شرایط امسال روحانی از نظر زیباکلام
صادق زیباکلام در قانون نوشت:
در سپهر سیاسی ایران، سه محور اساسی را من در سال 93 پیش‌بینی می‌کنم. دو محور مربوط به دولت و یک محور نیز مربوط به مخالفان دولت، یعنی اصولگرایان است. دو محور مرتبط با دولت عبارت است از پیشبرد موفقیت‌آمیز مذاکرات هسته‌ای و بیرون آوردن کشور از بحران هسته‌ای که ظرف ده سال گذشته به آن دچار بودیم. محور دوم دولت روحانی در حقیقت مسئله اقتصاد خواهد بود که البته این دو محور به نوعی با یکدیگر نیز مرتبط است.
ارتباط این دو محور به این دلیل است که یقینا حل بحران هسته‌ای و عبور کشور از این بحران طبیعی است که روی اقتصاد نیز هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تاثیر بسزایی خواهد داشت و اگر خدای ناکرده تلاش‌های دولت روحانی به نتیجه نرسد و به هر دلیلی بحران و بن‌بست هسته‌ای همچنان ادامه پیدا کند در آن صورت فکر نمی‌کنم دولت در زمینه بهبود وضعیت اقتصادی توان انجام عمل خاصی را داشته باشد. به عبارت دیگر بهبود وضع اقتصادی یقینا در گرو حل بحران هسته‌ای هست، بنابراین در ماه‌های پیش‌رو مهم‌ترین دغدغه دولت یازدهم ادامه حل پرونده هسته‌ای و به تبع آن بهبود وضعیت اقتصادی است.
آنچه مربوط به مخالفان دولت می‌شود که در اینجا منظورم مشخصا اصولگرایان است. اصولگرایان در واقع بیشترین مخالفت و مقابله را در حوزه فرهنگی در برابر دولت انجام خواهند داد. بیشترین فشار این طیف بر روی وزارت ارشاد، رسانه‌ها، مطبوعات و سایت‌های مستقل خواهد آمد و همه این‌ها تحت عنوان این است که امسال باید در زمینه های فرهنگی گام های متناسبی برداشته شود، مخالفان دولت تلاش زیادی خواهند کرد که این فضای بالنسبه بازی را که بعد از انتخابات سال گذشته در کشور به‌وجود آمده است با عنوان این‌که امسال سال فرهنگ است و باید تغییر و تحولات فرهنگی به‌وجود آید، جلوی بازتر شدن فضای سیاسی کشور را بگیرند اما بعید به نظر می‌رسد که اصولگرایان بتوانند موفقیت خاصی را بدست بیاورند، چرا که اگر آقای روحانی بتواند مسئله هسته‌ای را با موفقیت پشت سر بگذارد، قطعا وضع اقتصادی بهتر خواهد شد و این باعث می‌شود که آقای روحانی دست بازتر و قوی‌تری نیز در داخل داشته باشد در نتیجه مخالفان دولت خیلی نتوانند از نظر فرهنگی فشار بیاورند و فضای سیاسی کشور را محدودتر کنند یا مانند دوره دوم آقای احمدی‌نژاد و حدفاصل سال 88 تا 92 که فضای کشور امنیتی شده بود.
یقینا اصولگرایان تلاش خواهند کرد جدا از محدودیتی که برای آزادی‌های سیاسی به‌وجود می‌آورند، فضا را نیز به‌سمت امنیتی تر شدن ببرند ولی معتقدم که در هر دو مورد تلاش آن‌ها نا موفق و بی‌فایده خواهد بود.
در سپهر سیاسی ایران، سه محور اساسی را من در سال 93 پیش‌بینی می‌کنم. دو محور مربوط به دولت و یک محور نیز مربوط به مخالفان دولت، یعنی اصولگرایان است. دو محور مرتبط با دولت عبارت است از پیشبرد موفقیت‌آمیز مذاکرات هسته‌ای و بیرون آوردن کشور از بحران هسته‌ای که ظرف ده سال گذشته به آن دچار بودیم. محور دوم دولت روحانی در حقیقت مسئله اقتصاد خواهد بود که البته این دو محور به نوعی با یکدیگر نیز مرتبط است.
ارتباط این دو محور به این دلیل است که یقینا حل بحران هسته‌ای و عبور کشور از این بحران طبیعی است که روی اقتصاد نیز هم در کوتاه مدت و هم در بلند مدت تاثیر بسزایی خواهد داشت و اگر خدای ناکرده تلاش‌های دولت روحانی به نتیجه نرسد و به هر دلیلی بحران و بن‌بست هسته‌ای همچنان ادامه پیدا کند در آن صورت فکر نمی‌کنم دولت در زمینه بهبود وضعیت اقتصادی توان انجام عمل خاصی را داشته باشد. به عبارت دیگر بهبود وضع اقتصادی یقینا در گرو حل بحران هسته‌ای هست، بنابراین در ماه‌های پیش‌رو مهم‌ترین دغدغه دولت یازدهم ادامه حل پرونده هسته‌ای و به تبع آن بهبود وضعیت اقتصادی است.
آنچه مربوط به مخالفان دولت می‌شود که در اینجا منظورم مشخصا اصولگرایان است. اصولگرایان در واقع بیشترین مخالفت و مقابله را در حوزه فرهنگی در برابر دولت انجام خواهند داد. بیشترین فشار این طیف بر روی وزارت ارشاد، رسانه‌ها، مطبوعات و سایت‌های مستقل خواهد آمد و همه این‌ها تحت عنوان این است که امسال باید در زمینه های فرهنگی گام های متناسبی برداشته شود، مخالفان دولت تلاش زیادی خواهند کرد که این فضای بالنسبه بازی را که بعد از انتخابات سال گذشته در کشور به‌وجود آمده است با عنوان این‌که امسال سال فرهنگ است و باید تغییر و تحولات فرهنگی به‌وجود آید، جلوی بازتر شدن فضای سیاسی کشور را بگیرند اما بعید به نظر می‌رسد که اصولگرایان بتوانند موفقیت خاصی را بدست بیاورند، چرا که اگر آقای روحانی بتواند مسئله هسته‌ای را با موفقیت پشت سر بگذارد، قطعا وضع اقتصادی بهتر خواهد شد و این باعث می‌شود که آقای روحانی دست بازتر و قوی‌تری نیز در داخل داشته باشد در نتیجه مخالفان دولت خیلی نتوانند از نظر فرهنگی فشار بیاورند و فضای سیاسی کشور را محدودتر کنند یا مانند دوره دوم آقای احمدی‌نژاد و حدفاصل سال 88 تا 92 که فضای کشور امنیتی شده بود.
یقینا اصولگرایان تلاش خواهند کرد جدا از محدودیتی که برای آزادی‌های سیاسی به‌وجود می‌آورند، فضا را نیز به‌سمت امنیتی تر شدن ببرند ولی معتقدم که در هر دو مورد تلاش آن‌ها نا موفق و بی‌فایده خواهد بود.
گزارش خطا
آخرین اخبار