شرط ادامه روند مذاکرات هسته‌ای از نگاه کیهان برزگر
رییس انجمن علوم سیاسی ایران گفت: تیم هسته‌ای برای این که بتواند روند مذاکرات را به طور جدی ادامه دهد باید با سیاست داخلی به یک نقطه تعادل برسد.
نشست خبری همایش سالانه‌ی انجمن علوم سیاسی ایران با موضوع بررسی دیپلماسی هسته‌ای، عصر چهارشنبه برگزار شد. این همایش یازدهم آذرماه با حضور موسسات، انجمن‌های علمی و نهادهای مختلف پژوهشی در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار خواهد شد.
در این همایش ابعاد مختلف داخلی، منطقه‌یی و بین‌المللی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
کیهان برزگر، رییس انجمن علوم سیاسی ایران در مورد اهمیت این همایش گفت: ما هم اکنون در دوره تاریخی خاصی هستیم و این دوره تاریخی شامل اتفاقاتی است که اخیرا در منطقه رخ داده است و روابط ما با قدرت‌های اصلی نظام بین‌الملل در حال بازتعریف شدن است. در ایران نیز از نظر سیاست داخلی هم دوران خوبی را بین نیروهای سیاسی داخلی در حال تجربه کردن هستیم. بر این اساس مساله برنامه هسته‌ای ایران در طول یک دهه اخیر به گونه‌ای در این مساله نقش داشته است. مثلا در منطقه بازتعریف روابط ایران با کشورهای منطقه مثل ترکیه یا عربستان و حتی تهدیدات رژیم صهیونیستی با وجود موضوع هسته‌ای در سیاست خارجی ایران تغییر پیدا کرده است. مثلا ایران و عربستان به صورت دوجانبه مشکلات چندانی ندارند اما مساله هسته‌ای عربستان سعودی را هم از لحاظ رابطه با آمریکا و هم رابطه با ایران به گونه‌ای وارد بحران کرده است.
او با بیان این که در آخرین دور مذاکرات هسته‌ای وین دیدیم که نقش عربستان به گونه‌ای متمرکز بر مشورت با آمریکایی‌ها و تغییر جو مذاکرات بود، اظهار کرد: کشورهای بزرگ با استفاده از ابزار تحریم می‌توانند فعالیت‌های هسته‌ای کشور را تحت تاثیر خود قرار دهند.
رییس انجمن علوم سیاسی ایران در مورد روند مذاکرات هسته‌ای کشورمان نیز اظهار کرد: موضوع هسته‌ای به گونه‌ای جایگاه ایران را در جنبه‌های مختلف سیاست خارجی بازتعریف کرده است. در این چارچوب همایش دیپلماسی هسته‌ای نیز در حال شکل گرفتن است تا افرادی که واقعا اعتقاد دارند هم‌زمان با بازتعریف جایگاه ایران در صحنه بین‌المللی و هم‌زمان با افزایش قدرت داخلی ایران به همان اندازه نیاز داریم که در حوزه‌های روشنفکری و تئوری و تولید دیدگاه‌های ملی که با دیپلماسی هسته‌ای ما به عنوان یک قدرت سازنده در یک مسیر باشد، تلاش کنند. در نظام بین‌الملل نیز هرگاه که میزان قدرت کشورها افزایش پیدا می‌کند به همان اندازه نیز تولید دیدگاه و نظریه در این زمینه افزایش می‌یابد. یعنی یک کشور نمی‌تواند ادعا کند که یک قدرت منطقه‌یی محسوب می‌شود اما تفکرات لازم برای افزایش این قدرت منطقه‌یی را در سطح دانشگاهی ندارد. کنفرانس دیپلماسی هسته‌ای فرصت بسیار خوبی است تا همه نخبگان و دانشگاهیان نکات و نظرات خود را در این زمینه مطرح کنند. استقبال از این همایش نیز بسیار زیاد بوده است و اکثر اساتید و نخبگان برجسته دانشگاه‌های کشور در آن حضور خواهند داشت.
برزگر در ادامه تصریح کرد:به نظر من تیم هسته‌ای تلاش خود را انجام داده است اما ما نیز باید نگاه خود را نسبت به پتانسیل‌های دیپلماسی هسته‌ای واقع گرایانه‌تر کنیم. در واقع ما با یک نظام بین‌المللی سروکار داریم که موضوع هسته‌ای برای آن‌ها یک چالش جدید است به همین دلیل تمام تلاش خود را خواهند کرد که تا جایی که می‌توانند منافع خود را افزایش داده و منافع کشور ما را کاهش دهند. به این صورت که به کشوری مثل ایران اجازه ندهند به راحتی پتانسیل‌های هسته‌ای خود را افزایش دهند. در این روند هنگامی که به انتهای یک دور از مذاکرات می‌رسیم متوجه می‌شویم که چقدر یک تیم مذاکره‌کننده تلاش کرده است و به چه میزان طرف مقابل سعی کرده است جلوی آن را گرفته و با آن مقابله کند. تیم مذاکره کننده ما نیز با توجه به واقعیت‌ها و امکاناتی که در اختیار دارد تاکنون تلاش‌های بسیار خوبی در این زمینه انجام داده است.
رییس انجمن علوم سیاسی ایران هم‌چنین در مورد عوامل کند کننده‌ی مذاکرات در رسیدن به یک توافق جامع هسته‌ای بیان کرد: البته باید به این نکته توجه داشت تیم هسته‌ای برای این که بتواند روند مذاکرات را به طور جدی ادامه دهد باید با سیاست داخلی به یک نقطه تعادل برسد. باید توجه داشت که دیپلماسی‌های هسته‌ای دیگری نیز که در تاریخ معاصر و نیز جنگ سرد وجود داشته روندی زمان بر بوده است. بنابراین نباید توقع داشت که مذاکرات هسته‌ای ایران خیلی زود به نتیجه‌ای دلخواه که رسیدن به یک توافق جامع است دست یابد.
او افزود: هم‌اکنون دو طرف مذاکرات خطوط قرمزی را برای خود مشخص کردند که برای فراتر رفتن از آن نیاز دارند تا به همه ابعاد خواسته‌های یک ملت را در سیاست‌های خارجی خود پاسخ دهند. اگرچه دو طرف هنوز نتوانسته‌اند از خطوط قرمز خودشان عبور کنند و سعی کنند به توافقی برسند که درواقع آن توافق نتیجه تعادل سیاست‌های داخلی آن کشورها باشد و از سیاست‌های داخلی دو کشور و نیز خواسته‌های آن‌ها باید به یک روند تعادلی برسند.
منبع: ایسنا
آخرین اخبار
