مقایسه تتر و دلار! خرید تتر یا نگهداری دلار برای حفظ سرمایه در شرایط بحران

این خبر از پایگاه خبری صدای ایران به طور جامع به مقایسه تتر و دلار می پردازد. تلاش شده است با نگاهی تحلیلی و با در نظر گرفتن معیارهای کلیدی مانند سرعت و سهولت نقل وانتقال، میزان کارمزدها، دسترسی و محدودیت ها به ویژه برای کاربران ایرانی، مسائل امنیتی و شفافیت تراکنش ها و نیز نقش تتر در بازار ارزهای دیجیتال آشنا شود. در پایان چشم اندازی از آینده ی کاربرد تتر در اقتصاد ایران ارائه می شود و نکاتی عملی برای خرید امن تتر مطرح خواهد شد.

چرا مقایسه تتر و دلار مهم است؟

وقتی درباره ی تتر صحبت می کنیم، در واقع داریم درباره ی یک پدیده ی جدید در دنیای مالی سخن می گوییم که با سرعت وارد معاملات روزمره شده است. تتر، استیبل کوینی که ارزش اسمی اش تقریباً معادل یک دلار آمریکا تعیین شده، راهی فراهم کرده تا ارزش پول در قالب دیجیتال و با سرعت بالا جابه جا شود. در نقطه ی مقابل دلار، ارزی است با سابقه ی چندین دهه در ساختار تجارت جهانی، مورد استفاده در ذخایر بانک های مرکزی و پوشش دهنده ی حجم عظیمی از تراکنش های بین المللی. بنابراین پرسش اصلی این است که در چهارچوب نیازهای متفاوت کاربران و کسب وکارها، هرکدام چه مزایا و معایبی دارند و کدام ابزار در هر وضعیت مناسب تر است؟

دلار و تتر؛ دو ابزار، دو جهان

دلار آمریکا واحد پول ملی ایالات متحده است و از منظر ساختار حقوقی و نهادی، پشتوانه ای عظیم و گسترده دارد. دلار در قالب های فیزیکی و الکترونیکی دسترس پذیر است و نظام بانکی بین المللی، شبکه سوئیفت و بازارهای مالی آن را به یکی از ستون های اصلی تجارت بین الملل تبدیل کرده اند. این پشتوانه نهادی به دلار اعتمادی می دهد که در سطح جهانی پذیرفته شده است؛ در نتیجه دلار نقش ذخیره ای، مرجع قیمت گذاری و واحدی برای پیمان های مالی ایفا می کند.

تتر اما موجودیتی دیجیتال است؛ توکنی که روی بلاک چین ها نقل وانتقال می یابد و هدف آن این است که همواره ارزشش نزدیک به یک دلار باقی بماند. در عمل، تتر ابزاری است برای کسانی که می خواهند ارزش ذخیره شده را سریع جابه جا کنند یا در فضای رمزارزها از نوسان های شدید رهایی یابند. تتر به واسطه ی سرعت انتقال و سهولت دسترسی در محیط های دیجیتال بسیار محبوب شده، هرچند تفاوت های بنیادین میان یک ارز ملیِ با پشتوانه ی دولتی و یک استیبل کوینِ مبتنی بر ادعای ذخایر وجود دارد.

سرعت و سهولت نقل وانتقال: تتر یا دلار؛ کدام سریع تر است؟

از منظر فوری و عملی، کاربرانی که صرفاً به دنبال انتقال سریع ارزش بین دو نقطه هستند، معمولاً تتر را ترجیح می دهند. انتقال تتر روی بلاک چین در اغلب شبکه ها ظرف چند ثانیه تا چند دقیقه قابل انجام است، بسته به اینکه از چه شبکه ای استفاده می کنید و آن شبکه چه بار تراکنشی دارد. این واقعیت به خصوص برای معامله گران روزانه یا کسانی که می خواهند در موقعیتی کوتاه مدت سرمایه شان را حفظ کنند، اهمیت زیادی دارد. نکته ی مهم اینکه انتقال تتر از کیف پول به کیف پول مستقیم است و وابسته به سیستم بانکی سنتی نیست. این یعنی در شرایطی که کانال های بانکی مختل یا محدود شده اند، انتقال تتر می تواند گزینه ی عملی تری باشد.

دلار اما غالباً به واسطه ی کانال های بانکی بین المللی و سیستم های رسمی جابه جا می شود. حواله های بین المللی ممکن است از چند ساعت تا چند روز طول بکشند و تحت تأثیر مقررات، کنترل های ارزی و محدودیت های زمان بندی بانک ها قرار گیرند. در حالت های اضطراری یا برای انتقال های فوری، دلار امکان استفاده از ابزارهایی مانند پرداخت های فوری داخلی را دارد، اما این ابزارها همیشه بین المللی و فراگیر نیستند. برای شهروندان ایرانی، محدودیت های دسترسی به کانال های بانکی جهانی و امکان مسدود شدن حساب ها ریسک عملیاتی را افزایش می دهد، بنابراین تتر از منظر سرعت و سهولت نقل وانتقال در بسیاری از موقعیت ها پیش می افتد.

با این حال، سوال مهم این است: آیا سرعت انتقال تتر به معنی برتری کامل آن است؟ پاسخ منفی است؛ چرا که در نهایت اگر مقصد نهایی نگهداری ارزش به شکل فیات یا دریافت دلار فیزیکی باشد، مسیر تبدیل تتر به دلار یا ریال و قدرت نقدشوندگی محلی عوامل تعیین کننده ای هستند. بنابراین سرعت در لایه دیجیتال یک مزیت است اما کافی نیست؛ باید پیوستگی و مسیر نقدشوندگیِ نهایی را هم در نظر گرفت.

مقایسه هزینه ها و کارمزدها

هزینه ای که کاربر برای نقل وانتقال یا نگهداری می پردازد از چند بخش تشکیل می شود: هزینه تراکنش شبکه ای، کارمزد صرافی ها و واسطه ها، اسپرد یا تفاوت قیمت در تبدیل و هزینه های پنهان مانند اسلیپج. در مسیر انتقال تتر، کارمزد شبکه یا همان گَس در شبکه هایی مثل اتریوم می تواند گاهی بسیار بالا برود، اما شبکه هایی مانند ترون یا زنجیره های کم هزینه تر آن را کاهش می دهند. بنابراین زمانی که درباره ی کارمزد تتر صحبت می کنیم، باید مد نظر داشته باشیم که هزینه واقعی تابعی از شبکه انتخابی و زمان تراکنش است.

در مقابل، انتقال دلار از طریق نظام بانکی بین المللی معمولاً کارمزدی ثابت یا نسبی دارد که بسته به بانک و مسیر انتقال متفاوت است. حواله های بین المللی ممکن است هزینه های بالایی داشته باشند و تبدیل ارز نیز معمولا با اسپردهایی همراه است که هزینه ی پنهان قابل توجهی را بر می دارند. برای کاربران ایرانی، مسیر دریافت دلار از طریق واسطه ها هزینه های بیشتری را در پی دارد و ریسک هایی مثل کارمزدهای پنهان یا دستمزدهای تبدیل نیز باید حساب شوند.

بنابراین در زمینه هزینه ها، تتر ممکن است برای انتقال داخلی یا بین معامله گران دیجیتال ارزان تر باشد، ولی وقتی حرف از تبدیل به فیات یا نقد کردن سرمایه است، هزینه های صرافی و بازار محلی می تواند مزیت تتر را کاهش دهد یا حتی آن را خنثی کند. اینجاست که انتخاب صرافی مناسب و زمان بندی تراکنش اهمیت پیدا می کند.

دسترسی و محدودیت ها

برای یک کاربر ایرانی، تفاوت میان تتر و دلار فراتر از ویژگی های فنی است؛ تجربه ی دسترسی به هرکدام تحت تأثیر تحریم ها، سیاست های بانکی و مقررات داخلی قرار دارد. داشتن حساب دلاری در بانک های خارجی یا دریافت حواله های بین المللی برای بسیاری از شهروندان و کسب وکارها به دلیل محدودیت های بین المللی دشوار یا پرریسک است. این محدودیت ها گاهی به معنای نیاز به واسطه های متعدد، هزینه های بالا و ریسک مسدود شدن منابع است. در چنین بستری، تتر به عنوان راهی برای انتقال و نگهداری ارزش در محیطی خارج از سیستم بانکی سنتی دیده می شود و بسیاری از کاربران آن را ابزار عملی تری برای محافظت از سرمایه می پندارند.

با این حال دسترسی به تتر نیز بدون محدودیت نیست. نهادهای ناظر در داخل کشور ممکن است مقرراتی وضع کنند که صرافی ها را ملزم به اجرای KYC و سایر ضوابط کنند. همچنین صرافی های خارجی ممکن است به دلیل فشارهای بین المللی همکاری یا ارائه ی خدمات به کاربران با هویت های معین را متوقف کنند. بازار P2P یا OTC در ایران همواره راه حل هایی ارائه می دهد اما مستلزم اعتماد بیشتر و بررسی دقیق طرف مقابل است. بنابراین دسترسی تتر برای کاربران ایرانی در چارچوب فنی آسان تر است اما در عمل به عوامل دیگری وابسته است که شامل سیاست گذاری های داخلی و شرایط بین المللی می شود.

امنیت و شفافیت تراکنش ها

امنیت تتر را باید در دو لایه بررسی کرد: امنیت فنی و امنیت اعتباری. از منظر فنی، تراکنش های تتر روی بلاک چین ثبت می شوند؛ ثبت غیرقابل تغییر و شفافیتِ قابل رَدی که یکی از مزایای بلاک چین است، کمک می کند تا جعل تراکنش یا پاک کردن آن به سادگی ممکن نباشد. اگر کلید خصوصی کیف پول در اختیار شخصی بماند، ریسک سرقت یا از دست رفتن دارایی وجود دارد؛ اما این نوع ریسک ها با پیروی از راهکارهای امنیتی مانند استفاده از کیف پول های سخت افزاری یا نگهداری آفلاین کلیدها قابل کنترل اند.

اما در سطح اعتباری، پرسش مهم درباره ی پشتوانه ی تتر مطرح می شود. استیبل کوین ها ادعا می کنند که هر توکن با دارایی واقعی یا معادل دلاری پشتیبانی می شود. ترکیب این ذخایر می تواند شامل پول نقد، اوراق بهادار کوتاه مدت، یا سایر دارایی های نقدشونده باشد. در طول زمان بحث هایی درباره ی سطح شفافیت این ذخایر و کیفیت آن ها مطرح شده؛ برای برخی کاربران این عدم قطعیت به مثابه ی ریسکِ اعتباری است. دلارِ رسمی اما از منظر نهادی از ساختار متفاوتی برخوردار است؛ دولت، بانک مرکزی و نظام بین المللی پشتوانه ای را شکل می دهند که اعتماد بلندمدت به آن را تقویت می کند. به این ترتیب، ثبات قیمت تتر تا حد زیادی به اعتماد بازار و کیفیت پشتوانه وابسته است، در حالی که دلار سنتی از منظر ساختار نهادی و قانونی دارای پایداری متفاوتی است.

نقش تتر در بازار رمزارزها

در بازار رمزارزها تتر نقشِ نقدِ دیجیتال را ایفا می کند. بسیاری از جفت های معاملاتی در صرافی ها با USDT فهرست می شوند و معامله گران آن را به عنوان یک واحد واسط برای خروج از نوسان رمزارزها به کار می برند. این نقش مالیِ تتر باعث شده که نقدشوندگی بازار افزایش یابد و فعالان بازار بتوانند به سرعت از موقعیت های پرنوسان خارج شوند. در مقایسه با دلار که کارکردی فراتر از بازار رمزارزی دارد و نقش ذخیره ای و پیمان گذاری در سطح بین المللی ایفا می کند، تتر عملکردی عملیاتی و کوتاه مدت در دل اکوسیستم دیجیتال دارد. این تمایز نشان می دهد که اگرچه تتر می تواند در چارچوب معاملات رمزارز جایگزین عملی دلار شود، اما در سطح ساختاری و نهادی جایگزینی کامل دلار توسط تتر ممکن نیست.

تحلیل آینده ی استفاده از تتر در اقتصاد ایران

محبوبیت تتر بین معامله گران ایرانی ریشه در چند عامل عملی دارد. نخست ثبات نسبیِ آن نسبت به رمزارزهای پرنوسان است؛ وقتی بازار بیت کوین یا آلتکوین ها دچار جهش های قیمتی می شوند، تتر به عنوان پناهگاهی موقت برای حفظ ارزش از نوسان به کار گرفته می شود. دوم نقدشوندگی بالای تتر در پلتفرم های داخلی و خارجی بسیاری از معامله گران را به استفاده از آن ترغیب کرده است، زیرا می توانند سرمایه را سریعاً جابه جا کرده و در موقعیت مناسب مجدداً وارد بازار شوند.

از سوی دیگر، تتر برخلاف دلار در عمل نیازمند کانال های بانکی رسمی نیست؛ برای افرادی که دسترسی به کانال های بانکی بین المللی ندارند یا نمی خواهند درگیر ریسک های مرتبط با تحریم و بلوکه شدن شوند، تتر گزینه ی جذابی است. این واقعیت باعث شده که در بازار ایران، تتر نقشی شبیه به ابزار کوتاه مدتِ محافظ دارایی ایفا کند. با این حال، چشم انداز بلندمدت استفاده از تتر در اقتصاد ایران به دو عامل کلیدی وابسته است: تحولات مقررات داخلی و میزان اعتماد به شفافیت ذخایر پشتوانه. هر گونه تغییر در مقررات می تواند مسیر استفاده از تتر را هموارتر یا دشوارتر کند و هر رویدادی که به اعتبار ذخایر تتر آسیب بزند می تواند باعث خروج ناگهانی سرمایه از این دارایی شود.

نکات عملی برای خرید امن تتر

برای کسانی که قصد خرید تتر دارند، چند حکم نسبت کاربردی می تواند به کاهش ریسک کمک کند. نخست اینکه از پلتفرم هایی استفاده کنید که فرآیند احراز هویت شفاف و سابقه ی قابل اعتمادی دارند؛ وجود مکانیزم های KYC و AML صحیح به این معناست که ریسک های عملیاتی و احتمال برخورد با کلاهبرداری کاهش می یابد. دوم اینکه پیش از انجام معامله، هزینه های صرافی و اختلاف قیمت پیشنهادی را ارزیابی کنید؛ برخی صرافی های محلی به دلیل محدودیت ها یا مخاطره پذیری های خاص، اسپرد بیشتری می گیرند که در مجموع هزینه ی خرید تتر را بالا می برد. سوم موضوع امنیت کیف پول است؛ نگهداری کلید خصوصی در محیطی امن، استفاده از کیف پول های سخت افزاری برای مقادیر بالاتر و دقت در آدرس های دریافت کننده از جمله قواعدِ بدیهی اما حیاتی اند.

مسئله ی بعدی آگاهی از مقررات است. بازار رمزارزها پویا است و کشورها ممکن است سیاست های جدیدی را در جهت محدودسازی یا تنظیم بازار وضع کنند. بنابراین مانیتور کردن اخبار حقوقی و اطلاع رسانی رسمی می تواند فرد را از مواجهه با ریسک های قانونی محافظت کند. نهایتاً، در مسیر تبدیل تتر به ریال یا دریافت نقدینگی، بهتر است از صرافی های معتبر یا بازارهای P2P شناخته شده استفاده شود تا ریسک معامله با اشخاص نامطمئن کاهش یابد.

نقش صرافی ها در خرید تتر تمیز (معتبر)

صرافی ها در تجربه ی خرید و فروش تتر نقش بسیار تعیین کننده ای ایفا می کنند. صرافی های خارجی اغلب نقدشوندگی و قیمت نزدیک به بازار جهانی ارائه می دهند اما در دسترسی کاربران ایرانی محدودیت هایی دارند. در مقابل، صرافی های داخلی امکان تسویه ریالی سریع تر و فرآیندهای بومی شده را فراهم می کنند اما ممکن است به خاطر مسائل مربوط به نقدشوندگی جهانی یا هزینه های عملیاتی، قیمت نهایی متفاوتی ارائه کنند. بازارهای P2P و OTC نیز مزیت هایی مانند انعطاف در معاملات بزرگ ارائه می کنند اما نیاز به سنجش دقیق اعتباری طرف مقابل دارند. از همین رو انتخاب یک پلتفرم قابل اعتماد، یکی از ارکان تجربه ی امن در خرید تتر است.

بیان یک تجربه ی فرضی می تواند کمک کننده باشد: کاربری که قصد دارد سود یک معامله را سریع خارج کند، اگر روی صرافی خارجی معامله کند ممکن است به سرعت تتر را دریافت و آن را به کیف پول شخصی منتقل کند، اما تبدیل به ریال در بازارِ محلی و انتقال به حساب بانکی او می تواند تا چند روز طول بکشد یا مستلزم واسطه هایی باشد. همین کاربر اگر از یک صرافی داخلی معتبر استفاده کند ممکن است با سرعت بیش تری ریال دریافت کند، اما هزینه ی نهایی می تواند متفاوت باشد. بنابراین درک فرایند هر پلتفرم و هزینه های پنهان آن ضروری است.

مثال کاربردی: یک معامله روزانه و مسیر ارزش

تصور کنید یک معامله گر روزانه بعد از یک نوسان مثبت در بیت کوین، تصمیم می گیرد سود را نقد کند. او می تواند بیت کوین را روی همان صرافی به USDT تبدیل کند و پول را به صورت تتر نگه دارد تا در فرصت مناسب دوباره وارد بازار شود. مزیت این روش سرعت و سهولت انتقال است. اگر او بخواهد دلار فیزیکی یا حواله دلاری دریافت کند، روند پیچیده تر، هزینه برتر و زمان گیرتر خواهد بود. از این زاویه، تتر به عنوان ابزار واسط انتقال ارزش در معاملات کوتاه مدت نقش برجسته ای دارد، اما عملاً خروج کامل از اکوسیستم رمزارز به فیات نیازمند توجه به سایر مولفه هاست.

ملاحظات حقوقی و اخلاقی برای خرید تتر

در حالی که تتر و سایر استیبل کوین ها ابزارهای کارآمدی برای انتقال ارزش اند، نباید از خطرهای احتمالی چشم پوشی کرد. استفاده از ابزارهای دیجیتال برای دور زدن تحریم ها یا انجام فعالیت های غیرقانونی می تواند پیامدهای حقوقی و اخلاقی جدی به دنبال داشته باشد. معامله گران و کاربران باید همواره چارچوب های قانونی کشور خود را مد نظر قرار دهند و در چارچوب قوانین فعالیت کنند. همچنین شفافیت در انجام معاملات و رعایت اصول شناخت مشتری (KYC) و مقابله با پول شویی (AML) از منظر اخلاقی و حقوقی ضرورت دارد.

تحولات اخیر و نشانه ها

بازار استیبل کوین ها و به خصوص پروژه هایی مانند تتر همواره تحت نظر نهادهای ناظر و پژوهشگران بوده اند. در سال های اخیر بحث هایی درباره ی شفافیت ذخایر، بررسی های نظارتی و تلاش برای انطباق با استانداردهای مالی بین المللی مطرح شده که نشان دهنده ی بلوغ نسبی بازار و تمایل بازیگران به شفاف تر شدن است. این روندها می تواند اثرات بلندمدتی روی اعتماد کاربران و ساختار بازار داشته باشد و بر ثبات قیمت تتر تاثیر بگذارد؛ زیرا هر اندازه شفافیت و استانداردهای نظارتی تقویت شود، احتمال نوسان های ناشی از شایعات یا نگرانی های اعتباری کاهش خواهد یافت.

جمع بندی: کدام یک برای چه استفاده ای مناسب تر است؟

پس از مرور معیارهای مختلف نتیجه روشن است: دلار و تتر هر کدام برای اهداف خاصی مناسب اند. دلار از منظر ساختارهای نهادی، پشتوانه قانونی و نقش در اقتصاد جهانی ابزارِ مطمئن تری برای ذخیره ارزشِ بلندمدت و انجام تراکنش های بین المللی است. تتر اما در لایه ی عملیاتیِ بازار دیجیتال، به علت سرعت، دسترسی و نقدشوندگیِ بالا ابزارِ کارآمدتری برای معامله گران و کاربرانی محسوب می شود که می خواهند در فضای رمزارزها سریع و بدون ورود به کانال های بانکی سنتی جابه جا شوند.

برای کاربران ایرانی که به دنبال خرید تتر هستند، نکات اصلی شامل انتخاب صرافی معتبر، آگاهی از کارمزدها و مسیرهای تبدیل، رعایت امنیت کیف پول و دنبال کردن اخبار مقرراتی است. در جمع بندی و به صورت غیرتبلیغاتی باید اشاره کرد که برخی پلتفرم های داخلی تلاش کرده اند با ارائه ی فرآیندهای ساده ی ثبت نام و احراز هویت، امکان خرید تتر تمیز و کارمزدهای رقابتی را تسهیل کنند. به عنوان یک مثال ذکر نام یک پلتفرم داخلی صرفاً در چارچوب اطلاع رسانی و جمع بندی انجام می شود: صرافی تترا (tethera.io) به عنوان یکی از گزینه هایی که در بازار ایران مطرح شده، خود را پلتفرمی معرفی می کند که امکان خرید تتر تمیز، ثبت نام و احراز هویت آسان و کارمزد مناسب را ارائه می دهد. این اشاره تنها برای آگاهی خواننده است و انتخاب نهایی باید بر اساس بررسی های مستقل و رعایت نکات امنیتی و قانونی انجام شود.

سوالات متداول (FAQ)

تفاوت اصلی بین تتر و دلار در چیست؟

تتر یک دارایی دیجیتال است که در شبکه های بلاک چین جابه جا می شود و هدف آن حفظ ارزش نزدیک به یک دلار است، اما پشتوانه ی آن از نظر ساختار و نهادهای مسئول با دلار رسمی تفاوت دارد. دلار ارز ملی یک کشور است که توسط نظام بانکی و دولت پشتیبانی می شود و در پیمان های بین المللی و ذخایر بانک های مرکزی نقش کلیدی دارد. تتر نقش عملیاتی و واسط در فضای دیجیتال ایفا می کند ولی دلار نقشِ نهادی و مرجع را حفظ کرده است.

آیا برای کاربران ایرانی خرید تتر امن است؟

خرید تتر می تواند امن باشد، اما وابسته به انتخاب پلتفرم معتبر، رعایت نکات امنیتی کیف پول و آگاهی از مقررات داخلی است. استفاده از صرافی هایی که مراحل احراز هویت شفاف، سابقه ی عملیاتی و نقدشوندگی مناسب دارند، ریسک را کاهش می دهد. همچنین باید از پیامدهای قانونی و محدودیت های احتمالی مطلع بود.

چگونه می توانم تتر را سریع و کم هزینه انتقال دهم؟

انتخاب شبکه ی بلاک چین مناسب مؤثر است. شبکه هایی مانند ترون یا سایر زنجیره های کم هزینه معمولاً هزینه های تراکنش کمتری نسبت به شبکه هایی مانند اتریوم دارند. توجه به وضعیت ترافیک شبکه در زمان تراکنش و استفاده از کیف پول های امن نیز به کاهش هزینه و افزایش سرعت کمک می کند. در نهایت باید هزینه های صرافی و کارمزدهای برداشت را نیز در محاسبات در نظر گرفت.

آیا تتر همیشه معادل یک دلار باقی می ماند؟

هدف تتر حفظ نسبت ۱ به ۱ با دلار است، اما در عمل قیمت تتر ممکن است تحت تأثیر عوامل بازار، کیفیت ذخایر پشتوانه و شرایط نقدشوندگی نوسان های کوچک یا مقطعی را تجربه کند. اعتماد بازار و شفافیت در گزارش های ذخایر در این ثبات نقش تعیین کننده ای دارد.

بهترین روش برای تبدیل تتر به ریال چیست؟

معمولاً استفاده از صرافی های داخلی معتبر یا بازارهای P2P شناخته شده روش های متداول اند. قبل از معامله باید کارمزد، اسپرد و شهرت طرف معامله را بررسی کنید. برای مبالغ بالا، استفاده از مکانیزم های OTC می تواند گزینه ی مناسبی باشد اما ریسک های خود را دارد و نیازمند دقت و شناخت طرف مقابل است.

تفاوت تتر با سایر استیبل کوین ها مانند USDC در چیست؟

هر استیبل کوین بر اساس سیاست های پشتوانه و شفافیت متفاوتی ساخته شده است. برخی سرمایه گذاران به خاطر شفافیت بیشتر و استانداردهای نظارتی بالاتر USDC را ترجیح می دهند، در حالی که تتر از منظر حجم بازار و نقدشوندگی سهم بزرگ تری دارد. انتخاب میان آن ها بستگی به اولویت های فردی در زمینه ی نقدشوندگی، شفافیت و هزینه ها دارد.

آیا استفاده از تتر می تواند برای فرار از تحریم ها به کار رود؟

هرچند فناوری بلاک چین امکان انتقال سریع و بدون واسطه را فراهم می کند، استفاده از آن برای نقض تحریم ها یا انجام فعالیت های غیرقانونی پیامدهای حقوقی جدی دارد. توصیه می شود کاربران در چارچوب قوانین ملی و بین المللی عمل کنند و از ابزارهای مالی فقط در مسیرهای قانونی استفاده نمایند.