«هندریک بروخن» استاد قلم بر نور و سایه

سینا معتمدراد/ صدای ایران: هندریک تر بروخهن نقاش هلندی که نامش در کنار استادانی چون ونگوک و رامبراند کمتر شنیده شده است بی شک تاثیر و قدرت آثارش می تواند از آنان بیشتر باشد. این نقاش سرشناس عمر کوتاهی داشت و تنها 41 سال زیست اما با اینوجود با نگاه به آثارش به غنی بودن عمر کوتاه او پی خواهیم برد. شهرت او به پیروی از سبک نقاشی کاراواجو یا به عبارتی کاراواگیسم می باشد که هنر سبک باروک ایتالیایی را شامل می شود. کاراواجو در واقع نقاش سرشناس ایتالیایی است که تحول عظیمی در استفاده از رنگ و فرم را ایجاد می کند به طوریکه ترکیب بینش واقع بینانه حالات جسمی و روحی انسانی و استفاده دراماتیک از نور از شاخصه های آن می باشد.

هندریک از آنجا که در یک خانواده مسیحی کاتولیک و هشت نفره متولد می شود در آثارش المان ها و کارکتر های مذهبی نیز به چشم میخورد. وی در سال 1588 در شهر اوترخت در مرکز هلند متولد می شود و از سیزده سالگی به نقاشی روی می آورد و زیر دست استاد خود آبراهام بلومارت آموزش می بیند و نهایتا یک دهه از زندگی اش را در ایتالیا سپری می کند و همین کافی است که وی آمیخته با هنر ایتالیا شود. هندریک را بیشتر یک نقاش مذهبی می دانند اما در کنار آن وی به شخصیت های نیم قد، نوشیدنی، پرتره های گروهی و آلات موسیقی علاقه وافر داشت. در برخی تابلو های ترسیم شده وی می توان بطور واضع علاقه اش به نور های موضعی و تاریکی را درک کرد. پرتره های وی اغلب حامل یک بار عاطفی و احساسی نیز هستند.

هندریک ملایمت و جنب و جوش را به یک سنت اغلب سخت و بی حس هلندی وارد می کند و با اینحال او با تزریق یک نوع رئالیسم اجتماعی پای تضاد های تکان دهنده را نیز به آثارش نیز می گشاید.

با اینکه منابع زیادی از زندگی خصوصی این نقاش هلندی در دسترس نیست اما گفته می شود وی در سال 1606 به اتهام یک قتل از رم ایتالیا می گریزد و به هلند باز می گردد. نقاشان ایتالیایی که در طول اقامت تر بروخن در ایتالیا بر او تأثیر گذاشتند، آنیبال کاراچی، دومینیچینو وگیدو رنی بودند. هندریک تر برخن نهایتا در سن 41 سالگی در سال 1629 دیده از جهان می بندد.