کپسول های آتش نشانی ایمن پیشتاز و انواع آن ها

به گزارش صدای ایران، این دستگاه قابلیت حمل به صورت دستی داشته و با توجه به آن که آتش از چه نوعی است دارای ترکیبات مختلفی همچون آب، گاز، پودر، گاز دی اکسید کربن و ... می باشد.

این دستگاه استوانه ای شکل های فلزی بسیار محکم می باشند و که هر کدام دارای انواع مختلفی بوده و با مواد اشاره شده در بالا پر شده اند. نحوه کار با کپسول های آتش نشانی عموما به این شکل است که باید اهرم موجود در بالای آن ها را فشار داد و بر روی حریق نشانه گیری کرد. ماده موجود در این کپسول ها با فشار زیادی از آن خارج می شوند. توجه داشته باشید که باید به صورت مستقیم کپسولرا روی سوخت هدف گیری کنید  و بر روی تمامی حریق مواد را بریزید. 

کپسول های آتش نشانی دارای یک لوله بوده که تحت فشار کپسول را به قسمت بالای کپسول متصل می کند. یک شیر فنری نیز وظیفه دارد تا ارتباط  میان لوله را با دهانه خروجی مسدود کند. در بالای سیلندر، سیلندر کوچک دیگری وجود دارد که با گاز فشرده ‌ای چون دی‌اکسید کربن پر شده‌ است و یک شیر، جلوی انتشار دی‌اکسید کربن را می‌ گیرد.

انواع کپسول های آتش نشانی 

کپسول های آتش نشانی دارای کاربرد های متفاوتی می باشند. علاوه بر این مواد در حال آتش سوزی نیز متفاوت بوده و از همین رو از مواد خاموش کننده های متفاوت و متناسب با آن ها استفاده می شود. در ادامه با 6 نوع کپسول آتش نشانی آشنا خواهیم شد که هر کدام نیز دارای ماده های مخصوص به خود می باشند.

 کپسول های آتش نشانی محتوی آب WATER FIRE EEXTINGUISHER  

کپسول های آتش نشانی محتوی گاز CARBON DIOXIDE FIRE EEXTINGUISHER  

کپسول های آتش نشانی محتوی پودر POWDER FIRE EEXTINGUISHER  

کپسول های آتش نشانی محتوی کف EEXTINGUISHER FOAM FIRE  

کپسول های آتش نشانی دی‌اکسید کربن CO2  

کپسول های آتش نشانی محتوی مواد هالوژنه HALOGENATED FIRE EEXTINGUISHER

کپسول های آتش نشانی محتوی آب 

به طور کلی کپسول های آتش نشانی آبی دارای دو نوع می باشند. کپسول های آتش نشانی دستی به طور معمول دارای ظرفیت ۹ لیتری آب خالص یا بیشتر از بوده و هنگام آتش سوزی های گروه A از آن ها استفاده می شود. 

از جمله معایب و مشکلات این نوع کپسول های آتش نشانی در این است که در هوای کمتر از ۴ درجه سانتی گراد، استفاده از آن ها ممکن نیست چرا که آب خیلی سریع یخ خواهد زد. 

از همین رو اغلب کارخانه های تولیدی این نوع کپسول آتش نشانی، محلول ضد یخ را به جای آب استفاده کرده تا بدین ترتیب امکان استفاده از آن در هوای حتی  زیر ۴۰ درجه نیز امکان پذیر باشد. 

طبق استاندارد انگلیس قدرت پرتاب این نوع کپسول ۷ متر و آمریکا ۱۰ تا ۱۲ متر و مدت زمان تخلیه آن نیز به ترتیب ۶۰ و ۵۵ ثانیه می باشد. 

امکان استفاده از خاموش کننده های آبی به صورت متناوب وجود داشته و هوای فشرده شده درون کپسول می تواند میزان فشار مورد نیاز جهت تخلیه شدن آن را فراهم کند.

از آن جایی که بدنه این نوع سیلندر به صورت مداوم تحت فشار است می بایست دارای مقاومتی در حدود ۴۰ اتمسفر باشد. به طور معمول بر روی درپوش خارجی این نوع کپسول آتش نشانی، فشار سنج قرار می دهد که از آن جهت مشخص کردن فشار درون سیلندر و همچنین جلوگیری از تخلیه هوا استفاده می شود.

نحوه کارکرد خاموش کننده های آبی

در مرحله اول ضامن را بیرون بکشید. سپس در موقعیت مناسب نسبت به حریق قرار بگیرد. با یک دست خود کپسول و با دست دیگر نازل را بگیرید و اهرم مربوطه را فشار دهید.  برای آنکه از عملکرد کپسول مطمئن شوید می بایست هر ماه یک بار آن را چک کنید. سالم بودن دستگاه از لحاظ ضرب دیدگی و سالم بودن پلمپ و شیلنگ آن را می توانید از طریق فشار سنج فشار داخلی سیلندر مشاهده کنید. هر دو سال نیز می بایست بدنه این کپسول تخت آزمایش هیدرواستاتیک قرار بگیرد.

کپسول های آتش نشانی محتوی گاز 

این نوع کپسول های آتش نشانی مانند کپسول های آبی تحت فشار می باشند به این معنی که محتوای آن ها آب یا محلول ضد یخ است. برای جلوگیری از زنگ زدگی این کپسول نیز داخل سیلندر را با لایه ای نازک از پلاستیک یا ماده ضد زنگ می پوشانند‌.

تفاوت کپسول های آب و گاز با کپسول های آبی در نوع عامل فشار آن ها خواهد بود. در این کپسول از گاز CO2 در یک سیلندر کوچک به نام کارتریج، برای تهیه فشار مورد نیاز استفاده می شود. 

کپسول های آتش نشانی آب و گاز معمولا کنترل ناپذیر هستند یعنی نمی توان گاز آزاد شده را دوباره به کارتریج برگرداند. نوعی از این نوع کپسول وجود دارد که دارای نازل دوش مانند است و آب را به شکل که از خود خارج می کند. قدرت پرتاب این نوع کپسول در استاندارد انگلیسی، ۴ متر مشخص شده است. 

برای آن که از عملکرد این نوع کپسول مطمئن شویم می بایست هر ماه یک بار آن را بررسی نماییم. به این صورت که با احتیاط درپوش را باز کرده، کارتریج را از سیلندر بیرون آوردن و در نهایت آن را وزن می کنیم. چنانچه بیش تر از ۱۰ درصد از وزن گازی که بر روی کارتریج نوشته شده، کم شده باشد باید کپسول را مجددا شارژ کرد. سیلندر کپسول را نیز می بایست هر ۲ تا ۵ سال بررسی کرده و از سالم بودن آن مطمئن شویم.

کپسول های آتش نشانی محتوی پودر

پودر مورد استفاده در کپسول های آتش نشانی از ترکیب برخی از مواد شیمیایی بدست می آید که با استفاده از آن می توان حریق را خاموش کرد. این مورد دارای انواع مختلفی بوده که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: 

۱) پودر های شیمیایی که جهت خاموش کردن حریق غیر فلزات کلاس A و B و C استفاده می شود. 

۲) پودر های خشکی که جهت خاموش کردن حریق فلزات کلاس D استفاده می شود. 

به طور کلی می توان پودر های شیمیایی را به دو گروه تقسیم بندی کرد: گروه اول این پودر های شیمیایی از کربنات سدیم پتاسیم کلراید، بی کربنات پتاسیم و بی کربنات اوره پتاسیم تشکیل شده اند و مناسب خاموش کردن اطفا کلاس B و C می باشند. گرچه دوم دارای فسفات آمونیوم بوده و آن ها نیز برای کلاس های B و C مناسب هستند.

دو روش کلی برای تخلیه کپسول های آتش نشانی پودری وجود دارد :

کپسول های آتش نشانی پودر و گاز  کپسول های آتش نشانی پودر و هوا

نحوه استفاده از کپسول پودری

خونسردی خود را کاملا حفظ کنید در فضا های روباز پشت به باد و در فضا های بسته جلوی درب ورود یا خروج بایستید  ضامن یا پین دستگیره را از محل خود خارج کنید  سر پاشنده شلنگ کپسول را در دست بگیرید و به طرف آتش نشانه ‌گیری کنید  دستگیره کپسول را به آرامی فشار دهید  ماده خاموش کننده را به شکل جارو کردن روی ماده در حال آتش سوزی بریزید ( حتما توجه کنید که سر پاشنده شلنگ باید به سمت پایین باشد )

کپسول های آتش نشانی محتوی کف

برخی از کپسول های آتش نشانی که دارای مواد کف می باشند. این مواد به شکل مایع بوده و با پرتاب بر روی آتش می تواند از سرعت آتش سوزی بکاهد. وزن این مایع کم تر از وزن مایعات قابل اشتعال بوده و در سطح شناور می ماند. قدرت پرتاب این کف ها حدود 5 متر بوده و نسبت ترکیب آن با آب 1 به 8 است. همچنین ظرفیت آن به طور معمول 9 لیتر می باشد.

کپسول های آتش نشانی دی ‌اکسید کربن

گاز دی اکسید کربن دارای خواص متعددی می باشد که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

غیر قابل اشتعال بودن 

بدون بو خنثی کننده   

گاز غیر سمی   

عدم جریان الکتریسیته   

دارای وزن یک و نیم برابر هوا ( سطح آتش را پوشانده و جانشین اکسیژن می شود ) 

جهت استفاده از کپسول های آتش نشانی کربن دی اکسید در مرحله اول دستگیره را بگیرید و پین آن را به بیرون بکشید. سپس اهرم را فشار داده و گاز را بر روی حریق بریزید. توجه داشته باشید که نباید شیپور تخلیه کننده هیچگونه تماسی با بدن پیدا کند چرا که می تواند سبب سوختگی شود.

کپسول های آتش نشانی محتوی مواد هالوژنه

در این کپسول های آتش نشانی از مواد هالوژنه استفاده می شود اما باید گفت این گونه مواد صدمات زیادی به لایه ازن وارد می کنند از همین رو استفاده از آن در اغلب آتش نشانی ها ممنوع شده است. 

عامل فشار در این کپسول ها از سه طریق زیر بدست می آید:

فشار هوا یا ازت   

فشار گاز داخل کارتریج 

فشار درونی خود ماده 

انواع مختلفی از این دستگاه وجود دارد: 

نوع سقفی با عملکرد اتوماتیک   

نوع بولینگی یا شیشه ای پرتاب کننده مواد   

نوع استوانه ای شکل

منبع: https://www.kapsool125.com/categories/16-fire-extinguisher