دیروز حاج احمد متوسلیان و یارانش و امروز حاج قاسم سلیمانی و همرزمانش راه احقاق حق و ابطال باطل را برای ارتش بیست میلیونی اربعینی ها بیش از هر زمانی هموار کرده اند. با این وصف، آیا فتح قدس نزدیک‌تر از همیشه نیست؟!
کد خبر: ۲۶۵۵۷۰
تاریخ انتشار: ۰۵ مهر ۱۴۰۰ - ۱۰:۲۰

به گزارش صدای ایران، سعید شهرابی فراهانی کارشناس مسائل سیاسی در یادداشتی نوشت: زمانی که در آذرماه سال 1358، فرمانی توسط حضرت امام خمینی (ره) در خصوص تشکیل یک نیروی 20 میلیون نفری برای احراز آمادگی و با اهداف دفاعی صادر شد، بسیاری تصور می کردند که این موضوع، رویکردی نمادین و سمبلیک نسبت به قضیه دفاع و حفظ امنیت است و اساساً نمی توان 20 میلیون نفر را حتی با حداقل تجهیزات سازماندهی کرد.

گردش ایام، به روزگار جنگ تحمیلی و هشت سال دفاع مقدّس رسید. روزهایی که مانند شکست حصر آبادان، آزادسازی خرمشهر، فتح فاو و امثال آنها؛ نشان از حماسه سازی ارتش، سپاه و بسیج داشت و شادی را به قلب همه مردم وارد کرد و گاه نیز مثل عملیات کربلای چهار، ابتلا و امتحانی را آمیخته با اندوه رقم می خورد.

پس از فتح خرمشهر و پاکسازی آن از لوث وجود دشمن بعثی، جمعی از جوانان شجاع به فرماندهی حاج احمد متوسلیان روانه سوریه و لبنان شدند تا پنجه در پنجه خطرناک ترین و خبیث ترین دشمن جهان اسلام (صهیونیست های اشغالگر قدس شریف) انداخته و از مردم مظلوم لبنان از جمله شیعیان در برابر دست اندازی جنایتکاران دفاع کنند. اگرچه با پیام حضرت امام (ره) مبنی بر آن که «راه قدس از کربلا می گذرد»، مأموریت گروه اعزامی به پایان رسید؛ لیکن این رخداد سنگ بنایی شد برای تأسیس گروهی مقاوم به دست افرادی که چون «پاره های پولاد» در مقابل اشغالگران فلسطین و جنوب لبنان سربرآوردند و با پایداری، استقامت و شجاعت نه تنها دشمن را از خاک خود عقب راندند بلکه طعم تلخ شکست را طی نبرد طاقت فرسای سی و سه روز به وی چشاندند.

از روزی که حاج احمد متوسلیان برای سازماندهی نیروها در برابر صهیونیست ها وارد لبنان شد تا زمانی که حاج قاسم سلیمانی در اتاق عملیات حزب الله، هدایت مقاومت اسلامی برای شکست تاریخی دولت و نظامیان رژیم جعلی اسرائیل را بر عهده گرفته بود، کمتر از 30 سال زمان لازم بود. اگرچه حاج احمد و یارانش با توطئه همدستان صهیونیست های پست، ربوده شدند اما شجره طیبه ای که بعدها با نام سپاه قدس لرزه بر پیکره ایادی استکبار انداخت، مرهون تلاش های ایشان نیز بوده است. شجره طیبه ای که با مجاهدت جمعی مخلص و در دوران اوج درخشش رزمندگان مقاومت اسلامی، موفق به شکست برنامه پیچیده غربی-عبری-عربی گردید که مجریان آن افراطیون تکفیری بودند.

با سقوط صدام، ابومصعب الزرقاوی و القاعده عراق مترصد جبران مافات ضربات دریافتی در افغانستان بودند و همزمان علیه شیعیان و اشغالگران آمریکایی اعلان جهاد نمودند و فعالیت این هسته های تکفیری، بعدها به ظهور داعش انجامید. اما این مسئله تنها نتیجه ساقط شدن حاکمیت حزب بعث نبود. با رهایی مردم ستمدیده عراق از شرّ صدامیان، حال زمان برای گسترش یک پدیده منحصر به فرد نیز آماده شده بود: بزرگداشت زیارت اربعین سیدالشّهدا علیه السّلام که با سنّت پیاده روی و راهپیمایی پیر و جوان و مرد و زن و کوچک و بزرگ از شهرهای دور و نزدیک به سمت کربلا و با موعد روز اربعین گره خورده بود.

جان فشانی های مقاومت اسلامی اعم از رزمندگان شیعه و سنّی با میدان داری فرماندهانی نظیر شهید ابومهدی المهندس و حاج قاسم سلیمانی در برابر موج خشونت های وحشیانه داعش، رنگ و بوی دیگری به اربعین حسینی داد و حضور زائران از سایر کشورها به ویژه ایران بر شکوه و عظمت تجمع آزادگان افزود. حالا دیگر مراسم سالیانه اربعین با مهمان نوازی صمیمانه و خالصانه مردم شریف عراق با حضور جمعیتی بالغ بر بیست میلیون نفر شکل می گیرد که به تعبیر حاج قاسم عزیز، بزرگترین رژه قدرت اسلام است.

شاید بتوان گفت که اکنون مراسم اربعین رنگ حقیقت به «ارتش بیست میلیونی» بخشیده است. ارتشی که علی رغم تفاوت های قومی و زبانی و ملیّت رزمندگانش، بر حول محور امام حسین علیه السّلام تشکیل شده است و با علمداری نخبگانی نظیر حاج قاسم سلیمانی، رهروی همان آرمانی بوده است که حاج احمد متوسلیان دنبال آن بود: اهتزار پرچم اسلام در افق... حال بیشتر و بهتر از همیشه میتوان فهمید که مراد حضرت امام (ره)  از عبور مسیر قدس از کربلا چه بوده است!

بگذار بخیلان بر من و تو خرده بگیرند و اعتراض کنند که : «چراغی که دیروز به کربلا روا بود و به قدس حرام، امروز به ایران رواست و به کربلا حرام!». بگذار مشتی بریده‌ی دنیازده بگویند: «این حرف‌ها فایده ندارد، بی مایه فطیر است و این اربعین ها گرهی از کار این مردم باز نمی کند!». بگذار روشنفکران عافیت‌طلب در پستوهای نیمه‌تاریک خود، اربعین را «حرکتی عوامانه» بخوانند. بگذار آیه یأس را زمزمه کنند و دندان روی دندان بسایند. بخیلان و بریده‌ها و دنیازده‌ها و روشنفکران عافیت طلب در هشت سال دفاع مقدّس کاری نکردند و کاری هم از پیش نبردند. از اینان انتظاری نیست که بخواهند چرب و شیرین و نان گرم و آب سرد و جای نرم را رها کرده و به مصاف رودررو با اسرائیل یا تروریست های فرودگاه بغداد بشتابند. دیروز حاج احمد متوسلیان و یارانش و امروز حاج قاسم سلیمانی و همرزمانش راه احقاق حق و ابطال باطل را برای ارتش بیست میلیونی اربعینی ها بیش از هر زمانی هموار کرده اند. با این وصف، آیا فتح قدس نزدیک‌تر از همیشه نیست؟!

انتهای پیام/ 

پربیننده ترین ها