شبی دیگر با ˝چرا رفتی˝ شجریان در تالار بزرگ کشور

تالار بزرگ وزارت کشور در دومین روز از ماه آبان بار دیگر میزبان مخاطبان کنسرت ˝چرا رفتی˝ از همایون شجریان و برادران پورناظری بود؛ مشتاقانی که شاید برای دومین بار عازم تماشای یکی از جذاب‌ترین کنسرت‌های امسال شده بودند.

کنسرت "چرا رفتی" بی شک پرمخاطب ترین اجرای موسیقی زنده در سال 93 وچه بسا چند سال اخیر در کشور است. 

این برنامه که به اجرای آلبوم موسیقی "نه فرشته ام نه شیطان" به آهنگسازی تهمورس پورناظری و صدای همایون شجریان که خود این آلبوم نیز یکی از پرفروش ترین و پرطرفدارترین آلبوم های موسیقی سال های اخیر به شمار می آید، اختصاص دارد، بعد از 12 اجرای موفق در سالن 3200 نفری وزارت کشور و همچنین اجرا در شهرهای بزرگ سراسر کشور، این روزها طی چهار اجرای دیگر در تالار وزارت کشور برای دوستداران تهرانی این اثر به صحنه رفته و بزرگ ترین تالار پایتخت را لبالب از مشتاقانی کرده است که چه بسا برای دومین بار آمده بودند تا در شامگاه پاییزی آبان ماه خاطره ای فراموش ناشدنی از این رویداد آهنگین را برای خود رقم بزنند.

در بدو ورود به سالن، آنچه توجه همه تازه‌واردان را به خود جلب می کرد، جمعیتی بود که در لابی تالار اطراف محصولات جدید سامسونگ حلقه زده بودند. سامسونگ که طی سال های اخیر، با حمایت از رویدادهای فرهنگی هنری، حضور فعالی در این عرصه داشته، اسپانسر کنسرت "چرا رفتی" در تهران و همه شهرستان است که در این اجرا، یکی از تازه‌ترین تولیدات خود به نام GLAXY Note 4 را در معرض تماشای حاضران گذاشته بود. این محصول جدید دنیای دیجیتال توجه عموم خصوصا جوانان را به خود جلب کرده بود.

تماشاگرانی که در اجرای مردادماه این کنسرت نیز حضور داشتند، از همان دقایق آغازین برنامه توجه شان به تغییرات مثبت این اجرا نسبت به اجرای مردادماه جلب می شد. یکی از این تفاوت ها بهبود نورپردازی صحنه بود. خوشبختانه در اجراهای اخیر برخی معایب اجراهای گذشته اصلاح و نورپردازی متناسب با شأن و وقار موسیقی طراحی و اجرا شده بود. علاوه بر آن، مخاطبان این اجرا از صدایی به مراتب بهتر از اجراهای مردادماه برخوردار بودند. بهبود وضعیت فنی اجرا سبب شد تا حاضران با تمرکز بیشتری از موسیقی دلخواهشان لذت ببرند.

جای برخی از نوازنده های خوب این کنسرت از جمله حسین رضایی نیا نوازنده سازهای کوبه‌ای در اجرای اخیر خالی بود که آرین رضایی یکی دیگر از نوازندگان چیره‌دست سازهای کوبه ای به جای او هنرنمایی کرد.

قطعه زیبای "نه فرشته‌ام نه شیطان" با شعری از حسین منزوی آغازگر کنسرت بود که حاضران را وارد حال و هوای این آلبوم زیبا کرد. آلبومی که از همان نخستین روزهای انتشارش در انتهای سال 92 به سرعت جای خود را در میان فارسی‌زبانان سراسر دنیا باز کرد و با اقبال بی‌نظیری مواجه شد. تهمورس پورناظری با نوای تار خود آواز همایون شجریان را در این قطعه همراهی می‌کرد.

بعد از اجرای قطعه "کولی" که بار دیگر یاد سیمین بهبهانی بانوی تازه‌درگذشته شعر فارسی را در دل‌ها زنده کرد سهراب پورناظری به صحنه پیوست تا با نواختن کمانچه گروه را در اجرای قطعه "دل به دل" همراهی کند. شور و حال سرخوشانه سهراب به هنگام نوازندگی روی صحنه، که حال و جذبه‌ای صوفیانه را در ذهن بیننده به تصویر می کشد، بیش از پیش مخاطبان را با موسیقی همدل و همراه و همنوا می‌کرد.

این جوان هنرمند ایرانی که این روزها پس از انتشار آلبوم "آرایش غلیظ" خود با صدای همایون شجریان، جایگاهش را در مقام یکی از هنرمندان خلاق و خوش‌ذوق عرصه موسیقی کشور تثبیت کرده است، در این کنسرت علاوه بر نواختن چیره دستانه کمانچه و تنبور، آهنگسازی یکی از قطعات به نام "از عشق" را نیز برعهده داشته که اتفاقا یکی از تحسین برانگیزترین قطعات کنسرت "چرا رفتی" بود. این قطعه در ترکیب آلبوم قرار ندارد و اخیرا ساخته شده است. حضور سهراب پورناظری در هر کنسرت شور و حال ویژه ای به کار می‌بخشد که نشأت‌گرفته از اکت دراماتیک این هنرمند در هنگام اجراست.

نوای سه تار تهمورس در آغاز قطعه آوازی "شتک" که تام تامِ دلهره آور طبلِ سهراب برهمندی را در پی دارد، تابلوی دلهره‌آوری از پایان یک حماسه، پایان یک نبرد نابرابر را بر صفحه ذهن ها تصویر می کند. تصویری که حسین منزوی شاعر فقید ایرانی آن را ترسیم کرده و آهنگ زیبای تهمورس پورناظری این پرده را تکمیل کرده است: شتک زده ست به خورشید، خون بسیاران / بر آسمان که شنیده ست از زمین باران؟ / دریده شد گلوی نی‌زنان عشق‌نواز / به نیزه ها که بریدندشان ز نیزاران / نسیم نیست، نه، بیم است، بیم دار شدن / که لرزه می فکند بر تن سپیداران...

قطعه "مردان خدا" از ساخته‌های قدیمی کیخسرو پورناظری در ادامه اجرا شد که برای بسیاری از حاضران لحظه‌ای خاطره‌انگیز بود. استفاده از صدای اعضای ارکستر به عنوان همخوان، که نقشی پررنگ در کنسرت "چرا رفتی" داشت، یکی از نقات قوت کار بود که بر جذابیت و شور و هیجان اجرا می افزود. در قطعه "مردان خدا" نیز شاهد همخوانی گروه در سراسر قطعه بودیم که تشویق پرشور تماشاگران را در پی داشت.

بعد از تکنوازی سنتور مهیار طریحی و اجرای قطعه "از عشق" با حضور چهار نوازنده زهی شامل ویولن، ویولا، ویولن سل و کنترباس، که البته هنرنمایی آیین مشکاتیان نوازنده کاخون در آن برجسته بود، بقیه نوازندگان سازهای زهی به صحنه پیوستند تا در اجرای قطعه "چونی بی من" همایون را همراهی کنند. کلام این قطعه از تعدادی از رباعیات مولوی انتخاب شده است: ای در دل من میل و تمنا همه تو/ واندر سر من مایه سودا همه تو/ هرچند به روزگار در می نگرم/ امروز همه تویی و فردا همه تو/

با ورود گروه چهارنفره بانوان همخوان و پیانیست کنسرت، رضا صادقی، ارکستر آماده اجرای قطعه نهایی و به نوعی محبوب ترین قطعه این کنسرت شد. قطعه "چرا رفتی" که به سبب محبوبیت هایی که بعد از انتشار آلبوم "نه فرشته ام نه شیطان" پیدا کرده نامش را بر این کنسرت بزرگ گذاشته است، سروده سیمین بهبهانی است. اوج صدای همایون شجریان در این قطعه به گوش می‌رسد که این خواننده توانمند، با اختلاف یک پرده پایین‌تر از آلبوم، به خوبی از عهده خواندن این اوج برآمده است.

کنسرت "چرا رفتی" بعد از ایام عزاداری محرم و صفر دور بعدی تور شهرستان های خود را با مدیریت شرکت فرهنگی هنری ققنوس آغاز می کند.