«مقتدی صدر»؛ از ادعای تحریم انتخابات تا سودای مرجعیت

به گزارش صدای ایران، مقتدی صدر بازیگری در عرصه سیاست عراق که نامش همواره با هیاهوی رسانه‌ای و حاشیه‌سازی های متعدد مطرح شده است، مردی که رهبر ائتلافی به نام سائرون و جریانی به نام خانوادگی وی یعنی صدر است و طرفدارانش عمدتاً در مناطق و شهرهای جنوبی و شیعه نشین عراق حضور دارند.

صدر در آستانه انتخابات پارلمانی ۱۸ مهر بار دیگر با اقدام خود تلاش کرد توجه محافل سیاسی رسانه را به خودش معطوف سازد و البته با یک تاکتیک قدیمی و نخ نما شده که همان ادعای عدم مشارکت صدر در انتخابات پیش روی هست.

در دوره‌های گذشته نیز رهبر جریان صدر چنین موضوعی را مطرح کرد و مدعی شد که نباید در انتخابات مشارکت داشت و اقدامات دولت فعلی را قبول هم نکرد.

 او خود را از تصمیمات و اقدامات دولت‌های وقت که مسبب وضعیت موجود بودند تبرئه می‌کرد، گویی که هیچ نقش و سهمی در تصمیمات و اقدامات دولت های وقت نداشته است.

اما در دوره های گذشته نیز شاهد بودیم که صدر همواره از این موضع و نمایش سیاسی خود کوتاه آمد و در عرصه رقابت های سیاسی شرکت کرد و به صورتی جدی هم پایه کار ایستاد و سهم‌خواهی خودش را نیز در دولت های بعدی انجام داد.

یکی از نکته های قابل توجه در این خصوص آن است که، میزان مشارکت بالای مردم در انتخابات برای هر کشور دموکراتیک از اهمیت برخوردار است و عراق نیز از این قاعده مستثنا نیست.
 
بنابراین، در اینجا سوالی که پیش می آید آن است که آیا باید این اقدام و موضع گیری اخیر صدر را با سال ها سابقه فعالیت سیاسی تشکیلاتی و هدایت برخی شبه‌نظامیان وابسته به جریان صدر به حساب ساده انگاری وی در بازی سیاسی در نظر گرفت یا آنکه صدر متوجه این موضوع هست که این موضع سیاسی می‌تواند منافع و امنیت ملی عراق را به مخاطره بیاندازد؟!

شاید مقتدا صدر اهداف مختلفی را از مطرح کردن تحریم انتخابات مد نظر دارد که یکی از آنها می‌تواند فرار رو به جلو و شانه خالی کردن از مسئولیت برخی وزارتخانه هایی باشد که وزرای آن از سوی جریان صدر انتخاب شدند و عملکرد ضعیفی از خود داشتند.

به طور مثال وزارت بهداشت در عراق تحت مدیریت جریان صدر بود که نتوانست عملکرد مناسب و موفقی را در مدیریت سیستم بهداشت و درمان مردم عراق داشته باشد. شیوع گسترده کرونا و البته رشد برخی دیگر از بیماری های واگیردارنیز این عملکرد نامناسب را تشدید کرد.

یکی دیگر از اهداف صدر میتواند بازارگرمی سیاسی و جلب توجه جناح ها و شخصیت های سیاسی به خودش در کوران رقابت‌های انتخاباتی باشد.

برخی نیز بر این باور هستند که صدر در این هدف و بازی جدید سیاسی خود می‌خواهد پایگاه و جایگاه اجتماعی خودش را محکی بزند تا متوجه شود که چه میزان مقبولیت و مشروعیت عمومی جهت پذیرش وی از سوی مردم به عنوان مرجع آینده وجود دارد.

آنطور که از گزارشات و اطلاعات موثق برمی‌آید مقتدی صدر به پشتوانه برخی قدرت‌های منطقه‌ای و بین‌المللی و البته با کنار گذاشتن مبلغ یک میلیارد دلار، خود را آماده کرده است که پس از آیت الله العظمی سیستانی بر مسند مرجعیت شیعیان عراق تکیه زند و همزمان هم در راستای سهم خواهی بیشتر از مناصب دولتی، نظامی و امنیتی گام بر می دارد.

بنابراین، با وراینکه صدر به راحتی از فرصت انتخابات پیش روی چشم پوشی کند خیلی سخت است.

امروز و در شرایطی که عراق با مشکلات متعدد سیاسی، امنیتی (حضور باقیمانده نیروهای تروریستی در خاک آن کشور) فساد اداری مالی، تبعیض، فشارهای خارجی، شیوع گسترده کرونا، شرایط ناسالم بهداشتی و درمانی در آن کشور و موارد دیگر دست به گریبان است، بهترین و مهمترین اقدام مسئولان و شخصیت‌های تاثیرگذار در داخل عراق حفظ اتحاد و انسجام میان خود و مردم است.
 
در این میان برخی چهره‌های سیاسی و مسئولین عالی رتبه عراق از جمله «مصطفی کاظمی» نخست وزیر فعلی، «حیدر العبادی» نخست وزیر پیشین عراق و «سید عمارحکیم» رهبر جریان حکمت ملی آن کشور تلاش کردند با پیام‌های جداگانه از مقتدی صدر بخواهند تا با انصراف از تصمیمش مبنی بر عدم مشارکت در انتخابات به افزایش سطح و میزان مشارکت مردمی در این فرآیند سیاسی دموکراتیک کمک کرده و نقش آفرینی مثبتی داشته باشد.