آیا اعراب اسراییل نتانیاهو را به زیر می‌کشند؟
آیمن اود یکی از نامزدهای اعراب در انتخابات اسرائیلی در یادداشتی به نقش این گروه در انتخابات پرداخته است. او نوشته است: شهروندان عرب رژیم اسرائیل در سالهای اولیۀ تشکیل اسراییل، وضعیت خود رو همچون "یتیمانی که در پیشگاه گرگها انداخته شده بودند" توصیف می‌کردند. اگرچه موسسان و رهبران اولیۀ اسراییل، قول مساوات کامل را داده بودند، در عمل جمعیت اعراب اسراییل همواره تحت فشاری رژیمی نظامی شدید بودند که جابه‌جایی آنها را محدود می‌کرد و زمینهایشان را ضبط می‌کرد. از بازگشت کسانی که از روستاهایشان بیرون انداخته شده بود، به زادگاهشان جلوگیری می‌شد.
به گزارش گاردین، این نامزد انتخابات در ادامه یادداشت خود آورده است: با وجود این شرایط وحشتناک، آنان هرگز دچار انفعال و سرسپردگی نشدند و در عین حال در دام افراطیگری نیز نیافتادند. در عوض آنها پای در مسیر مبارزۀ مدنی شجاعانه‌ای گذاشتند، تا حق خود را برای زندگی در زمینهایشان بگیرند و با سیاستهای تبعیض‌آمیزی که بر تمام جوانب زندگیشان سایه انداخته بود، مقابله کنند. اگر بگوییم که شهروندان عرب اسراییل از پیشگامان مقاومت مدنی در جهان هستند، سخن بیراهی نگفته‌ایم.
وقتی که در سال 1992، یتژاک رابین، نخست وزیر آن زمان اسراییل، تصمیم گرفت که نه تنها به احزابی که توسط اعراب حمایت می‌شدند اتکا کند، بلکه در مسائل حیاتی سیاسی نیز رای ایشان را محترم بشمارد، از جمله در: به رسمیت شناختن سازمان آزادی بخش فلسطین و عقب نشینی از مناطق فلسطینی کرانۀ باختری. رابین به دست یک فعال سیاسی راستگرا کشته شد: این مجازات او برای تلاش برای صلح با فلسطینیان، و البته در نظر گرفتن رای نمایندگان عرب در کنست بود.
از آن زمان، نیروهای دست راستی پیوسته تلاش کرده‌اند تا از مشروعیت جمعیت عرب ساکن اسراییل بکاهند، چرا که احزاب دست راستی می‌دانند که رای‌دهندگان عرب می‌توانند نقش مهمی در به ارمغان آوردن صلح، دموکراسی، عدالت اجتماعی و برابری ایفا کنند. آویگدور لیبرمن، وزیر امورخارجۀ اسراییل، شهروندان عربی را که با سیاستهای دولت مخالفند، "ستون پنجم" می‌خواند. در دورۀ پیش، لیبرمن تلاش کرد تا آستانۀ رای را در انتخابات کنست بالا برد. اقدامی که تنها یک هدف داشت: جلوگیری از ورود احزاب و فهرست‌های کوچکی که بیشتر رایشان را از اعراب می‌گیرند به کنست.
شاید راستی‌ها نقشه داشتند با مجبور کردن همۀ احزاب عرب به منظور دریافت آستانۀ 3.25 درصد که لازمۀ ورود به کنست بود، دو اردوی متمایز عرب و یهودی ایجاد کنند، و بدین ترتیب با دامن زدن به ناسیونالیسم افراطی به یکصدایی بیشتری در میان خود برسند. اما اعراب و متحدان یهودی دموکراسی‌خواهشان در این دام نیافتند. در عوض فهرست مشترک عرب- یهودی‌ای دادند: اتحادی که فردا در انتخابات رقابت خواهد کرد. ما آنتی‌تزی برای بلوکهای بزرگتر هستیم، به خصوص برای اردوی راستگرایان ناسیونالیست به رهبری لیکود در یک طرف، و اردوی میانه‌روی صهیونیست، از جمله حزب کارگر، در سوی دیگر. لیست مشترک ما به دنبال متحد کردن همۀ ضعیفان و سرکوب شدگان، فارغ نژاد، مذهب یا جنسیت آنهاست.
این پاسخی به سیاستهای تبعیض آمیز علیه اعراب است، که نرخ فقر در میانشان از جملۀ بالاترین‌ها در میان اسراییلی‌هاست. در حالی که دهها هزار نفر در جنوب اسراییل، روزانه تحت تهدید بیرون رانده شدن از محل زندگیشان قرار دارد، فهرست مشترک اعلام داشته که شهروندان عرب خواهان برابری کامل هستند.
ما معتقدیم تا زمانی که اشغال سرزمین‌های 1967 همچنان ادامه دارد، خبری از دموکراسی واقعی نخواهد بود. ما معتقدیم که تنها با به رسمیت شناختن حق فلسطینیان برای تعیین سرنوشت و استقلال است که جامعۀ اسراییل می‌تواند از سنگینی اخلاقی، اقتصادی و اجتماعی این موضوع رها شود.
به گزارش گاردین، این نامزد انتخابات در ادامه یادداشت خود آورده است: با وجود این شرایط وحشتناک، آنان هرگز دچار انفعال و سرسپردگی نشدند و در عین حال در دام افراطیگری نیز نیافتادند. در عوض آنها پای در مسیر مبارزۀ مدنی شجاعانه‌ای گذاشتند، تا حق خود را برای زندگی در زمینهایشان بگیرند و با سیاستهای تبعیض‌آمیزی که بر تمام جوانب زندگیشان سایه انداخته بود، مقابله کنند. اگر بگوییم که شهروندان عرب اسراییل از پیشگامان مقاومت مدنی در جهان هستند، سخن بیراهی نگفته‌ایم.
وقتی که در سال 1992، یتژاک رابین، نخست وزیر آن زمان اسراییل، تصمیم گرفت که نه تنها به احزابی که توسط اعراب حمایت می‌شدند اتکا کند، بلکه در مسائل حیاتی سیاسی نیز رای ایشان را محترم بشمارد، از جمله در: به رسمیت شناختن سازمان آزادی بخش فلسطین و عقب نشینی از مناطق فلسطینی کرانۀ باختری. رابین به دست یک فعال سیاسی راستگرا کشته شد: این مجازات او برای تلاش برای صلح با فلسطینیان، و البته در نظر گرفتن رای نمایندگان عرب در کنست بود.
از آن زمان، نیروهای دست راستی پیوسته تلاش کرده‌اند تا از مشروعیت جمعیت عرب ساکن اسراییل بکاهند، چرا که احزاب دست راستی می‌دانند که رای‌دهندگان عرب می‌توانند نقش مهمی در به ارمغان آوردن صلح، دموکراسی، عدالت اجتماعی و برابری ایفا کنند. آویگدور لیبرمن، وزیر امورخارجۀ اسراییل، شهروندان عربی را که با سیاستهای دولت مخالفند، "ستون پنجم" می‌خواند. در دورۀ پیش، لیبرمن تلاش کرد تا آستانۀ رای را در انتخابات کنست بالا برد. اقدامی که تنها یک هدف داشت: جلوگیری از ورود احزاب و فهرست‌های کوچکی که بیشتر رایشان را از اعراب می‌گیرند به کنست.
شاید راستی‌ها نقشه داشتند با مجبور کردن همۀ احزاب عرب به منظور دریافت آستانۀ 3.25 درصد که لازمۀ ورود به کنست بود، دو اردوی متمایز عرب و یهودی ایجاد کنند، و بدین ترتیب با دامن زدن به ناسیونالیسم افراطی به یکصدایی بیشتری در میان خود برسند. اما اعراب و متحدان یهودی دموکراسی‌خواهشان در این دام نیافتند. در عوض فهرست مشترک عرب- یهودی‌ای دادند: اتحادی که فردا در انتخابات رقابت خواهد کرد. ما آنتی‌تزی برای بلوکهای بزرگتر هستیم، به خصوص برای اردوی راستگرایان ناسیونالیست به رهبری لیکود در یک طرف، و اردوی میانه‌روی صهیونیست، از جمله حزب کارگر، در سوی دیگر. لیست مشترک ما به دنبال متحد کردن همۀ ضعیفان و سرکوب شدگان، فارغ نژاد، مذهب یا جنسیت آنهاست.
این پاسخی به سیاستهای تبعیض آمیز علیه اعراب است، که نرخ فقر در میانشان از جملۀ بالاترین‌ها در میان اسراییلی‌هاست. در حالی که دهها هزار نفر در جنوب اسراییل، روزانه تحت تهدید بیرون رانده شدن از محل زندگیشان قرار دارد، فهرست مشترک اعلام داشته که شهروندان عرب خواهان برابری کامل هستند.
ما معتقدیم تا زمانی که اشغال سرزمین‌های 1967 همچنان ادامه دارد، خبری از دموکراسی واقعی نخواهد بود. ما معتقدیم که تنها با به رسمیت شناختن حق فلسطینیان برای تعیین سرنوشت و استقلال است که جامعۀ اسراییل می‌تواند از سنگینی اخلاقی، اقتصادی و اجتماعی این موضوع رها شود.
منبع: فرارو
آخرین اخبار
