ثمرات نزدیکی ایران و ترکیه

ترکیه و ایران دو کشور بزرگ و هرکدام درسطح منطقه دارای تاثیرات مخصوص به خود هستند. ترکیه درچند دهه گذشته به دنبال ترمیم روابط سیاسی و امنیتی با محیط پیرامون خود بود ولی به دلیل حوادث خاورمیانه بحران‌های زیادی پیرامون این کشور و همسایه‌هایش به وجود آمده است. ترکیه برخلاف سیاست‌های گذشته خود که به دنبال حل و فصل حوادث پیرامون خود بود، این بار به مرکزی برای پشتیبانی تحولات خشونتبارعلیه سوریه تبدیل شده است. باید در نظر داشت که ترکیه هم محدودیت‌های خودش را دارد، این کشور نسبت به الحاق به اروپا در مقوله کردها با بن‌بست مواجه شد، در داخل و در مرزهای جنوبی با مشکلات جدی روبه‌رو شده و با اعتراضات علویون درسوریه، ترکیه و لبنان دراستان‌های گوناگونی دست‌وپنجه نرم کرد.

همچنین ترکیه از نظر سیاسی با مشکلات داخلی مواجه است و حتی اخیرا بین نخست‌وزیر و رئیس‌جمهور ترکیه هم مسائلی به‌وجود آمده است ولی ترکیه با وجود تمام این ناملایمات تصمیم خود را برای تبدیل شدن به یک قدرت اقتصادی گرفته و این سیاست را دنبال می‌کند. به‌رغم اینکه اختلافات زیادی درمورد منطقه میان ایران و ترکیه وجود دارد اما در بعد اقتصادی، ترکیه خود را از امکانات ایران محروم نکرد و طبق یک برنامه حساب‌شده برای بهره‌گیری از انرژی، نقشه‌هایی را طراحی کرده که هم بتواند از انرژی ایران استفاده کند و هم از انرژی کردستان عراق و هم از انرژی سوریه و حتی در اندیشه کشیدن خط لوله از قطر و حتی رژیم‌صهیونیستی به سمت اروپا نیز هست.

از سوی دیگر حدود یک‌سوم اقتصاد و صنایع ترکیه متکی به انرژی ایران است و این مهم، سبب شده که این کشور حداقل‌ها را درمورد ایران حفظ کند. اما در یک سال اخیر و با توجه به فشارها بر دولت عراق و تصویب قطعنامه در شورای امنیت جهت منع کمک به تروریست‌ها در عراق و سوریه، ترکیه هم ناگزیر خواهد شد از سیاست در‌های باز در برقراری رابطه با گروه‌های تروریستی عدول کند و سیاست مدبرانه‌تری برگزیند. ایران هم راه بازگشت ترکیه را به سیاست مدبرانه و حکیمانه باز گذاشته و سفر آقای روحانی به ترکیه دراین مقوله می‌گنجد و اکنون سفر وزیر خارجه ترکیه به ایران در شرایط جدیدتری شکل می‌گیرد که امیدواریم این سفر به تعدیل سیاست‌های ترکیه درمورد سوریه و عراق هم بینجامد.