دکتر محسن قربانی :

چرا 175روستای سرسبز سوادکوه که قابلیت قطب گردشگری را دارند توسعه نیافتند؟

شهرستان مازندران که رشد جمعیت آن بر اساس سرشماری نفوس مسکن کشور در دو برهه ده ساله به طرز عجیبی کاهش محسوسی داشته سوادکوه بوده و متاسفانه باید عرض کنم رشد مهاجرت شهرستان سوادکوه با محوریت روستاهای آن از میانگین مهاجرتی استان مازندران ۱۳ درصد افرایش را نشان می‌دهد.
کد خبر: ۲۸۹۰۸۱
تاریخ انتشار: ۰۷ آذر ۱۴۰۲ - ۲۳:۲۵

 به گزارش خبرنگار واحد گردشگری و صنایع دستی پایگاه خبری صدای ایراندر مصاحبه ای با دکتر محسن قربانی کارشناس فرهنگی و گردشگری در مورد عقب افتادگی بخش گردشگری گفت:  شهرستان مازندران که رشد جمعیت آن بر اساس سرشماری نفوس مسکن کشور در دو برهه ده ساله به طرز عجیبی کاهش محسوسی داشته سوادکوه بوده و متاسفانه باید عرض کنم رشد مهاجرت شهرستان سوادکوه با محوریت روستا‌های آن از میانگین مهاجرتی استان مازندران ۱۳ درصد افرایش را نشان می‌دهد.

 

وی افزود: اقدامات زودبازده، کپسولی و مسکن راه حل توسعه گردشگری در مناطق گردشگرخیز سوادکوه نیست،

اقدامات غیر اصولی و زندگی یارانه ایی برای امرار معاش اندک و تامین معیشت مردم روستا و بی انگیزگی و دور کردن مردم روستا از کانون تولید ..

 

این کارشناس فرهنگی و گردشگری ادامه داد:نبود تعریف آگاهانه از ظرفیت سرمایه گذاری با تکیه براسناد مصوب توسعه روستا و عدم ارائه فضا‌های مستعد سرمایه گذاری در روستا به سرمایه گذاران واقعی داخلی و عدم اعطای معافیت‌های سرمایه گذاری در حوزه مالیات و عوارض ، سختگیری و ایجاد بروکراسی اداری منجر به بی میلی سرمایه گذاران برای حضور در مناطق روستایی گردیده و مهاجرت آن‌ها را به جهت احتراز از غرق شدن در گرداب مشکلات و معضلات احتمالی در روستا‌ها رقم زده است.

 

قربانی گفت :چهارگام مهم پیشنهادی برای قرار گرفتن سوادکوه بزرگ در ریل توسعه:
۱- تشکیل NGO‌های روستایی (سازمان‌های مردم نهاد):در راستای تدوین و تهیه فضا‌های فرهنگی و تاریخی با سنت‌های روستایی برای تمایل مردم به زندگی با فرهنگ غنی روستایی و بازگشت غرور روستا نشینی و جلوگیری از تخریب سنت‌های حسنه بومی، که باعث ایجاد اشتغال برای روستائیان مقیم در تامین امنیت سرمایه و امکانات اولیه موجودب رای سرمایه گذاران در آن مناطق میگردد می‌بایست ملحوظ نظر قرار گیرد ..

 

۲- تاسیس تعاونی‌های خدماتی، اعتباری:این تعاونی‌ها بامحوریت کشاورزی، دامپروری، گردشگری، صنایع دستی و سایر گرایش‌های موجود در روستا با تعریف ساز و کار مناسب برای هر منطقه روستایی و تجمیع سرمایه‌های مالی خرد و استفاده از خرد جمعی با اصل عدالت محوری وشفاف در جهت بهبود وضعیت روستائیان در جهت تولید کالا و خدمات مطلوب در سطح شهرستان، استان و ارتقا در تراز ملی باید تاسیس شوند.

 

۳-واگذاری اراضی ملی به سرمایه گذاران واقعی و حذف درآمد‌های دولتی مانند مالیات و عوارض و هزینه‌های مجوز‌ها برای سرمایه گذاران در راستای تکریم سرمایه گذار این اتفاق می‌تواند به مقابله با تحریک سرمایه گذار برای فرار از منطقه  و ایجاد انگیزه‌های سرمایه گذاری و تولید ناخالص ملی (البته تهیه ساز و کار‌های قانونی و کنترلی برای جلوگیری از سوء استفاده افرادسودجو سرمایه گذار نما در منطقه قطعا ضروری است) بیانجامد.

 

۴-و نهایتا مطالعه و بررسی شرایط و میزان اشتغال در روستا‌ها توسط NGO‌های متخصص با ماهیت کارشناسی و تعاونی‌های تاسیس شده در حوزه‌های مختلف خصوصا کشاورزی، دامداری، گردشگری و صنایع دستی و هنر‌های سنتی و تنظیم و معرفی طرح‌هایی با توجیه اقتصادی (البته با تاکید بر پیوست فرهنگی و تاریخی و زیست محیطی روستا‌های مناطق زیبای سوادکوه بزرگ وغنی) برای کمک برای چگونگی سرمایه گذاری توسط صاحبان سرمایه میتواند در این راستا مفید و فایده باشد ..

 

 

 

 

پربیننده ترین ها