شرط ترک‌ها برای کمک به کردها در نجات کوبانی

داعش به تدریج می رود تا کوبانی یا عین العرب را نیز به جمع مناطق تحت کنترل خود بیفزاید. درگیری ها چند روزی است در این منطقه هم مرز با ترکیه تشدید شده است. نه حملات هوایی ائتلاف بین المللی مبارزه با داعش و نه تهدیدهای پراکنده ترکیه توانسته است جلوی پیشروی داعش در کوبانی را بگیرد. سه هفته بعد از محاصره کوبانی سقوط آن می رود تا قربانی جدید اسراتژی امریکا و سیاست تحریک آمیز ترکیه در خاورمیانه باشد.  

توانایی های بالای افراد مسلح داعش در حملات خود به سوریه همانند عراق دلیل بر کم اثر بودن حملات هوایی امریکا علیه آنها نیست. کارشناسان می گویند در نبود شبکه های مرتبط با یکدیگر و مزدورانی که بتوانند با حملات هوایی پیمان مبارزه با داعش هماهنگ باشند، نمی توان انتظار بیشتری جز دستاوردهای کوتاه مدت از حملات هوایی داشت. با حملاتی که ارابه ای را در این جا نابود می کنند یا پایگاه نظامی ای را در جایی دیگر، ائتلاف بین المللی مبارزه با داعش نمی تواند بر این شبکه پیروز شود. شبکه ای که نشان داده که از تاکتیک های مبارزاتی بالایی برخوردار است و در کنار ذخایر نظامی و سلاح های پیشرفته که از ارتش عراق و مبارزان مخالف سوریه به غنیمت گرفته، توانسته است پیشرفت های قابل ملاحظه ای داشته باشد. بازتاب آن نیز کاملا روشن است، علی رغم حملات هوایی مستمر که در عراق از سه سپتامبر و در سوریه از 23 سپتامبر آغاز شده است، حملات داعش به هیچ کدام از این دو کشور متوقف نشده است بلکه حتی توانسته در استان الانبار به سمت بغداد و در سوریه در مناطق کردنشین این کشور مثل کوبانی بعد از سه هفته محاصره پیشروی کند.   

بنابراین در روزهای آینده با گسترش نفوذ این شبکه تندرو و افراطی که تلاش دارد حمام خون های تازه ای را به راه بیندازد، چه عاقبتی در انتظار منطقه خواهد بود. شبکه مخوفی که دولتی وحشتناک از موصل در عراق تا حلب در سوریه تشکیل داده و خود را به مرزهای ترکیه رسانده است، منطقه چه حال روزی خواهد داشت. آن هم در حالی که همه نشانه ها حاکی از آن است که آنکارا فراتر از عرض اندام سیاسی در مجلس نمایندگان و صرفا استقرار تانک در مرزهایش قصد ندارد عملیات نظامی ای را در خارج از مرزهایش به سود مخالفان داعش انجام دهد.

اختیاراتی که رئیس جمهوری ترکیه برای دخالت در سوریه و عراق به دست آورده گسترده و در عین حال سست است. پارلمان دست دولت را در حمله به داعش بازگذشته اما با این وجود، آن چه از اظهارات مسئولان ترک بر می آید اولویت آنها پیوستن به ائتلاف مبارزه با داعش نیست، آنها از این ائتلاف به دنبال اهداف دیگری هستند. قطعا اگر ترکیه دریابد که پیوستنش به جمع ائتلاف مبارزه با داعش به سود کردها تمام می شود به این ائتلاف نخواهد پیوست. حتی برخی گزارش ها حاکی از آن است که فرماندهان سازمان امنیت ترکیه از کردهای سوریه خواسته اند که از مطالبه خود برای رسیدن به خودمختاری دست بردارند تا به آنها کمک کنند. ترک ها تنها راه کمک رسانی به کردها را پذیرفتن این شرط اعلام کرده اند.

این در حالی است که سقوط کوبانی نزاع تاریخی کردها با ترکیه را به نقطه صفر باز خواهد گرداند.

برای آنکارا محسابات قدیم – جدید مطرح است که چندان در مقایسه با سیاست "به صفر رساندن مشکلات" در آن دقت به عمل نیامده است. از سال 2011 خواستار اعمال منطقه حائل مرزی و منطقه پرواز ممنوع در شمال سوریه است و می گوید که خطر حکومت اسد بیش از داعش است. اما حتی اگر چنین منطقه ای اعمال شود – که در سایه پرواز جنگنده های ائتلاف در خاک سوریه ایجاد چنین منطقه ای ممکن است – و با وجود این که پارلمان ترکیه اجازه داده است که نیروهای خارجی برای مبارزه با داعش از خاک آن استفاده کنند، مواضع آنکارا و واشنگتن همچنان از یکدیگر بسیار فاصله دارد، به ویژه از این لحاظ که ترک ها می خواهند امریکایی ها علیه بشار اسد دخالت مستقیم کنند. اگر چه واشنگتن خیلی ساده می تواند رضایت نمایندگان کنگره را در این زمینه بگیرد اما فعلا قصد انجام چنین کاری را ندارد.