نگاه ما به جهان واقعیه یا کیکه؟

شوخی با اصطلاح رایج شده "واقعیه یا کیکه؟ " که در اینستاگرام استفاده شد. در شبکه‌هایی اجتماعی و در محافل رسمی مورد بهره برداری‌هایی از این اصطلاح شد و باعث شد توجه بیشتری به اصلالت و یا جعلی بودن اجناس ایده‌ها و شخصیت‌ها شود.
کد خبر: ۲۸۸۹۱۴
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۲ - ۱۸:۴۶

صدای ایران/ حمید سعادتی- ارتباطمان با دنیای اطراف و جهان هستی غالبا با پیش فرض‌های ذهنی است. از این رو قضاوت هایمان هم از همین پیش فرض‌ها است و به هیچ وجه نمی توان به آن‌ها اعتماد کامل نمود. تکرار، شدت و یا نفع شخصی که از هر چیزی به ما می‌رسد ویا نفعی که از ما دریغ می‌شود و یا ترسی که در ما ایجاد می‌کند ذهنیت ما را می‌سازد. البته به همین سادگی‌ها هم نیست ارزش‌ها و باور‌های ما و هر آنچه به عنوان دیگاه ما و در واقع واقعیت ما وجود دارد با توجه به اطلاعات دریافتی ما در ذهن ساخته می‌شود که این اطلاعات با خطا‌های ادراکی و شناختی ما قابل تحریف است.
ذهن ما در حال تغذیه خوراک‌هایی است که در معرض آن‌ها قرار می‌گیرد و خروجی آن انتخاب‌هایی است که می‌کنیم. خوب و بد، زشت و زیبا، خوش مزه و بد مزه، و یا حتی ارزش، اخلاق و دیدگاه سیاسی و ... همه این‌ها با ما القا م شود. القا م شود که چه چیز خوب و یا بد است، زشت و یا زیبا است، ارزش و اخلاق خوب چیست؟ چه جهت گیری سیاسی داشته باشیم، و از چه شخصیت‌هایی ایده آل هستند و یا باید از آن‌ها متنفر باشیم.
فیک و یا اصل
شوخی با اصطلاح رایج شده "واقعیه یا کیکه؟ " که در اینستاگرام استفاده شد. در شبکه‌هایی اجتماعی و در محافل رسمی مورد بهره برداری‌هایی از این اصطلاح شد و باعث شد توجه بیشتری به اصلالت و یا جعلی بودن اجناس ایده‌ها و شخصیت‌ها شود. در همین راستا و با همین تلنگر وقت آن است که بیشتر توجه ما به خوراک‌های ذهنی مان باشد که با فیک‌ها تغذیه نشود هر چند کیکش خوشمزه‌تر و فریبنده‌تر باشد! و به دنبال اصالت و حقیقت محض باشیم هرچند تلخ و باب دل ما نباشد.
دست اندرکاران با قدرت‌های رسانه‌ای خود مدام در حال تحریف واقعیت و جهت دهی و تبلیغ آن  به سمت منافع شخصی و گروهی خود اعم از اقتصادی و سیاسی هستند. این واقعیت را باید حواسمان باشد.
اگر واقعیت را همانگونه که هست ببینیم مطمئنا میتوانیم فکر، برنامه ریزی و اقدام مناسبی برای مدیریت شرایط در نظر بگیریم. اما اگر با اطلاعات فیک دنیا را در نظاره گر باشیم تبدیل به برده‌ای می‌شویم که دست اندر کاران به هرسویی که خواستند ما را بکشند و هرگونه بهره برداری از ما بکنند وما در متوهم در مسیر خواسته‌های آنان سر و دست می‌شکنیم و فکر می‌کنیم که  در پی زندگی خوب برای خودمان تلاش می‌کنیم؛ و اربابان سرمست و قهقهه کنان صد آفرین به خود می‌گویند که چنین موفق هستند.

پربیننده ترین ها