سیاستمداری که سودای نمایندگی دارد
پدیده سیاسی سال 92 با ته لهجه اصفهانی و سوال‌هایی که اغلب فارغ از بحث‌های سیاسی سایر کاندیداها، به مناظره مفهوم مناظره می‌داد و البته اکثرا بی‌پاسخ می‌ماند، بازگشتی دوباره به عرصه سیاسی داشته است.
به گزارش ابتکار، سیدمحمد غرضی که سابقه وزارت نفت و نیز پست و تلگراف و تلفن دولت سازندگی را در کارنامه دارد، در شرایطی پا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت که کمتر کسی فکر می‌کرد حتی با تایید صلاحیتش در زمره کاندیداهای پایانی قرار گیرد؛ اما با منش و ادبیاتی که در روند رقابت‌های انتخاباتی و به ویژه مناظره‌ها از خود نشان داد، توانست به جایگاهی برسد که کاندیدای دوم اغلب رای‌دهندگان لقب بگیرد. بسیاری از رای‌دهندگان در آن زمان می‌گفتند که اگر قصد نداشتم به «فلانی» رای دهم، به غرضی رای می‌دادم. شاید همین برانگیختن توجه دلیلی شده باشد که وی در این مصاحبه با قاطعیت از حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی سال آینده خبر می‌دهد و البته نامش را با هیچ کدام از جناح‌های سیاسی گره نمی‌زند.
بیش از یک سال و نیم از آغاز به کار دولت روحانی می‌گذرد. اگر ماه‌های منتهی به پایان سال گذشته را به دلیل بسته شدن بودجه در دولت قبل، ارزیابی شرایط تحویل گرفته شده، برنامه صد روزه ابتدایی دولت یازدهم و مواردی از این دست کنار بگذاریم، برای ارائه اولین ارزیابی از عملکرد واقعی دولت، سال 93 بازه زمانی خوبی به نظر می‌رسد. عملکرد حجت‌الاسلام حسن روحانی و دولتش را در این یک سال چگونه ارزیابی می‌کنید؟
از زمانی که آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری موفق شد، یک آرامش سیاسی در فضای کشور به وجود آمد که بیش از هر چیز ناشی از ناآرامی سیاسی بود که در دولت قبل به وجود آمد. در ماه‌های اول دولت توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد و بعد از آن در ستادها تا حد زیادی خوب کار کرد. به عنوان مثال دولت توانسته است تا کنون تورم نقطه به نقطه را به صفر برساند و تورم عمومی را از 30 درصد به حدود 16 تا 20 درصد کاهش دهد. دولت توانسته است به خوبی کار ستادی کند، اما در مورد این که رضایت عامه را جلب کند، هنوز کار دارد؛ زیرا آمارهای ستادها با گزارش‌های مردمی فاصله زیادی دارند. ستادها روی ابزار و اندازه عمل می‌کنند و آمار می‌گیرند و تحلیل اوضاع را بر اساس این آمار و شاخص‌های آماری مطرح می‌کنند، اما مردم به قواعد سنتی نگاه می‌کنند و به عنوان مثال قیمت‌های لمس شده در بازار را مورد توجه قرار می‌دهند.
البته آقای روحانی و خود دولت هم گفته‌اند که پایین آوردن تورم به معنای کاهش قیمت‌ها نیست، اما چیزی که مردم می‌بینند این است که وقتی ماهیانه برای خرید می‌روند، اجناس گران شده و در مقابل درآمدها به اندازه تورم بالا نمی‌رود. این نشان می‌دهد که خود دولت به موضوع توجه دارد و امیدوارم عملکرد دولت در سال 94 علاوه بر آثار آماری و شاخصی به جلب رضایت مردم هم برسد.
اخیرا لایحه بودجه سال 94 در مجلس شورای اسلامی مورد بررسی قرار گرفت. این در حالی بود که بودجه تصویب شده تا حدی بیش از بودجه مورد نظر دولت بود. نظر شما درباره تاثیر بودجه در عملکرد سال آینده دولت چیست و آیا این افزایش بودجه باعث فشار به دولت نمی‌شود؟
مجلس و دولت هر دو می‌دانند که باید تا جایی که می‌توانند هزینه‌های دولت را پایین بیاورند. مجلس می‌داند که نباید نظر دولت مورد بی‌اعتنایی قرار گیرد. به عقیده من تا زمانی که دولت و مجلس هر دو به این نتیجه نرسند که باید هزینه‌هایشان را با استفاده از راهکارهای قانونی ممکن کاهش دهند، کارهای اقتصادیشان در وضعیت مردم تغییری ایجاد نخواهد کرد. نه دولت و نه مجلس نباید خود را از زبان مردم دور بدانند. آن چه که من پیشتر در زمان انتخابات ریاست جمهوری هم گفته بودم، همین بود که در مجموع نهادهای حاکمیت نباید بیش از درآمدهای واقعیشان هزینه کنند، زیرا این موضوع علاوه بر آثار اقتصادی، از چشم مردم دور نخواهد ماند و این کار بر نگاه مردم به این نهادها اثر می‌گذارد.
مذاکرات هسته‌ای به عنوان یکی از اصلی‌ترین راهبردهای دولت یازدهم در عرصه سیاست داخلی و خارجی شناخته می‌شود و پیگیری روند مذاکرات تا حصول نتیجه از عمده‌ترین فعالیت‌های این دولت از ابتدای فعالیتش تا کنون بوده است. نقش این مذاکرات را در پیشبرد اهداف و برنامه‌های دولت به نظر شما چگونه است؟
آن چیزی که در جریان مذاکرات هسته‌ای به دست آمده، بالاتر از اهداف داخلی دولت و نگاه سیاسی دولت، مجلس و برداشت‌هایی است که جناح‌های سیاسی می‌کنند. این مذاکرات باعث شده است که آمریکا پس از حدود 100 سال حکومت بر دنیا بعد از جنگ جهانی دوم، حال با چالش جدی در جایگاه خود مواجه شود. پیش از این نوع نگاه دو حزب اصلی جمهوری‌خواه و دموکرات در کشور آمریکا، صرفا از دیدگاه داخلی و برای خود مردم آمریکا خریدار داشت و به صورت کلی در زمان استیلای هر یک از این دو حزب بر ریاست‌جمهوری یا کنگره، تغییر در روند و سیاست‌های کلی جهانی این کشور دیده نمی‌شد.
ایران یکی از نتایجی که در این مذاکرات به دست آورد، ایجاد اختلاف جدی و اساسی بین این دو حزب بود. این موضوع به قدری عمیق شده است که با حل مساله هسته‌ای ایران هم حل نمی‌شود. حتی نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از شیر شرزه به روباه هرزه‌ای بدل شده که در کنگره التماس می‌کند جلوی ایران را بگیرند. مردم آمریکا فهمیده‌اند که کارهای اسرائیل به نفع آمریکا نیست و این موضوعی است که به ویژه جمهوری‌خواه‌ها هنوز درک نکرده‌اند. این دستاورد بزرگی است که اسرائیل نزد مردم آمریکا به عنوان «ضد آمریکا» شناخته شود. این دستاوردها بسیار بالاتر و با ارزش‌تر از هرگونه نتیجه جانبی مذاکرات مثل لغو تحریم‌هاست. مثلا اگر قرار باشد تحریم‌ها برداشته شود و نفت بیشتری فروش برود و پول بیشتری وارد شود، باید گفت که در تاریخ ایران هرگاه درآمد نفتی بیشتر شده، فشار بر فقرا افزایش یافته است. در نتیجه اصل اینجاست که نتیجه هر چه باشد، دولت و ملت همچون روند مذاکرات متحدتر شده و حمایت از مردم و به ویژه فقرا افزایش یابد.
خبرهایی شنیده‌ایم که قرار است برای انتخابات مجلس کاندیدا شوید، این موضوع صحت دارد؟
بله، به طور قطع از تهران برای انتخابات مجلس ثبت‌نام می‌کنم.
با توجه به روند حرکت جناح‌ها و گروه‌های سیاسی، در قالب لیست خاصی به انتخابات می‌آیید یا به عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات شرکت می‌کنید؟
من می‌آیم که حرف‌هایی را که پیش از این هم مطرح کرده بودم بزنم. جناح و گروه‌های سیاسی صرفا در فرم سیاسی معنی دارد، وگرنه اصل ماجرا راست، چپ و یا مستقل بودن نیست. آدم خودش اسم دارد، پس برای خودش اسم انتخاب نمی‌کند. مهم این است که فرد خودش آرا و عقاید و عملکردش را نشان دهد. این موضوعی است که امیدوارم در ذهن مردم هم تبیین شود تا کسی نتواند با وصل کردن خود به یک جریان سیاسی و سوءاستفاده، رای بیاورد.
این روزها اصلاح‌طلبان با تکیه بر تجربه انتخابات 92 سعی دارند با حفظ وحدت وارد انتخابات مجلس شوند و حضور پررنگ دوباره‌ای در عرصه سیاسی داشته باشند. در مقابل اصولگرایان با توجه به تشتت و چندپارگی سال‌های اخیر، تلاش دارند به وحدت و همگرایی برسند. با توجه به این مسائل، ترکیب مجلس آینده را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
به عقیده من ترکیب مجلس آینده بیشتر با تکیه بر اشخاص و جدا از دسته‌بندی‌های مالوف مجلس است. صندلی‌های مجلس بیشتر به افرادی می‌رسد که جدای از گروه‌های سیاسی راست و چپ باشند. در مجموع ترکیب مجلس آینده کمترین وابستگی را به گروه‌های سیاسی دارد.
بعد از مطرح شدن پرداخت پول و کمک انتخاباتی به تعدادی از نمایندگان مجلس‌های پیشین، اخیرا وزیر کشور نیز در سخنانی از ورود پول‌های کثیف به ویژه پول‌های قاچاق و فساد اقتصادی به رقابت‌های انتخاباتی و فضای سیاسی ابراز نگرانی کرده است. نظر شما در این باره چیست؟
ایشان جسارت و شجاعت زیادی برای گفتن حرف‌هایی به خرج داد که در زیر لایه این رقابت‌ها پنهان است. شخصا سند یا مدرکی ندارم و ندیده‌ام، اما من هم مانند بسیاری از هزینه‌های 4 میلیارد تومانی تا 400 میلیاردتومانی هم شنیده‌ام که برای انتخابات خرج شده است؛ این در حالی است که شخصا برای انتخابات ریاست جمهوری در مجموع 59 میلیون تومان خرج کرده‌ام.
ضرب‌المثلی هم هست که می‌گوید تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها. با این حال بنا به فقه سیاسی شخص من، پول جمع کردن و خرج کردن برای جلب رای مردم حرام است. این پول‌ها معلوم نیست از کجا می‌آید؛ اگر از راه حلال بیاید که یک بار نجس است و اگر از حرام بیاید دو بار نجس است. به طور کلی به عقیده من این که پول جمع شود تا یکی رای مردم را به دست بیاورد اشتباه است. این همه پول خرج می‌شود که مثلا فردی از تهران چند میلیون نفری، 100 هزار رای بیاورد. قانون هم که در این زمینه همراهی می‌کند و این فرد نماینده هم می‌شود و می‌رود در مجلس خود را نماینده همه ملت می‌داند. این روند واقعی و اخلاقی نیست. از بسیاری مردم که سوال بکنید، شاید 5 یا 10 نماینده مجلس را هم نتوانند نام ببرند. نمایندگان در چنین شرایطی نباید فکر کنند که همه مردم را نمایندگی می‌کنند، آن هم در شرایطی که رای عده کمی از مردم را داشته‌اند. امیدوارم با اصلاح این روند، رای مردم و نمایندگی نمایندگان هم واقعی شود.
به گزارش ابتکار، سیدمحمد غرضی که سابقه وزارت نفت و نیز پست و تلگراف و تلفن دولت سازندگی را در کارنامه دارد، در شرایطی پا به عرصه انتخابات ریاست جمهوری گذاشت که کمتر کسی فکر می‌کرد حتی با تایید صلاحیتش در زمره کاندیداهای پایانی قرار گیرد؛ اما با منش و ادبیاتی که در روند رقابت‌های انتخاباتی و به ویژه مناظره‌ها از خود نشان داد، توانست به جایگاهی برسد که کاندیدای دوم اغلب رای‌دهندگان لقب بگیرد. بسیاری از رای‌دهندگان در آن زمان می‌گفتند که اگر قصد نداشتم به «فلانی» رای دهم، به غرضی رای می‌دادم. شاید همین برانگیختن توجه دلیلی شده باشد که وی در این مصاحبه با قاطعیت از حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی سال آینده خبر می‌دهد و البته نامش را با هیچ کدام از جناح‌های سیاسی گره نمی‌زند.
بیش از یک سال و نیم از آغاز به کار دولت روحانی می‌گذرد. اگر ماه‌های منتهی به پایان سال گذشته را به دلیل بسته شدن بودجه در دولت قبل، ارزیابی شرایط تحویل گرفته شده، برنامه صد روزه ابتدایی دولت یازدهم و مواردی از این دست کنار بگذاریم، برای ارائه اولین ارزیابی از عملکرد واقعی دولت، سال 93 بازه زمانی خوبی به نظر می‌رسد. عملکرد حجت‌الاسلام حسن روحانی و دولتش را در این یک سال چگونه ارزیابی می‌کنید؟
از زمانی که آقای روحانی در انتخابات ریاست جمهوری موفق شد، یک آرامش سیاسی در فضای کشور به وجود آمد که بیش از هر چیز ناشی از ناآرامی سیاسی بود که در دولت قبل به وجود آمد. در ماه‌های اول دولت توانست از مجلس رای اعتماد بگیرد و بعد از آن در ستادها تا حد زیادی خوب کار کرد. به عنوان مثال دولت توانسته است تا کنون تورم نقطه به نقطه را به صفر برساند و تورم عمومی را از 30 درصد به حدود 16 تا 20 درصد کاهش دهد. دولت توانسته است به خوبی کار ستادی کند، اما در مورد این که رضایت عامه را جلب کند، هنوز کار دارد؛ زیرا آمارهای ستادها با گزارش‌های مردمی فاصله زیادی دارند. ستادها روی ابزار و اندازه عمل می‌کنند و آمار می‌گیرند و تحلیل اوضاع را بر اساس این آمار و شاخص‌های آماری مطرح می‌کنند، اما مردم به قواعد سنتی نگاه می‌کنند و به عنوان مثال قیمت‌های لمس شده در بازار را مورد توجه قرار می‌دهند.
البته آقای روحانی و خود دولت هم گفته‌اند که پایین آوردن تورم به معنای کاهش قیمت‌ها نیست، اما چیزی که مردم می‌بینند این است که وقتی ماهیانه برای خرید می‌روند، اجناس گران شده و در مقابل درآمدها به اندازه تورم بالا نمی‌رود. این نشان می‌دهد که خود دولت به موضوع توجه دارد و امیدوارم عملکرد دولت در سال 94 علاوه بر آثار آماری و شاخصی به جلب رضایت مردم هم برسد.
اخیرا لایحه بودجه سال 94 در مجلس شورای اسلامی مورد بررسی قرار گرفت. این در حالی بود که بودجه تصویب شده تا حدی بیش از بودجه مورد نظر دولت بود. نظر شما درباره تاثیر بودجه در عملکرد سال آینده دولت چیست و آیا این افزایش بودجه باعث فشار به دولت نمی‌شود؟
مجلس و دولت هر دو می‌دانند که باید تا جایی که می‌توانند هزینه‌های دولت را پایین بیاورند. مجلس می‌داند که نباید نظر دولت مورد بی‌اعتنایی قرار گیرد. به عقیده من تا زمانی که دولت و مجلس هر دو به این نتیجه نرسند که باید هزینه‌هایشان را با استفاده از راهکارهای قانونی ممکن کاهش دهند، کارهای اقتصادیشان در وضعیت مردم تغییری ایجاد نخواهد کرد. نه دولت و نه مجلس نباید خود را از زبان مردم دور بدانند. آن چه که من پیشتر در زمان انتخابات ریاست جمهوری هم گفته بودم، همین بود که در مجموع نهادهای حاکمیت نباید بیش از درآمدهای واقعیشان هزینه کنند، زیرا این موضوع علاوه بر آثار اقتصادی، از چشم مردم دور نخواهد ماند و این کار بر نگاه مردم به این نهادها اثر می‌گذارد.
مذاکرات هسته‌ای به عنوان یکی از اصلی‌ترین راهبردهای دولت یازدهم در عرصه سیاست داخلی و خارجی شناخته می‌شود و پیگیری روند مذاکرات تا حصول نتیجه از عمده‌ترین فعالیت‌های این دولت از ابتدای فعالیتش تا کنون بوده است. نقش این مذاکرات را در پیشبرد اهداف و برنامه‌های دولت به نظر شما چگونه است؟
آن چیزی که در جریان مذاکرات هسته‌ای به دست آمده، بالاتر از اهداف داخلی دولت و نگاه سیاسی دولت، مجلس و برداشت‌هایی است که جناح‌های سیاسی می‌کنند. این مذاکرات باعث شده است که آمریکا پس از حدود 100 سال حکومت بر دنیا بعد از جنگ جهانی دوم، حال با چالش جدی در جایگاه خود مواجه شود. پیش از این نوع نگاه دو حزب اصلی جمهوری‌خواه و دموکرات در کشور آمریکا، صرفا از دیدگاه داخلی و برای خود مردم آمریکا خریدار داشت و به صورت کلی در زمان استیلای هر یک از این دو حزب بر ریاست‌جمهوری یا کنگره، تغییر در روند و سیاست‌های کلی جهانی این کشور دیده نمی‌شد.
ایران یکی از نتایجی که در این مذاکرات به دست آورد، ایجاد اختلاف جدی و اساسی بین این دو حزب بود. این موضوع به قدری عمیق شده است که با حل مساله هسته‌ای ایران هم حل نمی‌شود. حتی نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی از شیر شرزه به روباه هرزه‌ای بدل شده که در کنگره التماس می‌کند جلوی ایران را بگیرند. مردم آمریکا فهمیده‌اند که کارهای اسرائیل به نفع آمریکا نیست و این موضوعی است که به ویژه جمهوری‌خواه‌ها هنوز درک نکرده‌اند. این دستاورد بزرگی است که اسرائیل نزد مردم آمریکا به عنوان «ضد آمریکا» شناخته شود. این دستاوردها بسیار بالاتر و با ارزش‌تر از هرگونه نتیجه جانبی مذاکرات مثل لغو تحریم‌هاست. مثلا اگر قرار باشد تحریم‌ها برداشته شود و نفت بیشتری فروش برود و پول بیشتری وارد شود، باید گفت که در تاریخ ایران هرگاه درآمد نفتی بیشتر شده، فشار بر فقرا افزایش یافته است. در نتیجه اصل اینجاست که نتیجه هر چه باشد، دولت و ملت همچون روند مذاکرات متحدتر شده و حمایت از مردم و به ویژه فقرا افزایش یابد.
خبرهایی شنیده‌ایم که قرار است برای انتخابات مجلس کاندیدا شوید، این موضوع صحت دارد؟
بله، به طور قطع از تهران برای انتخابات مجلس ثبت‌نام می‌کنم.
با توجه به روند حرکت جناح‌ها و گروه‌های سیاسی، در قالب لیست خاصی به انتخابات می‌آیید یا به عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات شرکت می‌کنید؟
من می‌آیم که حرف‌هایی را که پیش از این هم مطرح کرده بودم بزنم. جناح و گروه‌های سیاسی صرفا در فرم سیاسی معنی دارد، وگرنه اصل ماجرا راست، چپ و یا مستقل بودن نیست. آدم خودش اسم دارد، پس برای خودش اسم انتخاب نمی‌کند. مهم این است که فرد خودش آرا و عقاید و عملکردش را نشان دهد. این موضوعی است که امیدوارم در ذهن مردم هم تبیین شود تا کسی نتواند با وصل کردن خود به یک جریان سیاسی و سوءاستفاده، رای بیاورد.
این روزها اصلاح‌طلبان با تکیه بر تجربه انتخابات 92 سعی دارند با حفظ وحدت وارد انتخابات مجلس شوند و حضور پررنگ دوباره‌ای در عرصه سیاسی داشته باشند. در مقابل اصولگرایان با توجه به تشتت و چندپارگی سال‌های اخیر، تلاش دارند به وحدت و همگرایی برسند. با توجه به این مسائل، ترکیب مجلس آینده را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
به عقیده من ترکیب مجلس آینده بیشتر با تکیه بر اشخاص و جدا از دسته‌بندی‌های مالوف مجلس است. صندلی‌های مجلس بیشتر به افرادی می‌رسد که جدای از گروه‌های سیاسی راست و چپ باشند. در مجموع ترکیب مجلس آینده کمترین وابستگی را به گروه‌های سیاسی دارد.
بعد از مطرح شدن پرداخت پول و کمک انتخاباتی به تعدادی از نمایندگان مجلس‌های پیشین، اخیرا وزیر کشور نیز در سخنانی از ورود پول‌های کثیف به ویژه پول‌های قاچاق و فساد اقتصادی به رقابت‌های انتخاباتی و فضای سیاسی ابراز نگرانی کرده است. نظر شما در این باره چیست؟
ایشان جسارت و شجاعت زیادی برای گفتن حرف‌هایی به خرج داد که در زیر لایه این رقابت‌ها پنهان است. شخصا سند یا مدرکی ندارم و ندیده‌ام، اما من هم مانند بسیاری از هزینه‌های 4 میلیارد تومانی تا 400 میلیاردتومانی هم شنیده‌ام که برای انتخابات خرج شده است؛ این در حالی است که شخصا برای انتخابات ریاست جمهوری در مجموع 59 میلیون تومان خرج کرده‌ام.
ضرب‌المثلی هم هست که می‌گوید تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها. با این حال بنا به فقه سیاسی شخص من، پول جمع کردن و خرج کردن برای جلب رای مردم حرام است. این پول‌ها معلوم نیست از کجا می‌آید؛ اگر از راه حلال بیاید که یک بار نجس است و اگر از حرام بیاید دو بار نجس است. به طور کلی به عقیده من این که پول جمع شود تا یکی رای مردم را به دست بیاورد اشتباه است. این همه پول خرج می‌شود که مثلا فردی از تهران چند میلیون نفری، 100 هزار رای بیاورد. قانون هم که در این زمینه همراهی می‌کند و این فرد نماینده هم می‌شود و می‌رود در مجلس خود را نماینده همه ملت می‌داند. این روند واقعی و اخلاقی نیست. از بسیاری مردم که سوال بکنید، شاید 5 یا 10 نماینده مجلس را هم نتوانند نام ببرند. نمایندگان در چنین شرایطی نباید فکر کنند که همه مردم را نمایندگی می‌کنند، آن هم در شرایطی که رای عده کمی از مردم را داشته‌اند. امیدوارم با اصلاح این روند، رای مردم و نمایندگی نمایندگان هم واقعی شود.
گزارش خطا
آخرین اخبار