آیا طب سنتی در خارج از کشور نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

به گزارش صدای ایران،  بر اساس این تعریف طب سنتی این گونه تعریف شده است: «مجموعه‌ی تمامی علوم نظری و عملی که در تشخیص طبی، پیشگیری و درمان بیماری‌های جسمی، ذهنی یا ناهنجاری‌های اجتماعی به کار می‌رود و به صورت گفتاری یا نوشتاری از نسلی به نسل دیگر انتقال یافته است». به طور کلی از زمان تمدن بشری درمان های سنتی نقش مهمی در زندگی بشر ایفا کرده است. در گذشته بیشتر افراد برای تسکین دردهای روحی و جسمی خود از گیاهان و مشتقات آن ها استفاده می کرند این مسئله در تمام کشورها وجود داشت تا اینکه با علنی شدن نقش و اهمیت گیاهان در حوزه درمان و پزشکی از یک سو و عوارض بسیار کم این گیاهان از سوی دیگر سبب شد تا در سراسر جهان دانشکده های زیادی روی این موضوع تمرکز کنند و افراد زیادی هم از این طب استقبال کنند.

اهمیت طب سنتی در جهان

در عصر حاضر طب سنتی مرز و بوم نمی شناسد و در بیشتر کشورهای جهان با اقلیم ها و فرهنگ های مختلف رواج پیدا کرده است.  این طب انواع مختلفی دارد که به طب چینی، یونانی، ایرانی، آیروودای هند، عربی و غیره تقسیم می شود و در تمام جهان درمان هایی که در این طب به کار گرفته می شود دو نوع است که شامل دارو درمانی و روش غیر دارویی می باشد. استفاده از گیاهان، مواد معدنی و اجزای حیوانات در روش دارویی گنجانده می شود. اما زالو درمانی، ماساژ درمانی، حجامت، تیغ زدن و غیره در دسته روش های غیر دارویی می باشد.

امروزه در تمام کشورها انواع عرقیات گیاهی مانند عرق نعنا، گلاب، عرق زیره و غیره وجود دارد. شاید بعضی از گیاهان تنها بومی یک منطقه باشند اما به راحتی به کشورهای دیگر صادر می شوند و تمام کشورها از مزایای این گیاهان استفاده می کنند. چون تجربه ثابت کرده است بسیاری از بیماری های رایج مانند نفخ، شکم درد، اسهال، یبوست، سردرد و غیره با داروهای گیاهانی به راحتی درمان می شوند و این درمان موثر و نتیجه بخش باعث مقبولیت این روش در سراسر جهان شده است.

تاریخچه طب سنتی در جهان

طب سنتی قدمتی بیش از 5000 هزار سال دارد و سر منشاء آن کشورهای آسیایی بخصوص چین می باشد. به طور کلی طب سنتی چین در این کشور با گذشت زمان همچنان جایگاه و منزلت گذشته خود را دارد و در حال حاضر به صورت علمی و تخصصی در دانشگاه های این کشور تدریس می شود. کتیبه هایی مربوط به دوران این شان به جان مانده است که بر روی آن ها موارد پزشکی و بهداشتی و بیشتر از ده نوع بیماری درج شده است که به قدمت این طب در چین اشاره دارد. حتی در سلسه جئو هم از روش های درمانی چهارگانه که شامل نظارت، استماع و استشمام، استفهام،گرفتن نبض و شیوه های دیگری از قبیل دارو، طب سوزنی، عمل جراحی و غیره استفاده می کردند.

اما طب سنتی در ایران قدمتی بیش از ده هزار سال دارد و ظهور اسلام باعث تقویت بخشی این طب شده است. دانشمندان بزرگی همچون بوعلی سینا و زکریای رازی با خدمات ارزنده ای که در این حوزه انجام دادند اهمین این طب رادر سطح جهانی بالا بردند.  بوعلی سینا دانشمند بزرگ طب سنتی در کتاب قانون می گوید: «طب علمی است که به واسطه آن احوال بدن انسان شناخته می‌شود از جهت آنچه که موجب سلامتی و بیماری است تا صحت و سلامتی موجود را حفظ کند و در صورت از دست رفتن سلامتی آن را به بدن برگرداند.» در واقع هم در ایران و هم در سایر کشورها که به نقش طب سنتی پی برده اند دریافته اند که ارائه یک روش درمانی صحیح می تواند شرایط بدنی و روحی یک فرد را کاملا تغییر دهد. و تعادل را به زندگی او باز گرداند.

اصطلاحات رایج طب سنتی در تمام جهان

این مطالب برگرفته شده از صحبت های زیبا و دلنشین دکتر حسین خیر اندیش متخصص طب سنتی است:

به طور کلی در تمام جهان برای تشخیص و درمان به شیوه طب سنتی ابتدا اطلاعات مختلفی از بیمار گرفته می شود این اطلاعات برای ریشه یابی و درمان بسیار موثر هستند به طور مثال شرایط بدنی بیمار، سن، ژنتیک، ویژگی های روحی، شرایط جغرافیایی و غیره  باید بررسی شوند تا یک شیوه درمانی صحیح ارائه شود. چون در طب به روش سنتی هم اگر تشخیص اشتباه داده شود و درمان دارویی و غیر دارویی نامناسب تجویز شود ممکن است عوارض زیادی به جا بگذارد.

طب سنتی در تمام کشورها بر دو روش دارویی و غیر دارویی پابرجاست و سعی می شود ابتدا سبک زندگی و تغذیه فرد اصلاح شود و سپس درمان های دارویی گیاهی تجویز و در صورت لزوم از روش های دیگری مانند ماساژ، بادکش، حجامت و غیره استفاده می شود.

طب سنتی در سال هایی اخیر و پس از پاندمی ویروس کرونا اهمیت زیادی پیدا کرد به طوری که سهام بعضی از شرکت های تولید کننده داروی گیاهی رشد بی سابقه ای را به خود دید و مردم برای تقویت سیستم ایمنی بدن خود و مقاومت در برابر کرونا از داروهای گیاهی زیادی استقبال کردند. در طب سنتی کشورهای مختلف انواع اصطلاحات از قبیل دم، بلغم، سودا، صفرا، مزاج گرم و سرد، فصد، زالو درمانی، حجامت، بادکش و غیره رایج هستند.

به طور کلی بدن انسان را 4 خلط دم، صفرا، بلغم و سودا تشکیل داده است و زمانی که تعادل یکی از خلط ها بر هم بخورد باعث پدید آمدن مشکلاتی در افراد می شود.  شناخت مزاج در طب به روش سنتی در کل جهان بسیار رایج است و ابتدا با تعیین مزاج فرد و بررسی مشکلات پیش آمده در او دارو درمانی شروع می شود. البته در بیشتر مواقع کار به تجویز دارو نمی کشد و با اصلاح رژیم فرد کاملا سلامت خود را به دست می آورد.