تهران، از خرابی به بازسازی/ شهرداری تهران گام بلندی برداشت
به کزارش صدای ایران، با شدت گرفتن حملات در روزهای میانی جنگ، برخی نقاط حساس شهری، از جمله مراکز استراتژیک و مناطق مسکونی نزدیک به آنها، دچار آسیب‌های جزئی و بعضاً ساختاری شدند. ساختمان‌هایی با زیرساخت فرسوده یا بدون استانداردهای ایمنی کافی، بیش از دیگران از فشار موج انفجارها، لرزش‌های ثانویه یا اختلال در سامانه‌های شهری آسیب دیدند. این وضعیت، اهمیت مقاوم‌سازی زیرساخت‌های حیاتی در پایتخت را بیش از پیش یادآور شد.
علاوه بر آسیب فیزیکی، شوک روانی حاصل از خطر بالقوه حمله مستقیم به تهران، فضای عمومی شهر را نیز تحت‌تأثیر قرار داد. کاهش فعالیت‌های عمرانی، تعلیق بخشی از پروژه‌های ساختمانی، و تعطیلی مقطعی دفاتر و اماکن عمومی، از جمله نتایج غیرمستقیم جنگ در عرصه شهری تهران بود. در چنین فضایی، کارکرد روزمره بسیاری از ساختمان‌ها – از مدارس گرفته تا ادارات و مراکز تجاری – دستخوش اختلال شد.
جنگ ۱۲ روزه بار دیگر ضعف‌ها و آسیب‌پذیری‌های پنهان در ساختار کالبدی تهران را نمایان کرد. از نبود پناهگاه‌های ایمن در مناطق پرجمعیت گرفته تا خلأ در سامانه‌های هشداردهنده، همه و همه زنگ خطری جدی برای بازنگری در سیاست‌های شهرسازی و مقاوم‌سازی به‌ویژه در برابر تهدیدات نظامی بودند. حتی در مناطقی که خسارت مستقیم دیده نشد، زیرساخت‌های حیاتی همچون شبکه برق، مخابرات و حمل‌ونقل دچار اخلال‌هایی شدند که نشان از شکنندگی غیرقابل انکار دارد.
این تحولات، نه‌فقط هشداری برای مدیریت شهری، بلکه تلنگری برای سیاست‌گذاران ملی بود تا تاب‌آوری شهری در برابر بحران‌های فراگیر را از یک اولویت جانبی به یک ضرورت راهبردی تبدیل کنند. جنگ اگرچه کوتاه بود، اما نشان داد تهران، با تمام اهمیت و گستردگی‌اش، نیازمند نگاهی نوین به امنیت کالبدی، مدیریت بحران و آینده‌نگری در طراحی شهری است؛ نگاهی که در غیاب آن، حتی تهدیدی گذرا نیز می‌تواند به بحرانی گسترده بدل شود.
بازسازی‌های جزئی الان به بالای ۹۰درصد رسیده است
بخش عمده‌ای از ساختمان‌هایی که در جنگ‌تحمیلی ۱۲ روزه آسیب دیدند دارای اسکلت بتنی بودند؛ منصور سعیدی نایب رئیس اول سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران در پنل تخصصی «ارزیابی آسیب‌پذیری و برنامه‌ریزی بهسازی و بازسازی سازه‌های شهری پس از انفجارهای جنگی» با اعلام این خبر گفت: ۷۰ درصد ساختمان‌هایی که آسیب دیدند بتنی بودند، یعنی ساختمان‌هایی که سازه‌های فلزی داشتند و در ۱۵ سال گذشته ساخته شده بودند نسبت به ساختمانهای بتنی آسیب کمتری دیدند. که این موضوع نیز در حال بررسی است.
وی اظهار کرد: قرار بر این است که ما یک برآورد دقیق به لحاظ تکنیکال ارائه دهیم که کدام ساختمان‌ها نیاز به مقاوم‌سازی و کدام نیاز به نوسازی دارند. به گزارش روابط‌عمومی مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران آمار به‌دست آمده از مناطق ۲۲ گانه نشان می‌دهد که بخش عمده خسارت واحدهای آسیب دیده مربوط به شکستن شیشه و پنجره است.
در این زمینه بحث بازسازی‌های جزئی به بالای ۹۰ درصد رسیده است. در ادامه سید علی شریفی معاون سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران گفت: خوشبختانه شهرداری تهران در بحث جبران خسارت‌ها پای کار آمد و عنوان کرد که بدون دریافت هزینه یک‌سری از ماموریت‌ها را بر عهده می‌گیرد. وی تاکید کرد: بحث بازسازی‌های جزئی الان به بالای ۹۰ درصد رسیده است، منتظر دریافت گزارش سازمان نظام مهندسی هستیم تا ادامه کار را پیش ببریم.
منبع:صدای اقتصاد
