تحلیل الشرق الاوسط از سخنرانی اردوغان در سازمان ملل

روابط مصر و ترکیه بیش از یک سال است که در پایین ترین سطح خود به سر می برد. بعد از سقوط حکومت محمد مرسی و قلع و قمعی که حکومت مصر علیه اخوان المسلمین انجام داد و هزاران نفر را کشت و صدها نفر را روانه زندان کرد و برای صدها نفر احکام سنگین – تا حبس ابد – صادر کرد، روابط مصر و ترکیه به شدت متشنج شد. ترکیه ای که شاخه ای از سازمان جهانی اخوان المسلمین یعنی حزب عدالت و توسعه در آن بر سر کار است و در حال حاضر که اخوان المسلمین روزهای سختی را سپری می کنند خود را حامی و پشتیبان آنها می داند و در بسیاری مواقع تلاش دارد خود را پدر سیاسی آنها جا بزند. اما اوج تیرگی روابط ترکیه و مصر را در سخنرانی رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه در مجمع عمومی سازمان ملل دیدیم. جایی که اردوغان از تریبون سازمان ملل عبدالفتاح السیسی، رئیس جمهوری مصر را رهبر کودتاچیان توصیف کرد و از این که سازمان ملل به او اجازه سخنرانی داده است، انتقاد کرد و آن را مشروعیت دادن به حکومتی کودتایی معرفی کرد. اظهاراتی که با واکنش تند دولت مصر مواجه شد و اقدام به محکوم کردن اظهارات او کرد.

روزنامه الشرق الاوسط، چاپ انگلیس که دنباله روی سیاست های عربستان سعودی است در یادداشتی به قلم سلمان الدوسری، رئیس تحریریه این روزنامه به این موضوع پرداخته و می نویسد: «بیش از یک سال است که رئیس جمهوری ترکیه، رجب طیب اردوغان همه عرف های دیپلماتیک و پروتکل های سیاسی را زیر پا می گذارد و به دشمنی با هر کسی که مصری باشد، می پردازد. با این هدف که به روشنی از جماعت اخوان المسلمین حمایت کرده باشد. جماعتی که به دست مصری ها از بزرگترین دروازه ها به بیرون رانده شدند. بعد از سیل حملات شدیدی که اردوغان علیه مصر و رئیس جمهوری آن در سخنرانی خود در سازمان ملل انجام داد و اظهاراتی که وزیر امور خارجه جدیدش مولود جاویش اوغلو بیان کرد و سیاست مصر را "عقده روانی" توصیف کرد، ترکیه نشان داد که مواضعش علاوه بر تنش های سیاسی وارد فاز روانی نیز شده است.»

نویسنده این مقاله در ادامه با حمله شدیداللحن به رئیس جمهوری ترکیه می نویسد: «اردوغان در حالی به گفته خود بر اساس دموکراسی و قوانین بین المللی و حقوق بشری به دفاع از رئیس جمهوری عزل شده مصر، محمد مرسی می پردازد که او را رئیس جمهوری مشروع و عبدالفتاح السیسی را رهبر کودتاچیان می داند، با وجود این که بر کسی پوشیده نیست که او بیش از آن که دلش به حال دموکراسی مصر سوخته باشد می خواهد دموکراسی ترکیه را به رخ مصر بکشد.»

ترکیه از یک سو با شدت و حدت آمادگی خود را برای میزبانی از رهبران اخوان المسلمین رانده شده از قطر اعلام می دارد و از سوی دیگر از ورود به پیمان بین المللی مبارزه با تروریسم سر باز می زند. در حالی که همچنان مواضع آن نسبت به داعش پوشیده است.

نویسنده روزنامه الشرق الاوسط که خود عربستانی است در ادامه می پرسد: «چگونه است که اردوغان دولت مصر را دولت کودتایی می داند در حالی که باراک اوباما، رئیس بزرگترین کشور جهان از عبدالفتاح السیسی استقبال می کند و در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل تلاش می کند تا تیرگی های به وجود آمده در روابط دو کشور را بزداید؟ آیا رئیس جمهوری ترکیه گمان می کند با ادامه این سیاست می تواند هم پیمانانش را دوباره به قدرت بازگرداند؟»  

الدوسری در ادامه انتقادهایش از سیاست های ترکیه می نویسد: «آنکارا حق دارد که از لحاظ سیاسی آن چه در مصر می گذرد را رد کند اما نه از لحاظ اخلاقی و نه از لحاظ پروتوکلی حق ندارد به این شیوه به دولت مصر و رئیس جمهوری آن حمله کند. کشوری که ادعای دموکراسی می کند و خود را کشوری دموکراتیک می داند، حق ندارد به این شیوه با کشوری دیگر رفتار کند. چرا که وی نمی تواند واقعیت های جاری در مصر را تغییر دهد. اردوغان باید درک کند که مصر قرار نیست تسلیم فشارهای غرب شود.»

وی تاکید می کند، در حال حاضر آن چه بیش از همه برای مصری ها اهمیت دارد رسیدگی به وضعیت داخلی شان و اجرای نقشه راهی است که ملت مصر بعد از 30 ژوئن 2013 در انقلاب خود انتخاب کردند.

رئیس تحریریه روزنامه الشرق الاوسط در بخش دیگری از یادداشت خود به بررسی اظهارات اردوغان از دریچه ای دیگر نیز می پردازد و می نویسد: «وقتی اردوغان این گونه مصر را مورد خطاب قرار می دهد در حقیقت می خواهد به دیگر کشورهای حامی مصر مثل عربستان و امارات نیز این پیام را برساند که انتقادات او از حکومت مصر شامل حال آنها هم می شود. او چون نمی تواند به طور مستقیم این دو کشور را خطاب قرار دهد همه ناسزا های خود را متوجه رئیس جمهوری مصر می کند.»

دوسری سپس می نویسد: «رهبران ترکیه روز به روز وجه دیگری از نیات باطنی خود را نمایان می کنند. آنها بی محابا در کشورهای دیگر دخالت می کنند و بدون رعایت اصول حسن هم جواری و احترام متقابل برای کشورهای دیگر نسخه می پیچند در حالی که روز به روز بیشتر مشخص می شود که تا چه اندازه به جریان های تندرو و تروریستی نزدیک هستند.»

وی در پایان می نویسد: «ترکیه از یک سو با شدت و حدت آمادگی خود را برای میزبانی از رهبران اخوان المسلمین رانده شده از قطر اعلام می دارد و از سوی دیگر از ورود به پیمان بین المللی مبارزه با تروریسم سر باز می زند. در حالی که همچنان مواضع آن نسبت به داعش پوشیده است و به رغم آزادی 49 دیپلمات ترک همچنان بر عدم همکاری با جامعه جهانی در مبارزه با این شبکه تروریستی اصرار دارد. مساله ای که سبب شده است برای بسیاری این پرسش به وجود آید که آیا دولت ترکیه در قبال آزادی گروگان هایش چیزی به داعش داده است؟!»