"سرسختی‌پاریس در مذاکرات‌هسته‌ای‌سازنده نیست"

پایگاه فرانسوی 'آتلانتیکو' سرسختی وزارت خارجه فرانسه در مذاکرات هسته ای ایران را به بهانه اقدام در جهت منع اشاعه سلاح های هسته ای غیرسازنده خواند.

'اردوان امیر اصلانی' حقوقدان ایرانی- فرانسوی و کارشناس مسائل ایران در مقاله ای که در این پایگاه منتشر شد، عنوان کرد: دیپلماسی فرانسه با بی توجهی به بن بستی که در امتناع از نرمش در روابط با تهران در آن قرار گرفته، کارآیی خود را از دست داده و دیگر نمی تواند به گونه ای مفید از منافع ملی اش دفاع کند.

''چنین تغییری در دیپلماسی فرانسه قابل باور نیست. در حقیقت، دیگر معلوم نیست که آیا می توان از عبارت 'دیپلماسی فرانسوی ' برای پا گذاشتن بر منطق استفاده کرد یا نه. فرانسه از شعار ژنرال دوگل مبنی بر این که 'فرانسه جز منافعش، دوستی ندارد' فاصله زیادی گرفته است. افسوس که فرانسه بطور کامل نقش ' میانجی صادق' را رها کرده تا خواسته های لیکود و پادشاهی های نفتی خلیج فارس را تمکین کند. همچنان که یووال اشتانیتز وزیر امور راهبردی کابینه راست افراطی بنیامین نتانیاهو از موضع بسیار نزدیک با فرانسه به ویژه در مساله هسته ای ایران سخن گفته است. فرانسه متاسفانه در مساله فلسطین و ایران مواضع نامطلوبی را با توجه به رویکرد نتانیاهو اتخاذ می کند.''

نویسنده مقاله در اشاره به مواضع فرانسه که با مواضع اتحادیه اروپا و واشنگتن نیز همسو نیست به دو موضوع سوریه و مساله هسته ای ایران اشاره و عنوان کرد: ناآرامی های سوریه وارد پنجمین سال خود شد و پایانی برای آن مشاهده نمی شود. این در حالی است که فرانسه در نخستین ساعات این درگیری از ائتلاف ملی سوریه حمایت کرد و همچنان از موضع خود در مخالفت با هر گونه گفت و گو با دولت اسد دفاع می کند. 

امیر اصلانی با بیان این که دولت اسد که گفته می شد ظرف چند هفته سقوط می کند همچنان پابرجاست، نوشت: وزارت خارجه فرانسه روی خوشی به اقدام چند نماینده که با سفر به سوریه تلاش کردند روزنه ای برای گفت و گو با دولت بگشایند، نشان نداد. با این حال جان کری وزیر امور خارجه آمریکا اعلام کرد که حکومت اسد واقعیتی است که باید در نظر گرفته شود. اما متاسفانه فرانسه که سفارتخانه خود را در دمشق بسته است اخبار مستقیمی از وضعیت سوریه ندارد و تنها بر اظهارات مخالفان دولت که اقدامی جز فروش موشک های فرانسوی به گروه های افراطی صورت نداده، تکیه می کند.

وی همچنین با اشاره به موضع فرانسه در مورد مساله هسته ای ایران که به دیپلماسی تقلیدی از لیکود بدون در نظر گرفتن منافع عالی فرانسه مشهور است، افزود: ناسازگاری فرانسه توافقی را که می توانست یک هفته پیش و به مناسبت سال نو ایرانی به دست آید، تا یک هفته و شاید بیشتر به تعویق انداخت و در نتیجه حصول توافقی را که برای صلح جهانی اجتناب ناپذیر است به خطر انداخت. هدایت وزارت امور خارجه فرانسه در اختیار اقلیت نومحافظه کاری است که همچنان از فرضیه جورج بوش دفاع می کنند و این در حالی است که واشنگتن این اندیشه را کنار گذاشته است.

در بخش دیگری از این مقاله آمده است: ناسازگاری پاریس در مساله هسته ای ایران از آن جهت غیرقابل توضیح است که وزارت خارجه فرانسه هیچگاه در مورد مساله هسته ای پاکستان که به یکباره آشکار شد، اظهار نظر نکرده و به ضرر منافع عالی ملی تسلیم شده است. در حالی که پاریس تلاش می کند تعهداتی را به ایران تحمیل کند که بر هیچ یک از کشورهای امضا کننده معاهده منع اشاعه هسته ای تحمیل نشده، حرفی از اقدام نتانیاهو که با رد کامل طرح تشکیل دو دولت، دورنمای صلح را در مناقشه فلسطین به نابودی کشانده، به میان نمی آورد.