ایران امکان پذیرش آورگان و بیجاشدگان جدید ندارد

به گزارش صدای ایران به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی وزارت کشور، محمودی، دستیار وزیر و مدیر کل امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور در این جلسه ضمن تشکر از تلاش های کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد درخصوص برگزاری این اجلاس و همچنین تلاش های صورت گرفته برای کاهش آلام ناشی از پناهندگی گفت: جمهوری اسلامی ایران با وجود مشکلات متعدد اقتصادی و اجتماعی ناشی از جنگ تحمیلی هشت ساله، تحریم های ناعادلانه و اقدامات قهرآمیز یک جانبه، تا کنون چندین برابر بیش از سهم منصفانه خود، در میزبانی و حمایت از پناهندگان مشارکت کرده و در طی بیش از ۴۰ سال همواره به نحو شایسته ای پذیرای خیل عظیمی از پناهندگان بوده  است.

او در ادامه افزود: بی ثباتی در کشور افغانستان که امروزه شاهد تشدید آن هستیم، محصول دو دهه حضور برخی کشورها به بهانه مبارزه با تروریسم است که نتیجه این اشغال ۲۰ ساله، ویرانی دارایی‌ها، نابودی زیرساخت‌ها، فرار مغزها، بیجاشدگی داخلی و بطور مشخص آوارگی میلیون ها مهاجر افغانستانی در خارج از مرزهای این کشور بوده است.

محمودی ضمن اشاره به  شرایط و تحولات کشور افغانستان گفت؛ برخی از اعضای جامعه بین المللی و کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان هر قدر در مواقع بحران و شرایط اضطراری، با سرعت نسبت به لزوم پذیرش پناهجویان هشدار می دهند اما در عمل و در زمان فروکش کردن بحران های پناهندگی، متأسفانه از انگیزه و برنامه خاصی در جهت تحقق راه حل پایدار و بازگشت داوطلبانه پناهندگان برخوردار نیستند و کشورهای میزبان را با انبوهی از مشکلات، تنها گذاشته و تعمیق نابرابری میان کشورها را در پذیرش مسئولیت بین المللی و بشردوستانه موجب شده‌اند.

وی همچنین تاکید کرد: بیجاشدگان، پناهجویان افغانستانی، جمهوری اسلامی ایران را با توجه به ویژگی خاص جغرافیایی خود، به عنوان مسیری برای عزیمت به سمت کشورهای اروپایی می بینند اما تاکنون جمهوری اسلامی ایران که پذیرای بیش از سه و نیم میلیون تبعه مجاز و غیرمجاز می باشد، در راستای جلوگیری و ممانعت از ورود آنان به کشورهای دیگر با هدف رسیدن به کشورهای اروپایی، متحمل هزینه های گزاف و سنگین برخورد با مترددین غیرمجاز مرزی شده و متاسفانه تاکنون همکاری و حمایت لازم با جمهوری اسلامی ایران بعمل نیامده است؛ به نحوی که مساعدت های بسیار اندک سازمان های بین المللی و کشورهای کمک کننده طی سال های اخیر تنها ۵ درصد از هزینه ها و نیازهای پناهندگان را پوشش داده است، بنابراین با این شرایط، دیگر امکانی برای پذیرش جمعیت بیجاشدگان و آوارگان در ایران وجود ندارد.

دستیار وزیر و مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی وزارت کشور در پایان سخنرانی خود گفت: اکنون زمان آن فرا رسیده جامعه جهانی به درخواست های جمهوری اسلامی ایران در چنین شرایط سختی به شرح ذیل جامعه عمل بپوشاند:

۱- در مقطع کنونی، درخواست اولیه و عاجل ما از جامعه بین المللی، مقابله با علل ریشه ای پناهندگی و به طور مشخص پایان دادن به اقدامات بی ثبات کننده و مولد پناهجویی به صورت یکباره و برای همیشه است.

۲- کمیساریا و اقدامات بشردوستانه جامعه بین المللی باید از ابتدای شکل گیری یک روند پناهجویی، توانمندسازی افراد برای استفاده از حق بازگشت به موطن خود را به طور جدی تعقیب نماید و کمیساریا در راستای الزامات اساسنامه و مصوبات پیشین کمیته اجرایی باید اقدامات خود را در جهت ترویج، تسهیل و هماهنگی عملیات بازگشت داوطلبانه به میزان چشمگیری افزایش دهد.

۳- توجه جدی تر به «اسکان مجدد در کشورهای ثالث» به عنوان دومین راه حل مشارکت جامعه جهانی در رفع معضل پناهندگی و افزایش میزان سهمیه پذیرش پناهندگان ساکن ایران توسط کشورهای پذیرنده ثالث بویژه کشورهای اتحادیه اروپایی، مطالبه جدی ما برای تقسیم بار مسئولیت جهانی است.

۴- جمهوری اسلامی ایران در قبال حمایت مستمر از پناهندگان، خواهان تعهد متقابل کمیساریا و جامعه بین المللی برای حمایت متناسب و منصفانه و وجود برنامه ای مشخص و مدون به منظور حل و فصل دایمی این مسأله می باشد.

۵- در این راستا بر ایفای نقشی متناسب و نه فراتر از سهم منصفانه کشورم از این مسئولیت بین المللی تأکید داشته و از جامعه بین المللی و کمیساریای عالی پناهندگان مصرانه درخواست می نمایم تا ضمن مساعدت در این باره ، اقداماتی عینی را در جهت پایان دادن به این تقسیم کار ناعادلانه و جلوگیری از بروز مشکلات اقتصادی و اجتماعی بیشتر برای کشورهایی چون ایران که میزبان تعداد زیادی از پناهندگان هستند، به عمل آورند.

۶- جمهوری اسلامی ایران ضمن قدردانی از تمامی حمایت های محدود انجام شده، انتظار دارد همه طرف ها ، با عنایت به تحریم های غیر انسانی و در شرایط همه گیری بیماری کووید ۱۹ در تأمین هزینه‌های پناهندگان با مسئولیت پذیری متقابل و متناسب، با ایران مشارکت نمایند و در این رابطه جهت توافق بر روی روشی پایدار و منصفانه آماده همکاری با کمیساریا و جامعه بین المللی هستیم.