تحریم در هر صورت نامطلوب است/ دشمن وقتی ضعف ما را ببیند تحریم‌ها را بیشتر خواهد کرد/ ضرورت توجه بیشتر به نیروهای فکری و شرکت‌های بخش خصوصی دانش بنیان

اینکه در دولت احمدی‌نژاد به تحریم اهمیت داده نمی‌شد صحبت درستی نیست و تحریم اگر باشد برای هر دولتی بد است. این جور نبوده که اهمیت ندهند، اقداماتی که قبل از آن صورت گرفته بود هم در دولت آقای هاشمی و هم دولت آقای خاتمی اقداماتی بود که از دولت دهم ظاهر شد و تحریم‌ها از آن موقع بود و این دولت چاره‌ای جز مقاومت نداشت که آن می‌خواست به نفع مردم حرکت کند، ولی برایش سد ایجاد کردند به هر حال تحریم‌ها ابزاری است که اگر ما ببینیم در دوران جنگ نتوانستند به وسیله جنگ با کودتای رسانه‌ای و کودتای نظامی استقلال ما را سلب بکنند یا آن وابستگی را استمرار بدهند، جنگ را به ما تحمیل کردند که حتی با جنگ هم نتوانستند انقلاب ما را سرنگون کنند، حتی بعد از جنگ که ما قطعنامه را پذیرفتیم با جنگ داخلی موفق نشدند، چون هجوم عراق و گروهک منافقین و استقلال آن‌ها در کرمانشاه و ایلام می‌توانستند جنگ را داخلی بکنند، ولی با تلاش مردم این برنامه هم خنثی شد پس قاعدتاً باید به جنگ اقتصادی با ما باشند که تقریباً ۲۰ سالی است که ادامه دارد برای تحریم‌ها باید برنامه داشت و برنامه بدون توجه ظرفیت‌های داخلی قابل اجراء نیست. نمی‌توانیم برویم مذاکره کنیم که تحریم برداشته شود، دشمن وقتی ضعف ما را ببیند تحریم‌ها را بیشتر خواهد کرد.

ما باید به ظرفیت‌های داخلی با تولید بیشتر و استاندارد توجه بکنیم یعنی اگر می‌خواهیم تحریم برداشته شود باید کیفیت کالایی که تولید می‌کنیم، داخل‌پسند باشد اگر مردم توجه کنند به کالای داخلی و آن‌هایی که سازنده هستند تشویق به رعایت استاندارد‌ها بشوند، در مقیاس صادرات تولید بکنند اگر اینکار انجام بشود، مصرف داخلی صورت بگیرد، تبلیغ برای کالای ما برای صدور به کشور‌های منطقه که می‌توانند از استاندارد‌های ما پیروی بکنند، قبول بکنند و، چون سبک زندگی آن‌ها به ما نزدیکتر است و می‌توانیم خودمان را به سطح استاندارد‌های جهانی برسانیم این تولید خیلی مسئله است. ما باید جلوی قاچاق را که ضد تولید در داخل است را بگیریم و از نیرو‌های فکری و شرکت‌های بخش خصوصی دانش بنیان استفاده کنیم که به طور کلی بر تحریم‌ها غلبه کنیم.

 

 

 

دولت ما دارای تفکری است که من اسم می‌برم از اینکه اگر نگویم افراد وابسته به خارج هستند، چون کاری ندارد که بخواهند به آن‌ها بگویند این‌ها نفوذی هستند یا وابسته به خارج هستند. من مثبت نگاه می‌کنم این‌ها آدم‌های مملکت هستند، ولی پیرو نظریات مختلف سیاسی و اجتماعی هستند یعنی آن‌هایی که به نظریات تنش‌زدایی معتقدند و شکل علوم انسانی غرب را پذیرفتند این‌ها نظرشان این است که گفتگو بکنند و نوع حاد آن این است که باید انقلابی گری را کنار گذاشت.

 

در برخی مسئولین من شنیده‌ام که اگر ما در آن زمان بودیم انقلاب نمی‌کردیم با اینکه خودشان سردمداران جوان انقلابی بودند، ولی الان به انقلاب معتقد نیستند و می‌گویند تدریجی باید کار شود. پس این تنش‌زدایی را دنبال می‌کند و گفتگو از تنش‌زدایی به وجود می‌آید، ولی در مقابل این نظریه تنش‌زدایی، تهدیدزدایی است و نظریه مقاومت که مقام معظم رهبری بیشتر از این اسم می‌برند با الگوی مقاومت هم می‌شود کار کرد حتی مذاکره کرد این الگو سال ۸۲ تا ۸۴ کار کرده و هرچه قطعنامه در دولت نهم و دهم است مربوط به سال ۸۲ تا ۸۴ است که دولت آقای خاتمی بود یعنی ۷ قطعنامه شورای حکام آنجا همین آقای روحانی و تیم مذاکره از شعبه حکام آژانس دریافت کردند و این مقدمه شد که پرونده ایران به سمت سازمان ملل و شورای امنیت سازمان ملل برود. آن نظریه چه بود؟ همان نظریه واگذاری، عقب‌نشینی و تنش‌زدایی بود. متأسفانه در سال ۹۲ به دلیل سختی‌هایی که برای مردم به وجود آمد آن سختی‌ها مثل الان نبود شاید یک دهم سختی‌های امروز بود مثلاً اجاره مسکن، هزینه زندگی و دارو به بدی امروز نبود که دلار در آن زمان ۵ هزار تومان بود الان ۲۵ هزار تومان است. این نظریه الان با یک شگردی عنان دستگاهی کشور را در دست گرفت و دستگاه اجرایی هم یعنی همه چیز آن دو قوه دیگر به اندازه قوه مجریه در خارج کاربرد ندارند و در سال ۹۲ تمام دستاورد‌هایی که می‌توانست از آن در مذاکرات استفاده کند و آن را ادامه دهد این‌ها را کنار گذاشت. در سال ۹۲ در ژنو گذاشت و آمد و فکر کردند قهرمان ملی می‌شوند، ولی نشدند، چون می‌گفتند آن الگو که سال ۹۴ به برجام تبدیل شد می‌خواستند برای موشکی و منطقه هم همان را اجراء بکنند و موفق نشدند الان هم با همان دست‌فرمان می‌روند تمام محدودیت‌هایی که در هر زمینه برای ایران گذاشتند می‌توانند بنشینند، امضاء کنند، بردارند ما هم می‌توانیم به تکالیف خودمان عمل بکنیم. عقلانیت این نیست که ما سازش کنیم عقلانیت این است که به ظرفیت‌های داخلی و توانمندی‌های علمی، به نشاط و جوانی بیشتر توجه بکنیم و بخش خصوصی را هدایت کنیم که مشکلات کشور را رفع کنند بنیه رفاهی و علمی ما قوی است و می‌توانیم ایستادگی کنیم و جهت مذاکرات را هم تغییر دهیم.