فروش 30 تابلو موزه امام علی (ع) تهران ؛ ماجرا چیست؟
سعید صدرائیان، پیرامون شایعات مطرح شده در رابطه با مفقود یا فروخته شدن ۳۰ تابلوی این سازمان اظهار کرد: این آثار جمعا ارزش شان به ۳ میلیارد تومان هم نمی‌رسد، چه برسد به ۳۰ میلیارد تومانی که نقل شده است.
به گزارش صدای ایران از سایت شهر، وی بیان کرد: این گرای غلط از درون سازمان به یکی از اعضای محترم شورای شهر داده شده است و به نظر می‌رسد منافع شخصی در بزرگ‌نمایی این ماجرا وجود دارد.
صدرائیان با اشاره به اینکه در طول دوره‌ها و سال‌های مختلف، آثار هنری توسط مسئولان سازمان به دلایل و انگیزه‌های مختلف خریداری شده است، یادآور شد: برخی از این آثار مربوط به هنرمندانی است که در طول بیست و پنج سال گذشته در ورک‌شاپ‌های این سازمان شرکت می‌کرده‌اند و اساسا اکنون ارزش هنری آنها تغییر کرده است.
به گفته وی برخی دیگر از این آثار برای همایش‌ها، دعوت‌نامه‌ها و... از هنرمندان خریداری می‌شده که به عنوان جلد دعوتنامه، پوستر و کارت دعوت استفاده شده و بسیاری موارد مشابه. این امر موجب شده که سازمان فرهنگی و هنری انباشتی از آثار ذی قیمت داشته باشد. البته برخی از این آثار به جهت بازاری شدن طراح ارزش خود را از دست داده اند.
صدرائیان با اشاره به اینکه در رابطه با قیمت برخی از آثار اغراق می‌شود، ابراز داشت: این آثار جمعا ارزش شان به ۳ میلیارد تومان هم نمی‌رسد، چه برسد به ۳۰ میلیارد تومانی که نقل شده است.
وی با بیان اینکه فرسوده شدن انبار‌های نگهداری آثار نیز در تصمیم گیری برای فروش دخیل بوده است، اظهار داشت: دست‌اندرکارانی که اهل فن هستند، می‌دانند که گنجینه آثار در موزه امام علی (ع)، تقریبا بهترین گنجینه ما است و حتی می‌توان آن را با گالری‌های شخصی مقایسه کرد.
عضو هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تاکید کرد: مدل نگهداری موزه‌ها و مدل آثار هنری ما صحیح و فنی نیست و سیستم اطفای حریق، خنک‌کننده و نگهداری فیزیکی درستی نداریم که برای حل این مسائل در هیئت مدیره جلسه برگزار شد و پیشنهادی ارائه شد که من با صراحت موافق این پیشنهاد بودم. پیشنهاد مبنی بر این بود که ما با فروش برخی از این آثار و از محل سود حاصل از فروش (تمام سود این آثار به مدیریت تجسمی معاونت هنری باز می‌گردد) چالش‌های موجود را رفع کنیم، ازجمله رسیدگی و بهسازی آثار هنری، ترمیم ضعف کلکسیون آثار و خرید آثار خاصی که در سازمان نداریم.
وی افزود: این تصمیم منجر شد کمیته‌ای از دست‌اندرکاران هنر تجسمی و معاونت هنری شامل کسانی که در گذشته با سازمان فرهنگی و هنری ارتباط داشتند و در حال حاضر نیستند به اضافه افرادی که در حال حاضر دارند کار‌های اقتصادی انجام می‌دهند، تشکیل دهیم و در این زمینه به ویژه کمک بسیار موثری از حوزه هنری گرفته شد.
عضو هیئت مدیره سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران با بیان اینکه در مجموعه حوزه هنری یک موسسه و شرکت برای پیشبرد چنین اهدافی وجود دارد، ابراز داشت: این تصمیم منجر به این شد که یک بار برای همیشه تمام آثاری که به نظر می‌رسید شامل ویژگی‌های مورد اشاره بودند، شناسایی شوند.
وی اظهار داشت: در جریان این بررسی‌ها نزدیک به ۲۰۰ اثر شناسایی شدند که به دلایل مختلف، اصطلاحا ارزش بازاری دارند، در مرحله دوم بررسی‌ها هم آثاری که این ایده برای آنها مطرح بود، اما دارای ارزش معنوی بودند را کنار گذاشتیم.
صدرائیان یادآور شد: در جلسه‌ای که با حضور بنده به عنوان نماینده هیئت مدیره، نماینده حراست، نماینده بازرسی، نماینده موزه امام علی (ع) و نماینده مدیریت تجسمی، دو نفر از هنرمندان قدیمی سازمان و دست‌اندرکاران موسسه نام و حوزه هنری تشکیل شد، این آثار قیمت گذاری شدند.
وی درباره علت خروج این آثار از موزه امام علی (ع)، گفت: بنا شد این آثار از موزه امام علی به یکی از موسسات سازمان با مشارکت یکی از موسسات حوزه هنری که آن شرکت مسئولیت فروش این آثار را بر عهده دارد منتقل شود و با سود منطقی پس از قیمت کارشناسی، تمام پول تبدیل به اثر شده یا تبدیل به اثری شود که خلاء‌ها را پوشش دهد و یا در نهایت صرف رسیدگی به گنجینه امام علی (ع) شود.
صدرائیان در ادامه درباره علت تاخیر در فروش آثار تاکید کرد: شرکت مزبور بیان می‌کند برای اینکه فرآیند درستی را تعریف کنم، نیاز است یک سال این آثار در اختیار من باشد و نمایشگاه‌های مداوم برگزار کنم و آثار را در آن به نمایش بگذارم تا بتوانم به فروش برسانم.
