مایلی‌کهن حتی بعد از باخت نوروزی به عربستان هم به کی‌روش حمله کرد

منتقدان این روزهای کارلوس کی‌روش در یک نقطه مشترکند و آن اینکه همه این روزها جز شکست خوردگان فوتبال ایران هستند. حمید درخشان، امیرقلعه‌نویی و البته در صدر همه آن‌ها محمد مایلی‌کهن. مربی غالبا معترضی که در این چندسال بزرگترین منتقد کارلوس کی‌روش بوده.

مرور حرف‌های مایلی‌کهن در این چند سال نشان می‌دهد که انتقادات او از کارلوس کی‌روش در یک نکته خلاصه می‌شود و آن اینکه «کی‌روش چیزی به فوتبال ایران اضافه نکرد». وی دو شب پیش هم بار دیگر این موضوع را پیش کشید و در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو  به عنوان مخالف حضور کروش در ایران روی خط آمد و گفت:«برای من فرقی نمی‌کند چه کسی سرمربی تیم ملی باشد چه ایرانی چه خارجی. من اعتقاد دارم طی 4 سالی که ایشان در ایران هستند کار خاصی انجام نداده است  و حضور در جام جهانی به چهارمی در گروه ختم شد و در مورد داور بازی با آرژانتین که به ضرر ما سوت زد باید بگویم یک روز داوری به نفع شما است و روزی دیگر به ضرر شما. در بازی با ازبکستان داور به سود ما سوت زد که منجر به صعود به جام جهانی شد و در بازی با آرژانتین به ضرر ما.»

او ادامه داد:«کروش در جام ملت‌ها هم نتوانست تیم ملی را در بین چهار تیم اول آسیا قرار بدهد در بازی‌های اینچئون هم در بین چهار تیم چهارم شدیم.»

مایلی‌کهن در مورد رابطه زاویه‌دار کروش با مربیان ایرانی گفت:« ایشان با آقای ترابیان، سیموئز، نمازی، کریمی، رحمتی و تمام کسانی که در اوج بلوغ بودند برخورد نادرستی داشت، امکان دارد این افراد اشتباهی کرده باشند اما او هیچ‌گاه رفتار پدرانه‌ای نداشت و اهل گذشت نبود.کروش مبالغ هنگفتی دریافت می‌کند و به جای اینکه تمرکز خود را روی کارش بگذارد به مانند کارفرما با فدراسیون برخورد می‌کند . تصور می‌کنم نباید صحبت‌هایی که بین ایشان و اسدی در جلسه هیئت رئیسه رد و بدل شده بود رسانه‌ای می‌شد کما اینکه عده‌ای از رسانه‌ها و برنامه‌های خاص به صورت جدی از ایشان حمایت می‌کنند. من اعتقاد دارم نباید در مورد رفتن یا ماندن او تنها هواداران نظر بدهند چرا که این یک کار کارشناسی است. مگر وقتی تیم ملی انگلیس روی هاجسون را انتخاب و یا کاپلو را اخراج می‌کرد از مردم‌ نظرسنجی گرفت؟ در کل من دست مربی خارجی خوب را می‌بوسم اما ایشان به درد فوتبال ما نمی‌خورد. »

سخنانی از این دست را البته در چند روز اخیر مربیان دیگری هم مطرح کردند که در صدر آن‌ها می‌توان به نام امیر قلعه‌نویی اشاره کرد. مربی که این روزها به دلیل شکست‌های تیم‌اش در مقطع حساس لیگ هم تیم‌اش از کورس قهرمانی جا مانده و هم حسابی هوادان میلیونی تیم‌اش را عصبانی کرده است. در واقع ناکامی در کار خود مهم‌ترین نقطه مشترک مخالفان داخلی کی‌روش است. مربیانی که در کار خودشان عملکرد قابل دفاعی ندارند اما به جای پاسخگویی در خصوص عملکرد خود چاره کار را حمله به کی‌روش می‌بینند.

مثلا امیرقلعه‌نویی در حالی که بازی مهم خود برابر  فولاد را با یک گل پیش بود با دو تعویض اشتباه خرسندنیا و کریمی پیروزی را با شکست عوض کرد و به جای اینکه در خصوص شکست خود پاسخگو باشد توپ را به زمین بازیکنان تیم‌اش می‌اندازد و علت شکست تیم‌‎اش را این می‌داند که شریفات 160 سانتی‌متری روی سر عمران‌زاده هد می‌زند و گلزنی می‌کند. آن وقت همین مربی حتی در این روزها و وقتی تیم‌اش لحظه به لحظه از قهرمانی دور می‌شود بازهم به انتقاد از کی‌روش می‌پردازد.

از او جالب‌تر البته محمد مایلی‌کهن است. مربی که در کارنامه خود یک نقطه مشترک با علی دایی دارد و آن هم شکست برابر عربستان در تهران و در ورزشگاه آزادی و در ایام عید نوروز است. آن هم در دورانی که عربستان در ضعیف‌ترین روزهای فوتبالی‌اش به سر می‌برد. محمد مایلی‌کهن که بعد از چندین و چند ماه بیکاری سرانجام به‌عنوان مدیر تیم امید انتخاب شد و درکنار شاگردش محمدخاکپور هدایت این تیم را برعهده گرفت تا به حسرت چهل ساله ایران در راه المپیک خاتمه دهد. او که با تیم امید در این مدت در چهار اردوی آمادگی خارج از کشور در قطر، کویت، عمان و ترکیه و یک اردوی داخلی در کیش شرکت کرده و بازی‌های تدارکاتی قابل توجهی هم برگزار کرده در نهایت نتوانست از پس تنها تیم مهم گروه‌اش در تهران برآید تا صعود ایران از مرحله مقدماتی هم به اما و اگر کشیده شود اگرچه از علت شکست ایران برابر عربستان سخن نمی‌گوید اما انتقاد از کی‌روش را خوب بلد است.

مایلی‌کهن البته به این مسئله هم اشاره‌ای نمی‌کند که با این عملکرد او و مربیانی چون او چه چیزی به فوتبال ایران اضافه کرده‌اند که او مدام در خصوص کی‌روش بر سندان «کی‌روش چیزی به فوتبال ایران اضافه نکرد» می‌کوبد.

بی‌شک کی‌روش بهترین مربی جهان نیست و از او مربی بهتری هم برای تیم ملی پیدا می‌شود و عملکرد او هم در تیم ملی قابل نقد است. اما بد نیست برخی از منتقدان وی اندکی هم به خو.دشان و عملکردشان نگاه کنند و بعد چشم‌شان را  ببندند و دهان به انتقاد از او بگشایند.