جزئیات جلسه محاکمه قاتل الهه حسین نژاد؛ متهم: مرا جادو کرده بودند

جلسه دادگاه با ریاست غلامرضا جواهری رئیس شعبه یک دادگاه کیفری استان تهران و مستشاران ابراهیم گل سفید و احسان شیخ الحکمایی و با حضور متهم، خانواده اولیای دم و وکلای طرفین برگزار شد.

به گزارش صدای ایران از ایرنا،نماینده دادستان با دستور رئیس دادگاه در جایگاه قرار گرفت و کیفرخواست پرونده را قرائت کرد.

محمدرضا گائینی نماینده دادستان اسلامشهر در جایگاه قرار گرفت و درباره متهم پرونده گفت: متهم متولد سال ۱۳۷۲ و فاقد محکومیت موثر کیفری و دارای وکیل تعیینی با نام وکیل پایه یک دادگستری داوود کرمی است.

وی ادامه داد: مباشرت در قتل عمد زن مسلمان در ماه حرام، مخفی کردن جسد مقتوله، تخریب عمدی اموال شامل دو عدد گوشی تلفن، کیف و مدارک مقتوله به ارزش ۱۵۰ میلیون تومان عناوین اتهامی متهم است.

نماینده دادستان اسلامشهر اظهار کرد: پرونده ابتدا با عنوان مفقودی و سرقت ثبت شده بود اما بعد عناوین اتهامی با توجه به اقدامات مجرمانه تغییر یافت.

گائینی با اشاره به تشکیل پرونده شخصیت برای متهم، افزود: متعاقب گزارش پزشکی قانونی علائم و سابقه اختلال روانی ندارد.

وی گفت: با توجه به مجموعه ادله و مستندات موجود، گزارش پلیس آگاهی، اظهارات مطلعین، گزارش معاینه جسد، علت فوت آسیب به قلب، گواهی پزشکی قانونی در خصوص صدمات، گزارش بررسی صحنه جرم و اقرار صریح متهم در مرحله جلسات تحقیقات مقدماتی و کیفیت ابراز شده و قصد متهم در ارتکاب قتل عمده، محکومیت مشارالیه مورد استیفا است.

نماینده دادستان اسلامشهر اضافه کرد: اولیای دم مطابق گواهی انحصار وراثت صادره پدر و مادر مقتوله هستند که ضمن حضور در شعبه بازپرسی شکایت خود را ثبت و مطالبه قصاص و دیه صدمات غیر مسری در فوت را دارند.

چهار خرداد امسال خبر مفقود شدن دختری به نام الهه حسین نژاد ساکن اسلامشهر، حوالی میدان آزادی در فضای مجازی منتشر شد. بلافاصله پرونده قضایی در این خصوص تشکیل و پلیس موضوع را تحت پیگیری قرارداد.

در ۱۴ خرداد با دستور قضایی دادستانی تهران و در پی تحقیقات گسترده انجام شده، پیکر الهه حسین نژاد در بیابان‌های اطراف تهران کشف و متهمین پرونده دستگیر شدند و پرونده به شعبه ویژه بازپرسی ارجاع شد.

پیرو تاکید رئیس کل دادگستری استان تهران، مبنی بر تسریع در روند رسیدگی به پرونده قتل الهه حسین نژاد در ارتباط با اتهامات مشتکی عنه (متشاکی)، دایر بر مباشرت در قتل عمدی، مخفی کردن جسد، تخریب عمدی اموال و ایراد صدمات غیرمسری در فوت، پس از تکمیل فرایند تحقیقات مقدماتی در شعبه بازپرسی و موافقت دادستان با قرار نهایی و صدور کیفر خواست، پرونده به محاکم کیفری یک استان تهران ارسال شد.

مادر الهه حسین نژاد: از دادگاه تقاضای قصاص متهم را در ملاء عام دارم

در همین رابطه رکنا گزارش داد، بعد از اینکه نماینده دادستان جرم متهم را با توجه به مدارک موجود محرز تشخیص داد، مادر مقتول در جایگاه ایستاد گفت: من مادر الهه هستم . ما ۲۴ سال برای الهه تلاش کردیم. پدرش او را با پول کارگری بزرگ کرد. الهه هم کار می‌کرد. وقتی پسرم، آرش به دنیا آمد، الهه گفت من بالاخره کار می‌کنم تا شما به جایی برسید و آرش در آرامش باشد. روز حادثه الهه آخرین بار به من گفت ده دقیقه دیگر می‌رسم.

آن ده دقیقه شد دو ماه و الهه نیامد. آرش هنوز مرگ خواهرش را باور نکرده و مرتب می‌گوید به الهه زنگ بزنید. من درخواست اعدام در ملا عام دارم. من ۱۲ روز همه اسلامشهر را پیاده رفتم و‌ گشتم، اما بچه‌ام نبود. دخترم نان کارگری می‌خورد. او ماهی ۲۰ میلیون می‌گرفت و کارگری می‌کرد چون نان حلال می‌خواست. الهه گوشی خریده بود، چون می‌خواست کار راه بیندازد و بتواند برای درمان برادرش کمک کند. شوهر من حسرت بچه‌هایش را کشید. چون همیشه کار می‌کرد. بچه‌های من حسرت داشتند ولی کارگری کردند. متهم می‌توانست بچه من را پرت کند بیرون، چرا او را کشت ؟ او بچه‌ام را کشت. آرش هم عذاب می‌کشد. من فقط قصاص می‌خواهم.

متهم قتل الهه حسین نژاد: مرا جادو کرده بودند

در ادامه جلسه، متهم در جایگاه حاضر شد. قاضی خطاب به او گفت: «بر اساس مدارک موجود، علت فوت وارد آمدن جراحات به قلب بوده که تو مرتکب شده‌ای. همچنین طبق نظر پزشکی قانونی، هیچ‌گونه اختلال روانپزشکی در تو مشاهده نشده. نتیجه آزمایش مواد روانگردان نیز منفی بوده است. چه توضیحی داری؟»

متهم در حالی‌که گریه می‌کرد گفت: «من حرفی ندارم. مرتبا به خرم‌آباد می‌رفتم. مادرزنم دخالت می‌کرد. به خانواده‌ام هم گفتم ول کنید من را. اما من زنم را دوست داشتم. خواهرزنم که طلاق گرفته بود، گفت تو را جادو کرده‌ایم تا بلایی سرت بیاید. پسرخاله زنم هم گفت تو را جادو کرده‌اند، برو پاکش کن. من هم به تهران آمدم و چند روز در نواب نزد پسرخاله‌ام ماندم. روز حادثه پسرعمویم من را دعوت کرده بود. گفتم اسنپ کار می‌کنم و بعد می‌آیم. آن روز از خیابان انقلاب بنزین زدم، سپس به سمت ترمینال آزادی رفتم و مسافری را پیاده کردم. بعد ایستادم سمت زیرگذر که افسر گفت برو آن‌طرف. اگر نگفته بود، شاید مسافر دیگری سوار می‌شد. وقتی جا به جا شدم، الهه آمد. حدود بیست دقیقه آنجا بودم. او سوار شد و گفت من حساب می‌کنم.»

متهم ادامه داد: «الهه ابتدا در صندلی عقب بود اما جلو آمد. در مسیر آزادگان جنوب بودیم. او داشت ویس گوش می‌داد. پرسیدم صدای کیست؟ و بحثمان شروع شد.»

قاضی پرسید: «درباره قتل توضیح بده.»

متهم پاسخ داد: «من روی ویس حساس هستم. حتی زنم اگر ویس گوش می‌داد ناراحت می‌شدم. الهه گفت چرا عصبانی هستی؟ گفتم از زنم ناراحتم. بعد درگیر شدیم.»

قاضی دوباره پرسید: «قتل عمد را قبول داری؟»

متهم: «نه.»

قاضی: «تخریب اموال را چطور؟»

متهم: «فکر می‌کردم گوشی متعلق به شخص دیگری است. روز آخر فهمیدم گوشی الهه است و آن را پرت کردم. من گوشی نمی‌خواستم. به اندازه کافی پول داشتم. مال و اموال دارم. نیاز به سرقت نداشتم. پرونده‌هایی که دارم مربوط به زنم است. من او را دوست داشتم. ما بچه‌دار نمی‌شدیم ولی می‌خواستم با او بمانم.»

متهم افزود: «روز حادثه، حدود ۲۰ دقیقه زیر پل قائمیه بودیم. هیچ ماشینی نایستاد بپرسد چه شده. وقتی الهه را زدم، ترسیده بودم و نمی‌دانستم چه کنم. می‌خواستم او را به بیمارستان ببرم، اما قاطی کردم. تصویر زنم جلوی چشمم آمد و دیگر نفهمیدم چه شد. دو ماه است شب و روز ندارم. بعد از حادثه رفتم سمت پمپ‌بنزین و سپس بیابان.»

قاضی پرسید: «صدمات را چگونه وارد کردی؟»

متهم پاسخ داد: «یکی دو ضربه بیشتر نزدم. مردم باید بدانند قبل از این ماجرا می‌خواستم به آبیک قزوین بروم ولی لاستیک ماشین پنچر شد و نتوانستم بروم. حتما حکمتی بوده است.»

در پایان، وکیل متهم، آقای کرمی، اظهار داشت: «ضمن ابراز تسلیت به اولیای دم، نکاتی را از بعد حقوقی مطرح می‌کنم. اقرار متهم به نحوه ارتکاب جرم در روشن‌شدن پرونده مؤثر بوده است. با توجه به محتویات پرونده، متهم نه انگیزه مالی داشته و نه قصد قبلی برای قتل. به نظر می‌رسد متهم تحت فشار روانی و در شرایط ناآگاهانه مرتکب جرم شده و فاقد توانایی سنجش عقلایی سود و زیان رفتار خود بوده است. بنابراین به نظر می‌رسد او قوه تمیز نداشته و درخواست جلب نظر هیأت کارشناسی برای بررسی دقیق‌تر را داریم.»

او ادامه داد: «در خصوص اتهام اختفای جسد، این اتهام معمولاً به فردی که قتل را مرتکب نشده وارد می‌شود. در این پرونده چون متهم خود مرتکب قتل شده، نمی‌توان دو عنوان اتهامی به او نسبت داد. درباره سرقت نیز باید گفت موکل قصد سرقت نداشته و تنها خواسته از آن وسایل خلاص شود.»