صدای ایران - دکتر عابد اکبری در یادداشتی در روزنامه رسالت نوشت: با انتخاب و استقرار کابینه دولت سیزدهم، اکنون نگاه‌ها به سمت تغییرات دولتی در پست‌های مختلف از معاونت وزیر تا مدیرکل‌ها و روسای دستگاه‌ها و نهادهای مختلف جلب شده است.
بدون شک یکی از مهم‌ترین نهادهای پیشرو و مؤثر در توسعه و پیشرفت کشور، دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی محسوب می‌شوند که انتخاب روسا و مدیران آن‌ها از اهمیت مضاعفی برخوردار است. این موضوع به‌خصوص برای دانشگاه‌های بزرگ که نماد آموزش عالی و پیش برنده علم در کشور محسوب می‌شوند، بیشتر است.
تجربه سال‌های گذشته در برخی دانشگاه‌های کشور نشان می‌دهد هرگاه فردی توانمند با نگاه و دغدغه ملی و درعین‌حال چشم‌انداز بین‌المللی برای ارتقای جایگاه کشور در رأس دانشگاهها قرارگرفته، شاهد تحولات علمی، عمرانی و رفاهی مهمی در آموزش عالی مجموعه بوده‌ایم.
از آنجاکه علوم انسانی در ایران نتوانسته در کمک به حل مسائل کشور نگاه سیاست‌گذاران و جامعه را به خود جلب کند، حضور افرادی با نگاه حل‌المسائلی به علوم انسانی با نگاه به دغدغه مقام معظم رهبری در رأس این دانشگاهها می‌تواند در پیشرفت این علوم و ارتباط دانشگاه به حوزه سیاست‌گذاری مؤثر باشد. از این منظر شاید یکی از معدود نهادهایی که نباید در چینش مدیران آن نگاهی بخشی داشت، دانشگاه و به‌خصوص دانشگاه‌های علوم انسانی هستند.
در این میان دانشگاهها و مراکز تخصصی این علوم مانند علامه طباطبائی و پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی از جایگاه و اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند که تصمیم‌گیری برای آینده آن‌ها توجه و تدقیق بیشتری در ارتباط با همه بزرگان و ذینفعان اعم از استادان و کارمندان این نهادها را طلب می‌کند. دلیل توجه ویژه در انتخاب روسا و مدیران این دو نهاد آموزش عالی این است که برخلاف دانشگاه‌های فنی، پزشکی یا جامع، عملکرد دانشگاه‌های ویژه علوم انسانی تا حدود زیادی به نوع نگاه و رویکرد روسای آن‌ها وابسته است.
لذا اکنون‌که دولت سیزدهم با مشکلات عدیده به‌جامانده از قبل در حوزه‌های مختلف روبه رو است، می‌بایست در گام نخست برای حل این مشکلات افرادی را به کار گمارد که از توانمندی کافی در آن پست برخوردار باشند. آنچه در این امر اهمیت دارد وجود توانمندی و تخصص، تجربه در عین شهرت به اندیشه ورزی و نظریه‌پردازی، نگاه بین‌المللی، توسعه محور و همچنین توجه به استقبال همه ذینفعان یک دانشگاه در گزینه‌های مدنظر است.
وزیر محترم علوم قطعا آگاه است که عملکرد او و آموزش عالی کشور در 4 سال آتی تا حدود زیادی در همین مرحله و با انتخاب روسای دانشگاهها رقم خواهد خورد. با این استدلال جامعه علمی کشور با امیدواری نسبت به وزیر محترم علوم، تحقیقات و فناوری در انتظار تحقق عینی انتخاب‌های شایسته است که با صبری معقول و همراه با مشورت جامعه دانشگاهی علوم انسانی انجام خواهد شد. بدون شک این فرآیند همان انتخاب عقلانی و احترام به علوم انسانی است.
