ابراهیم دیباجی درگذشت
به گزارش صدای ایران از ایسنا، سیدابراهیم دیباجی (متولد ۱۳۱۵)، پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران بود. او از سال ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۵، در لغت‌نامه دهخدا بررسی فرم‌های مؤلفان را برعهده داشت و نیز از سال ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۶، در بخش بررسی و تحقیق کتابخانه مجلس شورا به فهرست‌نگاری کتاب‌های خطی و پژوهش اشتغال یافت. در سال ۱۳۴۹، به کتابخانه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران دعوت و به‌عنوان کارشناس کتاب‌های فارسی و عربی مشغول کار شد. دیباجی که دارای تحصیلات حوزوی بود، در سال ۱۳۵۰، مربی گروه زبان و ادبیات عربی دانشکده شد و در سال ۱۳۶۰، از دانشگاه بیروت دکترا گرفت.
فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه مجلس شورای ملی سابق، شماره دهم بخش یکم، (با همکاری عبدالحسین حائری، و عالمه اوحدی)، فهرست نسخه‌های خطی کتابخانه خانقاه نعمت‌اللهی تهران (دو جلد)، فهرست مقاله‌های موجود در مجله دانشکده ادبیات دانشگاه تهران (بخش اول)، الجدید فی الصرف و النحو، بدایة البلاغة، ابن سینا به روایت اشکوری و اردکانی، تصحیح چهارده رساله فارسی عرفانی از صائن‌الدین ترکه اصفهانی (با همکاری دکتر موسوی)، تصحیح «المناهج فی المنطق» ابن ترکه، مدخل منطق لوکری، تصحیح بخش الهی «بیان الحق بضمان الصدق» لوکری، تصحیح «القبسات» میرداماد با همکاری پروفسور ایزوتسو و ...)، معجم المثنی، فرهنگ تحلیلی منطق صوری، موسوعة اصطلاحات العلوم و الفنون، فرهنگ تحلیلی معربات، فرهنگ تحلیلی علوم بلاغی، سهم معارف اسلامی در پدیداری سمانتیک و هرمنوتیک در جهان، فرهنگ تحلیلی علوم دستوری عربی، فرهنگ تحلیلی اصول فقه اسلامی، فرهنگ فلسفی ـ منطقی، دستور زبان تطبیقی عربی و فارسی، مقایسه غزل‌های دیوان شمس با غزل‌های حافظ، مولانا و حافظ، آثار و افکار ابن عربی در عارفان پس از او، سهم زبان فارسی در گسترش علوم بلاغی و سلسله مقالاتی در زمینه ادبیات و فلسفه در مجله‌های مختلف از آثار اوست.
خانه اندیشمندان علوم انسانی در پیامی "ضایعه درگذشت این استاد گرانقدر را به جامعه علمی کشور به ویژه اصحاب علوم انسانی" تسلیت گفته و نوشته است: خانه اندیشمندان علوم انسانی افتخار داشت در خرداد سال ۱۴۰۱ آیین نکوداشت این استاد فاضل را با حضور اساتید و دانشجویان علاقه‌مند به ایشان برگزار کند.
