یک نسخه سلامتی در موز

موز یکی از پرمصرف‌ترین و محبوب‌ترین میوه‌های روی زمین و غنی از املاح و ریزمغذی‌های ضروری برای بدن است.در آمریکا مردم بیش از آنکه سیب و پرتقال بخورند، موز می‌خورند. این میوه زرد و خمیده سرشار از املاح و مواد مغذی به ویژه پتاسیم فراوان، فیبر خوراکی، منیزیم و ویتامین‌های ث و B6 است.موز علاوه بر مقابله با افسردگی، دستگاه گوارش را تنظیم کرده و ترشی معده را نیز بهبود می‌بخشد.این میوه شفابخش و مقوی همچنین خطر ابتلا به سرطان‌های کلیه، دیابت، پوکی استخوان، نابینایی و سایر امراض را به میزان محسوسی کاهش می‌دهد.سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) ارزش غذایی موز را بسیار بالا اعلام می‌کند. بنابر اعلام FDA این میوه فاقد چربی، کلسترول و سدیم بوده و هر عدد از آن 450 میلی گرم (13 درصد) پتاسیم، 2 درصد ویتامین آ، 15 درصد ویتامین ث، 30 میلی گرم (10 درصد) کربوهیدرات، سه میلی گرم (12 درصد) فیبر خوراکی، 19 گرم قند، یک گرم پروتئین و 2 درصد آهن دارد. 

 

اگرچه خاصیت هویج بیش از سایر خوراکی‌ها برای چشم زبانزد شده اما باید بدانید که موز نیز به همین نسبت برای چشم‌ها خاصیت دارد. موز حاوی مقدار اندک اما مورد نیاز ویتامین «آ» برای بدن است که این میزان برای حفاظت از چشم‌ها، حفظ بینایی و همینطور بهبود بینایی در شب حیاتی است. ویتامین آ محتوی ترکیباتی است که از غشاء اطراف چشم محافظت می‌کند. این ترکیبات همچنین تشکیل دهنده پروتئین‌هایی هستند که نور را به قرنیه چشم منتقل می‌کنند. موز نیز مانند سایر میوه‌ها به جلوگیری از تحلیل و ضعف عضلانی کمک می‌کند.

 

در صورتی که احساس افسردگی می‌کنید یا از سندرم پیش از قاعدگی رنج می‌برید داروی شما موز است زیرا موز می‌تواند با کاهش افسردگی، علایم سندرم پیش از قاعدگی را نیز به حداقل برساند. موز سرشار از «تریپتوفان» است. این ماده در بدن تبدیل به ماده شیمیایی «سروتونین» می‌شود که یک ناقل عصبی و بهبوددهنده خلق و خو در افراد است. علاوه بر این ویتامین B6 موجود در این میوه به داشتن خواب آرام و منیزیم نیز به آرامش عضلات کمک می‌کند.

 

برخیشواهد نشان می‌دهد مصرف متعادل موز احتمال ابتلا به سرطان کلیه را کاهش می‌دهد. نتایج یک مطالعه که در سال 2005 میلادی در سوئد انجام شد نشان داد زنانی که میوه و سبزیجات مصرف می‌کنند، خطر ابتلا به سرطان کلیه در آنها 40 درصد کاهش می‌یابد. در میان این میوه‌ها موز جزو موثرترین آنها معرفی شده است. زنانی که در هفته چهار تا شش عدد موز می‌خورند خطر ابتلا به سرطان کلیه در آنها به نصف کاهش می‌یابد. موز به دلیل دارا بودن ترکیبات آنتی اکسیدان «فنولیک» در پیشگیری از ابتلا به سرطان کلیه بسیار مفید است.

 

موز اگرچه سرشار از کلسیم نیست اما با این حال به دلیل املاحی که در مجموع دارد برای استحکام استخوان‌ها مفید است. موز حاوی مقدار فراوانی «فروکتوالیگوساکارید» است که این ماده، پروبیوتیک‌های مفید برای دستگاه گوارش را به تحرک وامی‌دارد. فروکتوالیگوساکارید همچنین قابلیت جذب کلسیم در بدن را تقویت می‌کند.

 

موز سرشار از فیبر خوراکی است. این ماده به حفظ تعادل وزن کمک می‌کند. خوردن روزانه یک عدد موز می‌تواند 10 درصد از فیبر مورد نیاز بدن را تامین کند. علاوه بر این ویتامین B6 موجود در موز از ابتلا به دیابت نوع 2 جلوگیری کرده و به کاهش وزن نیز کمک می‌کند. در مجموع، موز یک غذای بسیار عالی برای کاهش وزن است زیرا علاوه بر داشتن طعم شیرین، سیرکننده هم هست و در نتیجه اشتها را فرو می‌نشاند. این میوه همچنین به تعادل قندخون در طول مدت ورزش کردن و فعالیت‌های جسمانی کمک می‌کند. 

اگرچه موز سرشار از موادمغذی است و فواید بسیاری برای بدن دارد اما مانند هر خوردنی دیگر میانه‌روی در مصرف آن ضروری است چون خوردن همزمان چند عدد موز در یک وعده سبب سردرد و بی‌خوابی می‌شود.موز به ویژه وقتی خیلی رسیده باشد، محتوی اسیدهای آمینه ای است که باعث گشاد شدن رگ‌ها و درنتیجه سردرد می‌شوند. ماده تریپتوفان نیز که به افزایش خلق کمک می‌کند اگر زیاد از حد وارد بدن شود می‌تواند باعث خواب آلودگی شود.خاصیت شل کننده عضلانی منیزیم در کنار خواص دیگر این میوه نیز می‌تواند خطراتی را به همراه داشته باشد.موز یک میوه قندی است که زیاده روی در خوردن آن سبب پوسیدگی دندان می‌شود. این میوه همچنین به دلیل نداشتن چربی و پروتئین، نمی‌تواند یک وعده غذایی کامل یا یک تغذیه مناسب و کامل پس از ورزش کردن باشد.با این حال موز تنها وقتی خطرناک است که در خوردن آن زیاده روی شود. اگر در روز بیش از 10 عدد موز خورده شود بدن با خطر انباشت حجم بالای ویتامین و املاح معدنی روبه‌رو می‌شود.مصرف بیش از حد پتاسیم نیز منجر به بروز عارضه ای موسوم به «هایپرکالمی» می‌شود. منظور از‌هایپرکالمی‌افزایش سطح خونی یون پتاسیم در بدن است.علائم این عارضه شامل ضعف عضلانی، فلج مقطعی و نامنظمی‌ضربان قلب می‌شود. اگرچه این عارضه بسیار خطرناک است اما تنها هنگامی‌بروز می‌کند که در یک مدت زمان کوتاه حدود 43 عدد موز خورده شود.جذب بیش از 500 میلی گرم ویتامین B6 در روز نیز به اعصاب دست و پا آسیب می‌رساند. البته نگران نباشید چون برای این که حجم ویتامین B6 در خون شما به این میزان برسد باید هزاران عدد موز بخورید. بهتر است پیش از خوردن موز به دلیل اینکه ممکن است پوست آن آلوده به آفت کش‌ها باشد، آن را خوب بشوئید.

 

شاید شناخته شده ترین و متداول ترین خطری که از پوست موز به ذهن می‌رسد سرخوردن روی آن است اما باید بدانید که پوست موز سمی‌نیست و در واقع یک خوراکی سرشار از مواد مغذی است. اگرچه خوردن پوست موز چندان متداول نیست اما از دیرباز در برخی غذاهای آسیایی یک پای ثابت بوده است. پوست موز معمولا به صورت پخته یا سرخ شده مصرف می‌شود.اگرچه پوست موز به صورت خام یا ترکیب با سایر میوه‌ها هم قابل خوردن است. پوست موز شیرینی خود میوه موز را ندارد اما هرچه موز رسیده تر باشد پوست آن نیز شیرین تر است.پوست موز نیز مانند میوه آن سرشار از پتاسیم، منیزیم، فیبر و تریپتوفان است. میزان فیبر موجود در پوست موز بسیار بیشتر از فیبر موجود در خود میوه است. پوست موز همچنین محتوی «لوتئین» است که این ماده یک آنتی اکسیدان تقویت کننده بینایی است و از چشم در مقابل تابش اشعه ماوراء بنفش و رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کند.