چگونه احمدی نژاد خود را از فسادهای دولتش مبرا می داند؟!

تحرکات تازه ی «محمود احمدی نژاد» رییس دولت پیشین در حالی که این روزها فسادهای رخ داده در دولت او بیش از هر زمان دیگر خبرساز شده، ضمن متعجب ساختن روزنامه نگاران، از سوی آنها به نوعی تبری جویی وی از فسادهای دولتش و تلاش برای حضور دوباره در عرصه ی سیاسی توصیف شد.

این گزارش نگاهی به سرخط اصلی خبرها و همچنین نوشته های سرمقاله نویسان و نویسندگان روزنامه های امروز سه شنبه 14 بهمن 1393 خورشیدی انداخته و مهم ترین موضوع های مورد توجه این روزنامه ها را بررسی کرده است. 

راه اندازی سایت رسمی احمدی نژاد با تبلیغ فراوان و ایجاد صفحه های شخصی او در «گوگل پلاس» و «اینستاگرام» از یک سو و اعلام برائت او از «محمدرضا رحیمی» معاون اول او در دولت دهم، از سوی روزنامه نگاران اینطور تعبیر شد که احمدی نژاد خیال دست کشیدن از مناصب سیاسی را ندارد. این در حالی است که این روزها بحث فسادهای اقتصادی در دوران ریاست جمهوری او آن هم از طریق نزدیک ترین افراد به او از جمله محمدرضا رحیمی نقل بیشتر محافل سیاسی و خبری است. 

«اسحاق جهانگیری» معاون اول رییس جمهوری و رییس ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی که روز گذشته برای افتتاح دو سد «مروک» و «ایوشان» به خرم آباد سفر کرده بود، در این زمینه گفت: مردم انتظار دارند با برنامه ریزی مشکلات حل شود، اگر قرار بود با شعار مشکلات حل شود، در دوره گذشته بیشترین شعار در تاریخ کشور برای مبارزه با فساد داده شد، اما بیشترین فسادها و بزرگ ترین فسادهای قرن اتفاق افتاد. 

این اظهارات، خبر نخست روزنامه ی «شرق» را به خود اختصاص داد. شرق در عنوان این خبر به نقل از جهانگیری نوشت: «بزرگ ترین فسادهای قرن در دولت گذشته اتفاق افتاد» 

این روزنامه همچنین در گزارشی از دیدار احمدی نژاد با وبلاگ نویسان و برخی فعالان رسانه یی همسو با خود خبر داد و این اقدام وی را در جهت از سر گرفتن تلاش هایی برای بازگشت دوباره به عرصه های سیاسی توصیف کرد و نوشت: در همین راستا برخی از خبرگزاری های خارجی مثل خبرگزاری فرانسه، آسوشیتدپرس و وب سایت روزنامه اینترنشنال بیزینس تایمز این تحرکات احمدی نژاد را دلیلی برای بازگشت او به عرصه سیاست دانسته اند. 

شرق اشاره نکردن احمدی نژاد به تخلف های صورت گرفته در دولت های تحت ریاست خود در این سخنرانی را نشانی از اعلام برائت وی از متخلفان دانست و نوشت: این سخنان در حالی مطرح می شود که تنها چند روز از خبر رسمی محکومیت معاون اول دولت دهم یعنی محمدرضا رحیمی می گذرد. قبل تر از آن هم مباحث مربوط به سعید مرتضوی و پرونده های او مطرح شده بود. آن هم پرونده هایی که قرار است به تخلفات او در سازمان تامین اجتماعی و موضوع کهریزک بپردازد. وزارت نفت و معاون اول دولت یازدهم هم موضوع تخلفات بابک زنجانی و دو میلیارد و ٧٠٠ میلیون دلاری که او از پول فروش نفت به کشور باز نگردانده را پیگیری می کنند. محمود احمدی نژاد اما در بی تفاوتی کامل نسبت به آنچه در دولت های او گذشته بی آنکه بخواهد پاسخی بدهد، به همان شیوه مالوف، نیامده شروع به اتهام زدن کرده است و به مسایلی پرداخته که هیچ ارتباطی به تخلفات صورت گرفته در دولت هایش ندارد. 

سرمقاله ی روزنامه ی «ابتکار» با عنوان «احمدی نژاد، منهای رحیم و رحیمی!» نیز به تحلیل تحرکات تازه ی احمدی نژاد پرداخته است. 

در این سرمقاله آمده است: تقریبا دیگر کمتر کسی در میل محمود احمدی نژاد برای بازگشت به قدرت تردید دارد. او دو روز پیش سایت رسمی خود را با تبلیغات فراوان و عکسی با لبخندی بزرگ راه اندازی کرد. همزمان صفحات شخصی او در گوگل پلاس و اینستاگرام راه اندازی شد. احمدی نژاد که انگار نتوانسته بیشتر از دو سال دوری از سیاست و تریبون را تحمل کند، این روزها تلاش می کند که بیشتر از هر زمانی در انظار، جلسات عمومی، فضای مجازی و رسانه ها حاضر باشد. 

ابتکار افزود: همزمان درباره ماجرای فساد اقتصادی و حکم زندان معاون اولش بیانیه می دهد و از او و اقداماتش برائت می جوید و به راحتی گذشته خود را کتمان می کند. همه شواهد مجازی نشان می دهد که احمدی نژاد به اتفاق یارانش هم به بهارستان سال 1394 چشم دوخته است و هم به پاستور سال 1396. در حالی که محمدرضا رحیمی خود را برای رفتن به زندان آماده می کند، محمود احمدی نژاد در اندیشه بهارستان و پاستور است. 

«احمدی نژاد برای رحیمی جا خالی داد» هم یکی از عنوان های مهم در صفحه ی نخست روزنامه ی «آرمان» بود که با چاپ کاریکاتوری از احمدی نژاد همراه بود؛ او در این کاریکاتور کتابی به دست دارد و بر روی آن نوشته شده: «چگونه جا خالی بدهیم» 

در این مطلب با اشاره به سوابق نه چندان مطلوب رحیمی طی سال ها در سمت های مختلف، این سوال مطرح شده است که چرا احمدی نژاد به رحیمی حساس نبود؟ و در پاسخ به آن آمده است: یک تلقی این است که احمدی‎نژاد می ‎گفت من یکسری آدم دور و بر خودم دارم و مخالفانم که نمی توانند اقدامی علیه من داشته باشند این افراد را مورد هجمه قرار می دهند پس آنها بی گناهانی هستند که به خاطر من مورد هجمه قرار گرفته اند. اما این تمام واقعیت نیست چراکه در تیزهوشی احمدی نژاد کمتر می توان شک داشت و این احتمال وجود دارد که رحیمی به مثابه سپری در برابر احمدی نژاد به ایفای نقش می پرداخت. نصب نشان خدمت بر سینه او به مثابه اعطای هدیه ا ی به کودکی است که باید آرام باشد و در مقابل مهمانان لب به سخن نگشاید. این فرزند یک فرزند ناخوانده است که برای فردی که او را پذیرفته است، اهمیتی ندارد چه آینده ای در انتظار فرزندخوانده اش است و تنها خشنود است اهداف او را پیاده و خود را در امنیت نگه می دارد. 

به نوشته ی آرمان، نشان این ادعا هم چنین است که روزی رحیمی در محوطه خط قرمز احمدی نژاد قرار داشت و امروز که حکمی گریبان این فرزند خوانده را گرفته است همین احمدی نژاد خط قرمزی به دور خود کشیده و حتی روز دوشنبه در جمع حامیانش حاضر نمی شود به رحیمی اشاره کوچکی هم داشته باشد. در ادامه آمده است: تاریخ مصرف این فرزند خوانده به پایان رسیده و اکنون میان رحیمی و احمدی نژاد فاصله طولانی است و نمی توان در این سرما انتظار آشنایی این دو دوست قدیمی را داشت! شاید این جمله که «احمدی نژاد برای رحیمی جا خالی داد» پرمعناترین توصیف باشد. 

«بازگشت احمدی نژاد بدون مشایی» هم عنوان گزارشی در روزنامه ی «دنیای اقتصاد» در همین زمینه است که در آن با اشاره به افتتاح سایت رسمی احمدی نژاد آمده است: یک روز «نوید آمدن بهار» را می دهد و روز دیگر از «آمدن مردان» خبر می دهد. یک روز وعده از آمدنش در دنیای مجازی می دهد و روز دیگر آمدنش را با سخنانی باور نکردنی در مورد کنار گذاشتن یار نزدیکش اسفندیار مشایی خبرساز می کند. حالا دیگر همه می دانند که محمود احمدی نژاد رئیس جمهوری سابق سودای بازگشت به سیاست را دارد. برخی بر این باورند که انتخابات مجلس دهم را نشانه گرفته است؛ اما آینده تعیین می کند که سودای بازگشت به ریاست جمهوری را دارد یا نه؟ 

به نوشته ی دنیای اقتصاد، احمدی نژاد این روزها فعال تر از قبل شده است. دیگر از سکوت خبری نیست. بسیاری بیانیه دفتر احمدی نژاد در مورد برائتش از تخلفات مالی محمد رضا رحیمی معاون اولش را تلاش دیگر برای بازگشت به عرصه سیاست می دانند. 

در این میان روزنامه ی «جهان صنعت» در سرمقاله ی خود با عنوان «خطاهای گذشته تکرار نشود»، در خصوص تحرک های تازه ی احمدی نژاد اخطار داد و با یادآوری خطاهای دولت قبل از جمله گماردن افرادی چون رحیمی در بالاترین مناصب دولتی، نوشت: حال که محمدرضا رحیمی محکوم شده است و به زودی راهی زندان خواهد شد ، مجلس و رییس جمهور سابق معتقدند در تخلف های وی هیچ نقشی نداشته اند و با انتشار بیانیه سعی بر اثبات این موضوع دارند بنابراین انتظار می رود طیف های مختلف سیاسی (محافظه کار- اصلاح طلب) که از هم اکنون در حال اندیشیدن برای راهیابی به خانه ملت هستند به این موضوع دقت کنند و از تکرار خطای صورت گرفته ممانعت به عمل آورند . شکی وجود ندارد اگر این مورد رعایت شود با اقبال مردمی در انتخابات روبه رو خواهند شد و اگر غیر از این باشد باید منتظر نتیجه عکس آن باشد. 

«محمدجواد ظریف» وزیر امور خارجه ی کشورمان روز یکشنبه، 12 بهمن 1393 خورشیدی، در راس هیاتی راهی تعدادی از کشورهای شرق آفریقا از جمله کنیا، اوگاندا، بروندی و تانزانیا شد تا برای تقویت و گسترش همکاری های دو جانبه و همچنین تحکیم و ارتقای روابط میان ایران و کشورهای آفریقایی با مقام های این کشورها دیدار و گفت و گو کند. ظریف در نخستین صبحانه ی کاری با اعضای شورای تجاری ایرانیان مقیم کنیا با اشاره به موج تحریم های گسترده علیه ایران، به مخالفان لغو تحریم ها اشاره کرد و گفت که برخی در داخل و خارج کشور در زمره مخالفان پایان تحریم هستند و تداوم تحریم را در جهت منافع خود دنبال می کنند. 

این سخنان با بازتاب گسترده در روزنامه ها، واکنش های متفاوتی را برانگیخت. برخی از روزنامه ها از این سخنان استقبال و برخی نیز از آن انتقاد کردند. 

روزنامه ی ایران در ستون «اول دفتر» خود در یادداشتی با عنوان «دولت در برابر مخالفان منتقدنما» با اشاره به تلاش حامیان دیپلماسی دولت دهم برای کارشکنی در گفت وگوها نوشت: دولت بر این اعتقاد پافشاری کرده است که چه حامیان، چه منتقدان و چه مخالفان هسته ای با تابلو و نشانی روشن، دیدگاه خود را مطرح کنند تا مردم نیز فرصت ارزیابی و قضاوت درباب نظر آنها را بیابند، نه آنکه مخالفان لباس منتقد بپوشند چرا که منتقدان با اصل مذاکره، تعامل و اعتمادسازی مخالفتی ندارند. 

به نوشته ی ایران، از نظر کارشناسان شرط اصلی انتقاد، دارا بودن زبان ادب و ارائه راهکار است. اما متأسفانه برخی مخالفان منتقد نما نه تنها به این اصول معتقد نیستند بلکه در این پوشش دیدگاه شکست خورده سابق خود را بزک کرده و چون جرأت ندارند به مردم بگویند که نتیجه دیپلماسی آنها، پرهزینه شدن فعالیت های هسته ای، عقب ماندن کشور در منطقه، قفل شدن بسیاری از مناسبات بین المللی کشور و افزایش فشارهای اقتصادی است، تمام تلاش خود را برای تخریب و مشوه جلوه دادن دیپلماسی اعتدال به کار گرفته اند. روزنامه ی «اعتماد» هم در گزارش خبری نخست خود با عنوان «توافق سیاسی خیلی دور، خیلی نزدیک» با اشاره به این بخش از سخنان ظریف که برخی در داخل و خارج از مخالفان پایان تحریم هستند، نوشت: امروز دیگر پیگیری ماجرای پرونده هسته ای ایران و لحظه شماری برای به نتیجه رسیدن آن به امری عادی در زندگی روزمره مردم بدل شده است. تحریم های رنگارنگ که از راه رسید پاره ای از چهره های سیاسی به فراخور بستر فکری خود نگران چرخ سانتریفیوژهایی بودند که باید می چرخید و پاره ای از مردم هم دلواپس سفره ای که تامین معاش آن به تحریم ها گره خورده بود. 

در این میان روزنامه ی «کیهان» در عنوان نخست خود که به گزارشی تحلیلی و خبری درباره ی موضوع هسته یی و مذاکرات اختصاص داشت، نوشت: «انتظار مردم از توافق هسته ای لغو کامل تحریم هاست» 

این روزنامه افزود: مذاکرات هسته ای در حالی میان ایران و 1+5 ادامه دارد و آمریکایی ها با قلدری درپی به کرسی نشاندن شروط خود و اخذ بیشترین امتیاز در قبال لغو کمترین تحریم ها هستند که انتظار عمومی و به حق از این ماراتن نفس گیر، لغو همه تحریم هاست. علی رغم عدم انتشار اخبار مذاکرات جاری، رفتار و مواضع آشکار آمریکایی ها نشان می دهد آنان نه تنها قصد رفع تحریم ها را ندارند بلکه سعی می کنند از آن به عنوان اهرمی برای پیشبرد مقاصد خود استفاده کنند. 

کیهان افزود: در حقیقت رفتار آمریکا و غرب در مذاکرات شبیه رفتار «کلاهبرداران نزولخوار» است. آنها مذاکرات را گروگان گرفته اند چون به خطای راهبردی طیفی از دولتمردان در پیوند زدن مذاکرات هسته ای به گشایش اقتصادی پی برده اند. 

«این برخی ها چه کسانی هستند؟» هم عنوان سرمقاله ی روزنامه ی «سیاست روز» است که در آن با محور قرار دادن سخنان ظریف در ارتباط با اینکه برخی از ادامه ی تحریم ها سود می برند، آمده است:آیا واقعاً در کشور برخی در زمره مخالفان پایان تحریم هستند و تداوم تحریم را در جهت منافع خود دنبال می کنند؟ این که گفته می شود در داخل کشور برخی مخالف پایان تحریم هستند و تداوم تحریم منافع آنها را تأمین می کند، اگر چنین ادعایی درست باشد، باید دولت این برخی ها را با مشخصات کامل به مردم معرفی کند تا درباره آنها تصمیم بگیرند. 

به نوشته ی سیاست روز، این که برخی مخالف تحریم ها، قدرت دارند که نمی گذارند در داخل تحریم ها پایان یابد، ضعف دولت است که نمی تواند مقابل آنها بایستد و آنها را حذف کند یا این که آنها بسیار قدرتمند هستند؟! 

این روزنامه افزود: اما اگر منظور آقای وزیر خارجه از آن برخی ها که مخالف پایان تحریم ها هستند، آنهایی باشند که منتقد شیوه گفت وگوهای هسته ای هستند، ماهیت آن برخی بسیار تفاوت می کند و نوع تجزیه و تحلیل و احتمالاً انتقاد از آنها هم فرق خواهد کرد. در داخل هستند تحلیلگران، کارشناسان و شخصیت هایی که مخالف و منتقد هستند، اما نه با گفت وگوهای هسته ای، بلکه مخالف توافق به هر قیمتی هستند. 

روزنامه ی «جوان» هم در یادداشتی با این عنوان که «منتقدان را بی عقل نخوانید به اتاق های فکرتان دعوت کنید» نوشت: با خود فکر می کردم آیا برخی دولتمردان جز سخنان قافیه دار گفتن، کار دیگری هم دارند...؟! آیا سیاست و دیپلماسی فقط لبخند و کرنش است یا قواعد و مقرراتی دارد؟! آنچه که ما در علم سیاست از آن سراغ داریم حرکات دست، پا، صورت، نشستن، تند و کند راه رفتن و... همه و همه حامل پیام است. آیا اگر این اقدامات در دولت دیگری صورت می پذیرفت آن را خلاف عرف دیپلماتیک و نزول شأن ایران نمی دانستید؟!آیا قوه مجریه و مدیران امریکایی هم منتقدان خود را بی عقل می نامند یا با آنها مشورت و ماحصل اتاق های فکرخود را در میز مذاکرات رو می کنند ؟ چرا دولت به جای حل مسائل اصلی کشور و معضلات موجود، فرافکنی می کند؟ 

همزمان با روز ملی فناوری فضایی، چهارمین ماهواره ی ایران با نام ماهواره ی ملی «فجر» به همت دانشمندان و متخصصان ایرانی و با فرمان رییس جمهوری به فضا پرتاب شد و با موفقیت در مدار زمین قرار گرفت. 

این موضوع در بیشتر روزنامه های صبح امروز کشور از جمله ابتکار، اعتماد، «افکار»، «تعادل»، «تفاهم»، «جام جم»، «حمایت»، «رسالت» و جوان بازتاب داشت. در این میان روزنامه های خراسان، «اطلاعات» و «جمهوری اسلامی» عنوان نخست خبری خود را به این موضوع اختصاص دادند. 

روزنامه ی ایران هم در یادداشتی با عنوان «فتح قله های علمی بدون هیاهو» در ارتباط با این موفقیت نوشت: حضور در عرصه فضا و داشتن پشتوانه های فناوری و دانش علمی در این حوزه در دنیای امروز نه یک ژست و تفاخر سیاسی بلکه نگاه و رویکردی راهبردی است که بر محور پژوهش موقعیت ها و فرصت های آینده، تقویت زیر ساخت های اطلاعاتی و ارتباطی، رصد موقعیت، اقتصادی کردن دسترسی به اطلاعات و... استوار است. از این رو هرچند پژوهش و تحقیقات در این حوزه زمانبر و پرهزینه است، دستاوردها و نتایجی که بالقوه و بالفعل در این حوزه مستتر و آشکار است، همه این هزینه ها را توجیه می کند. 

ایران افزود: اکنون با پرتاب ماهواره فجر و قرار گرفتن آن در مدار کره زمین بار دیگر منش و روش دولت یازدهم و تفاوت آن با دولت گذشته آشکار می شود. این دولت به دور از هیاهو و تفاخر سیاسی در صدد دستیابی ایران به جایگاهی است که سزاوار داشتن آن است. 

سفر «باراک اوباما» رییس جمهوری آمریکا به عربستان برای حضور در مراسم احترام به «ملک عبدالله» پادشاه متوفی عربستان سعودی در نیمه ی سفر اوباما به هندوستان، از نگاه تحلیلگران دور نماند. برخی روزنامه های امروز نگاهی به روابط آمریکا و عربستان انداختند. 

روزنامه ی «فرهیختگان» در سرمقاله ی خود با عنوان «عربستان و آمریکا: دو روی سکه» نوشت: آمریکا از آن میزان قدرت مانور برخوردار است که در ارزیابی های خود این خط مشی را مطلوب بیابد که ضرورتی برای حضور باراک اوباما در مراسم تقبیح کشتار تعدادی از کارکنان و مسئولان شارلی ابدو و حمایت از سیاست های فرانسه احساس نکند. فرانسه از متحدین استراتژیک آمریکا و یکی از اعضای کلیدی پیمان آتلانتیک شمالی است. عربستان سعودی از آن میزان وزن بهره مند است که ساختار قدرت در آمریکا آن را یک الزام می یابد که باراک اوباما برای حضور در مراسم احترام به پادشاه متوفی عربستان سعودی سفر خود به هندوستان، یکی از اعضای کلوپ قدرت های بزرگ را نیمه کاره بگذارد و به ریاض برود. 

این روزنامه افزود: ملک عبدالله که در سال 2005 برکرسی رهبری جلوس کرد و قبل از آن هم عملا برای مدت ها پادشاه در سایه به خاطر شرایط نامناسب فیزیکی ملک فهد برای حکمرانی بود یک شخصیت برجسته منطقه ای و جهانی محسوب نمی شد. او تمام ویژگی های یک پادشاه سنتی و یک رهبر غیرکاریزماتیک را دارا بود. 

آنچه باراک اوباما را به عربستان سعودی کشاند به هیچ روی نمی تواند قرابت های ارزشی، شیفتگی شخصیتی یا اعتبار فردی محسوب شود. روابط آمریکا و عربستان از بنیان های بسیار شفاف و غیرقابل چالش برخوردار است. اما در عین حال این روابط از ظرافت ها و پیچیدگی های خاصی بهره می برد. 

روزنامه ی جوان هم در مطلبی که با عنوان «لابی آمریکا و سعودی ها برای کاهش قدرت چانه زنی ایران» که به گفت و گو با «اصغر زارعی» کارشناس مسایل بین الملل اختصاص داشت، با اشاره به همدستی آمریکا و عربستان در پایین نگه داشتن قیمت نفت، به نقل از زارعی نوشت: بحث (کاهش قیمت) نفت که به عنوان یک ابزار توسط رژیم عربستان سعودی با هدایت و راهنمایی امریکا انجام شده همچنان پا برجاست که سعی دارند از طریق اعمال فشار و وارد نمودن زیان جدی به اقتصاد ایران موضع ما را در چانه زنی ها و گفتگوهای دیپلماتیک دچار تزلزل کنند.