هندوستان تایمز: جنگ تمام عیار، گزینه ایران و آمریکا نیست
مساله تنش میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده به صدر اخبار بین المللی بسیاری از رسانه‌های محلی در کشور‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بازگشته است. آیا سیاست مدیریت تنش میان تهران و واشنگتن که قدمتی چهار دهه‌ای دارد همچنان می‌تواند منطقه غرب آسیا را از تبدیل شدن به صحنه درگیری این دو کشور دور نگاه دارد و یا دو طرف به زمان صفر نزدیک می‌شوند؟
به گزارش صدای ایران از ایرنا،هندوستان تایمز در گزارشی در این‌باره می‌نویسد: دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، قریب به چندهفته پیش در مصاحبه‌ای گفت که او به رهبر ایران، نامه نوشته و پیشنهاد مذاکرات مستقیم در مورد موضوع هسته‌ای را داده است. ترامپ در حالی که چشم انداز «توافق به منظور حفظ صلح» را حفظ می‌کرد، نسبت به اقدام نظامی علیه ایران هشدار داد. نزدیک به یک ماه پس از امضای بخشنامه اجرایی ترامپ مبنی بر بازگرداندن «فشار حداکثری» بر ایران، او رویکرد تشدید فشار و پیشنهاد گشایش دیپلماتیک در روابط تهران و واشنگتن را همزمان پیش می‌برد.
در بیانیه وزارت امور خارجه ایالات متحده با اعلام پایان معافیت از تحریم‌ها برای عراق خاطرنشان شده که «ما به ایران اجازه نمی‌دهیم هیچ درجه‌ای از تسکین اقتصادی یا مالی را دریافت کند.»
ایران به موضع خود مبنی بر عدم مذاکره تحت فشار پایبند است. رهبر ایران اخیرا در دیداری با مقام‌های سیاسی نظام استدلال کرد که هدف ایالات متحده «حل مسائل نیست، بلکه اعمال کنترل و تحمیل برنامه‌های خود است.»
این رسانه در ادامه می‌نویسد: به نظر می‌رسد در این مرحله، هر دو طرف تلاش می‌کنند تصویر مقاومت جدی از خود نشان دهند و البته برای کسب اهرم فشار بیشتر در مذاکرات احتمالی با هم رقابت کنند.
ترامپ می‌خواهد اطمینان حاصل کند که ایران سلاح هسته‌ای ندارد. ماه گذشته، زمانی که او استدلال کرد که «افراد زیادی در رده‌های بالای ایران هستند که نمی‌خواهند سلاح هسته‌ای داشته باشند»، از روایت سنتی ایالات متحده و اسرائیل مبنی بر اینکه برنامه هسته‌ای ایران با انگیزه‌های تهاجمی و ایدئولوژیک تقویت می‌شود، فاصله گرفت. ترامپ تاکنون مقام‌های اسرائیلی را که برنامه هسته‌ای ایران را تهدیدی برای موجودیت خود می‌دانند و در مورد انجام حملات پیشگیرانه به تاسیسات هسته‌ای ایران صحبت می‌کنند، مهار کرده است.
ایران اصرار دارد که برنامه هسته‌ای این کشور هیچ بعد نظامی ندارد و تمایلی به برچیدن برنامه هسته‌ای خود ندارد. تهران استدلال می‌کند که سطح غنی سازی اورانیوم تا خلوص ۶۰ درصد، نزدیک به تقریبا ۹۰ درصد درجه تسلیحاتی، پس از خروج ایالات متحده از توافق هسته‌ای سال ۱۳۹۴، مقابله به مثل است، اما ماهیت پیشرفته برنامه هسته‌ای ایران بر فوریت رسیدگی به مسئله هسته‌ای افزوده است. ایران مدت هاست که مدل خلع سلاح لیبی را که به طور یکجانبه اهرم هسته‌ای خود را در مواجهه با فشار ایالات متحده کنار می‌گذارد، رد کرده است.
هندوستان تایمز در ادامه با تکرار ادعای برخی رسانه‌های غربی مبنی بر «تضعیف محور مقاومت» می‌نویسد: تهران بر تقویت توانایی‌های نظامی متعارف خود متمرکز شده است. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران از تأسیسات زیرزمینی موشکی و پهپادی در امتداد خطوط ساحلی خود رونمایی کرده و کشتی‌های جنگی و ناو‌های پهپادی جدیدی را به کار گرفته است. با این حال، ایران ممکن است به هر طرحی که برداشته شدن تحریم‌ها را در ازای محدود کردن غنی سازی پیشنهاد کند، پاسخ مثبت دهد. درست زمانی که ترامپ به کاخ سفید بازگشت، دولت اصلاح طلب ایران بر تعامل خود را با آژانس بین المللی انرژی اتمی افزود و مذاکرات با تروئیکای اروپایی عضو توافق هسته‌ای را از سر گرفت.
ایران به دنبال این است که اروپایی‌ها را از فعال کردن مکانیسم ماشه یا جانبداری از واشنگتن در این خصوص باز دارد. این کشور همچنین دیدگاه مثبتی نسبت به پیشنهاد‌های روسیه و عربستان سعودی برای میانجیگری با ایالات متحده داشته است.
نویسنده این مطلب در ادامه ادعا می‌کند تجربه دولت بایدن، زمانی که ایران درگیر مذاکرات غیرمستقیم برای احیای توافق هسته‌ای شد، روشن کرده است که هر گونه توافق دیپلماتیک مستلزم تعامل مستقیم با واشنگتن است. علاوه بر این، جنگ اسرائیل و غزه به وضوح نشان داده است که هیچ یک از طرفین علاقه‌ای به یک جنگ تمام عیار ندارند. این به تنهایی باید آنها را متقاعد کند که از چرخه تنش زایی دیگری اجتناب کنند.
