احادیث گهربار برای نیمه شعبان و ولادت حضرت قائم (عج)

إنّا نُحیطُ عِلْماً بِانْبائِکُمْ، وَ لا یَعْزُبُ عَنّا شَیْیءٌ مِنْ اخْبارِکُمْ:فرمود: ما بر تمامی احوال و اخبار شما آگاه و آشنائیم و چیزی از شما نزد ما پنهان نیست. (احتجاج: ج ۲، ص ۴۹۷، بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۵)
کد خبر: ۲۸۴۰۵۸
تاریخ انتشار: ۱۷ اسفند ۱۴۰۱ - ۱۰:۴۷

صدای ایران-نیمه شعبان از جمله ایام بسیار پر فضیلت می باشد که در روایات آن را برابر با لیالی قدر می دانند. حدیث درباره نیمه شعبان از معصومین بسیار فراوان است. در این مقاله گزیده ای از هزاران حدیث نیمه شعبان آورده شده است.

 حدیث نیمه شعبان از پیامبر اکرم (ص)

۱. پیامبر اکرم (ص): شب نیمه شعبان شبی است، که خداوند آن را از میان زمانها برگزیده است. او از میان سرزمین‏ها برگزیده ‏هایى دارد و از میان شب‏ها برگزیده ‏هایى و از میان روزها برگزیده ایى دارد و از میان ماه‏ها برگزیده‏ هایى دارد… و اما برگزیده‏ هاى خدا از میان سرزمین ‏ها، مکه و مدینه و بیت‏ المقدس هستند؛ برگزیده‏ هاى او از میان شبها، شبهاى جمعه، شب نیمه شعبان، شب قدر، شب دو عید فطر و قربان هستند؛ برگزیده‏ هاى او از میان روزها روزهاى جمعه و عیدها هستند؛ برگزیده‏ هاى او از میان ماه‏ ها رجب، شعبان و ماه رمضان هستند. (بحار الأنوار: ۹‍۱/ ‍۱‍۲۶)

۲. رسول خدا (ص) فرمودند: چهار شب است که شب‏هایش همانند روزهایش و روزهایش همانند شب‏هایش است؛ [یعنى‏] خداوند در آنها، خواسته‏ ها را برمی آورد، افراد را آزاد می کند، و پاداش فراوان می دهد: شب قدر و روز آن، شب عرفه و روز آن، شب نیمه شعبان و روز آن، و شب جمعه و روز آن. (کنز العمّال: ‍۱‍۲/ ‍۳‍۲‍۲)

۳. رسول خدا (ص) فرمودند: خداوند در شب نیمه شعبان، اعمال بندگانش را ملاحظه می کند و همه خلقش را می آمرزد، جز شخص مشرک یا کینه‏ توز. (المعجم الکبیر: ‍۲۰/ ‍۱۰۹)

۴. پیامبر خدا (ص) در شب نیمه شعبان، در سجده دعا می کرد و می گفت: «از کیفرِ تو، به عفو تو پناه مى‏برم و از ناخشنودى‏ات به خشنودى ات پناه می برم و از تو، به خودت پناه می برم، اى ذاتت پُرشکوه!» (تاریخ دمشق: ج ‍۳۶ ص ‍۱۹۵)


۵. رسول خدا (ص) فرمودند: پنج شب است که دعا در آنها رد نمی شود: نخستین شب از ماه رجب، شب نیمه شعبان، شب جمعه، شب عید فطر و شب عید قربان. (تاریخ دمشق: ج ‍۱۰ ص ۴۰۸)

۶. رسول خدا (ص) فرمودند: هر گاه شب نیمه شعبان رسید، آن شب را به عبادت بگذارنید و روزش را روزه بگیرید؛ زیرا خداوند متعال می فرماید: «آیا آمرزش‏ خواهى هست تا او را بیامرزم؟ آیا روزى ‏خواهى هست تا او را روزى دهم؟ آیا درخواست کننده ‏اى هست تا به او عطا کنم؟ آیا چنین، آیا چنان؟»، تا آن گاه که سپیده بزند. (الإقبال: ج ‍۳ ص ‍۳‍۲‍۳)

۷. ابن کردوس از پدرش، و او از رسول خدا (ص) روایت کرده است که فرمود: هر کس شب عید و شب نیمه‏ شعبان‏ را به احیا بگذراند، دل او نمی میرد آن روزى که همه دلها می میرند. (ترجمه ثواب الأعمال، ص‍۲‍۱‍۱)

حدیث نیمه شعبان از امام علی (ع)

۸. در روایتی از امام اول شیعیان درباره خواندن دعای کمیل در این شب آمده است: قسم به کسی که جان علی در دست اوست همه امور نیک و بدی که بر بندگان جاری می‌شود، از شب نیمه شعبان تا پایان سال، در این شب تقسیم می‌شود. هیچ بنده‌ای نیست که این شب را احیاء دارد و در آن دعای خضر بخواند، مگر آن که دعای او اجابت شود…..

حدیث نیمه شعبان از امام سجاد (ع)

۹. زید فرزند امام سجاد (ع) نقل می کند: ‏امام زین العابدین (ع) در شب نیمه شعبان، همه ما را جمع مى‏کرد. آن گاه، شب را به سه بخش تقسیم می کرد: در یک بخش، با ما نماز می خواند، آن گاه، دعا می کرد و ما «آمین» می گفتیم. سپس از خدا آمرزش می طلبید و ما هم آمرزش می طلبیدیم و بهشت را از او درخواست می کردیم، تا آن گاه که سپیده صبح می دمید. (مصباح المتهجّد: ص ۸۵‍۳)

۱۰. ابى حمزة از حضرت على بن الحسین (ع) روایت کرده است که این دو امام بزرگوار فرمودند: کسى که دوست دارد صد و بیست و چهار هزار پیامبر با او مصافحه کنند؛ باید قبر حضرت حسین بن على (ع) را در نیمه ماه شعبان زیارت کند؛ چه آنکه ارواح انبیاء (ع) از خدا اذن گرفته تا آن جناب را زیارت کنند؛ پس به ایشان اذن داده می شود، پنج تن از ایشان اولوالعزم هستند. (کامل الزیارات، ص ۵۹‍۳)

حدیث نیمه شعبان از امام باقر (ع)

۱۱. حریز از زراره روایت کرده است که گفت: به امام ابوجعفر (ع) معروض داشتم که در باره نیمه‏ شعبان‏ چه می فرمائید؟ امام فرمود: خداى عزّ و جلّ در آن شب بیشتر از موى بزهاى طایفه کلب از خلق خود را می آمرزد، و خداى عزّ و جلّ فرشتگانش را به آسمان دنیا و به زمین مکه نازل می فرماید. (من لا یحضره الفقیه، ج‏‍۲، ص۴‍۱۶)

 

حدیث نیمه شعبان از امام صادق (ع)

۱۲. در روایتی از امام صادق (ع) می خوانیم که فرمود: هنگامى که اوّل شعبان مى‏شود، منادى‏اى از زیر عرش، فریاد بر می آورد: اى میهمانان حسین! شب نیمه شعبان، از زیارت حسین (ع) جا نمانید که اگر می دانستید چه در آن است، سال بر شما طولانى مى‏نمود [و دیر مى‏گذشت‏] تا این که نیمه شعبان بیاید. (الإقبال: ج ‍۳ ص ‍۳‍۳۹)

۱۳. یونس بن یعقوب گوید: حضرت امام صادق (ع) فرمودند: اى یونس، در شب نیمه شعبان خداوند متعال گناهان گذشته و آینده هر مۆمنى که قبر حضرت امام حسین (ع) را در آن شب زیارت کند می آمرزد و به ایشان گفته می شود: شروع به انجام عمل کنید. راوى می گوید: محضر مبارکش عرض کردم: این همه عنایت و لطف براى کسى است که امام حسین (ع) را در نیمه شعبان زیارت کند؟ حضرت فرمودند: «اى یونس اگر مردم را خبر دهم به فضیلتى که در زیارت این شب است قطعا مردان بر چوب سوار شده و خود را به سر قبر مطهّرش می رسانند.» (کامل الزیارات، ص ۵۹۹)

۱۴. از یونس بن ظبیان، وى می گوید: حضرت ابوعبداللَّه (ع) فرمودند: کسى که حضرت امام حسین (ع) را در نیمه‏ شعبان‏ و شب عید فطر و شب عرفه در یک سال زیارت کند خداوند متعال ثواب هزار حجّ و هزار عمره مقبول به وى داده و هزار حاجت از حوائج دنیا و آخرتش را روا می سازد. (کامل الزیارات، ص ۵۶۵)

۱۵. هارون بن خارجه، از حضرت ابى عبد اللَّه (ع) روایت نقل کرده که حضرت فرمودند: هنگامى که نیمه شعبان می شود از افق اعلى منادى نداء می کند: اى زائرین حسین (ع) به اهل خود برگردید در حالى که آمرزیده شده ‏اید، ثواب و اجر شما بر خدا است که پروردگار شما بوده و بر محمّد است که پیغمبر شما می باشد. (کامل الزیارات، ص ۵‍۲۹)

 

حدیث نیمه شعبان از امام رضا (ع)

۱۶. حسن فضال گوید: از امام رضا (ع) درباره شب نیمه شعبان سوال کردم، فرمود: آن شبی است که خداوند در آن شب بندگان را از آتش جهنم آزاد می کند و گناهان را می آمرزد. عرض کردم: آیا برای آن شب نمازی هست که ثوابش نسبت به سایر نمازهای شب های دیگر بیشتر باشد؟ فرمود: در آن شب چیز به خصوصی نیست ولیکن اگر دوست داشتی که در آن شب عمل مستحبی را به جا بیاوری پس نماز جعفر طیار را به جا بیاور و در آن شب ذکر خداوند عزوجل، استغفار و دعا زیاد بگو؛ چرا که پدرم می فرمود: دعا در شب نیمه شعبان اجابت شده است. عرض کردم: مردم می گویند که آن شب، شب اقرار است، فرمود: آن شب، شب قدر در ماه رمضان است. (فضایل ماه رجب، شعبان رمضان؛ صفحه ۴۰)

۱۷. امام رضا (ع) فرمود: امیرمۆمنان (ع) سه شب را نمی خوابید: شب بیست و سوم ماه رمضان، شب عید فطر و شب نیمه شعبان. در این شبها، روزى ‏ها و اجل‏ ها و آنچه در طول سال خواهد شد، تقسیم می شوند. (مصباح المتهجّد: ۸۵‍۳)

۱۸. أحمد بن محمّد بن أبی نصر بَزَنطی نقل می کند: از امام رضا (ع) پرسیدم: در چه ماهى حسین (ع) را زیارت کنیم؟ فرمود: «در نیمه رجب و نیمه شعبان» (کامل الزیارات: ص ‍۳‍۳۹)

۱۹. همو در روایتی دیگر نقل می کند: از امام رضا (ع) درباره فضیلت زیارت نیمه رجب و شعبان پرسیدم. امام (ع) آن قدر برای آن، پاداش و اجر شمرد که حدّ و مرز ندارد. (مستدرک الوسائل: ج ‍۱۰ ص ‍۲۸۷)

۲۰. امام رضا (ع): در شب نیمه شعبان خداوند بنده ها را از آتش جهنم آزاد نموده و گناهان کبیره آنان را می آمرزد. (مصباح المجتهد، ص ۸‍۳۷)

انتشار کردن روایات و احادیث از امامان ثواب بسیار زیادی دارد چنانکه رسول خدا (ص) می فرمایند : «هركس دو حديث سودمند بياموزد يا آنها را به ديگرى آموزش دهد كه از آن دو حديث، بهره مند شود، اين كار بهتر از شصت سال عبادت است» بنابراین سعی کنیم با انتشار حدیث های امام مهدی (عج) هم گامی در نزدیک کردن ظهور برداریم و هم از ثواب آن بهره مند شویم که هم برای دنیا و آخرتمان بسیار سودمند است.

 

 در ادامه 34 حدیث از امام زمان (عج) را آورده ایم.


امام زمان (عج) می فرمایند :

إنَّ اللّه َ بَعَثَ مُحَمَّدا رَحمَةً لِلعالَمينَ و تَمَّمَ بِهِ نِعمَتَهُ.

خداوند محمد را برانگيخت تا رحمتى براى جهانيان باشد و نعمت خود را تمام كند.

 

اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی ‌یَدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.

من ختم کننده ی راه اوصیا هستم و به وسیله من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع می کند. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)

 
«أنَا الَّذی أملأُها عَدلاً کَما مُلِئَت جَورا.»

منم که زمین را از عدالت لبریز مى کنم، چنان که از ستم آکنده است.

 

«أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِی فی غَیبَتی فَکَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَیَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ؛»

چگونگى بهره مندى از وجود من در دوران غیبتم، همچون بهره اى است که از خورشید مى برند، آن گاه که ابر آن را از دیدگان نهان مى کند. (بحار الأنوار، ج 53، ص 194)

 

«إِنَّ اَللَّهَ تَعَالَی هُوَ اَلَّذِی خَلَقَ اَلْأَجْسَامَ وَ قَسَمَ اَلْأَرْزَاقَ لِأَنَّهُ لَیسَ بِجِسْمٍ وَ لاَ حَالَ فِی جِسْمٍ لَیسَ کمِثْلِهِ شَیءٌ وَ هُوَ اَلسَّمِیعُ اَلْعَلِیمُ»:

 

همانا خداوند متعال، کسی است که اجسام را آفریده و ارزاق را تقسیم فرموده، او جسم نیست و در جسمی هم حلول نکرده، «چیزی مثل او نیست و شنوا و داناست». (الغیبة (للطوسی) ، جلد ۱، ص ۲۹۳)


«لَوْ أَنَّ أَشْیاعَنا وَفَّقَهُمُ اللّهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجْتِماع مِنَ الْقُلُوبِ فِی الْوَفاءِ بِالْعَهْدِ عَلَیْهِمْ لَما تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الُْیمْنُ بِلِقائِنا وَ لَتَعَجَّلَتْ لَهُمُ السَّعادَةُ بِمُشاهَدَتِنا.»

اگر شیعیان ما که خداوند آن‌ها را به طاعت و بندگی خویش موفق بدارد در وفای به عهد و پیمان الهی اتحاد واتفاق می‌داشتند و عهد و پیمان را محترم می‌شمردند، سعادت دیدار ما به تأخیر نمیافتاد و زودتر به سعادت دیدار ما نائل می شدند.


إنَّ الْجَنَّهَ لا حَمْلَ فیها لِلنِّساءِ وَ لا وِلادَهَ، فَإذَا اشْتَهی مُوْمِنٌ وَلَداً خَلَقَهُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِغَیرِ حَمْل وَ لا وِلادَه عَلَی الصُّورَهِ الَّتی یُریدُ کَما خَلَقَ آدَمَ (علیه السلام) عِبْرَهً.

 
فرمود: همانا بهشت جایگاهی است که در آن آبستن شدن و زایمان برای زنان نخواهد بود، پس هرگاه مومنی آرزوی فرزند نماید، خداوند متعال بدون جریان حمل و زایمان، فرزند دلخواهش را به او می دهد همان طوری که حضرت آدم (علیه السلام) را آفرید. (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۶۳)

 

إنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ اَحَد قَرابَهٌ، وَ مَنْ انْکَرَنی فَلَیْسَ مِنّی، وَ سَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح.

فرمود: بین خداوند و هیچ یک از بندگانش، خویشاوندی وجود ندارد - و برای هرکس به اندازه اعمال و نیّات او پاداش داده می شود - هرکس مرا انکار نماید از (شیعیان و دوستان) ما نیست و سرنوشت او همچون فرزند حضرت نوح (علیه السلام) خواهد بود. (بحارالانوار: ج ۵۰، ص ۲۲۷، ح ۱، به نقل از احتجاج)

 

«إنَّ اللّه َ مَعَنا، فَلا فاقَةَ بِنا إلى غَیرِهِ و الحَقُّ مَعَنا فَلَن یُوحِشَنا مَن قَعَدَ عَنّا.»

خدا با ما است و نیازمند دیگرى نیستیم. حق با ما است و باکى نیست که کسى از ما روى بگرداند.

 

أنا بَقِیّةُ اللّه ِ فی أرضِهِ، و المُنْتقِمُ مِن أعدائِهِ.

من بقیّة اللّه (باقیمانده حجّت هاى خدا) در زمینم و از دشمنان او انتقام مى گیرم. (کمال الدین: ۳۸۴ / ۱.)

 

«سَیأْتِی إِلَی شِیعَتِی مَنْ یدَّعِی اَلْمُشَاهَدَةَ أَلاَ فَمَنِ اِدَّعَی اَلْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ اَلسُّفْیانِی وَ اَلصَّیحَةِ فَهُوَ کذَّابٌ مُفْتَرٍ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ اَلْعَلِی اَلْعَظِیمِ»:

 

آگاه باشید به زودی کسانی ادّعای مشاهده (نیابت خاصّه) مرا خواهند کرد. آگاه باشید هر کس قبل از «خروج سفیانی» و شنیدن صدای آسمانی، ادّعای مشاهده مرا کند دروغگو و افترا زننده است؛ حرکت و نیرویی جز به خدای بزرگ نیست. (الاحتجاج ، جلد۲ ، ص۴۷۷)

 

إنّي أمانٌ لأِهلِ الأرضِ كَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لأِهلِ السَّماءِ.

من مايه امان اهل زمينم؛ چنان كه ستارگانمايه امان اهل آسمان اند. (بحار الأنوار، ج 78، ص 380)


«فإنّا یحیط علمنا بأنبائکم، و لا یعزب عنّا شیء من أخبارکم»:

علم و دانش ما به خبرهای شما احاطه دارد و چیزی از اخبار شما بر ما پوشیده نمی ماند. (نوادر الأخبار ج ۱ ص ۲۴۱)

 

اَكثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِیل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُم.

برای تعجیل در ظهور من زیاد دعا کنید که خود فرج و نجات شما است. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٤٨٥)

 

أما تعْلَمُونَ أنَّ الاْرْضَ لا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ إمـّا ظاهِراً وَ إمـّا مَغْمُوراً.

مگر نمى دانید که زمـین، هرگز از حجت خالى نخواهد بود، آشکار یا غایب و پنهان.

 

«وَ أَمَّا وَجْهُ اَلاِنْتِفَاعِ بِی فِی غَیبَتِی فَکالاِنْتِفَاعِ بِالشَّمْسِ إِذَا غَیبَهَا عَنِ اَلْأَبْصَارِ اَلسَّحَابُ. »: 

کیفیّت بهره وری از من در دوران غیبت، مانند کیفیّت بهره وری از آفتاب است هنگامی که ابر آن را از چشم ها پنهان سازد. (بحار الأنوار ج ۷۵ ص ۳۸۰)

 
إنّا نُحیطُ عِلْماً بِانْبائِکُمْ، وَ لا یَعْزُبُ عَنّا شَیْیءٌ مِنْ اخْبارِکُمْ.

فرمود: ما بر تمامی احوال و اخبار شما آگاه و آشنائیم و چیزی از شما نزد ما پنهان نیست. (احتجاج: ج ۲، ص ۴۹۷، بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۵)

 

وَ أمّا ظُهُورُ الْفَرَجِ فَإنَّهُ اِلىَ اللّه ِ وَ کَذِبَ الْوَقـّاتـُونَ.

اما ظهور فرج مربوط به خداست و وقت تعیین کنندگان دروغ گفته اند. (بحارالانوار ۵۳: ۱۸۱.)


یا سیّدی، متى یکونُ هذا الأمرُ؟ ـ إذا حِیلَ بینَکُم و بینَ سبیلِ الکعبةِ.

امام مهدى علیه السلام در پاسخ به این پرسش على بن مهزیار که: سرورم! این امر (ظهور) کى خواهد بود؟ ـ فرمود: هرگاه راه کعبه بر شما بسته شود.

 

أنَا الَّذي أملأُها عَدلاً كَما مُلِئَت جَورا.

منم كه زمين را از عدالت لبريز مى كنم،چنان كه از ستم آكنده است. (بحار الأنوار، ج 52، ص 2)

 

اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ كما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.

من برای اهل زمین امن و امانم همان گونه که ستارگان آسمان امن و امان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)

 

فَلْیَعْمَلْ کُلُّ امْرِء مِنْکُمْ بِما یُقَرَّبُ بِهِ مِنْ مَحَبَّتِنا، وَلْیَتَجَنَّبْ ما یُدْنیهِ مِنْ کَراهِیَّتِنا وَ سَخَطِنا.

هر یک از شما باید به آنچه که او را به دوستى ما نزدیک مى سازد، عمل کند و از آنچه که خوشایند ما نبوده و خشم ما در آن است، دورى گزیند. (بحار الأنوار، ج 53، ص 176)

 

إنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِكُم ولا ناسین لِذِكرِكُم و لَولا ذلِكَ لَنَزلَ بِكُم اللّأْواءُ وَاصطَلَكُمُ الأَعداءُ.

ما در رعایت حال شما هیچ کوتاهی نمی کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم وگرنه محنت و دشواریها شما را فرا می‌گرفت و دشمنان شما را از بُن و ریشه قلع و قمع می‌ساختند. (بحار، ج ٥٣، ص ٧٢)

 

ما أرْغَمُ أنْفُ الشَيْطانَ بِشَى ءٍ مِثْلَ الصَّلاةِ، فَصَلِّهاوَ أرْ غَمْ أنْفَ الشَّيْطانَ.

با هيچ چيز مثل نماز، بينى شيطان به خاك ماليده نمى شود پس نماز را به پادار و بينى شيطان را به خاک بمال. (بحارالانوار، ج 53، ص 182)

 

مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ اخَّرَ الْغَداهَ إلی انْ تَنْقَضِی النُّجُومُ.

فرمود: ملعون و نفرین شده است آن کسی که نماز صبح را عمداً تاخیر بیندازد تا موقعی که ستارگان ناپدید شوند.  (بحارالانوار: ج ۵۵، ص ۱۶)

 

«أَرْخِصْ نَفْسَکَ وَ اجْعَلْ مَجْلِسَکَ فِی الدِّهْلیزِ وَ اقْضِ حَوائِجَ النّاسِ. »:

خودت را [برای خدمت] در اختیار مردم بگذار، و محلّ نشستن خویش را درِ ورودی خانه قرار بده، و حوائج مردم را برآور. (کلمة الامام المهدی علیه السلام، ، ص 565)

 

حدیث های امام زمان, حدیث از امام زمان همراه معنی, چند حدیث از امام زمان
احادیثی از امام زمان (عج)

 

«سَجْدَةُ اَلشُّکرِ مِنْ أَلْزَمِ اَلسُّنَنِ وَ أَوْجَبِهَا»:

سجده شکر از لازمترین و واجبترین مستحبّات است. (وسائل الشیعة ، جلد۶ ، ص۴۹۰)

 

انَا الَّذی اخْرُجُ بِهذَا السَیْفِ فَامْلاَالاَرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً.

فرمود: من آن کسی هستم که در آخر زمان با این شمشیر - ذوالفقار - ظهور و خروج می کنم و زمین را پر از عدل و داد می نمایم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است. (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۷۹)

 

فیمَنْ افْطَرَ یَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضان مُتَعَمِّداً بِجِماع مُحَرَّم اَوْ طَعام مُحَرَّم عَلَیْهِ: إنَّ عَلَیْهِ ثَلاثُ کَفّارات.

فرمود: کسی که روزه ماه رمضان را عمداً با چیز یا کار حرامی افطار - و باطل - نماید، (غیر از قضای روزه نیز) هر سه نوع کفّاره (۶۰ روزه، اطعام ۶۰ مسکین، آزادی یک بنده) بر او واجب می شود. (من لایحضره الفقیه: ج ۲، ص ۷۴، وسائل الشّیعه: ج ۱۰، ص ۵۵)

 

مِنْ فَضْلِهِ، انَّ الرَّجُلَ یَنْسَی التَّسْبیحَ وَ یُدیرُا السَّبْحَهَ، فَیُکْتَبُ لَهُ التَّسْبیحُ.

فرمود: از فضائل تربت حضرت سیّدالشّهداء (ع) آن است که چنانچه تسبیح تربت حضرت در دست گرفته شود ثواب تسبیح و ذکر را دارد، گرچه دعائی هم خوانده نشود. (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۶۵)

 

«...فَأَغْلِقُوا أَبْوابَ السُّؤالِ عَمّا لا یَعْنیکُمْ. »:

درهای سؤال را از آنچه که مطلوب شما نیست ببندید. (بحار الأنوار ج ۵۲ ص۹۲)

 

لا یَحِلُّ لاِحَد انْ یَتَصَرَّفَ فی مالِ غَیْرِهِ بِغَیْرِ إذْنِهِ.

فرمود: برای هیچکس جائز نیست که در اموال و چیزهای دیگران تصرف نماید مگر با اذن و اجازه صاحب و مالک آن. (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۸۳) 

 

إنَّ اللهَ مَعَنا، فَلا فاقَهَ بِنا إلی غَیْرِهِ، وَالْحَقُّ مَعَنا فَلَنْ یُوحِشَنا مَنْ قَعَدَ عَنّا.

فرمود: خدا با ما است و نیازی به دیگران نداریم; و حقّ با ما است و هر که از ما روی گرداند باکی نداریم. (بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۱۹۱، إکمال الدّین: ج ۲، ص ۵۱۱)

 

مَنْ کانَتْ لَهُ إلَی اللهِ حاجَهٌ فَلْیَغْتَسِلْ لَیْلَهَ الْجُمُعَهِ بَعْدَ نِصْفِ اللَّیْلِ وَ یَاْتِ مُصَلاّهُ.

فرمود: هر که خواسته ای و حاجتی از پیشگاه خداوند متعال دارد بعد از نیمه شب جمعه غسل کند و جهت مناجات و راز و نیاز با خداوند، در جایگاه نمازش قرار گیرد. (مستدرک الوسائل: ج ۲، ص ۵۱۷، ح ۲۶۰۶)

پربیننده ترین ها
آخرین اخبار