستان یعنی خدای سبحان تأمین شده ولی آبیاری صحیح هم می خواهد؛ درست است فرمود شما بوستان مایید ولی از طرف دیگر فرمود باید کمربند را خودتان ببندید، خودکفا بشوید تا تحریم ها و امثال تحریم ها هیچ اثری در شما نکند.

آیت الله جوادی آملی دربخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: سخن دین این است که اگر بخواهید روی پای خودتان بایستید؛ باید با آفت ها مبارزه کنید و با دشمن ها بجنگید؛ اگر مهمترین ابزار جنگ با دشمن بیرون، آهن است، نیرومندترین سلاح جنگ با دشمن درون، آه است، درست است که ما با فطرت، عقل و درایت خداداد خلق شده ایم، ولی باید با عمل صالح و با اشک شب و آه نماز آنان را تقویت کنیم.این «سلاحه البکاء» برای آن است که آدم از دشمن درون نجات پیدا کند تمام مشکلات ما از دشمن درونی ماست، اگر این دشمن درونی رخت بربندد باکی از دشمن برونی نیست.

وی سلامت عقیده را ریشه رستگاری فرد در دنیا و آخرت دانست و گفت: اگر خدای ناکرده عقیده انسان، صالح نباشد، حتی اگر عمل فرد عمل صالح باشد باعث تقویت آن عقیده فاسد خواهد شد؛ ممکن است، کسی اهل نماز و روزه باشد، اهل خیر و صلاح و فلاح باشد، ولی چون عقیده اش فاسد است همین کارهای خیر به صورت آب زلال به پای ریشهٴ فاسد می رود، مگر منافقین نماز نمی خواندند، مگر خوارج اهل عبادت نبودند؟ این عبادت مثل آب شفاف و زلالی است که به پای بوته حنظل می ریزد، اگر ریشه فاسد بود همین عمل صالح به منزله آب زلال و فراوان است که آن میوه را تلخ تر می کند.