درباره وزرای پیشنهادی علوم نوشته شد،
نامه توکلی به روحانی: در بین اصلاح طلبان کسانی که در 88 نبودند، کم نیستند
احمد توکلی، نماینده مجلس شورای اسلامی درباره وزرای پیشنهادی علوم از سوی دولت به مجلس نامه سرگشاده‌ای نوشت.
متن این نامه به شرح زیر است:
«بسمه تعالی
برادر ارجمند جناب آقای دکتر روحانی
رییس جمهور محترم
سلام علیکم
ماجرای انتخاب وزیر علوم به شکلی پیش می‌رود که برای پیشرفت علمی و اوضاع کشور خسارت بار است.
1- طبق اصل یکصد و سی و سوم قانون اساسی وزراء به پیشنهاد رییس جمهور و رای اعتماد مجلس انتخاب می‌شوند. اصل یکصد و سی و هفتم نیز هر یک از وزیران را در برابر رییس جمهور و مجلس مسؤل می‌شمارد. در واقع، وزیر منتخب، برآیند همکاری رییس جمهور و مجلس است؛ نه نتیجه تقابل آنها. جنابعالی در واکنش به عدم رای اعتماد به آقای دکتر میلی منفرد فرمودید که ملاک خود را، حتی اگر ده بار معرفی شدگان رای اعتماد کسب نکنند، تغییر نخواهید داد. برخی مجلسیان نیز متقابلا اعلام کردند که هر فردی که در فتنه سال 88 فعال بوده باشد اعتماد ما را کسب نخواهد کرد.
2- منطق مجلس روشن است و بر دو پایه استوار است: اول، حوادث بعد از انتخابات سال 88 به درستی براساس ادبیات مستحکم اسلامی فتنه خوانده شده که به طور خلاصه دعوت به قانون از طرف نظام و گردنکشی در برابر قانون و ساختار شکنی برخی سیاستمداران و احزاب اصلاح طلب از طرف دیگر بود، با نتایجی بسیار تلخ. دوم: عقل و تجربه جهان شمول می‌گوید پست سیاسی را به کسانی که در تقابل با ساختار قانونی فعال بوده‌اند نمی‌دهند. جنابعالی حقوقدان و سیاستمدار با تجربه‌ای هستید. در اولی که علی‌القاعده با مجلسیان همراه هستید و دومی را هم حتما رد نمی‌کنید.
3- با این حساب چرا وضعیت چنین شده است؟ می‌توان تصور کرد که جنابعالی دوستان معرفی شده را مصداق فرد فعال در هنجار شکنی نمی‌دانید و مثلا مجلس با سختگیری بیشتری آنان را از فعالان تشخیص می‌دهد. اگر انتخابتان در دایره اصلاح طلبان می‌گنجد با توجه به این که در میان برادران اصلاح‌طلب، افراد با سابقه و مدیر و فهیمی که بدون شبهه در آن حوادث تلخ مشارکت نداشته‌اند، کم نیستند، حل مشکل آسان است. سعه صدر و گسترده کردن دایره انتخابتان شما را به انتخاب مدیران موفق و خوش سابقه اصلاح‌طلبی هدایت می‌کند که بلا شک مجلس به آنها رای خواهد داد، چرا که اکثریت مجلس به اصلاح‌طلب بودن یا نبودن آنقدر حساس نیستند که به صلاحیت و مقاومت بر خط امام رحمه الله علیه در دفاع از اصل نظام جمهوری اسلامی حساس است شاهد این مدعا، رای مجلس به کابینه‌ای است که اکثریت آن با اصلاح‌طلبان است و حتی برخی وزرای جنابعالی است که سابقه عضویت در شورای مرکزی حزب منحله و ساختارشکن مشارکت را داشته‌اند. البته بنده می‌پذیرم که سلایق و تمایلات در درک آن کلی و تشخیص مصادیق موثر است و بین ما نیز تفاوت‌هایی وجود دارد.
4- جناب آقای روحانی اگر این راه حل اتخاذ نشود و اختلاف ادامه یابد، زیانهای زیادی تشدید می‌شود. از جمله چنین تلقی می‌گردد که برخی در دولت با تکرار مشکل معرفی و عدم قبول می‌خواهند به جوانان این پیام را بدهند که مجلس با دانشگاه و دانشگاهیان نظر مساعد ندارد و تحمیل فضای خاصی را تعقیب می‌کند تا از این گل‌آلود کردن بین مجلس اصولگرا و جوانان تحصیل‌کرده، ماهی انتخاباتی بگیرند. این توهم یا تصور به نفع شما هم نیست. چرا که مردم در این میانه غایب‌اند و دیده نمی‌شوند، بلکه تصور دعوا بر سر لحاف ملا تقویت می‌شود که پشتیبانی مردمی را از هر دو دسته کاهش می‌دهد و البته بر خلاف خواسته جنابعالی است زیرا چنانکه خواهم گفت دود این وضعیت به چشم مردم گرفتار ولی هنوز امیدوار می‌رود.
5- اختلاف بین دولت و مجلس بر سر انتخاب وزیر علوم، موجب می‌شود که زمینه‌های تفاهم در مسائل اصلی‌تر کشور و مردم سخت گردد. مانند علاج رکود تورمی کمرشکن برای توده‌های ملت و پشتیبانی از مذاکرات سخت و تعیین‌کننده برادران دیپلمات ما در استیفای حقوق هسته‌ای ایران. در مطالعات اقتصاد سیاسی نشان داده می‌شود که کشمکش سیاسی چگونه ضد تولید و عدالت عمل می‌کند و هر دو سوی کشمکش دچار آسیب می‌شوند. اگر خدای ناخواسته این کشمکش ادامه یابد، دسته‌ای از مردم رییس جمهور و دسته‌ای دیگر مجلس را لجباز تلقی می‌کنند و اجماع مرکبی حاصل می‌شود که نه به سود دولت است و نه به سود ملت و نمایندگان ملت.
حتما به خاطر دارید که من تنها اصولگرایی بودم که ترجیح خود را بر اصلاح طلب بودن وزیر علوم اعلام کردم و در جریان رای اعتماد به آقای دکتر فرجی‌دانا نیز با دوستانم کمک کار بوده‌ام. پس می‌توانید این سخنان را از سر خیرخواهی بدانید و راه‌حل را بپذیرید.
برادر شما
احمد توکلی
نماینده مجلس شورای اسلامی
24/08/1393»
متن این نامه به شرح زیر است:
«بسمه تعالی
برادر ارجمند جناب آقای دکتر روحانی
رییس جمهور محترم
سلام علیکم
ماجرای انتخاب وزیر علوم به شکلی پیش می‌رود که برای پیشرفت علمی و اوضاع کشور خسارت بار است.
1- طبق اصل یکصد و سی و سوم قانون اساسی وزراء به پیشنهاد رییس جمهور و رای اعتماد مجلس انتخاب می‌شوند. اصل یکصد و سی و هفتم نیز هر یک از وزیران را در برابر رییس جمهور و مجلس مسؤل می‌شمارد. در واقع، وزیر منتخب، برآیند همکاری رییس جمهور و مجلس است؛ نه نتیجه تقابل آنها. جنابعالی در واکنش به عدم رای اعتماد به آقای دکتر میلی منفرد فرمودید که ملاک خود را، حتی اگر ده بار معرفی شدگان رای اعتماد کسب نکنند، تغییر نخواهید داد. برخی مجلسیان نیز متقابلا اعلام کردند که هر فردی که در فتنه سال 88 فعال بوده باشد اعتماد ما را کسب نخواهد کرد.
2- منطق مجلس روشن است و بر دو پایه استوار است: اول، حوادث بعد از انتخابات سال 88 به درستی براساس ادبیات مستحکم اسلامی فتنه خوانده شده که به طور خلاصه دعوت به قانون از طرف نظام و گردنکشی در برابر قانون و ساختار شکنی برخی سیاستمداران و احزاب اصلاح طلب از طرف دیگر بود، با نتایجی بسیار تلخ. دوم: عقل و تجربه جهان شمول می‌گوید پست سیاسی را به کسانی که در تقابل با ساختار قانونی فعال بوده‌اند نمی‌دهند. جنابعالی حقوقدان و سیاستمدار با تجربه‌ای هستید. در اولی که علی‌القاعده با مجلسیان همراه هستید و دومی را هم حتما رد نمی‌کنید.
3- با این حساب چرا وضعیت چنین شده است؟ می‌توان تصور کرد که جنابعالی دوستان معرفی شده را مصداق فرد فعال در هنجار شکنی نمی‌دانید و مثلا مجلس با سختگیری بیشتری آنان را از فعالان تشخیص می‌دهد. اگر انتخابتان در دایره اصلاح طلبان می‌گنجد با توجه به این که در میان برادران اصلاح‌طلب، افراد با سابقه و مدیر و فهیمی که بدون شبهه در آن حوادث تلخ مشارکت نداشته‌اند، کم نیستند، حل مشکل آسان است. سعه صدر و گسترده کردن دایره انتخابتان شما را به انتخاب مدیران موفق و خوش سابقه اصلاح‌طلبی هدایت می‌کند که بلا شک مجلس به آنها رای خواهد داد، چرا که اکثریت مجلس به اصلاح‌طلب بودن یا نبودن آنقدر حساس نیستند که به صلاحیت و مقاومت بر خط امام رحمه الله علیه در دفاع از اصل نظام جمهوری اسلامی حساس است شاهد این مدعا، رای مجلس به کابینه‌ای است که اکثریت آن با اصلاح‌طلبان است و حتی برخی وزرای جنابعالی است که سابقه عضویت در شورای مرکزی حزب منحله و ساختارشکن مشارکت را داشته‌اند. البته بنده می‌پذیرم که سلایق و تمایلات در درک آن کلی و تشخیص مصادیق موثر است و بین ما نیز تفاوت‌هایی وجود دارد.
4- جناب آقای روحانی اگر این راه حل اتخاذ نشود و اختلاف ادامه یابد، زیانهای زیادی تشدید می‌شود. از جمله چنین تلقی می‌گردد که برخی در دولت با تکرار مشکل معرفی و عدم قبول می‌خواهند به جوانان این پیام را بدهند که مجلس با دانشگاه و دانشگاهیان نظر مساعد ندارد و تحمیل فضای خاصی را تعقیب می‌کند تا از این گل‌آلود کردن بین مجلس اصولگرا و جوانان تحصیل‌کرده، ماهی انتخاباتی بگیرند. این توهم یا تصور به نفع شما هم نیست. چرا که مردم در این میانه غایب‌اند و دیده نمی‌شوند، بلکه تصور دعوا بر سر لحاف ملا تقویت می‌شود که پشتیبانی مردمی را از هر دو دسته کاهش می‌دهد و البته بر خلاف خواسته جنابعالی است زیرا چنانکه خواهم گفت دود این وضعیت به چشم مردم گرفتار ولی هنوز امیدوار می‌رود.
5- اختلاف بین دولت و مجلس بر سر انتخاب وزیر علوم، موجب می‌شود که زمینه‌های تفاهم در مسائل اصلی‌تر کشور و مردم سخت گردد. مانند علاج رکود تورمی کمرشکن برای توده‌های ملت و پشتیبانی از مذاکرات سخت و تعیین‌کننده برادران دیپلمات ما در استیفای حقوق هسته‌ای ایران. در مطالعات اقتصاد سیاسی نشان داده می‌شود که کشمکش سیاسی چگونه ضد تولید و عدالت عمل می‌کند و هر دو سوی کشمکش دچار آسیب می‌شوند. اگر خدای ناخواسته این کشمکش ادامه یابد، دسته‌ای از مردم رییس جمهور و دسته‌ای دیگر مجلس را لجباز تلقی می‌کنند و اجماع مرکبی حاصل می‌شود که نه به سود دولت است و نه به سود ملت و نمایندگان ملت.
حتما به خاطر دارید که من تنها اصولگرایی بودم که ترجیح خود را بر اصلاح طلب بودن وزیر علوم اعلام کردم و در جریان رای اعتماد به آقای دکتر فرجی‌دانا نیز با دوستانم کمک کار بوده‌ام. پس می‌توانید این سخنان را از سر خیرخواهی بدانید و راه‌حل را بپذیرید.
برادر شما
احمد توکلی
نماینده مجلس شورای اسلامی
24/08/1393»
منبع: ایسنا
گزارش خطا
آخرین اخبار