آلت کوین های رقیب اتریوم
به گزارش صدای ایران، برخی از ارزهای دیجیتال مبتنی بر قراردادهای هوشمند که به نوعی با اتریوم رقابت دارند، در یک ماه گذشته عملکرد قیمتی بسیار خوبی داشته‌اند، اما کدام آلت کوین‌ها این شانس را دارند که در آینده به رقیب اصلی اتریوم تبدیل شود.
به نوشته ارز دیجیتال از دیلی هودل، در طول ۳۰ روز گذشته گروهی از ارزهای دیجیتال مبتنی بر قراردادهای هوشمند با رشد قیمتی قابل توجهی مواجه شدند. شرکت تحلیل بلاک چین گلاسنود برای پاسخ دادن به این سؤال که آیا هیچ‌یک از این پلتفرم‌ها توانایی این را دارند که در آینده با اتریوم رقابت کنند یا خیر، مطلبی را منتشر کرده و معیارهای مختلفی را مورد بررسی قرار داده است.
ارزهای دیجیتال اولنچ (Avalanche)، سولانا و لونا (Luna) در طول ماه گذشته رشد قابل توجهی داشته‌اند و قیمت هر کدام به ترتیب ۲۹۲.۹، ۲۱۲.۲ و ۱۹۱.۴ درصد افزایش یافته است.
گلاسنود بحث خود را با موضوع افزایش علاقه نسبت به اولنچ و سولانا آغاز کرده و گفته است:
پلتفرم‌های قرارداد هوشمند جایگزین [اتریوم] مانند اولنچ و سولانا به خاطر مجموعه‌ای از فعالیت‌ها و سرمایه‌گذاری روی ویژگی برقراری ارتباط با سایر بلاک چین‌ها توجه [سرمایه‌گذاران] را به خود جلب کرده‌اند و توکن این پلتفرم‌ها در ۳۰ روز گذشته با افزایش قیمت مواجه شده است.
گلاسنود همچنین به این نکته اشاره کرد که پروژه‌های فعال در صنعت امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) که در اکوسستم اولنچ فعالیت می‌کنند، تا اوایل ماه جاری، زمانی که بنیاد اولنچ خبر راه‌اندازی یک برنامه تشویقی ۱۸۰ میلیون دلاری را منتشر کرد، حجم نقدینگی محدودی داشتند.
بنیاد اولنچ ابتدا ۲۷ میلیون دلار را به کاربران پروتکل وام‌دهی آوی (Aave) و صرافی غیرمتمرکز کرو (Curve) اختصاص داد. گلاسنود گفته است که از زمان اعلام راه‌اندازی برنامه مشوق ۱۸۰ میلیون دلاری، حجم نقدینگی پروتکل‌های امور مالی غیرمتمرکز اولنچ روز‌به‌روز بیشتر شده است.
نمودار ارزش کل سرمایه قفل‌شده در پروتکل‌های دیفای اولنچ
گلاسنود گفته است که حجم نقدینگی اولنچ نسبتاً محدود به نظر می‌رسد. این شرکت تحلیل بلاک چین افزود:
پروژ‌های شبکه اولنچ به‌عنوان نمونه‌های کپی‌برداری‌شده از پروژه‌های فعال در شبکه اتریوم شناخته می‌شوند. رشد اخیر مربوط به مشوق‌ها و افزایش بازدهی بوده است، این احتمال وجود دارد که [این رشد] در بلندمدت پایدار باشد و [از طرفی دیگر] ممکن است پایدار نباشد.
به گفته گلاسنود سولانا در این مدت روی راه‌اندازی پروتکل‌های دیفای جدید متمرکز شده و همین موضوع باعث رشد اکوسیستم این ارز دیجیتال شده است. گفتنی است که شبکه سولانا می‌تواند در هر ثانیه ۵۰,۰۰۰ تا ۶۵,۰۰۰ تراکنش را پردازش کند و به همین خاطر از مقیاس‌پذیری بالایی برخوردار است.
گلاسنود ضمن اشاره به این موضع که رشد اکوسیستم سولانا در مقایسه با اتریوم همچنان بسیار محدود است، گفت:
تنها ۴ پروژه در شبکه سولانا هستند که ارزش کل سرمایه قفل‌شده در آنها از ۱۰۰ میلیون دلار بیشتر است. [این تعداد] در مقایسه با اتریوم که بیش از ۶۰ پروژه با ارزش کل سرمایه قفل‌شده بالای ۱۰۰ میلیون دلار دارد [بسیار ناچیز است]. سولانا مشخصاً برای پروژه‌هایی که به مقیاس‌پذیری بیشتری نیاز دارند گزینه‌های جذاب‌تری ارائه می‌دهد، با این حال فعلاً در مورد حجم نقدینگی آنقدر توانایی ندارد که بخواهد با اتریوم رقابت کند.
گلاسنود گفته است ترا (Terra)، شبکه ارز دیجیتال لونا، در برخی از پروتکل‌های خود نشانه‌های حائز اهمیت در مسئله پذیرش را به نمایش گذاشته است. ارزش کل سرمایه قفل‌شده در انکور پروتکل (Anchor Protocol)، بزرگترین پروتکل دیفای در شبکه ترا، از ۳.۴ میلیارد دلار فراتر می‌رود.
ترا هم مانند اولنچ و سولانا هنوز نتوانسته است تعداد پروتکل‌های با ارزش سرمایه قفل‌شده بالاتر از ۱۰۰ میلیون دلار خود را به بیش از ۵ مورد برساند.
گلاسنود در مقاله خود نوشته است:
در حالی که قیمت توکن‌های مربوط به پروتکل‌های مبتنی بر قراردادهای هوشمند جایگزین [اتریوم] در هفته‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته است، حجم نقدینگی این شبکه‌ها در مقایسه با اتریوم محدودتر است.
گلاسنود می‌گوید اگر اتریوم نتواند مشکل مقیاس‌پذیری شبکه خود را برطرف کند، بیشتر کاربران به پلتفرم‌های جایگزین مهاجرت خواهند کرد.
این شرکت تحلیل بلاک چین گفته است:
از آنجایی که برخی از کاربران به دنبال بلاک چین‌های جدیدتر و نوآورانه‌تر هستند، توسعه‌دهندگان باید ماندگاری و طول عمر کاربران و سرمایه‌ای که به اتریوم وارد و یا از آن خارج می‌شود را ارزیابی کنند.
گلاسنود افزود:
با توجه به رقابتی که برای جذب کاربر، توجه و افزایش سرمایه وجود دارد، ممکن است بسیاری از توسعه‌دهندگان و پروتکل‌ها [با یکدیگر] تبادل سرمایه داشته باشند و حتی ممکن است ارزش و فرصت‌های بهره‌برداری‌نشده را در طراحی یک پروتکل بیابند. اما اگر راهکارهای لایه دوم نتوانند در برطرف کردن مشکل مقیاس‌پذیری اتریوم مؤثر واقع شوند و یا اینکه تجربه کاربری سختی را ارائه دهند، کاربران به طور طبیعی به سمت شبکه‌های جایگزین کشانده می‌شوند.
