مصائب دو کارته ها

کابینه دولت اعتدال در دو سال ابتدایی عمر خود بیش از دولت نهم احمدی نژاد که با مجلس زاویه داشت، کارت زرد گرفته است. مجلس هشتمی ها که سال های آخر با دولت دهم به چالش افتاده بودند و ترکش های این رفتار به مجلس نهم منتقل شده بود، از انتخاب رئیس جمهور معتدل راضی بودند اما هنوز دو سالی از عمر دولت یازدهم نگذشته است که کابینه آن با کارت های زرد تزیین شده است.

رئیس پاستور از همان ابتدا خواهان تعامل و همکاری با بهارستان بود، اما ظاهرا تجربه وکلای مردم از دولت احمدی نژاد باعث شده است که آنها شمشیر را از رو ببندند و از همان روز اول نسبت به رای اعتماد به کابینه با وسواس رفتار کنند. این روزها نیز با اعطای دومین کارت زرد به وزرای آموزش و پرورش و اقتصاد و دارایی، نشان دادند برخلاف رضایتمندی از روی کار آمدن دولت اعتدال به هر بهانه ای اعضای آن را زیر سوال می برند.

از ابتدای شکل گیری دولت تدبیر و امید تا امروز وزرای هجده گانه روحانی برای 1000 سوال به هرم سبز بهارستان رفتند. روحانی اگر می دانست، مجلسی ها به بهانه های مختلف، وزرای او را هر لحظه به بهارستان فرامی خوانند، هرگز عنوان نمی کرد دولت اعتدال خود را موظف به پاسخگویی به مجلس می داند و این درحالی است که احمدی نژاد از همان ابتدا تکلیف کابینه را با نمایندگان مشخص کرده و گفته بود وزرا اگر هفته ای چندبار برای سوال به مجلس بروند، نمی توانند به کارهای اجرایی بپردازند. تعداد فراوان سوال ها، کم کم صدای دولتی ها را هم درآورد ومجید انصاری، معاون پارلمانی دولت در واکنشی با انتقاد از سوال های متعدد نمایندگان،گفت:« وزیران مجبورند هفته ای یک یا دو روز از وقت خود را برای پاسخگویی به نمایندگان و در کمیسیون های مختلف مجلس طی کنند.» معاون پارلمانی رئیس جمهور در این حال طرح برخی از سوالات از سوی نمایندگان را نشان از دغدغه آنان دانست و افزود: ممکن است طرح برخی از سوالات بجا باشد اما در حوزه وظیفه وزیر نیست ولی در مجموع دولت از این گونه سوالات به منظور بهبود خدمات رسانی هرچه بیشتر به مردم استفاده می کند. انصاری تکرار موضوع سوالات از سوی نمایندگان مجلس را یکی از مشکلات فعلی وزیران دولت یازدهم عنوان کرد و گفت: گاهی وزیر مجبور است راجع به یک موضوع بارها به مجلس رفته و توضیح دهد.

اما سوال های گاه و بیگاه نمایندگان و فراخواندن وزرا به کمیسیون ها در نهایت کار دست دولت تازه نفس گذاشته است. روز گذشته علی طیب نیا که در زمان رای اعتماد بالاترین رای موافق در کابینه دولت های گذشته را کسب کرده بود، با موافقت 91 نماینده، دومین کارت زرد خود و دهمین کارت دولت را از هرم سبز بهارستان دریافت کرد. به قدری وزیر اقتصاد و دارایی از رفتار دوگانه مجلسی ها دلخور و متعجب شده بود که زمان اعلام رای، نه هنگام ترک مجلس با علی لاریجانی خداحافظی کرد و نه با حمید رسایی، نماینده سوال کننده، دست داد.

البته همیشه هم مجلس سیاسی کاری نمی کند و گاهی بحق سوال و کارت زرد به دولت نشان می دهد. از موارد این رفتار بهارستان می توان به فراخوان وزرای صنعت، معدن و تجارت و آموزش و پرورش اشاره داشت. وزرایی که با عملکرد ضعیف باعث شدند کابینه روحانی به دهمین کارت زرد برسد و تا امروز رکورد دار شود. علی اصغر فانی تا به حال دو کارت زرد به دلیل بی توجهی نسبت به استخدام مربیان پیش دبستانی و به کارگیری بازنشستگان گرفته است. محمدرضا نعمت زاده نیز به دلیل پرداخت نکردن مستمری بازنشستگان صنعت فولاد و واردات بی ضابطه کالاهای اساسی دو کارت زرد گرفته و تا یک قدمی استیضاح رفته است. لازم به ذکر است این دو وزارتخانه جدای همه ملاحظات سیاسی عملکرد قابل دفاعی نداشته اند.

سوال، تحقیق و تفحص و استیضاح از ابزارهای نظارت نمایندگان بر دستگاه های اجرایی کشور است. اما گاهی نمایندگان با نگاهی سیاسی، از این ابزارها برای فشار بر دولت استفاده می کنند. با نگاهی به سوالات نمایندگان از وزرای روحانی در صحن علنی، سیاسی کاری آنها مشخص می شود. بیژن زنگنه برای علت مطرح کردن گریه روحانی، محمدجواد ظریف، به دلیل خروج جان کری از جلسه مذاکرات هسته ای و خرید و طیب نیا برای پاسخگویی در مورد عملکرد بانک مرکزی به مجلس فراخوانده شدند؛ سوالاتی که در حوزه مسئولیت اعضای کابینه نیست اما باید برای حضور در مجلس، وقت بگذارند. بر این اساس کارت های زرد نمایندگان، حکایت از سیاسی کاری دارد.

با توجه به رفتار مجلسی ها دور از انتظار نیست که وزرای دیگر نیز قربانی زد وخوردهای آنها شوند. تا امروز فانی، نعمت زاده و طیب نیا دو کارته شده اند و طبق آیین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی به یک قدمی استیضاح رسیده اند. از سوی دیگر علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور و علی ربیعی وزیر کار، رفاه و تامین اجتماعی تک کارته هستند. از بین این وزرا احتمال سوال مجدد از رحمانی فضلی و دریافت دومین کارت زرد بسیار زیاد است. نمایندگان مجلس انتقادات زیادی نسبت به عملکرد وزارت کشور در خصوص انتصاب استانداران و معاونت سیاسی این وزارتخانه دارند. از سوی دیگر با نزدیک شدن به انتخابات مجلس دهم، بلاتکلیفی خانه احزاب و فعالیت احزاب، عامل دیگری است که سوال از رحمانی فضلی را تقویت می کند. البته برخی از نمایندگان مجلس در خواست استیضاح وزیر کشور را به هیات رئیسه مجلس فرستاده اند اما همچنان این درخواست در سکوت هیات رئیسه بلاتکلیف است.البته از سویی برخی نمایندگان هستند که دل خوشی از علی جنتی ندارند و با ایراداتی که مسائل فرهنگی دارند، به دنبال فرصت می گردند تا او را نیز تا یک قدمی استیضاح پیش ببرند.مجلس هر دیدگاهی داشته باشد،محترم است اما عملکرد وزرای خوب یا بد از قضاوت افکار عمومی پوشیده نخواهد ماند.