راههای قانونی اجرا گذاشتن مهریه و هزینه آن
به گزارش صدای ایران، از آنجاییکه مطالبه مهریه نیاز به تسلط و آشنایی با قوانین و مقررات قانون خانواده و مهریه دارد، بهتر است قبل از هر اقدام برای طرح دادخواست مطالبه مهریه یا اقدام از طریق اجرای ثبت اسناد از مشاوره و وکالت وکیل مهریه بهرهمند شوید تا دچار عواقب اجرا گذاشتن مهریه نشوید. در این مطلب عواقب اجرا گذاشتن مهریه برای زوجین شرح داده شده است.
اجرا گذاشتن مهریه از حقوق قانونی زن به شمار میرود. مهریه از مهمترین حقوق مالی و شرعی زوجه محسوب شده و بعد از عقد نکاح، زوجه هر وقت ادعای طلب مهریه خود کند، مرد موظف به پرداخت آن است. پروسه به اجرا گذاشتن این حق قانونی زوجه، بسیار طولانی است. در این مدت زمان، زوج میتواند با انتقال اموال خود به غیر و ادعای اعسار از پرداخت مهریه به زن مشکل ایجاد کند.
اجرا گذاشتن حق قانونی زن به نام مهریه، به واسطه اداره ثبت و ارائه دادخواست حقوقی امکانپذیر خواهد بود. توجه به این نکته ضروری است که اگر زوجه، به واسطه اداره ثبت اقدام به اجرا گذاشتن حق قانونی خود یعنی مهریه کند، اموال زوج توقیف میشود و این گونه امکان دریافت مهریه سریعتر و راحتتر امکانپذیر خواهد بود.
طریقه به اجرا گذاشتن مهریه
مهریه حق قانونی و شرعی زن محسوب شده و در صورتی که او از همسرش طلب کند، مرد چارهای جز پرداخت ندارد. زوجه برای به اجرا گذاشتن مهریه دو را در پیش روی خود دارد، این دو راه عبارتند از:
1. اداره ثبت: بنا بر بند ب قانون ۱۱۳ برنامه ششم توسعه، زمانی که زوجه تصمیم به دریافت مهریه بگیرد، باید به اداره ثبت اقدام کند. به خاطر همین دلیل مستقیم به دادگاه نمیتواند مراجعه کند. برای دریفت این حق خود، زوجه خود یا وکیل او ابتدا با در اختیار داشتن شناسنامه، کارت ملی و سند ازدواج به دفتر خانه که در آن عقد جاری شده است، مراجعه میکند.پس از امضا برگه اجرائیه در دفترخانه توسط سردفتر، او ملزم به ارسال با پست سفارشی یک کپی از برگه دادخواست مهریه به آدرسی که در آن دفترخانه به نام زوج ثبت شده، خواهد بود.
برگه اجرائیه را به همراه پیوست قبض سفارشی، تمامی مدارک موجود در پرونده و ابلاغیه اجرائیه شوهر را به اداره ثبت ارسال میکند. اگر زوج ۱۰ روز پس از دریافت ابلاغیه اداره ثبت مبنی بر پرداخت مهریه، مهر او را پرداخت نکرد یا یک شیوه برای پرداخت ارائه نداد. زوجه امکان توقیف اموال و دارائیهای زوج در بانکها را دارد. اگر به هر دلیلی نتواند حکم به توقیف اموال بگیرد، در آن زمان چاره جز رفتن به دادگاه دارد.
2. دادگاه: اکنون که زوجه به هر دلیلی نتوانست از طریق اداره ثبت مهریه خود را دریافت کند، او با در اختیار داشتن گواهی از اجرای ثبت به دادگاه و شورای حل اختلاف بستگی به میزان درخواست مهریه ( همه یا بخشی) مراجعه میکند. در این مدت، زوجه میتواند در کنار درخواست مهریه، دادخواستی با عنوان تأمین اموال شوهر جهت جلوگیری از انتقال به شخص دیگری، را ارائه دهد.
هزینه اجرا گذاشتن مهریه در مراجع قضایی
رسیدگی در هر دعوایی نیازمند پرداخت هزینه دادرسی است، در مورد گرفتن مهریه نیز این امر صدق خواهد کرد. هزینه دادرسی به این دعوی، در اداره ثبت و دادگاه عبارت است از:
· هزینه دادرسی در اداره ثبت برای زوجه، معادل نیم عشر دولتی یا یک بیستم کل مهریه او خواهد بود. البته در زمانی که زن مهریه را ببخشد و یا مصالحه کند، این هزینه دریافت نمیشود.
· هزینه دادخواست دریافت مهریه در دادگاه، همان ابتدای کار از او دریافت میشود تا امکان رسیدگی وجود داشته باشد. البته زوجه این امکان را دارد که همزمان با دریافت مهریه در دادگاه، دادخواستی جهت دریافت هزینه دادرسی از زوج را بدهد.
هزینه به اجرا گذاشتن مهریه در دادگاه شامل سه مرحله است؛ زوجه موظف به پرداخت آنها به دادگاه است، این مراحل عبارتند از:
1. مرحله بدوی
2. مرحله واخواهی و تجدید نظر
3. مرحله فرجام خواهی
جهت انجام کارهای مربوط به اجرا گذاشتن حق قانونی زوجه یعنی مهریه، به گروه وکلای هوداد مراجعه کرده و از وکلا گروه مشاورههای لازم را دریافت کنید. البته برای هر جه سریعتر انجام شدن کار خود، میتوانید کار دریافت مهریه را به آنها واگذار کنید. زیرا گروه وکلای هوداد، از وکیلهای مجرب و متخصص پایه دادگستری بوده و بیشتر آنها فارغ التحصیل از دانشگاههای معتبر کشور هستند. بیشترین پروندههای مورد پذیرش و البته موفق گروه، مربوط به پروندههای خانوادگی است.
استفاده و بهره بردن از مشاور حقوقی در تمامی دعاوی حقوقی و کیفری، امر واضح و روشن است. در گروه وکلای هوداد، تعداد بالایی از بهترین و مجربترین وکلا در کنار هم جمع شدهاند تا مشکلات حقوقی را با بالاترین درصد موفقیت برطرف کنند. با انتخاب این گروه بهعنوان وکیل، شما با پرداخت حق الوکاله یک وکیل، از وجود دو وکیل مجرب بهره خواهید برد. یکی از مهمترین شاخصه گروه هوداد، انجام خدمات دهی حقوقی به هموطنان خارج از کشور است.