السفير: ايران و ‌آمريکا در راه توافق نوروزي

السفیر نوشت: پیوستن کارشناسان اروپائی به مذاکرات هسته ای، چه بسا نشان از دوری (دیدگاههای) گروههای مذاکره کننده و ادامه اختلافات بر سر دستیابی به توافق تا پایان این ماه و شاید تا پایان این هفته به علت تعطیلات «نوروزی» ایران، باشد.

روز مذاکرات طولانی ایران و آمریکا، خیلی زود آغاز شد وتا ساعت های پایانی شب متوقف نشد. این مسابقه ای برای دستیابی به توافق قبل از آغاز تعطیلات «نوروز» ایران در روز شنبه آینده و رفتن ایرانی ها به تعطیلات و جشن هایشان است.

نتایج اولیه مذاکرات، حاکی از وجود تفاوت زیادی در ارزیابی پیشرفت و حرکت به سمت امضای توافقنامه در ایران و آمریکاست و این امر نه تنها نشان دهنده تفاوت در مسافت پیموده شده تا خط پایانی امضای توافق است بلکه نشان از اختلاف در ترتیب بندی مسائلی دارد که بر روی آنها بحث شده و توافق اصولی درباره آنها حاصل شده است. در حالیکه کاخ سفید از زبان جاش ارنست سخنگوی خود معتقد است که مذاکرات به نیمه راه رسیده است و شانس امضای توافق در نقطه ای که اکنون مذاکرات در آن قرار دارد، ، پنجاه درصد است، علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی ایران گفته «توافق درباره نود درصد از مسائل حاصل شده است و فقط یک موضوع فنی حل نشده باقیمانده است که بعد از ظهر (دیروز) برای حل آن تلاش خواهیم کرد».

السفیر نوشت: بنا به گفته یک منبع ایرانی، بحث ها درباره اختلافات بر سر تاسیسات نطنز ، اراک و فردو، که ایرانی ها بارها اعلام کرده بودند پایه و اساس برنامه هسته ای شان باقی خواهد ماند، به پایان رسید.

پاسخ آمریکا از شهر لوزان سوئیس، نشان دهنده وجود تمایل برای توافقی کامل است که دولت باراک اوباما بتواند از آن دفاع کند. چرا که یک مسئول آمریکایی گفته این توافق باید شامل همه عناصر تشکیل دهنده برنامه هسته ای ایران باشد و همه این عناصر مهم است حال هر طور که ترتیب بندی آن در برنامه صورت گرفته باشد؛ از نوع سانتریفیوژها گرفته تا تعداد آن، همه مهم است. بنابراین همه راههایی که منجر به دستیابی ایران به بمب هسته ای می شود چه در تاسیسات نطنز یا فردو یا اراک، باید تعطیل شود».

نزدیکی به خط پایان رقابت دستیابی به توافق قبل از پایان هفته، نشان دهنده تشدید فشارها برای حصول نتیجه ای مثبت است؛ موضوعی که مسئولی در هیات آمریکایی در دیدار پشت درهای بسته به آن اشاره کرده است و گفته «حتی اگر معتقد باشیم، که باید تصمیمات سختی اتخاذ کنیم، در عین حال نمی خواهیم شتاب زده عمل کنیم چرا که هدف دستیابی به هر گونه توافق نیست بلکه حصول توافقی خوب است».

در ادامه این مقاله آمده است: کاخ سفید مجددا وارد خط مذاکرات شده است به طوری که ارنست تاکید کرد: باراک اوباما رئیس جمهور ابطال هر گونه تصمیم کنگره مبنی بر مطرح شدن توافق هسته ای در کنگره قبل از امضای آن را، وتو خواهد کرد.

این واکنش آمریکا پس از آن مطرح شد که محمد جواد ظریف، موضع عملی اوباما را از نامه ارسالی نمایندگان کنگره به ایران که در آن، به لغو توافق با ایران در آینده تهدید کرده بودند، جویا شده بود. وی (ظریف) در لوزان به طور تلویحی خواستار آن شد که در کنار تصویب لغو تحریم ها در شورای امنیت و جلوگیری از اختیارات کنگره آمریکا و جمهوریخواهان برای ضربه زدن به توافق، تضمین های بیشتر دیگری نیز در این زمینه داده شود. همچنین ورود مذاکره کنندگان به بحث حق ایران در خروج از توافق، سازوکارهای خروج و مهلت آن نشان دهنده، ورود مذاکرات به مرحله سرنوشت ساز است.

یک مسئول آمریکایی در لوزان گفت: بحث درباره مهلتی است که ایران از لحظه ابلاغ تصمیم خود مبنی بر عقب نشینی از تعهدات خود به طرف های دیگر، برای از سرگیری فعالیت های سابق خود، باید به آن پایبند باشد.

آمریکائی ها تلاش می کننند که ایرانی ها را با تعهدات بیشتر تا بیشترین زمان ممکن، محدود کنند تا بتوانند از هر گونه گسترش برنامه هسته ای یا بازگشت به غنی سازی سریع وهر گونه تحول منطقه ای که در تقویت پایگاه ایران سهیم است، ممانعت بعمل آورند؛ بویژه اینکه لغو تحریم ها، قدرت تهران را برای تبدیل شدن به بازیگر بزرگ منطقه ای که بتواند شروطش را به منطقه دیکته کند،تقویت خواهد کرد.

آمریکائیها مهلت نزدیک به پانزده ماهه را پیشنهاد می کنند که این مهلتی طولانی در این نوع توافقهاست اما به صورت ضمنی، به ضرورتهای امنیتی اسرائیل که با وجود اختلافات علنی با تل آویو، دغدغه ای برای آمریکا محسوب می شود، پاسخ داده می شود. تا ساعتهای دیگر، تیم مدیران کل خارجی آلمان، انگلیس، فرانسه، چین و روسیه به مذاکرات هتل «بوریواژ» سوئیس می پیوندند اما پیوستن کارشناسان وزارت خارجه اروپا چه بسا نشان از دوری (دیدگاههای) گروههای مذاکره کننده و ادامه اختلافات در دورن این گروه بویژه از سوی فرانسه بر سر هدف رسیدن به توافق تا پایان این ماه و شاید تا پایان این هفته به علت تعطیلات «نوروزی» ایران، داشته باشد. همچنین این مساله نشان دهنده، تمایل شدید امریکا به اضافه کردن دیگران به مذاکرات در زمان رسیدن آن به مرحله دشوار است.

در جریان مذاکرات، ایرانی ها و آمریکائیها، به اشتباه ارزیابی هایی که در مذاکرات گذشته و زمان تمدید توافق موقت، باعث شد تا آنها ، زمان طولانی تری را به مذاکرات فنی در مقایسه با مذاکرات بر سر چارچوب سیاسی اختصاص دهند، پی بردند.