ادعای الرای: موافقت ایران با توافق 15ساله و ادامه غنی‌سازی اورانیوم 5 درصد

الرای نوشت: با توجه به حضور برخی افراد در دو هیئت ایرانی و آمریکایی مذاکره کننده، به نظر می‌رسد مذاکرات هسته ای در مسیری مثبت پیش می‌رود و گویی دستیابی به توافق تا قبل از پایان ماه آینده حتمی شده است.

روزنامه الرای چاپ کویت در گزارشی به قلم حسین عبدالحسین، با اشاره به مذاکرات اخیر هسته ای در ژنو نوشت:‌ نتیجه یک روز طولانی مذاکره در ژنو با حضور علی اکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، این بود که آمریکا به جدی بودن تهران، خوش بین شد. با توجه به جدی بودن ایران، آمریکایی ها نیز ارنست مونیز، وزیر انرژی آمریکا، به ژنو فرستادند.

صالحی و مونیز، یک دوستی قدیمی دارند. وقتی صالحی در دانشگاه ام آی تی آمریکا درس می‌خواند، مونیز، رئیس بخش فیزیک این دانشگاه بود. مقامات آمریکایی معتقدند حضور صالحی در مذاکرات، نشان دهنده تمایل ایران برای پایان دادن به مسئله است. حسین فریدون، دستیار ویژه رئیس جمهور ایران، نیز که سالها عضو هیئت نمایندگی ایران در سازمان ملل بوده است، از نحوه عملکرد نهادهای دولتی، امور آمریکا و سیاست های این کشور کاملا آگاه است. با توجه به حضور برخی افراد در دو هیئت ایرانی و آمریکایی مذاکره کننده، به نظر می‌رسد مذاکرات هسته ای در مسیری مثبت پیش می‌رود و گویی دستیابی به توافق تا قبل از پایان ماه آینده حتمی شده است. اما مقامات آمریکا، بارها تاکید کرده اند، وجود همه نکات مثبت، ضرورتا به معنای حتمی بودن دستیابی به توافق بر سر پرونده هسته ای ایران نیست و با وجود حل کردن برخی مسائل موجود، تلاش برای برداشتن سایر موانع وجود دارد.

برداشت های اولیه از مذاکرات ژنو این است که ایران با ادامه توقف غنی سازی اورانیوم که در توافق موقت ژنو سال دو هزار و سیزده، تصریح شد، موافقت کرده است. علاوه بر این تهران موافقت کرده است اورانیوم اضافی خود را برای ذخیره کردن به مسکو ارسال کند. ایران همچنین حق دارد پنج هزار سانتریفیوژ نسل اول یا کمی بیشتر را راه اندازی کند.

این توافق پانزده سال اعتبار دارد. در ده سال اول، ایران ملزم است میزان غنی سازی و ذخیره آن را بر اساس توافق صورت گرفته انجام دهد. بعد از ده سال، تهران می‌تواند غنی سازی را برای پنج سال افزایش دهد. البته میزان اورانیومی که ایران می‌تواند طی این پنج سال ذخیره کند، مشخص نشده است.

به گفته مقامات آمریکا، هدف اصلی آمریکا در مذاکرات، وضع برنامه ای قوی با نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی است. اما هدف ایران، لغو فوری و کامل تحریم هاست.

مقامات آمریکایی از پیش بینی این مسئله که دو طرف تاچه حد می‌توانند اهداف خود را محقق کنند و قبل از پایان ماه آینده به توافق برسند، خودداری می‌کنند. اما برخی منابع در کنگره به الرای گفته اند، دولت آمریکا از قانونگذاران خواسته است، فاصله بین دوم تا ششم آوریل را در واشنگتن باشند، تا دولت بتواند آنها را در جریان جدیدترین جزیئات مذاکرات قرار دهد. مذاکراتی که بر اساس زمان تعیین شده قرار است در سی ام ژوئن به توافق نهایی برسد.

این اقدام دولت آمریکا، حاکی از آن است که کاخ سفید اعتقاد ندارد توافق چارچوبی که جان کری از آن حرف زده بود، اعلام شود و این توافق چارچوبی یک توافق محرمانه باقی خواهد ماند و هر یک از هیئت ها آن را به پایتخت های خود خواهند برد تا با آن موافقت شود و بعد از آن و قبل از امضای نهایی و اعلام توافق در ماه ژوئن، جزئیات فنی مد نظر به این توافق اضافه شود.

اما سوالی که در داخل واشنگتن مطرح می‌شود به توانایی سیاسی اوباما، برای لغو کامل و فوری همه تحریم ها برضد ایران ربط دارد؛‌ زیرا بر اساس قانون اساسی آمریکا، رئیس جمهور این کشور در زمینه لغو تحریم ها صلاحیت دارد و می‌تواند بدون مراجعه به کنگره این کار را انجام دهد. سوال دیگر این است که آیا جلساتی که قرار است هفته اول آوریل، پشت درهای بسته بین دولت آمریکا و قانونگذاران برگزار شود، برای فرونشاندن خشم این افراد در خصوص توافق است یا هدف دیگری دارد؟

کنگره آمریکا، که اکثریت آن را جمهوری خواهان مخالف تشکیل می‌دهند، تلاش می‌کنند قوانینی با اکثریت مطلق تصویب کنند که اوباما را از استفاده از حق وتو محروم می‌کند. البته برای این منظور باید نظر قانونگذاران دمکرات نیز جلب شود و به نظر می آید لابی اسراییل با جدیت در این خصوص کار می‌کند و به نظر می‌آید سخنرانی آتی نتانیاهو در کنگره نیز برای ناکام گذاشتن تلاش های آمریکا در زمینه دستیابی به توافق با ایران است؛ توافقی که اسراییل و دوستان آن در واشنگتن، آن را سندی مبنی بر شکست در رویارویی با امپراطوری ایران می‌دانند.