بیماری دیستمپر چیست؟

صدای ایران-بیماری دیستمپر سگ یا virus distemper Canine یک بیماری ویروسی است كه عمدتا بر ریه ، روده و سیستمعصبی سگ تاثیر میگذارد.این بیماری بعد از هاری دومین بیماری کشنده ویروسی در سگها است .ویروس به صورت
مسری و در اثر تماس مستقیم و نزدیک از سگی به سگ دیگر انتقال پیدا میكند.ویروس دیستمپر به راحتی توسط
ضد عفونی كنندها معمولی در محیط از بین میرود .این ویروس در گرمای محیط در عرض چند دقیقه كشته شده اما
میتواند در دمای نزدیك به یخ زدگی تا هفته ها دوام بیاورد.

علایم دیستمپر در سگ 

سگهای جوان 6-3ماهه واكسن نشده بیشتردر معرض ابتال به دیستمپر هستند .ویروس از طریق ترشحات بینی سگ مریض پخش شده سپس به بینی سگ سالم رفته ، در انجا رشد پیدا كرده و در تمام بدن پخش میشود .یك هفته بعد از الوده شدن سگ تب میكند كه صاحبش می تواند متوجه ان نشود. دو هفته بعد از الوده شدن ویروس باعث تخریب شدید سلولهای بینی ،چشم ، ریه و روده ها میشود . این بافتهای صدمه دیده محل مناسبی برایرشد باكتریها و ایجاد عفونتهای ثانویه باکتریایی می شوند.

این آلودگی تركیبی ویروس + باكتری باعث از بین رفتن اشتها ،تب ، بینی پوشیده از ترشح ،ریزش ترشحات غلیظ از چشمها، ذات الریه و اسهال می گردند. همچنین ویروس به بالشتكهای كف پاهای حیوان حمله كرده و باعث پوسته پوسته و ضخیم شدن انها میشود.

ویروس میتواند به سیستم ایمنی بدن اسیب رسانده و موجب ضعیف شدن دفاع بدن در برابر دیگرعفونتها عفونت های ثانویه شود.

اگر بخش باكتریایی بیماری با انتی بیوتیك كنترل شوند سگ برای 3-2 هفته بهبود میابد اما عالیم مربوط به اختلالات عصبی میتواند بعدا دیده شود حدود نیمی از سگهایی كه به دیستمپر مبتال میشوند عالیم بیماری عصبی از خودنشان خواهند داد . ویروس دیستمپر سگها جذب بافتهای عصبی شده و در انجا به خوبی رشد می یابند. صدماتی كه در مغز و نخاع در اثر فعالیت ویروس ایجاد میشود باعث ایجاد تشنجهای صرع مانند و تشنجهای موضعی مثل پرش عضلات میگردد.صدمه به نخاع می تواند باعث ضعف و فلجی سگ گردد. بیشتر سگهایی كه به نوع عصبی بیماری دیستمپر دچار میشوند میمیرند یا به روش انسانی توسط تزریق مقادیر زیاد بعضی داروهای بیهوشی كشته (مرگ اسان) میشوند.

 آزمایشات برای تشخیص دیستمپر

تشخیص قطعی دیستمپر در سگها تا وقتی كه عالیم معمول این بیماری مثل ترشحات چشم یا ذات الریه دیده نشوند معمولا سخت است . 41 روز بعد از الوده شدن جداسازی و تشخیص ویروس در بافتها ی الوده سخت خواهدبود.در ایران از کیت های ایمنوکروماتوگرافی سریع )همانند تست حاملگی خانمها با ادرار که با استفاده از ترشحات چشم وبینی نتیجه را اعالم میکنند. اگر دو خط نوار کیت قرمز شد نشان دهنده مثبت بودن ازمایش است و نشان میدهد که سگ به ویروس الوده شده اما اگر یک خط قرمز بر روی نوار روشن شود منفی بودن ازمایش تفسیرمیشود.

افزایش عیار پادزهر ضد دیستمپر در بدن سگهای واكسینه نشده میتوان شك ما را به این بیماری معطوف نماید.تشخیص دیستمپر در سگهایی كه عالیم عصبی از خود نشان میدهند بدون اینكه عالیم معمول دیستمپر را داشته باشند نیز دشوار است.

چه درمانی برای دیستمپر وجود دارد:

در حال حاضر هیچ درمانی بر ضد ویروس دیستمپر وجود ندارد بنابر این درمان تنها محدود به انتی بیوتیك ها برای كنترل عفونتهای باكتریایی است.

درمان با انتی بیوتیك ها باعث بهبود بسیاری از عالیم بیماری شده اما از ورود و صدمه زدن ویروس به بافت عصبی در مغز و نخاع جلوگیری نمی كنند.مراقبت از سگ های مبتال به دیستمپرمثل دادن غذاهای باكیفیت و خوشمزه و فراهم نمودن یك محیط بدون استرس برای بهبود حال عمومی و اشتهای حیوان بسیار مفید خواهد بود.

پیشگیری از دیستمپر سگ

به خاطر اینكه درمان محدود است پیشنهاد میشود از روشهای پیشگیری توسط واكسن استفاده شود.

واكسنهای دیستمپر می بایست وقتی توله از شیر گرفته شد شروع شوند.اگر مادر واكسینه شده بود یا از بیماری دیستمپر بهبود یافته بود میتواند پادزهر دیستمپر را از طریق شیربه توله ها انتقال دهد.اما این پادزهر تنها تا چندهفته میتواند در توله را از گزند بیماری دور نگاه دارد. .میزان پادزهر محافظتی كه مادر به توله انتقال میدهد بستگی به میزان موجود پادزهر بدن مادر دارد.این پادزهرها با اینكه باعث حفاظت توله از بیماری دیستمپر میگردند اما میتوانند باعث ایجاد تداخل در عملكرد واكسن نیز بشوند.تا وقتی كه پادزهر مادری در بدن توله وجود داشته باشدواكسیناسیون با موفقیت نمیتواند در توله ایجاد محافظت كند.

در سن 6 هفتگی نیمی از توله ها ی به دنیا امده دیگر پادزهر مادری کافی برای تداخل با واكسیناسیون را ندارند.وقتی توله رشد پیدا كرد كم كم پادزهر حفاظتی كه از مادر به توله انتقال می یابد، از بین میرود تا جاییكه درسن 43 هفتگی 59 درصد توله ها در معرض مبتال شدن به دیستمپر قرار میگیرند. از نظر اقتصادی تعیین میزان پادزهر مادری دربدن توله مقرون به صرفه نیست بنابراین واكسیناسیون در برابر دیستمپر میبایست سریعا بعد از شیر گرفتن توله در سن 7-6 هفتگی شروع و پس از ان هر 3-2 هفته یكبار تا سن 41 هفتگی ادامه پیدا كند. توله می بایست تا وقتی كه واكسیناسیون كامل نشده از دیگر سگها جدا نگاه داشته شوند . برنامه واكسیناسیون پیشنهادی برای حفاظت توله ها از این بیماری كشنده بسیار موثر است.

مدفوع سگ دیستمپر

به یاد داشته باشید که اگر در سگ خود علائم این بیماری را مشاهده کردید، بهتر است که بدانید این ویروس از طریق مدفوع سگ قابل انتقال است. به همین دلیل بهتر است که محیطی که سگ دستشویی می کند را کاملا جدا کنید و بعد از آن به طور مرتب آن قسمت را با مایع های ضدعفونی قوی تمیز کنید.

بیماری دیستمپر در انسان

در ابتدا باید گفت که سگ های مبتلا به این مریضی را باید کاملاً از سایرین جدا نگهداری کرد و هم چنین محیط را با مایع سفید کننده مانند وایتکس به نسبت 1 به 20 ضد عفونی کرد. سال ها قبل برخی از افراد بر این اعتقاد بودند که ویروس دیستمپر می تواند انسان را نیز درگیر کند. اما تحقیقاتی که در این باره طی 15 سال گذشته انجام شده است، به این نتیجه رسیدند که کاملاً این نظریه اشتباه است. اما با این حال فقط دو جهش ژنتیکی ساده در یکی از پروتئین‌ های سطحی این ویروس سگ لازم است تا به ویروس این امکان را بدهد که سلول ‌های انسانی را نیز آلوده کند. برای بررسی دقیق تر می توانید به مقاله بیماری سگ به انسان توجه داشته باشید.

بیماری دیستمپر گربه

گربه ها از دیگر حیواناتی هستند، که مستعد این بیماری می باشند. در این باره باید بگوییم که ديستمپر در اکثر مواقع بر روی گربه هاي جوان و مخصوصا باردار تاثير مي گذارد. نکته حائز اهمیت این است که گربه های مسن تر ممكن است اين بیماری را بگيرند و هيچ علائمی از خود نشان ندهند. بيشترين نشانه هاي معمول در این ويروس شامل: تب، کم شدن اشتها، تغییر در رفتار و افسردگی، از دست دادن وزن، كم شدن آب بدن و برخی موارد دیگر می باشد.

این بیماری به قدری خطرناک است که اگر يك گربه باردار باشد و به ديستمپر مبتلا شود، احتمال این که سقط جنين داشته باشد و يا بچه هايي مرده بدنيا آورد، زیاد است. از مهم ترین و خطرناک ترين قسمت هاي ويروس ديستمپر در گربه ها اين مي باشد كه آن ها بسیار ضعيف شده و نسبت به ديگر بيماري ها و عفونت ها در آینده حساس تر خواهند شد.

کیت دیستمپر

اگر علائمی مانند: آبریزش از چشم و التهاب چشم‌ ها، تب بالا، استفراع و یا اسهال را به دامپزشک بگویید او به بیماری دیستمپر مشکوک می شود. در ایران در حال حاضر برای تشخیص مثبت و یا منفی بودن بیماری دیستمپر از کیت های سریع استفاده می شود. به این صورت که دامپزشک مقداری از مدفوع سگ را رقیق می کند و داخل کیت می ریزد و جواب آن را بعد از 10 دقیقه می تواند مشاهده کند.